คนสยามในมาเลเซีย 1
ยามเช้าวันจันทร์ที่ 13 ธ.ค. 2553 ช่วงเวลาเช้า ผู้เขียนขึ้นรถตู้เดินทางไปประเทศมาเลเซียกับหน่วยวิจัยวัฒนธรรมคนสยามในมาเลเซีย ของมหาวิทยาลัยทักษิณ เราไปกันรวมทั้งคนขับรถก็ 9 คน มี อ. คำนวณ นวลสนอง เป็นหัวหน้าทีม ตามด้วย อ. จรูณ หยูทอง อ. อุบลศรี อรรถพันธุ์ อ. บุญเลิศ จันทระ อ. สมพร ขุมทอง อ. อิงอร จุลทรัพย์ อ. เชิดชัย อ๋องสกุล และยูมิ อีกหนึ่งคือบังดินเป็นคนขับรถ
สภาพโบสถ์กำลังสร้างที่บ้านควนมูสัง...
พวกเราแวะทานข้าวเช้า ๆ แถว อ. สะเดา เมื่อผ่านด่านเข้ามาเลเซียแล้วพวกเราไปยังบ้านควนมูสัง เขตปาดังเบซาร์ รัฐปะลิส มาเลเซีย
กำลังสนทนากลุ่มกับชาวบ้านควนมูสัง
เพื่อให้แน่ใจว่าเส้นทางนี้ถูกได้ถามหญิงสาวที่ขับขี่มอเตอร์ไซค์ตามหลังเรามา...ตรงไปทางนี้เลยคะ...เธอพูดภาษาไทยชัดเจน...
ทำให้พวกเราถึงบริเวณวัดสุวรรณคีรี มีชาวบ้านหลายคนมารอพวกเราอยู่แล้ว ได้เริ่มสนทนากลุ่มและทานข้าวเที่ยงวันด้วยกัน
มีหมูเถื่อนให้ทาน
ผมเก็บประเด็นสนทนาได้ว่า...ไม่รู้ความเป็นมาของบรรพบุรุษแต่มีพี่น้องอยู่ฝั่งไทยแถวสตูล สงขลา หมู่บ้านนี้พูดภาษาถิ่นภาคใต้ของไทยปัจจุบัน
น้ำพริกสดหมดถ้วย
มีวัฒนธรรมประเพณีเหมือนชาวพุทธไทยเมื่อ 30 ปี ที่แล้ว สิ่งที่สูญคือประเพณีการลากเรือพระไปตามท้องถนน ( ทางการไม่อนุญาต ) ปัจจุบันนี้มี 227 ครอบครัว ล้วนเป็นคนสยามนับถือพระพุทธศาสนา
ยูมิกับนายโรงโนราเทือน
สำหรับอาหารตอนเที่ยงวันมีแกงขี้เหล็กและอาหารประกอบด้วยเนื้อหมูเถื่อน คนสยามที่นี่พูดภาษาไทยถิ่นใต้ได้แต่บางคนเขียนไม่เป็นต้องอาศัยการเรียนหนังสือไทยในวัด
พวกเรามาพบคนสยามก็เหมือนกับการได้ไปพบญาติผู้ใหญ่ ด้วยการเรียกตนเองว่าเป็นคนสยาม ( ดั้งเดิม )แต่พวกเราเรียกตนเองคือคนไทยนั้นแล.
ไม่มีความเห็น