วันที่ ๒ ธ.ค. ๕๓ ที่ห้องลีลาวดี มีการนำเสนอผลงานวิชาการของนักจิตตปัญญาศึกษารุ่นใหม่ ช่วงที่ ๓ บทความที่นำเสนอในช่วงนี้มี
ผู้ทรงคุณวุฒิที่มาให้ข้อเสนอแนะ คือ รศ.ดร.ลือชัย ศรีเงินยวง อาจารย์ประจำ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล รศ.อรทัย อาจอ่ำ สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล และ อ.ปกรณ์ สุวรรณประภา นักวิชาการอิสระ
ประเด็นที่ดิฉันไปนำเสนอต่อที่ประชุม คือ การเปลี่ยนแปลงของตัวเองที่เกิดขึ้นก่อนการ เริ่มต้นของโรงเรียนเพลินพัฒนา ที่เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ดิฉันยังอยู่ในวัยประถมต้น นั่นคือ
เมื่อทำงานเขียนหนังสือไประยะหนึ่งก็พบกับคำถามที่ทำให้ตัวเองต้องเลือกทางเดินของชีวิตใหม่ ที่ทำให้ต้องลาจากบริษัทโฆษณา มาสู่รั้วโรงเรียน คำถามที่เกิดขึ้นคือ
“จะดีกว่าไหมถ้าเราจะใช้ความตั้งใจ และความสามารถที่มีอยู่นี้ไปทำงานเขียนหนังสือให้เด็ก”
เมื่อมาอยู่ในโรงเรียนแล้วก็ยังคงตั้งคำถามต่องานของตัวเองต่อไปว่า
“ทำอย่างไรเด็กจึงจะรักภาษาไทยเหมือนที่เรารัก และสามารถที่จะเรียนรู้ภูมิปัญญาภาษาไทยเพื่อเข้าใจบรรพบุรุษ”
“จะดีไหมถ้าประเทศไทยมีโรงเรียนทางเลือกเพิ่มขึ้นอีกสักโรง”
ด้วยเหตุนี้ โรงเรียนเพลินพัฒนาจึงถือกำเนิดขึ้นในปี พ.ศ. ๒๕๔๗ ดิฉันเขียนไว้ในบทคัดย่อของบทความเรื่อง รอยทางสร้างสุขในโรงเรียนเพลินพัฒนา ว่า
โรงเรียนเพลินพัฒนาเป็นโรงเรียนที่ผู้ร่วมก่อตั้งมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะสร้างสังคมโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน โดยหวังจะให้เด็กเป็นศูนย์กลางของการมาร่วมสร้างความดีงามด้วยกัน
เพลินพัฒนาเริ่มพบความสุขในการทำงานจากการได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ความสำเร็จร่วมกัน ด้วยการประยุกต์ใช้เครื่องมือของการจัดการความรู้ที่สำคัญ ได้แก่ SST – Success Story Telling , AAR – After Action Review และ Dialogue โดยเน้นไปที่ SSS – Success Story Sharing เพื่อสร้างให้บุคลากรเกิดความเคารพซึ่งกันและกันจากการมองเห็นเรื่องดี มุมดี ประสบการณ์ดี จากความสำเร็จของเพื่อนร่วมงาน เกิดเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่จะนำเอาความสำเร็จที่ได้ยินได้ฟังมาทดลองปฏิบัติ ก่อให้เกิดการพัฒนาคน พัฒนางาน และพัฒนาองค์กรไปพร้อมกัน
ก้าวต่อมาเพลินพัฒนาได้นำเอาจิตตปัญญาศึกษาเข้ามาพัฒนาครูในหน่วยการเรียนเพลินภาวนา : จิตตปัญญา (สำหรับการพัฒนาครู) เพื่อปลูกและสร้างพลังภายในจิตใจให้ครูและบุคลากรของโรงเรียนมีความสามารถในการดูแลจิตใจตัวเอง เกิดความรักความเมตตา และทำงานอย่างมีความสุข ซึ่งเป็นโจทย์ที่มีความสัมพันธ์กับคุณค่าหลักขององค์กร
เส้นทางดังกล่าวเป็นเส้นทางของการพัฒนาคนที่มีการจัดการความรู้เป็นฐาน โดยมีจิตตปัญญาศึกษาพาสู่การหยั่งลึกลงไปถึงความเข้าใจในตนและคนอื่น อันก่อให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างกันที่เป็นไปอย่างเกื้อกูล
คำสำคัญ : จิตตปัญญาศึกษา , กระบวนการพัฒนาครู , ความสุข
น่าติดตามครับ ;)...