รู้จักฉัน...รู้จักเธอ (ทบทวนตัวเองในวันว่าง)...
มีโอกาสได้ร่วมทีมเวทีกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เวทีหนึ่งเมื่อ 2 วันก่อน มีกิจกรรมหนึ่งครับซึ่งเป็นกิจกรรมเปิดเวทีที่น่าสนใจมากทีเดียวในความคิดของผม ชื่อกิจกรรม รู้จักฉัน...รู้จักเธอ (ทบทวนตัวเองในวันว่าง) ซึ่งเป็นกิจกรรมที่เปิดโอกาสให้แต่ละคนได้ใช้เวลาในการกลับมาอยู่กับตัวเรา พร้อมย้อนกลับไปทบทวนตัวเราเองในช่วงเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ในวัยเด็ก วัยรุ่น วัยหนุ่มสาวจนถึงปัจจุบัน...
สำหรับผมแล้วการที่เรามีโอกาสได้ทบทวนตัวเราเองอย่างสม่ำเสมอ ย่อมทำให้ตัวเราได้รู้จักและเข้าใจตัวเราเองอย่างถ่องแท้ ได้รู้ได้เข้าใจความเป็นจริงที่เกิดขึ้นภายในตัวเรา ได้รู้ได้สัมผัสความคิด อารมณ์ ความรู้สึก ความต้องการ ภายในของตัวเรา ซึ่งผมมองว่าเป็นขั้นแรกและเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้และเข้าใจความเป็น "มนุษย์" ...
เพราะมนุษย์คนแรกที่เราได้เจอทันทีที่เราลืมตาดูโลก และเป็นมนุษย์คนเดียวที่อยู่กับเราตลอดเวลาในทุกหนทุกแห่งในช่วงการเดินทางของชีวิตก็คือ "ตัวเราเอง" หากเราจะเลือกใครสักคนมาเป็นกรณีศึกษาเพื่อการเรียนรู้และทำความเข้าใจความเป็นมนุษย์ในมิติใดใด ผมว่าตัวเราเองน่าจะเป็นกรณีตัวอย่างได้ดีที่สุดนะครับ...
ผมเห็นหลาย ๆ คนก้าวข้ามไปศึกษาความเป็นมนุษย์ผ่านผู้คนรอบข้าง ผ่านการอ่านจากตำราวิชาการ ผ่านการฟังจากการเล่าและบอกต่อกันมา และผ่านช่องทางการเรียนรู้ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นวิถีชีวิตหรือวิถีปฏิบัติของผู้คนในสังคม แต่ลืมศึกษามิติความเป็นมนุษย์ผ่านความรู้สึกนึกคิด จิตใจและอารมณ์ของตัวเองนะครับ...
ซึ่งผมมองว่าการเรียนรู้เหล่านี้อาจทำให้เราเข้าใจความเป็นมนุษย์ในมิติที่ผิวเผิน แต่ทำให้เราห่างไกลความเข้าใจความเป็นมนุษย์ที่แท้จริง ยิ่งไปกว่านั้นมันทำให้ตัวเราไม่รู้จักและเข้าใจตัวเราเอง และเมื่อตัวเรายังไม่รู้จักตัวเราเองเลย ก็เป็นเรื่องยากนะครับที่ตัวเราจะรู้จักและเข้าใจคนอื่นได้...
...มาลอง ทบทวนตัวเองในวันว่าง กันนะครับ เพื่อเราจะได้ รู้จักฉัน...รู้จักเธอ กันมากขึ้นครับ...
ความเห็น (16)
สวัสดีครับ...
ว่ากันว่า เรารู้ทุกเรื่อง
แต่เรื่องเดียวที่ไม่เคยรู้คือเรื่องของตัวเราเอง
...
กำลังจะหาวิธีส่งไฟล์เสียงให้อยู่ครับ...
ครับ... พี่หนาน 
หนานเกียรติ
เห็นด้วยเลยครับ...
เรื่องไฟล์เสียงไม่รีบครับ (รอ alert ครั้งที่ 1)...
ขอบคุณมากครับ...
จะ Alert ครั้บที่ ๑ เดี๋ยวนี้หละ !!
สวัสดีครับ
- มันเป็นเช่นนั้นแล มนุษย์เป็นสัตว์สังคม และเป็นสังคมมนุษย์ที่แปลกมากที่ชอบรู้เรื่องชาวบ้าน เอ๊ยยย ชอบเรียนรู้ทุกเรื่อง แต่ลืมเรียนรู้ รู้จักตัวเอง ..
- เห็นหนาน พูดเรื่องไฟล์เสียงขึ้นมานึกขึ้นได้ว่าส่งไฟล์เสียง(เพลงที่อมารี)ไปให้เอกผ่านทางอีเมล์นานแล้วหล่ะ แต่เงียบๆ ไปไม่แน่ใจว่าได้รับรึไม่ ฝากถามทีเน้อ ..
- ขอบคุณครับ .. สบายดีนะครับ =)
สวัสดีครับ :
มีคู่มือที่เป็นหนังสือเต็ม ๆ ไหมครับ "รุ้จักฉัน...รู้จักเธอ" (น่าสนใจดี อยากลองอ่านดูครับ)
คนเราศึกษาทุกอย่าง ตั้งแต่อะตอม จนถึง จักรวาล แต่ไม่ศึกษาตัวเอง ก็แปลกดีนะครับ ทั้งที่คำตอบทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในตัวเราเองอยู่แล้ว
ครับ...พี่เหมี่ยว
เอกได้รับแล้วครับ...
คงมีโอกาสได้เจอกันเมื่อชาติต้องการอีกนะครับ...
ครับ... คุณหนุ่ม 
นายหนุ่ม
คิดว่าไม่มีนะครับ...
เพราะเป็นกิจกรรมหนึ่งที่ทีมงานจัดขึ้น เพื่อเปิดเวทีก่อนการเริ่มกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ...
เห็นด้วยครับว่ามนุษย์พยายามจะเรียนรู้ทุกอย่าง แต่ลืมเรียนรูตัวเองนะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ต้องเริ่มที่รู้จักตัวเราก่อนนะค่ะ
ในโลกแห่งการงาน
เธอฉัน สุขสำราญกันแค่ไหน
ในโลกแห่งหัวใจ
มีความหมายใดในระหว่างเรา
รู้จักฉันรู้จักเธอ
เปิดใจเพื่อพบเจอบ้างหรือเปล่า
หรือหลงลืมซึ่งเรื่องราว
หนักและเบาผ่านเลยเหมือนเคย
ในโลกแห่งการงาน และชีวิต
น้อยนิด แต่ใช่จะไร้ค่า
เมื่อเธอพูด ฉันก็ฟังด้วยศรัทธา
เปิดประตูดวงตาสู่ประตูใจ
เมื่อฉันพูด เธอก็ฟังอย่างเป็นมิตร
เรื่องน้อยนิด จึงดูเป็นยิ่งใหญ่
โลกสองโลกจึงนิยามความเป็นไป
ว่าเราต่างก็ใช้ใจนิยาม
(หรือเราต่างก็ใช้ “ใจเดียวกัน”)
รู้จักฉันรู้จักเธอ
เปิดใจเพื่อพบเจอความใฝ่ฝัน
นับหนึ่งใหม่สานสายใจให้ผูกพัน
โลกของเธอและฉัน เป็นหนึ่งเดียว
กลอนนี้เขียนนานแล้วนะ ใช้เป็นภาพฟ้อง ภาพสะท้อนลูกทีมในองค์กร..
เคยลงไว้ในบล็อก..นี่แหละ
ทบทวนตัวเอง รู้ตัวเอง เข้าใจตัวเอง จะได้เข้าใจคนอื่นง่ายขึ้น
เข้ามาแวะเพื่อเติมพลัง..
ครับ... คุณพนัส 
แผ่นดิน
ขอบคุณมากครับที่นำฉบับเต็มมาฝากกันในบันทึก...
...รู้จักฉันรู้จักเธอ
เปิดใจเพื่อพบเจอความใฝ่ฝัน
นับหนึ่งใหม่สานสายใจให้ผูกพัน
โลกของเธอและฉัน เป็นหนึ่งเดียว...
ขอบคุณอีกครั้งครับ...
