ทำไมกับการแค่กวาดใบไม้ จึงได้แง่คิดและบทเรียนสอนใจมากมาย ผมเคยมีคุณแม่ที่อยู่ชนบท แต่ท่านมีนิสัยชอบทำความสะอาด ทั้งๆที่บ้านอยู่อาศัยอยูในชนบท ชายทุ่ง แต่ใบไม้ไม่มีสักใบให้ระเกะระกะตา เพราะท่านจะทำความสะอาดเช้าเย็น เมื่อผมกลับบ้านไปเจอท่านทำแบบนี้ตามประสาลูกที่เป็นห่วงแม่ ก็จะบอกท่านว่าอย่าทำ พักบ้างอายุเยอะแล้ว ให้หลานๆทำแทนก็ได้ แต่ท่านก็มักจะบอกเสมอว่า ทำๆไป มันได้เหงื่อดี และก็ไม่พูดอะไรต่อ แต่ผมสังเกตเห็นท่านมีสุขภาพดี และสบายใจทุกครั้งที่กวาดบ้าน ด้วยที่ผมก็ยังวัยรุ่น อาจจะวันรุ่นตอนกลางๆแล้วนั้น เลยไม่ได้คิดต่อว่าทำไม อะไร ที่ทำให้แม่ผมท่านชอบกวาดใบไม้เป็นชีวิตจิตใจ จนวันหนึ่งที่ผมได้พักอยู่บ้านพักราชการ และนึกอยากจับไม้กวาดมาปัดกวาดหน้าบ้านพักให้สะอาด ขณะที่กวาดๆไปนั้น มันเกิดความจดจ่อ และอยู่กับตัวเอง เป็นเวลาที่ดี ที่คิดทบทวนเรื่องงาน เรื่องปัญหา พร้อมๆกับพื้นหน้าบ้านที่ค่อยๆสะอาดตาน่ามอง เมื่อมีวันแรก ก็มีวันที่สอง และวันต่อๆไป จนทุกวันนี้ก็ทำเป็นกิจจวัตร เช้าเย็น หลังเลิกงานอากาศเย็นสบาย ก็จะจับไม้กวาดมาปัดกวาดประจำ จนเจ้าหน้าที่พักข้างบ้านถามว่า ขยันจังเลยกวาดทุกวัน ผมเลยตอบว่า ยิ่งกวาดก็ยิ่งสะอาด ดดยไม่ได้คิดอะไร คิดเพียงว่า มันสะอาดจริงๆ ทั้งบ้านทั้งใจ
เจ้าหน้าที่ในบ้านพักไม่เคยสนใจอะไรกัน ไม่เคยมีความร่วมมือใด ที่จะทำให้สถานที่ราชการน่าอยู่ ต่างคนต่างอยู่ ด้วยภาระหน้าที่ และภาวะอารมณ์ความคิด ความรู้ต่างกัน ทำให้ไม่มีสักครั้งที่จะหันมาคุยกัน เพื่อทำงานส่วนรวมดังว่า สถานที่โดยรอบจึงดูรกหูรกตาไม่น่ามอง มีเพียงบ้านพักเจ้าหน้าที่ สุนัขที่อยู่ในสิ่งแวดล้อมนั้น แล้วเมื่อไรสถานที่นี้จะมีความเป็นระเบียบสะดาดตา หลายต่อหลายหนมีการขอความร่วมมือให้ช่วยกันดูแล แต่ก็ล้มเหลวทุกครั้ง มาครั้งหลังๆนี้หลังจากที่ผมออกมากวาดหน้าบ้านประจำ ก็เกิดปรากฏการณ์ มีเจ้าหน้าที่หลายคนออกมากวาดหน้าบ้านเริ่มจากบ้านติดกันและขยายไปพอควร ทำให้แถบหน้าบ้านผมตอนนี้สะอาดมากกว่าก่อน เลยได้แง่คิดอีกอย่างว่า คนเรานี้ไม่ชอบการบังคับ ไม่ชอบการบอกสอน แต่อย่างหนึ่งที่มนุษย์มีคือ ไม่อยากเห็นใครดีกว่าหรอก....ก็เห็นข้างบ้านสะอาด บ้านติดกันจะทนได้เหรอ ก็ต้องออกมาทำกัน ประโยชน์ในความคิดแบบนี้ก็มี
บางเหตุการณ์บางอย่างในสังคม กว่าจะมีจะเกิดขึ้นได้นั้น ต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่างก่อให้เกิด ในสิ่งที่แม้หาค่าไม่ได้ ไม่ได้เกิดประโยชน์ในวงกว้าง แต่หากเริ่ม และทำจริงกับตนเอง ทุกอย่างรอบตัวมีทั้งดีชั่ว ทั้งดีและชั่วนั้นที่ช่วยสอนเรามิได้มีแค่ ดีอย่างเดียวที่เรามองหา แต่ในความไม่ดี มีปัญหา ในนั้นมีทางออก และบทเรียนมากมาย สำหรับคนที่เลือก และมองเป็น ปรัชญา....แค่กวาดใบไม้
...ยายธี..เริ่มเข้าใจ..อะไรต่อมิอะไร..มากขึ้น...ก็เพราะกวาดใบไม้เนียะแหละเจ้าค่ะ...(มาเป็นพยานให้กับคำว่า "ปรัชญา..แค่กวาดใบไม้.."เจ้าค่ะ...ยายธี)
เอ...เข้าทีแฮะ ปรัชญาการกวาดใบไม้ กวาดไปทำ meditation ไปด้วย ไม่ธรรมดาครับ
สะอาดทั้งภายในและภายนอก คือการมีสุขภาพดีที่แท้จริง