๒๗๓.ทราบหรือไม่..ปัญหาใหญ่ในการล้มเหลวของการศึกษาไทยคืออะไร?..
นักวิจัยมูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ เผยระบบการศึกษาไทยล้มเหลว เด็กไทยออกจากรร.กลางคันปีละ9แสน-ใช้เวลาในห้องเรียนมาก ที่สุดในโลก ระบุแอดมิสชั่นผลักดันเด็กต้องเรียนกวดวิชาจนกดดันเกิดความเครียด
ภาพจากอินเทอร์เน็ต
นายยุทธชัย เฉลิมชัย นักวิจัยมูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ เปิดเผยผลการศึกษาการใช้เวลาในห้องเรียนของเด็กไทยกับประเทศอื่นๆ ว่า เด็กไทยเป็นชาติที่เด็กถูกบังคับให้เรียนในห้องเรียน โดยใช้ชั่วโมงเรียนในแต่ละวันมากที่สุดในโลก เปรียบเทียบกับเด็กจีนที่มีความเครียดสูงด้วย ประชากรที่เยอะ การแข่งขันจึงมีสูง ก็ยังใช้เวลาเรียนในห้องเรียนในแต่ละวันน้อยกว่าเด็กไทย โดย ปัจจุบันมีเด็กนักเรียนที่ไม่ได้เรียนหนังสือ ต้องออกจากสถานศึกษากลางคันประมาณปีละ 9 แสนคนและมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกปี ด้วยสาเหตุที่ต่างกัน เช่น ครอบครัวยากจน ไร้สัญชาติ ไม่อยากเรียนหนังสือเพราะเบื่อหน่าย ทนรับสภาพความกดดันจากระบบการเรียนการสอนที่เน้นการแข่งขันกันเป็นเลิศทาง วิชาการไม่ไหว
นักวิจัยมูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ กล่าวว่า ปัจจุบันเด็กนักเรียนในเมืองและชนบทมีความทุกข์จากระบบการศึกษาไม่ต่างกัน คือใช้เวลาเรียนในห้องเรียนมาก แถมต้องเรียนกวดวิชาตั้งแต่ชั้นอนุบาล จนเกิดความเครียดและเบื่อหน่าย ซึ่งการเปลี่ยนระบบการคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัย มาเป็นแบบแอดมิสชั่น ส่งผลให้เด็กวิ่งเข้าหาโรงเรียนกวดวิชามากขึ้น รวมถึงนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ ที่เน้นให้เด็กต้องเก่งวิชามาตรฐาน ทำให้ครูต้องสอนวิชาวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ด้วย ภาษาอังกฤษ โดยให้ขยายผลให้ได้ 2,500 โรงเรียนในปีการศึกษานี้ ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าครูจะสอนกับผู้เรียน จะรับไหวหรือไม่ อาจจะยิ่งเป็นการเพิ่มความกดดันให้กับเด็กมากกว่าเดิม
ภาพจากอินเทอร์เน็ต
"ผมคิดว่ามี เด็กจำนวน ไม่น้อยอยากลุกขึ้นตะโกนบอกว่า อึดอัด ทุกข์จากความเครียดกับระบบการศึกษามากเพียงใด เปรียบเทียบกับเด็กนักเรียนในจีน ยังมีเวลาว่าง ให้ผ่อนคลายจากการเรียนในแต่ละวัน ดูได้จากตารางเรียนที่เน้นเรียนวิชาการในตอนเช้า และพักกลางวันเวลา 11โมง จากนั้น โรงเรียนจะให้เด็กออกนอกโรงเรียน กลับไปกินข้าวที่บ้าน หรือไปพักผ่อน ถึงบ่าย 2 ค่อยกลับมาเรียนใหม่ และวิชาในช่วงบ่ายจะเป็นวิชาเบาๆ ไม่เครียด เป็นวิชาที่เน้นพัฒนาทักษะการดำเนินชีวิต ที่พัฒนาคุณภาพของเด็กทางด้านอารมณ์และสังคม"นายยุทธชัย กล่าว
นาย ยุทธชัย กล่าวด้วยว่า ระบบการศึกษาไทย อาจจะต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนการสอนใหม่ โดยลดจำนวนชั่วโมงเรียนในห้องเรียนลง เพิ่มการเรียนการสอนที่เน้นการใช้ทักษะ พัฒนาคุณภาพชีวิตมากขึ้น เป็นการเพิ่มทางเลือกให้แก่ผู้เรียน ที่สำคัญต้องยกเลิกการเรียนการสอนด้วยวิธีบังคับควบคุม เพราะจะทำให้เด็กขาดความมั่นใจ ขาดความคิดสร้างสรรค์ และไม่กล้าแสดงออก ทั้งนี้ถึงเวลาแล้วที่การศึกษาไทยจำเป็นต้องปฏิรูปเปลี่ยนแปลง เพื่อหนีออกจากความล้มเหลวในปัจจุบัน ไม่เช่นนั้นก็อาจจะไม่สามารถเดินหน้าพัฒนาการศึกษาให้ไปสู่เป้าหมายที่เป็นสากลได้.
แล้วท่านละคะ..คิดว่าปัญหาใหญ่ของความล้มเหลวของการศึกษาไทยคืออะไร?..
ภาพจากอินเทอร์เน็ต
*****************************
ที่มา - ไทยรัฐออนไลน์
ความเห็น (20)
เห็นอย่างไร
เห็นด้วยขอรับ สมดุลของสมอง ที่ไม่เครียด เป็นเรื่องใหญ่
การสร้างคนโดยยัดเยียด เป็นการทำลายสมองเสียมากกว่า
แล้วทรัพยามนุษย์ของชาติเราจะเป็นอย่างไร
สังคมแห่งการเรียนรู้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร
ถ้าสมองเกิดอาการเครียดสะสม
สวัสดีค่ะ
.ประเทศในทวีปเอเชียหลายประเทศที่เรียนหนัก เช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ไทย อาจจะมีประเทศอื่นอีก เพิ่งถามลูกศิษย์ที่เรียนจบจากประเทศจีนมา เขาบอกว่าจีนดรียนหนักมาก เกาหลีเลิกเรียนประมาณบ่ายสอง แต่เข้าบ้านเกือบเที่ยงคืนเพราะไปเรียนพิเศษต่อ (ได้ข้อมูลมาจากการสัมมนาเกาหลีศึกษา)
.ประเทสไทยเรียนหนัก เช่น มีห้องเรียนพิเศษ เวิด์ลคลาส ทำให้นักเรียนต้องเรียนมากขึ้น ระบบแอดมินชั่นทำให้นักเรียนเรียนพิเศษมากขึ้นไม่สนใจเรียนในห้องเรียน และที่สำคัญถ้าเรียนในห้องน้อยลง เชื่อได้อย่างไรว่านักเรียนไม่เรียนพิเศษเพิ่มขึ้น และเวลาที่นักเรียนว่าง นักเรียนไปไหนผู้ปกครองเป็นห่วงหรือไม่ ยังไม่มีอะไรรองรับข้อเสนอแนะ จะน่าเป็นห่วงกว่าอยู่ในโรงเรียนหรือไม่ ฝรั่งเลิกจากโรงเรียนก้ไปทำงาน ของไทยจะให้เด้กทำอะไรดี
.ขอบคุณข้อมูลค่ะ
สวัสดีค่ะ 
ท่านผอ.วัฒนา คุณประดิษฐ์
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาแสดงความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ยิ่ง
- ท่านได้กล่าวถึงความสัมพันธ์ของความเครียดที่ส่งผลไปถึงสมอง
- ซึ่งโยงไปสู่การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่เป็นผู้มีส่วนสำคัญในการสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้
- นับเป็นข้อคิดที่เฉียบคมมากเลยค่ะ.
สวัสดีค่ะ 
คุณครูอุดมพันธ์
- โอ้..นับว่าเป็นข้อคิดเห็นที่น่าจะตรงกับใจของใครอีกหลายคนนะคะ
- เด็กจีน ญี่ปุ่น เกาหลี ไทย ต่างเรียนกันอย่างหนักหน่วงโดยเฉพาะเกาหลี
- เพิ่งทราบจากอาจารย์ว่าเด็กของเขากว่าจะได้เข้าบ้านก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน
- เพราะว่าไปเรียนพิเศษต่อ..ว้าว..เรียนหนักจริงๆค่ะ
- การลดคาบการเรียนในห้องเรียน แต่ให้มีคาบการสอนนอกสถานที่ที่เป็นแหล่งเรียนรู้ให้มากขึ้น
- นัยว่าจะเป็นการฝึกให้เด็กกล้าที่จะคิด โดยที่ครูเราก็ต้องฟังเด็กให้มากขึ้นพูดให้น้อยลง
- บางทีการแสดงความเห็นจะทำให้เราสามารถวิเคราะห์ศักยภาพของเด็กได้ง่ายขึ้น
- จริงค่ะ..สำหรับความห่วงใยในตอนท้าย จึงต้องอาศัยพลังครูไทยช่วยกันสร้างความตระหนักให้กับเด็กๆ
- แม้จะดูยุ่งยาก หากแต่คุณครูเรามาร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ เพื่อเด็กไทยของเรา
- จะได้ค่อยๆก้าวไปสู่คนคุณภาพได้อย่างไม่น้อยหน้าประเทศอื่นใดในโลกกันนะคะ.
ผู้ใหญที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องทั้งหลายเห็นทีจะต้อง มีอีคิวสูงๆเสียแล้วว่าไหม??
เมื่อมีอีคิวสูง ไอคิวดีๆก็จะตามมา..
เราจะให้เด็กเรียนตามแบบประเทศในเอเชียเราคือเน้น ไอคิว หรือว่าจะเรียนตามแบบประเทศทางตะวันตกที่เน้น อีคิว...
ยิ่งเรียนก็ยิ่งปวดหมองเนาะ..
สวัสดีค่ะ 
คุณพี่krugui Chutima
- "ผู้ใหญที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องทั้งหลายเห็นทีจะต้อง มีอีคิวสูงๆเสียแล้วว่าไหม"..
- ใช่ค่ะพี่..แต่แป๋มว่านี่เป็นสิ่งที่ยากที่สุดเรื่องหนึ่งเลยนะคะ
- การที่เด็กจะได้เรียนแบบใดนั้น ก็ขึ้นอยู่กับวิสัยทัศน์ของผู้นำทางการบริหารการศึกษา
- ยุคของใครก็ของท่าน หน้าที่ของครูเราก็คล้ายกับเด็กๆเข้าไปทุกที
- ต้องทำตามนโยบาย หาไม่จะเป็นการกระด้างกระเดื่องแข็งข้อไป ไม่ดูที่เจตนาเขา
- ที่บางครั้งสถานการณ์มันจำเป็นเพื่อประโยชน์ของเด็กและโรงเรียน
- กว่าจะรู้อีกทีก็โดนเสียอ่วมอรทัยไปซะแล้ว..เฮ้อ..ประเทศไทย.
*** สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ...คุณครูแป๋ม ! ***
สวัสดีครับครูแป๋ม
ขอให้มีความสุขในลอยกระทงเช่นเดียวกัน
คืนนี้ไปลอยกระทงมาแล้วหรือยังครับพรุ่งนี้ติดตามภาพการลอยกระทงที่เชียงรายนะครับ
ระบบการศึกษาไทย อาจจะต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนการสอนใหม่ โดยลดจำนวนชั่วโมงเรียนในห้องเรียนลง เพิ่มการเรียนการสอนที่เน้นการใช้ทักษะ พัฒนาคุณภาพชีวิตมากขึ้น..ที่สำคัญต้องยกเลิกการเรียนการสอนด้วยวิธีบังคับควบคุม
- ผลวิจัยที่ได้นี้ ตรงและโดนใจตัวเองมาก และเชื่อเหลือเกินว่า อีกไม่นาน บ้านเราต้องแก้ปัญหาการจัดการศึกษาตามแนวทางนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ
- มีความสุขกับคืนลอยกระทงเช่นกันนะครับครูแป๋ม
ปัญหาใหญ่ในการล้มเหลวของการศึกษาไทยคือ.....คำตอบมีมากค่ะครูแป๋ม
ในมุมมองของครูนก...ปัญหาหนึ่งคือ เราเรียนตัวอักษรมากเกินไป ขาดเวลาในการเรียนรู้จากประสบการณ์ ทำให้เข้าใจตำราแต่ไม่เข้าใจชีวิต....ส่วนทางแก้ไขต้องร่วมด้วยช่วยกันทุกฝ่ายค่ะ
สวัสดีค่ะ 
ดร.RITTICHAI
- คืนนี้ไปลอยกระทงมาแล้ว
- ที่หน้าศาลากลางจังหวัดค่ะ
- พรุ่งนี้จะรอชมภาพลอยกระทงที่เชียงราย
- คงสวยสดงดงามน่าดูเลยนะคะ.
ฝากกระทงไปลอยที่เชียงรายด้วยค่ะ.
สวัสดีค่ะ 
คุณครูธนิตย์ สุวรรณเจริญ
- ตอนนี้ที่โรงเรียนก็มีการใช้รูปแบบนี้อยู่หลายท่านค่ะ เด็กๆชอบมาก แต่ผู้ใหญ่จะชอบหรือไม่เป็นอีกเรื่อง
- แต่road mapของเรากล่าวว่าต้องมีการจัดการเรียนรู้จากแหล่งเรียนรู้นอกห้องเรียนไม่ต่ำกว่า30%ของเวลาเรียนทั้งหมด
- หลายคนก็ยังเข้าใจว่าต้องไม่ให้เกิน 30%นะเดี๋ยวผิดระเบียบอีก นี่ก็ต้องช่วยปรับๆกันไปค่ะ
- คืนนี้แป๋มมีความสุขมากกับคืนลอยกระทงคิดว่าคุณครูธนิตย์คงเช่นกันนะคะ.
สวัสดีค่ะ 
คุณครูnoktalay
- เห็นด้วยค่ะ เด็กเราเป็นเช่นที่คุณครูนกกล่าวว่า..
- "ปัญหาหนึ่งคือ เราเรียนตัวอักษรมากเกินไป
- ขาดเวลาในการเรียนรู้จากประสบการณ์ ทำให้เข้าใจตำราแต่ไม่เข้าใจชีวิต"
- สภาพคล้ายตู้หนังสือเดินได้ ไม่กล้าแม้แต่จะคิด แล้วจะทำได้อย่างไรกัน
- แน่นอนค่ะ..ทุกคนต้องมาช่วยกันเป็รวาระแห่งชาติท่าจะดีนะคะคุณครูนก.
- ระบบและการจัดการศึกษา สร้างผลกระทบกับการเรียน การสอน และการสอบของนักเรียนมากๆ ถึงเวลานะคะที่ต้องเร่งดำเนินการให้ถูกทางเสียที
- สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะครูแป๋ม ขอจงสุขทั้งกายและใจนะคะ
สวัสดีค่ะ 
คุณพี่ครูKanchana
- ใช่ค่ะ..
- ปัญหานี้เรื้อรังมานาน
- หากปล่อยทิ้งไว้ต่อไป
- เด็กไทยของเราจะเป็นอย่างไร
- คิดแล้วก็น่าเห็นใจฝากผู้ใหญ่ในบ้านเมืองด้วยนะคะ.
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ.
สงสารนักเรียน ที่ต้องบากบั่นกวดวิชา เพื่อให้ได้ดั่งหวัง และสงสารครู ที่ต้องทำตามคำสั่ง จากคนที่ไม่มีประสบการณ์ต่อเหตุการณ์ การศึกษาในทุกวันนี้ ว่ามันเปลี่ยนแปลงไปมาก และเด็กบางคนก็ยังด้อยโอกาส คงต้องแก้หลายเรื่องคะ
-คิดถึงคะ เลยแวะมาเยี่ยมคะ
น้องครูป๋อมแป๋ม...
ไปดูเฉลยแบบทดสอบทางอารมณ์ได้แล้วนะจ้ะ อารมณจะได้คงที่ อิ อิ
สวัสดีค่ะ 
คุณพี่สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
- น่าคิดนะคะในสิ่งที่พี่สุกล่าวมาข้างต้น
- เด็กไทยก็หนักครูก็ปานกันแทบขาดใจ
- สรุปแล้วว่ามันต้องแก้อีกหลายเรื่องนะคะ
- แป๋มเองก็คิดถึงพี่สุเช่นกัน..
- ดีใจจังที่วันนี้พี่สุมาเยี่ยม ขอบพระคุณค่ะ.