171..เมื่อน้องบิ๋มบรีม ครบ 1 ขวบ ความรู้สึกของผู้เลี้ยงดู ฉงน
14 พฤศจิกายน 2553 เป็นวันเกิดของบิ๋มบรีมคะ
ภาพแรกเกิด 1 เดือน
บิ๋มบรีม อายุได้ 1 ขวบแล้วคะ ในวันที่ 14 พฤศจิกายน 2552 ปีที่แล้ว ซึ่งน้องบิ๋ม บรีมได้ลืมตาอ้าปาก เกิดขึ้นมาเป็นสมาชิกใหม่ของผู้เขียน อย่างไม่นึกไม่ฝันคะ จึงเป็นเรื่องแปลกๆๆ อยู่ๆๆก็มีลูกเพิ่มอีกหนึ่งคนคะ
ภาพ อายุ 2-3 เดือน
ขอแสดงความรู้สึกของแม่ ความรู้สึกของยายที่มีต่อการเลี้ยงดู หน่อยนะคะ
กัลยาณมิตรที่รักทุกท่านคะ ชีวิตผู้เขียน เป็นชีวิตที่อิสระ พึ่งลำแข้งตนเอง ตามอำเภอใจ โดยไม่ให้ใครเดือดร้อน และไม่มีใครมาบังคับหรือใช้กติกานอกประเด็นได้ อยู่ที่ตนเองตัดสินใจทุกอย่างคะ
และแล้ว ความที่มีอิสระจนเกินไป หางาน หาเรื่องยุ่งยากให้ตนเองทำนอกประเด็นชีวิตตนเองอีก นอกจะเก็บกล่องนม มาส่งให้จิตอาสาแล้ว (ทุกวันนี้กล่องนมสะสมหลายพันกล่องแล้ว ติดเลี้ยงหลานเลยยังไม่แพคส่งซักที) ต้องสละเวลาที่มีอยู่ ให้ตนเอง เดือดร้อน ในสิ่งเคยมีความอิสระ สบายๆๆทำตามอำเภอใจ จำเป็นต้องละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง มาเพื่อเลี้ยงคุณหนูเล็กๆๆ ตาดำๆอีกหนึ่งคน โดยนำมาอุปการะเป็นลูกเพิ่ม ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกคะ ลูกของหลานสาว ถือว่าเป็นเหลน หลานเป็นลูกพี่สาว และหลานสาวคนนี้ ก็เคยเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเล็กๆๆ ไปมีครอบครัว พอมีลูก ถือว่าเป็นเหลน ก็สงสาร เลยมีจิตอาสาจะเลี้ยงดูแลให้อย่างดีอีกด้วย กลัวแม่เขานำไปเลี้ยงเองจะปล่อยให้เด็กลำบาก จะพากันยุ่งยากต่อการทำมาหากิน เลี้ยงไม่ดี เพราะต้องทำงาน หางานที่พอเลี้ยงตัวอยู่ ได้ก่อน ตนเองก็จะเอาตนเองไม่รอดอยู่แล้ว พ่อแม่เด็กแยกกันอยู่คะ
สำหรับผู้เขียน ในฐานะยาย ห่างหายจากประสบการณ์การเลี้ยงทารกมา 20 ปีแล้ว เพราะมีลูกชายโทนคนเดียว อายุได้ 19 ปี ไปเรียนมหาวิทยาลัยบูรพาการแสดงและการดนตรี ปีที่ 1 แล้ว ทำให้ผู้ขียน คิดเลี้ยงหลานมาเป็นลูกเพิ่มอีกคนหนึ่ง เคยคิด รอจะเลี้ยงหลาน ลูกของลูกชาย ลูกชาย ยังเด็กอยู่ และกำลังเรียน อีกนาน เลยตัดสินใจได้โอกาส รีบรับเลี้ยงเหลนคคนนี้ไว้ และยินยอมที่จะต้องรับภาระเพิ่ม จำเป็นต้องมาเปิดตำรา พลิกตำราขึ้นใหม่ ในการที่จะต้องรับเลี้ยงทารกน้อยคนนี้ เพื่อที่จะให้เด็กได้รับความอบอุ่นอย่างเต็มที่ เหมือนลูกตนเองคนหนึ่งเหมือนกัน และเพื่อเปิดโอกาสให้แม่เด็กคนนี้ได้ไปหาทำงาน หรือมีงานทำ เลี้ยงตนเองให้รอดเสียก่อน ถ้าเข้มแข็งแล้ว จะมาเอาลูกคืนไปก็ไม่ว่ากันคะ เพราะยังไงก็ลูกหลานตนเอง อยู่แล้ว และตนเองมีกำลังพอที่จะเลี้ยงและสละเวลาได้ (เป็นนิสัยเลียนแบบ ว่า นางสาวไทยรักเด็กไปคะ)
ผู้เขียนเริ่มวางแผนชีวิตใหม่ คิดว่า ต้องบาลานซ์ชีวิตให้ลงตัวให้ได้ คิดว่าต้องสละเวลาส่วนหนึ่งให้ เด็กคนนี้ อย่างเต็มที่ และยอมรับ และอาสาที่ในขณะที่ตนเองกำลังจะมีอายุมากขึ้น เขาให้พักผ่อน กลับจะกลายเป็นคนแก่ ที่ต้องอาสาเลี้ยงหลานเหลนไป ใครๆๆเห็นก็ถามว่าลูกของลูกชายหรือ(อึ้ง) จะตอบยังไงดี ว่าของลูกตนเองก็วัยเรียนอยู่ มีลูกแล้วหรือ จะว่าลูกตนเอง ก็เลยวัยมีลูกแล้ว เลยบอกว่าหลาน นำมาเลี้ยงเป็นลูก คนเขาก็หัวเราะ
และนับตั้งแต่ได้ตัดสินใจ เลี้ยงหลาน ทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยง จนทำให้ชีวิตส่วนหนึ่ง หรือส่วนตัวหายไปก็ตาม ไม่ได้เจอเพื่อน ไม่ได้ออกไปไหน ไม่ได้ออกไปผ่อนคลาย ไปทำผมสวยๆๆ ไม่ได้ เล่น GTK แต่งกลอนที่ชอบ บทความที่ชอบ บทความที่ต้องใช้สมองกลั่นกรองก็ไม่ได้ อิสระส่วนหนึ่งหายไป ไม่ได้ไปเยี่ยมเพื่อนGTKก่อน มีแต่เพื่อนมาเยี่ยม แล้วตามไปขอบคุณทีหลัง มิตร GTK ต้องเข้าใจนะคะ อีกหน่อยพอหลานโตแล้ว ก็คงมีเวลามากขึ้น คงจะมีหลานมาเล่นเกมส์แข่งยายเล่น GTK อยู่ข้างๆๆกันคะ จินตนาการไปไกลเชียว
เวลาที่หายไปนี้ ก็นำไปให้กับลูกน้อยคนนี้มาเป็นอันดับหนึ่งก่อน ต้องจัดสรรเวลาใหม่ให้ลงตัวกับธุรกิจ พร้อมกับการเลี้ยงลูกคนใหม่ ตัดสินใจจ้างพี่เลี้ยงผู้หญิง อายุ 50 กว่า ค่าจ้างแพงพิเศษเลี้ยงแต่ลูกอย่างเดียวทั้งวัน เริ่ม 7 โมงเช้า ถึง 5 โมงเย็น งานบ้านตนก็ทำเองเหมือนเดิม คนไม่มาก อุปกรณ์อำนวยความสะดวกมากมาย ที่จ้างคนมีอายุ ลูกเขาโตหมดแล้ว อยู่บ้านเฉยๆๆ มาเลี้ยงแบบสบายใจ ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง นี่ขนาดเลี้ยงลูกต้องหาคนถึงขนาดนี้นะคะ ที่รับมาเพราะถือว่ามีประสบการณ์ในการเลี้ยงเด็กมาก่อน เอามาช่วยดูแล จ้างเขามาช่วยอุ้มช่วยดูหลานก็ไม่ห่างตนเองเหมือนเดิม เมื่อยามลูกค้าเข้ามา พูดคุยช่วยกันดูแล เปลี่ยนกันผลัดกัน โอ๋ เอาใจกันอยู่เหมือนเดิมกับพี่เลี้ยงและผู้เขียน อยู่ในสายตาเสมอ ด้วยความห่วงใย เอื้ออาทร จะห่างนาน ก็ตอนไปข้างนอกที่มีภาระกิจที่จำเป็น สบายใจกัน
พอรับปริญญาใบนี้ ก็ต่อรับปริญญาเลี้ยงหลานต่อไป
หางานพิเศษให้ตนเองทำไปเรื่อยๆ ทั้งที่ เป็นคนไม่ว่างอยู่แล้ว ปริญญาใบนี้ คงรออีกนาน
พอแม่จบ รับปริญญา ลูกชายก็เริ่มศึกษาเพื่อรับปริญญา เรียนประมาณ 4-5 ปี อีกนาน
ผู้เขียนรักและเลี้ยงดู เหลนคนนี้เปรียบเสมือนเป็นลูกคนหนึ่ง นึกเวทนา สงสารความเป็นมาจึงประคับประคอง ดีกว่าลูกตนเสียอีก เพราะตอนนี้พร้อมมาก มากกว่าตอนมีลูกชายโทน จึงมีสิ่งอำนวยความสะดวกสบาย มากกว่าสมัยเลี้ยงลูกชาย ผ่านมาเกือบ 20 ปีแล้วนะ อะไรมันก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไป ใช้แพงเพิท นมชง ของเล่น อะไรดีดี ก็ซื้อมาให้ไม่ขาด
บิ๋ม บรีมเป็นทารกเด็กหญิงที่ร่าเริงและน่ารักมากๆๆ ตำดำกลมโต (ไม่ต้องใส่ BIG EYE เสริมสวยให้ตาโตเลย)ไม่ขี้แย เลี้ยงง่าย ตอนนี้ยายพอรู้แล้วว่า เวลาไหนต้องทำอะไรให้ อาบน้ำป้อนข้าว ป้อนนม พาเดินเที่ยวโดยนั่งรถเข็น ออกกำลังกายจะได้ขับถ่ายได้สะดวก ส่วนมากจะเปิดเพลงมีจังหวะให้ฟัง ผงกหัว และโยกตัวอยากให้เขาเป็นคนอารมณ์ดี มีดนตรีในหัวใจ จะได้ใจเย็น เหมือนลูกชายโทนคนเดียวของผู้เขียน ตอนนี้ที่ไปเรียนดนตรี และการแสดง ที่มหาวิทยาลัยบูรพา ชลบุรี ซะแล้ว ได้ข่าวลูกชายว่าออกคอนเสริตร์ ของโรงเรียนบ่อยๆๆ ไม่ว่ากัน ขอแต่ให้ตั้งใจเรียน เรียนให้จบ หาประสบการณ์ชีวิตดนตรี หรืออยากเป็นนักแสดง หรือผู้กำกับ หรือครูสอนดนตรี ตามใจขอให้มีปริญญาซักใบ
ยายฟ้อนให้หลานดู สังเกตทางซ้ายมือล่าง ขวามือบน ห่วงยางสีเหลือง พาน้องบิ๋มบรีม อายุ 3-4 เดือนไปเล่นน้ำวันสงกรานต์ที่เขื่อนหนองหวายน้ำพอง แล้วคะ ยังเล็กอยู่เลย ใครก็ว่า ไม่กลัวเป็นไข้ หรือ เอามาแช่น้ำอยู่ได้ แต่ช่วงนั้นอากาศร้อนมากๆๆ ตอนนั้นน้องบิ๋มบรีมเล็กน่ารักขาวมาก คนเห็นนำลงไปเล่นน้ำ มาทักทายกันใหญ่ นึกว่าลูกฝรั่งคะ
ก็ด้วยอยากให้หลานอารมณ์ดีไปด้วยคะ รู้จักโยกตัวเข้าจังหวะเสียงเพลงแล้วตอนนี้ ตั้งแต่เลี้ยงมา พอมาเป็นระยะ ระยะ กี่เดือน บิ๋มบรีมจะพัฒนาไปเอง ตามหนังสือเลยคะ ตอนนี้ กำลังหัดเดินเอง ลุกขึ้นเอง ย่างก้าวได้ 3-4 ก้าว บางครั้งผู้เขียนสังเกต สักวัน น้องบิ๋มบรีม จะลืมตัว แล้วก้าวได้หลายๆๆๆก้าว เอาเองคะ และกำลังหัดให้เรียก (ผู้เขียน) ว่า แม่จ๋า เรียก สามีผู้เขียนว่า ปาป๊า พูดคำนี้ก็ได้แล้ว หิวข้าว หิวนม ก็ทำปาก หม่ำ หม่ำ รอคอยต่อไปจะให้พูดเป็น พร้อมๆกับเดินได้หลายก้าวคะ คงอีกไม่นาน
อุ้มกันไม่ไหว เลยตัดสินใจ ซื้อรถเข็น ไปไหนไปด้วยกัน ไม่ต้องอุ้ม เอารถเข็นขึ้นรถไปด้วย ถ้าจะเอาบิ๋มบรีมไปด้วยกันคะ
พ่อทูลหัว แม่ทูลหัว คนใหม่ของน้องบิ๋มบรีมคะ
ใครเอ่ย?
นอกจากนี้ บิ๋ม บรีมชอบมากเลยเล่นจ๊ะเอ๋ จะหัวเราะร่วน ส่วนมือจะฟ้อนรำ เวลาผู้เขียนร้องเพลง น้อยนอย หรือไม่ก็ทำมือจับปูดำ รู้จักยกมือบายบาย บายบาย เวลา 5 โมงเย็น พี่เลี้ยงจะกลับบ้าน เวลาดีใจจะ ยกมือสองมือขึ้นท่วมหัว แล้วยายก็จะพาพูดว่า ชัยโย ชัยโย และจับมือพนม แล้วก็พูดสวัสดีคะ เวลาผู้เขียนพูด อัฟแอนดาว อัฟแอนดาว ถ้ายืน เขาก็จะย่อขึ้นย่อลง ถ้านอนหงาย บิ๋มบรีมก็จะยกขาขึ้น ขาลง พร้อมหัวเราะกัน อย่างมีความสุข กรณีอัฟแอนดาว อัฟแออนดาวจะยกขาขึ้นลง ผู้เขียนอยากให้ออกกำลังกายขา ทุกอย่างก็เป็นไปตามวัยคะ มีหนังสือให้อ่าน ให้ความรู้ เกี่ยวกับการเลี้ยงทารก สังเกตความเปลี่ยนแปลงไปตามอัตโนมัติของวัยทารกคะ ผู้เขียนก็อ่านและหาความรู้ในการเลี้ยงทารกตามอินเทอร์เน็ท เพราะกลัวความผิดปกติ หรือผิดพลาด เนื่องจากเลี้ยงไม่ถูกต้องคะ(เหมือนมือใหม่หัดขับเลยคะ) แม้จะจ้างพี่เลี้ยงมาดูแล ตนเองก็คลุกคลีไม่ห่าง ห่างเมื่อมีภาระกิจเท่านั้น
ภาพพี่เลี้ยง ภาพลูกชาย ตอนปิดเทอมเดือนตุลาคม
ทางซ้ายมือ จะเห็นของเล่นการ์ตูนวัว ที่บิ๋มบรีมรักมาก เวลานอนจะต้องเอามากอด มาจับ มาบี้ พร้อมดูดหัวจุกนม ถึงจะนอนหลับได้ ฉะนั้นอย่าหายเชียวของอย่างอื่นไม่เอา ถ้าไม่ได้กอด จะนอนไม่หลับ
รายการช่อง 3 เรื่องเล่าเช้านี้ เวลา 6 .30 น.ทุกเช้า ทางรายการจะเปิดภาพลูกหมี และลูกช้าง มีเพลงประกอบ ถ้านอนอยู่ก็จะรีบลุกขึ้นมาดูภาพ พร้อมเพลงทุกเช้า เขาชอบมากเลยคะ และเพลงก็เป็นจังหวะ สำหรับเด็กด้วย เพลงจบ มึขอบคุณคะ ซึ่งคิดว่าอีกหน่อยน้องบรีม จะต้องพูดได้ คำนี้ ว่า ขอบคุณคะ นอนอยู่หน้าจอทีวี บางครั้งเวลานี้แล้ว ยังไม่ตื่น จะเปิดทีวีทิ้งไว้ แล้วตนเองก็ไปทำงานในครัวซักครู่ เมื่อมีภาพหมีและช้างมา เขาจะตื่น ส่งเสียงสัญญาณ ตื่นเต้น เหมือนเรียก แม่จ๋า ให้มาดูด้วยกัน
ตอนนี้ ที่เขียนน้องบิ๋มบรีม อายุได้ 12 เดือน ในวันที่ 14 พฤศจิกายน 53 นี้ ก็จะครบขวบ 1 ปีแล้ว วันเวลา ผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนโกหก ที่มีต่อการเสียสละในการเลี้ยงดู หนึ่งปี บิ๋มบรีมจะโตแล้วคะและก็งงตนเองเลี้ยงได้ ทำได้ไง หาเรื่องลำบากใส่ตัว ถึงจะลำบาก ก็มีความสุข ที่ได้ยิ้มหัวกับเหลนคะ แล้วความตั้งใจก็ยังจะเลี้ยงต่อไป
เวลาที่ผ่านมาเร็วๆๆนี้ พอจำได้ ตอนที่กำลังหัดคลาน เวลาน้องบรีม เห็นยาย แล้วดีใจ จะรีบคลานมาให้เรากอดและอุ้ม เวลาที่คลานมา แววตาของบิ๋ม บรีม ช่างเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข ความดีใจ ความปลอดภัย ความอบอุ่น ผู้เขียนเห็นแล้ว จะทำอะไรอยู่ก็ต้องทิ้งสิ่งนั้น รีบไปรับขวัญหลานเสียก่อน เพราะกลัวการดีใจแล้วบิ๋ม บรีมจะรีบคลานรีบร้อนเกินไปอาจจะหกล้ม หน้าคะมำตามปะสาเด็ก บาดเจ็บได้
พอได้อุ้มกัน ยายก็รับขวัญ หอมแก้มขวาที แก้มซ้ายที แล้วก็บอกชื่นใจ และถ้าตอนไหน อยากหอมแก้ม บิ๋ม บรีม ยายก็จะเข้าไปหา แล้วบอกบิ๋ม บรีมว่า ชื่นใจหน่อย ชื่นใจหน่อย บิ๋ม บรีม จะหันแก้มให้หอมทันที การสื่อสารแห่งความสุข เข้าใจระหว่างยายกับหลาน ชื่นใจหน่อย จะได้หอมแก้มทันที
ผู้เขียนเลี้ยงไปเลี้ยงมา เกิดความผูกพัน มีความรู้สึกหวงขึ้นมา เกิดเราเลี้ยงดี น่ารัก พ่อแม่เขามาเอาคืน จะทำอย่างไรดีนี่ ผู้เขียนตอนแรกก็คิดว่าจะให้คืน แต่พอตนเอง ได้รับและลงทุนถนอมกล่อมเกลี้ยงอดหลับอดนอน มีความรู้สึกเสียดาย และเปลี่ยนความคิดขึ้นว่า ไม่ให้แน่นอน ไม่ยอมทีเดียวเชียว ลูกชายโทนคนเดียวบอกว่า สงสารน้อง แม่เลี้ยงน้องไปก่อนนะ ถ้าแบงค์เรียนจบ แบงค์จะดูแลรับช่วงจากแม่อีกทีหนึ่ง ไม่ให้พ่อแม่เขามาเอาคืนไปเช่นกัน
ยอมรับเลยคะว่า การเลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน เป็นต้องที่ใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ รวมทั้งต้องมีความอดทนใฝ่รู้ และศึกษาข้อมูลมากมาย ต้องยอมสละหลายสิ่งหลายอย่าง เพื่อเจ้าตัวเล็ก ยิ้มกับเขาก็หลายครั้ง ร้องไห้ก็หลายหน ร้องไห้เวลาป่วย ใจไม่ดี กลัวหลานรักเป็นอาการหนัก บางครั้งเวลาเจ็บป่วยตนได้อธิฐาน ขอให้ตนเป็นแทน ดีกว่า
การเลี้ยงลูก ทำให้เรารู้คุณและเข้าใจในความรักของพ่อแม่ช่างยิ่งใหญ่นัก การเลี้ยงหลานยิ่งทำให้เรารู้บุญคุณ ปู่ย่าตายายมากขึ้น ในความรักที่มีต่อลูกหลาน เพราะ ท่านทั้งหลาย มีความรักความห่วงใยหลาน เท่าชีวิตเช่นกัน
อ้อมกอดยายคลายคอยพะเน้าพะนอ
เติมแต่งสารต่อละมุนลุ้นรับขวัญ
ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูเจ้าเท่าชีวัน
อัศจรรย์ความรักที่เคยมี
รักอะไรก็ไม่แท้ เทียบยายรัก
ผูกสมัคร รักมั่นคง มิหน่ายหนี
รักลูกแล้ว รักหลานยิ่ง ล้นฤดี
เลี้ยงเจ้านี้ หวังเติบใหญ่ ไร้กังวล
วันเวลา หมุนเวียนไป วัยเปลี่ยนผัน
หนึ่งขวบนั้น เลี้ยงเจ้าได้ อย่างฉงน
จะเสริมส่ง ให้เติบใหญ่ ได้เป็นพล
คนดีล้น เก่งพ้นภัย สิ่งแผ้วพาน
ขอให้เจ้า เติบใหญ่ ได้ดั่งหวัง
มีพลัง เสริมสร้าง อย่างห้าวหาญ
เป็นคนดีของยาย ของชาติ ที่ต้องการ
ไม่ร้าวราน ผลานหัวใจ ที่เลี้ยงมา
พี่น้องกัลยาณมิตรที่รักทุกๆๆท่านคะ ภาพก็ช้า ตัวหนังสือก็ช้า ถ้าของพี่น้องไม่เป็น ตัวผู้เขียนคิดว่า ไวรัสคงจะมาเยี่ยมกรายแล้วหละคะ อ่านตัวหนังสือ ไปก่อน มันติดๆๆขัดๆๆ ภาพก็มีแล้ว แต่มันอืดคะ
จุดมุ่งหมาย ของบันทึกบทนี้ เพื่อสื่อความรักของตายาย ปู่ย่า ช่างมีความรักให้ลูกหลานมากมาย เหลือเกิน ฉะนั้นใครที่มีปู่ย่าตายายอยู่ จงรับทราบไว้เลยคะ ว่ารักลูกหลานแค่ไหน รักหลานมากกว่าลูกเสียอีกคะ ถ้ามีโอกาส คนที่ปู่ย่าตายายยังมีชีวิตอยู่ จงแสดงความรัก ความกตัญญู กับท่าน ก่อนที่จะไม่ได้มีโอกาสพบท่านอีกคะ
ของเล่นสัตว์ตัวโต หมา หมี หมู ปลาวาฬเท่าน้องบรีม
และยังมีอีกมากมาย ที่เป็นตัวเล็กๆๆ
พี่น้องคะ แล้วภาพการพัฒนาของน้องบิ๋มบรีม ยังเหลืออีกมากมาย แต่ขอนำเสนอแค่นี้นะคะ คอมติดขัดมาก ภาพก็เข้าไฟล์ไม่ได้ คงต้องไปเช็ค ไวรัสกินหรือเปล่านะคะ ไม่เห็นมีใครแนะนำอะไรเลยคะ
พี่น้องที่รักทุกท่านคะ ที่ติดขัดเริ่มดีขึ้น คงไม่ใช่ไวรัสหรอกคะ อาจจะเป็วงเกิดอุทกภัย วาตภัย เสาล้ม ชาดการติดต่อ ขณะนี้คงจะใช้ได้ และดีขึ้นคะ แล้วว่างวันเสาร์อาทิตย์ จะตามไปเยี่ยมคืน
ขอให้บทความบทนี้ เป็นบันทึกความทรงจำที่ดีของตนเอง ที่ได้มีโอกาสเลี้ยงเหลนป็นลูก โดยมิได้คาดคิดและเตรียมการมาก่อน แต่ก็ทำได้ดีคะ
ความเห็น (42)
คิดถึงป้ามากน่ะครับ จากเภสัชเอกครับ
น่ารักมากเลยครับพี่ ไวมากๆๆ เผลอหน่อยเดียว 1 ขวบแล้ว พี่สุสบายดีนะครับ
- มาเยี่ยมทั้งคุณหลานและคุณยายครับ
- พี่สุคงสบายดีนะ
- หายไปเลยนะครับ
พี่สุ ค่ะ หลานบิ๋มบรีมโชคดีมากค่ะ เห็นด้วยกับพี่สุดเลยค่ะ เลี้ยงเด็กคนนึงนี่ ก็ไม่มีเวลาทำอะไรแล้วค่ะพี่ จากปสก. ของแม่เลี้ยงหลานเอง ไม่อยากให้ไปจ้างคนอื่น ผลลัพธ์และความรู้สึกต่างกันมากเลยนะคะ แล้วแม่ก็รักหลานมากกว่าลูกตัวเองจริงๆ ค่ะ อิ อิ
แหม พี่สุนี่ทันสมัยนะคะ มีการบอกว่าน้องตาโตไม่ต้องใส่บิ๊กอาย ปูล่ะนึกอยู่นานอ๋อ เสริมสวย ตามไม่ทันหลาวเรา :) สุขส้นต์วันคล้ายวันเกิดสาวน้อยตาโต ส่งกำลังใจยายสุคนเก่งค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณพี่สุ
- สมกับที่หายไปนานเลยนะคะ อ่านเพลิน...ในความรักของยายที่มีต่อหลานตัวน้อย จริงอย่างที่พี่สุบอกและค่ะว่าถ้าได้สัมผัสความไร้เดียงสาของเด็กๆ จะหลงรักพวกเค้าจนหมดใจ(มีประสบการณ์ค่ะ)
- ในโอกาสใกล้วันครบรอบหนึ่งปีของน้องบรีมขอให้น้อง เป็นหลานที่น่ารัก และมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
*ขออวยพรให้หลานบิ๋ม บีม แข็งแรง เฉลียวฉลาด เป็นเด็กดี..ใครเห็นใครรัก..เป็นทุกสิ่งที่ทำให้ คุณยายสุ มีความสุขนะคะ..
*พี่ใหญ่เคยมีประสบการณ์ช่วยน้องชายเลี้ยงดูหลานชาย เป็นเวลายาวนานตั้งแต่ แบเบาะ- ๒๗ ปีเหมือนเป็นแม่คนที่สอง ดังที่เคยเล่าไว้ในบันทึกนี้ค่ะ..
http://gotoknow.org/blog/nongnarts2/402127
*อาจแตกต่างจากคุณยายสุ ที่เราทั้งหมดอยู่บ้านเดียวกันที่เรือนหอของป้าใหญ่ ๒๗ ปี..หลานจึงมีป้าใหญ่เป็นตัวแถม(มิใช่ส่วนเกิน)
*ตอนเล่นบทนางยักษ์คือ ป้าใหญ่ เมื่อเวลาสอนการบ้าน และจับตัวขึ้นรถไปรร.ตรงเวลาไม่เคยสายเลย..ตอนเล่นบทเทวดา-นางฟ้า คือ พ่อ-แม่ เมื่อพาไปเที่ยวเตร่ และซื้อของเล่น..
*เดี๋ยวนี้ ทั้งครอบครัวนี้ย้ายกลับไปอยู่บ้านเดิมของเขาแล้ว ด้วยความเข้าใจและเต็มใจของป้าใหญ่..แต่หลานยังมารับป้าใหญ่ไปเที่ยวกินช้าวทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ และเป็นเขาฝ่ายโทร.มาถามทุกข์สุขของป้าทุกคืน ไม่เคยเว้น..แค่นี้ก็ชื่นใจแล้วค่ะ..
*อยากบอก คุณยายสุ ว่า การทุ่มเทเลี้ยงดูหลานด้วยความรักสุดหัวใจนั้น เป็นเรื่องของธรรมชาติและความมีปฏิสัมพันธุ์ระหว่างกัน.แต่คงต้องทำใจเผื่อไว้บ้าง เมื่อถึงเวลาที่ พ่อ-แม่ - ลูก อาจต้องไปอยู่ด้วยกันเหมือนกรณีพี่ใหญ่..อย่างไรเสีย ..สายสัมพันธ์รัก ที่ ยาย-หลาน เคยมีต่อกันย่อมยังคงอยู่ตลอดไปนะคะ..และช่วงนั้น คุณยายสุ อาจรู้สึกปลดปล่อย มีอิสระภาพกลับมาอีกครั้งหนึ่งอย่างเป็นสุข เหมือนที่พี่ใหญ่เป็นอยู่ขณะนี้ค่ะ.. รู้สึกสุขมากๆจนตั้งใจจะไม่ชวนใครมาอยู่ด้วยอีกแล้วทีเดียว..ปลูกผักน่าจะเพลินกว่านะคะ..
- สวัสดีค่ะ พี่สุ
- แวะมาเยี่ยมทั้งคุณยายและคุณเหลนด้วยความคิดถึงค่ะ
- "อายุมั่น ขวัญยืนนะคะหลานบิ๋มบรีม"
สวัสดีค่ะพี่สุที่นับถือ
- หายไปนานบ่นถึงอยู่นะคะ
- นี่คือความสุขค่ะพี่ ความสุขที่เราเฝ้ามองดูเค๊าเจริญเติบโต
- พักผ่อนบ้างเวลาหลานหลับ
- คิดถึงทุกวันค่ะ
น้องบรีม ตามหลังนาเซียอยู่สามเดือน พอน้องหัดพูด เราก็จะเป็นเด็กไปด้วย
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแอบมาชมภาพหลานบรีม ได้เห็นพัฒนาการของหลานแล้วชื่นใจค่ะพี่สุ ใกล้วันคล้ายวันเกิด ขอให้หลานบรีม โตขึ้น เป็นคนเก่ง คนดี และเป็นคนคุณภาพเหมือนคุณยายนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่สุ มาเยี่ยมชมหลานรักตัวน้อยครบ 1 ขวบ ตัวดตเชียวนะคะ มีภาพการดูแลที่ดี น่ารักมากๆค่ะ ยังคิดถึงพี่สุนะคะ
น่ารักจังเลยครับผม
หลานชายน้อยของผมก็ 1 ขวบ กว่าๆ เท่ากันเลยครับ มีฟัน 5 ซี่ เองน่ารักมากมาย พูดแล้วก็คิดถึงหลานไบโอมจังเลยครับ
ยังไงก้ดูแลสุขภาพมากๆ นะครับ.. มีเรื่องใหม่มาฝากให้พี่อ่านครับ
ขอฝากนะครับ..
สวัสดีวันหยุดค่ะพี่สุ
- ขอให้มีความสุขทั้งคุณยายและคุณหลานนะคะ
เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2553 16:41
#2246918 [ ลบ ]
สวัสดีคะ เภสัชกรพันธ์แท้ บวกพันธ์เอาจริง เรื่องของคนไข้ไม่รักตนเองนี่ น่าตีมากนะคะ ทั้งที่เป็นครู น่าจะรู้ว่าอะไรควรไม่ควร แต่ก็ว่าไม่ได้ เพราะเขาพอใจ ที่จะไม่เสียเวลาในการมารักษา อีกทั้งอยู่บ้านนอก ไม่สะดวกสบาย เข้าเมืองทีเป็นวัน มาโรงพยาบาลทีก็เป็นวัน จนเบื่อหน่าย ทั้งที่เป็นผลประโยชน์ตนเอง และอีกอย่างเป็นครู น่าจะสะดวก สบาย และเบิกค่ารักษาได้ คนเราถ้าเป็นคนดื้อ ก็จะเป็นเช่นนี้แหละคะ ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ในที่สุดก็ยอมไปเมื่อคิดว่าจำเป็น แต่จะช้าไปหรือเปล่าหนอ เภสัชพันธ์แท้ พบช้าไปเลยลุยไม่ทัน ใช่ไหมคะ
-มีการเอาหน้าหล่อมาให้ชม นึกว่าเอาหน้าครูกา มาให้ดู คนขี้ดื้อเป็นหน้าแบบนี้ แต่ไม่เอามาก็ดีแล้ว หน้านั้นเขาคงสงวนลิขสิทธิ์ ห้ามเอาหน้าผู้อื่นมาโชว์ก่อนได้รับอนุญาต แต่ไม่ได้หน้าคนอื่น เอาหน้าตนมาแทนไม่เป็นไรคะ หน้าคนพันธ์แกะดำจริงหรือคะ
-นี่พี่สุเคยไปกิจกรรมอาสาที่หนองคาย ของนางมณีวรรณ ให้กำลังใจคนเป็นไตวาย ได้พบกันแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน และวิธีดูแลตนเองเดี่ยวๆคนเดียว คนป่วยทำอย่างไรมาบอกกัน พี่สุว่า คนป่วยมีชีวิตชีวาขึ้นนะคะ
น่าจะมีแบบนี้ที่โรงพยาบาลอุบลรัตน์บ้าง คนป่วยจะได้หันมาสนใจตนเอง
-พี่สุมาตอบช้า ตามจริงมาตอบแต่วันที่น้องไปเยี่ยมคะ แต่กดคืนมาหาน้องโหลดนานมากคะ พี่สุเลยไม่ไปเยี่ยมใครเลย เพราะไปก็จะเป็นเหมือนกัน ดังนั้นวันนี้ พี่สุขอเยี่ยมอ่านบทเดียวก่อนนะคะ แล้วจะไปเยี่ยมคนอื่นต่อไปครบหมดแล้วจะกลับมาย้อนรอยคะ เพราะชื่อเรื่องของน้องน่าสนใจอ่านหมดคะ รอลูกหลับจะกลับมาอ่านคะ
-ให้เป็นพี่ซะ อย่าให้เป็นป้าเลย เดี๋ยวพี่สุ จะแก่แล้วแก่เลย คนยิ่งแก่อายุ แต่หน้าดันอ่อน แล้วอ่อนเฉยๆๆ ด้วย อายุไปฝากไว้กับธนาคารเยอะเลยคะ
ขวัญเจ้าเอย ทรามเชย ชมชื่นนัก
คุณยายรัก อุ้มชู หนูบรีมเจ้า
จะกินนอน ขวัญอ่อน ด้วยวัยเยาว์
จงรับเอา ขวัญดีดี ทั้งปีเทอญ
ขอยืมเค้กน้านก..ก่อนนะคะ
สวัสดีคะ น้องขจิต คอมพี่สุพึ่งโหลดเร็ววันนี้ ถึงได้มาเยี่ยมกันแบบด่วนจี๋เลยคะ เพราะเห็นผู้มาเยี่ยมมากมายกำลังรอพี่สุกลับคืนไปเยี่ยมอยู่ คะ
ขอบคุณน้องขจิตมากนะคะ ที่คิดถึงพี่สุเสมอ แล้วก็ไปเยี่ยมกัน พี่สุกดตามมาคะ มาเห็นสวนน้องขจิต พร้อมทั้งลิ้งบทเก่าอีกมากมาย ถ้าไม่ได้เป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษ มาเป็นอาจารย์สอนเกษตรแข่งกับน้องสามารถได้เลย
-พืชผักสวนครัว อุดมสมบูรณ์ แต่ไม่ค่อยอยู่ได้กิน ปลูกไว้ประดับสวน แล้วยังมี มากมายหลายอย่าง เมื่อไหร่จะหาคนมาดูแลช่วยคะ ปล่อยให้เป็นน้ำเต้า บวบเถาตายไปดื้อๆๆเลยหรือคะ ภาพน้ำเต้า น่าเอาไปต้มทานกับน้ำพริกเนาะ
-ฟักลอยฟ้า ต้มไก่มะนาวดองอร่อยจริงๆๆคะ ทำไม่เป็น ซื้อเขากินทั้งน้านคะ
-บวบแข่งยาวกับน้องหมอดาวใช่ไหมคะ ถั่วพูก็มี
-เป็นจริงนะคะ พริกที่ไม่ได้ตั้งใจปลูก จะงามจริงๆๆ โดยเฉพาะใกล้ที่ล้างจาน จะได้ปุ๋ยได้น้ำตลอด สวยเชียว ที่สวนน้องขจิตนี่
-ดอกฟักสีเหลือง สวยๆๆไม่มีแมลงเจาะเลยนะคะ ดอกโป้ยเซียนมีการชุบแป้งทอดกินได้ด้วย พี่สุก็เคยได้ยินได้อ่านมา ดอกไม้ ใบไม้ นำมาชุบแป้งทอดได้
-เอ้าเจ้าดอกผักหวาน น่ารักน่าตีเชียว วัยเท่ากับบิ๋มบรีมหรือเปล่าหนอ สุขภาพบิ๋มบรีมแข็งแรงมาก ตั้งแต่เลี้ยงมา ยังไม่เป็นไข้หนักเลย เลี้ยงง่ายคะ
-และผักที่ปลูกยากที่สุด ก็คงเป็นคุณหนูผักหวานนี่เองใช่ไหมคะ
-แล้วเมื่อไหร่ จะมีตัวกระเปี๊ยกกับเขาบ้าง ระวังไม่ทันใช้นะคะ
-หรือจะหาทารกมาเลี้ยง แก้เซ็ง เหมือนพี่สุ คงไม่มีเวลาคิดถึงป่านนั้นนะ
-อิจฉา คนมีที่สวน ผักปลูกปล่อยๆๆ ก็เยอะ แล้วก็งาม ปลูกทิ้งไว้ เจ้าของ กิน หรือคนอื่นกิน แถมเลี้ยงวัวด้วย เห็นอยู่บทความหนึ่ง ใบชะพลูก็เยอะ คนขายเมี่ยงไม่รู้หรือไงน้า...ใบเขียวสดด้วย
เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2553 17:08
#2246953 [ ลบ ]
สวัสดีคะ น้องก้ามกุ้ง พี่สุกดกลับคืนไปเยี่ยมน้องก้ามกุ้ง เข้าไม่ได้เลยคะ ใช้เวลาแต่พอเข้าไปได้ กลับไม่เห็นบทความของน้อง เขียนว่าไม่มีบันทึกคะ จะทำอย่างไรดีหนอ ไม่เป็นไรคะ ที่เมลย์ยังใช้ได้ และขอขอบคุณที่ส่งFWเมลย์ดีดีไปให้พี่สุคะ พี่สุหายไปเพราะเวลาน้อยลงคะ คงอีกไม่นาน หลานเข้าโรงเรียนก่อน อาจจะมีเวลามากขึ้นคะ ต้องอดทนรอ ค่อยเป็นค่อยไปคะ
-แล้วน้องก้ามกุ้ง ปิดบล็อกนี้แล้วหรือคะ พี่สุไม่เห็นมีบันทึกคะ
-ขอบคุณนะคะ ความคิดถึง และความรู้สึกดีดี ยังคงเหมือนเดิมคะ
สวัสดีคะน้องปู ถ่ายภาพปลีสวยมากเลยคะ ปลียักษ์หรือเปล่าคะ ดูปลีแล้วมีความอุดมสมบูรณ์นะคะ ในหน้าฝนผักอะไรก็สวยไปหมดคะ ดอกปลี แมงต่อ ก้นกระดก หรือเปล่า
-น้ำท่วมบ้านหรือเปล่าคะ น้องปู ทะเลอันดามันหนะ
-พี่สุ คอมพึ่งปกติคะ แต่ก่อนโหลดช้ามาก ไปเยี่ยมใครก็นาน จนหลับคาคะ เลยไม่ได้ไปเยี่ยมใคร ช่วงที่น้ำท่วม คอมอืดมากคะ พึ่งปกติก็เลยรีบเข้ามาเยี่ยมคะ คิดถึงและเป็นห่วงมาก กลัวน้ำท่วมบ้านน้องปูคะ ทะเลอันดามัน ช่วงนั้นเน็ทใช้ไม่ได้เลยคะ เลยห่างหายไปคะ เห็นน้องไปเยี่ยมหลายวันแล้วนะคะ พึ่งเข้าได้คะ
-เมื่อไหร่ว่างพี่สุจะกลับมาอ่านย้อนรอยนะคะ ตอนนี้ไปเยี่ยมคนอื่นให้ครบก่อนคะ คิดถึงไม่มีวันหยุดคะ
-ปลีก็กินกับผัดไทยคะ ปลีต้มลวกกินกับน้ำพริกคะ แล้วแกงปลี แม่ลูกอ่อนคะ
เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2553 17:14
#2246963 [ ลบ ]
สวัสดีคะ น้องครูกาญจนา เปลี่ยนปกใหม่ ลุกค์ใหม่ สดใสเชียวนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมร่วมอวยพร เหลนรักที่ไม่ธรรมดาของยายสุคะ
และขอบคุณนะคะ ที่เข้าไปเยี่ยมพี่สุคะ พี่สุกดคืนไปพบบล็อกที่มีความหมาย เพลงโรมันติก YOU ARE MY EVERTHING แน่นอนคะ ถึงมีรักและได้รักไง I LOVE YOU SO MUCH
สวัสดีคะพี่ใหญ่ พี่ใหญ่มีประสบการณ์การเลี้ยงหลานมาเช่นกัน ดูแล้วเป็นครอบครัวใหญ่และอบอุ่นมาก และลูกหลานแม้ได้เลี้ยงมา เขาก็ต้องโตแล้วเดินทางไปตามครรลองของชีวิตเขา เราจะมาหวงไว้ก็ไม่ได้ ไม่ใช่ของเล่น จริงๆๆแล้วก็รักหลานคนนี้มากคะ ที่หวงก็เพราะกลัวเขาเอากลับคืนไปแล้วเลี้ยงไม่ดี ปล่อยตามยถากรรม จึงไม่อยากให้เขาคืนไป แต่ถ้าเขาพร้อมทุกอย่าง เขาจะเอาไปเลี้ยงเองก็ไม่ว่าคะ แต่นี่ดูแล้วเวทนา ถ้าจะเอาไปเลี้ยงแบบอดๆๆอยาก ตามมีตามเกิดคะ ก็เลยห่วงหวงด้วยคะ แต่ก็มีคิดเหมือนกันว่า ซักวันหนึ่งเขาก็ต้องไป แต่เขาก็ยังกลับคืนมาเยี่ยมเราบ้าง ที่เคยเลี้ยงดูแลมา ก็คงจะเป็นเช่นนั้นแหละคะ ก็คงต้องทำใจเหมือนพี่ใหญ่แนะนำแหละคะ คงต้องทำใจไว้ และบางครั้ง เมื่อเราว่างเปล่า เราก็จะมีเวลาส่วนตัว สบายตัวมากขึ้น
-และพี่ใหญ่ดูมีความสุขจริงๆๆด้วย เพราะอะไรก็มี อะไรก็ผ่านมาหมดแล้ว รู้ซึ้งของชีวิตแต่ละด้านที่ได้พานพบมาคะ
-ขอบคุณพี่ใหญ่มากนะคะ และดีใจที่มีผู้มีประสบการณ์ก่อนมาแนะนำให้ทำใจเผื่อไว้บ้าง ขอบคุณคะ ที่เข้ามาเยี่ยมสุ เสมอคะ คิดถึงเสมอเช่นกันคะ อยู่ที่เวลาจะมีพอมาเยี่ยมพี่ใหญ่ พอมีบ้างหรือเปล่า เพราะหลานก็ยังปล่อยไม่ได้ ยามกลางคืนก็นอนด้วยกับสุคะ กลางวันพอมีพี่เลี้ยงมาช่วยดูคะ
-ขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้หลานบิ๋มบรีมคะ
-สุกดตามมาเยี่ยมบล็อกแนะนำ สุดยอดหลานรักชอบดนตรี และเรียนดนตรี เหมือนกับลูกชายของสุ แต่เขาเรียนการดนตรีและการแสดงด้วย ลูกชายชอบกีตาร์ แต่ที่มหาวิทยาลัยสอนทุกอย่าง เรียนไปเป็นครูสอนดนตรี เพราะขณะนี้ได้ข่าวว่า เสาร์อาทิตย์รับจ๊อบ ช่วยสอนพิเศษดนตรี ร่วมกับอาจารย์ ในโรงเรียนที่สอนพิเศษ จะมีการสอนดนตรี ทุกอย่าง ตามที่ส่งลูกมาเรียนพิเศษ เขาเลยไปช่วยครูสอนกีตาร์คะ
-ชีวิตพี่ใหญ่ ปลูกต้นไม้ใบหญ้า ช่างเป็นชีวิตที่พบแต่ความสุข ตลอดกาลเลยนะคะ คนทำกรรมดี ก็สุขเป็นอย่างนี้นะคะ โชคดีจริงๆๆคะ หน้าตาสดใสเชียว หน้าตาคนมีบุญ
เมื่อ 10 พฤศจิกายน 2553 22:20
สวัสดีคะน้องครูวราภรณ์ ธรรมทิพย์ เปลี่ยนโฉมหน้าปกใหม่ สดใสเชียวคะ ขอบคุณฒากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมพี่สุในบล็อกบทความบิ๋มบรีม ครบ 1 ขวบคะ และขอบคุณคำอวยพรให้หลานคะ
-คงจะเห็นและเข้าใจแล้วซินะคะ ว่าทำไมพี่สุถึงห่างหายไปไม่ไปเยี่ยมน้องครูเลย พี่สุเม้นท์ตอบคืนก็แทบจะไม่มีเวลาแล้วคะ ใครมาพี่สุก็กดเพื่อเม้นท์คืนคะ
-มาเยี่ยม ยิ้มยิ้ม ยิ้มไม่ยาก คะ สงสารคนน้ำท่วมจังเลยคะ พี่สุอยากยิ้ม โลกจะได้สดใส แต่ยิ้มไปก็อดห่วงคนน้ำท่วมไม่ได้ เขาจะยิ้มก็คงยิ้มแกนๆๆไป
- แต่มาอ่านบันทึกยิ้มๆๆ พร้อมมีรูปภาพน่ารัก ดูแล้วมีความสุขก็อดยิ้มไม่ได้คะ น่ารักจังเลยเด็กๆๆนะคะ คงจะมีนิสัยรักเด็กกระมังคะ เห็นเด็กแล้วมีความสุขคะ
-โอโห มียิ้มแบบมากมายด้วย ยิ้มแฉ่ง ยิ้มแป้น ยิ้มแห้ง ยิ้มฝืด คงเป็นคนที่น้ำท่วมนะคะ ยิ้มอายยิ้มแหย เด็กในรูปน่ารักจังคะ หน้าตาคนยิ้มละไมเป็นเช่นนี้หรือฟันหน้าหายหมด เป็นเด็กไป ยิ้มเก้อก็มีจริงๆๆด้วยคะ
-ยิ้มคนเดียว ส่งไปศรีธัญญา 5555
สวัสดีครับ คุณป้าสุ.. ((ยังเรียกคุณป้าอยู่ ยังไงก็ไม่ยอมเรียกคุณยายครับ..))
ก่อนอื่น ขอแฮปปี้เบรด์เดย์ "น้องบี๋มบรีม" ขอให้เป็นเด็กดี ของคุณพ่อคุณแม่ คุณยายและครอบครัว รวมทั้งเป็นที่รักต่อทุกคนด้วยนะครับ 1 ขวบแล้ว ต่อไปก็ต้องเตรียมเหนื่อยหนักกว่าเดิมอีกนะครับ ช่วงนี้แหละน่ารักสุดๆๆ เพราะยังเถียงไม่เป็น อีกซักปี คุณป้าสุต้องคอยตอบคำถามในทุกๆ เรื่องเชียวครับ
แต่กู๊ดดี้ว่า คุณป้าสุต้องมีความสุข สดชื่นแน่นอนเลย เมื่อมีหลานตัวน้อยอยู่ในบ้าน ที่ไหนมีเด็ก..ที่นั่น มักมีเสียงหัวเราะเสมอครับ
รักษาสุขภาพนะครับ คิดถึงคุณป้าสุมากครับ
กู๊ดดี้และคุณแม่
เมื่อ 11 พฤศจิกายน 2553 13:03
#2248177 [ ลบ ]
สวัสดีคะน้องคุณยายคนสวยคนดี พี่สุเคยมาเยี่ยมน้องแล้วช่วงน้ำท่วมทั่วประเทศ คอมมันอืด มากๆๆๆ โหลดช้าด้วยพี่สุ เลยทิ้งช่วงคะ คิดถึงคุณยายเสมอแหละคะ ตอนนี้คอมปกติแล้วก็เลยมาเยี่ยมคะ ขอบคุณนะคะ ที่ยังห่วงหาอาทรคิดถึงกัน เขียนไปได้หลายบทแล้วยัง ถ้าพี่สุว่างจะกลับมาอ่านย้อนรอยให้นะคะ
-โอโห เห็นรูปบรรดาคุณครูแล้ว น่าสนใจและน่าสนุกด้วยคนนะคะ คุณยายเก่งมากเลยคะ สามารถควบคุมเหล่าบรรดาจระเข้ทั้งหลายอยู่หมัดคะ
-จะบอกใคร ไปสอนใคร ก็บอกที่ครูก่อนถูกแล้วหละคะ ครูอนามัยจะได้นำความรู้ไปสอนเด็กแบบรู้เท่าทัน เป็นกำลังใจให้คนดีนะคะ
-พี่สุทำฮูลาฮุก ไม่สำเร็จซักที สงสัยเอวไม่หวานคะ เอวหายด้วย พุงโผล่
-ว่างๆๆจะกลับมาอ่ายย้อนรอย อ่านแล้วบางบทแต่ยังไม่ทิ้งร่องรอยไว้คะ เห็นคุณยายคนสวยหลายบทความแล้วนะคะ
เมื่อ 11 พฤศจิกายน 2553 13:12
สวัสดีคะท่านพี่วอญ่า ขอบคุณมากนะคะ ที่เข้ามาเยี่ยมบล็อกบิ๋มบรีมครบ1ขวบคะ บิ๋มบรีมเป็นน้องนาเซีย 3 เดือน ไล่เลี่ยกันนะคะนาเซียเกิดก่อน ท่านพี่ย่อมรู้ว่า ต่อไปบิ๋มบรีมจะเป็นเช่นไร พอน้องหัดพูดเราก็เป็นเด็กไปอีกหรือคะ คอยดูซิ ก็มีความสุขดีนะคะ เลี้ยงเด็กไร้เดียงสา บริสุทธิ์ใจดีคะ
-สุกดคืนมาเยี่ยมการรวมกลุ่มสมัชชาเพื่อความอยู่ดีกินดี ของประชาชน ถ้าทำได้ตลอด และครบถ้วน สุดยอดเลยนะคะ
-และช่วงนี้ภาวะน้ำท่วม วาตภัยเหือดหายไป เหลือไว้แต่ความเดือดร้อน วาระแห่งชาติทั้งหลาย คงจะเล็งมาที่ความช่วยเหลือเยียวยาให้คงที่เสียก่อน แล้วก็ค่อยเป็นค่อยไป ขอให้นโยบายจงสำเร็จนะคะ
-คอมอืดโหลดช้า พึ่งปกติคะเลยรีบเข้าไปเยี่ยมแต่ละราย ยังไม่หมดทุกคนเลย ตอนนี้บิ๋มบรีมหลับอยู่ ย่องมาเยี่ยมเพื่อนคะ แต่ก็ดึกอีกแล้ว ง่วงแล้วคะ
คงต้องลาไปนอนแล้วคะ นอนหลับฝันดีนะคะ
สวัสดีคะน้องนกบุษรา ง่วงแล้วว่าจะไปนอนแล้วคะ แต่ตอนนี้บิ๋มบรีมนอนแล้วเลยพอมีเวลาว่าง มาเขียนเยี่ยมคะ น้องนกมาเยี่ยมพี่สุตลอดเลยนะคะ ช่วงนี้คอมไม่อืดแล้วคะ กดง่าย แต่พี่สุไม่กล้านำภาพไปฝากใครกลัวอืดแล้วเสียเวลาคะ ว่าจะหาภาพน่ารักไปฝาก ก็อดใจก่อนนะคะ กลัวอืดคะ
สวัสดีค่ะพี่สุ
มาชมความรักอันยิ่งใหญ่ของคุณยายค่ะ.....
เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2553 00:11
#2250374 [ ลบ ]
สวัสดีคะ น้องครูรินดา ขอร่วมอนุโมทนาบุญกฐินด้วยนะคะ ขอให้ผลบุญส่งให้น้องครูรินดา พบแต่สิ่งดีดีคะ ทำบุญแล้วยังชักชวนคนอื่น เป็นต้นนักเรียนได้มาพบกิจกรรมส่งเสริมศาสนา ให้รู้ว่าผู้ใหญ่เขาทำบุญกันอย่างนี้แหละ แล้วตนเองที่เป็นนักเรียนอยู่ อยากทำบุญก็ต้องทำตามผู้ใหญ่ สิ่งดีดีเหล่านี้นักเรียนมักจะไม่ได้สัมผัสจริงจัง เพราะคิดว่าเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ แท้จริงแล้วเป็นของคนทั่วไป อยู่ที่ว่าใครจะเป็นผู้ส่งเสริมและสั่งสอนเขาให้รู้จัก มันเป็นความจริงของชีวิต ที่ควรจะต้องศึกษาไว้แต่เยาว์วัยคะ และที่สำคัญ โรงเรียนกับวัดอยู่ใกล้กัน ยิ่งจะต้องพบกิจกรรมมากมาย ที่ต้องอาศัยกันระหว่างบ้านวัดโรงเรียน ดีแล้วคะ ที่น้องครูรินดาให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมกิจกรรมทางศาสนาเมื่อมีโอกาส ให้สืบสานต่อเป็นรุ่นๆๆ เป็นทอดๆๆไปคะ
-และเมื่อมีส่วนร่วมแล้ว ตนเองในฐานะนักเรียน จะช่วยกิจกรรมนี้ได้อะไรบ้าง ถ้างานเบาๆๆ ล้างจาน ถ้างาน เบาไปอีกหน่อย เสริพน้ำ ต้อนรับแขก เก็บสิ่งของ เมื่อเสร็จงาน สอนให้เด็กรู้จักมีส่วนร่วม แล้วรับผิดชอบงานด้วยคะ พี่สุคิดแบบนี้แหละคะ เลยให้คะแนนน้องครูรินดา เต็มร้อย ที่ให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมคะ
-พี่สุคิดถึงอยู่เสมอคะ แต่เวลามีจำกัด จึงไม่ค่อยได้มาเยี่ยมก่อนคะ คิดถึงก็ไปหาพี่สุก็แล้วกันคะ ช่วงที่น้ำท่วมที่ผ่านมา คอมโหลดช้ามากๆๆๆๆ เลยหยุดทักทายกันไปคะ
สวัสดีคะคุณราชิต สุพร ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมพี่ประจำเลยกดตามมาคะ เรื่องความคาดหวัง ทุกคนทำอะไรก็มีความคาดหวัง และเป้าหมายทั้งสิ้น แต่บางครั้งสิ่งที่คาดหวัง หรือเป้าหมาย อาจจะมีหัวใจติดลบ เลยแบ่งออกเป็น 2 มาตรฐาน คือเด็กสนใจกับไม่สนใจ พี่สุว่า ว่าเด็กไม่ได้หรอกนะคะ มันอยู่ที่ครูผู้สอน ทำอย่างไร มีวิธีสอนอย่างไร ที่จะกระตุ้นให้เด็ก ได้รับรู้ และสนใจเท่ากัน เสมอภาคกัน บางครั้งเด็กที่ไม่เก่งวิชานี้ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะปึก หรือไม่เก่งทุกวิชา เด็กมีพรสวรรค์และความสามารถต่างๆๆกัน ครูต้องเรียนรู้นิสัยเด็กแล้วประคับประคองไป ไม่ใช่เหมารวมทุกวิชา ว่าเด็กคนนี้เกเร ไม่ค่อยสนใจวิชานี้ ต้องค้นหาความสามารถของเขาให้พบ แล้วก็ให้โอกาสเขาบ้าง อย่าว่าแต่เขาไม่สนใจ ว่าแต่เขาไม่เอาถ่าน มันต้องมีสิ่งลึกลับซ่อนอยู่ภายใน ว่าทำไมเด็กคนนี้ ถึงเป็นแบบนี้ ถ้าเขาเกเร ลองเรียกเขาให้ทำโน่นทำนี่ เหมือนกะให้ความสำคัญเขา เขาจะรู้คุณค่าของตนเอง แล้วอาจจะเปลี่ยนนิสัยก็ได้ ฉะนั้นครูทุกคนก่อนสอน ก็ต้องทำการบ้านมาก่อนเช่นกัน
-ฉะนั้น ครูช่วยสอนแต่ละคน ก็ต้องมีเทคนิค ต่างกันออกไป และให้ความสำคัญเท่ากันหมด และควรจะดีใจถ้ามีเด็กซักคนยกมือขึ้นมาถาม นั่นแสดงว่าเขาอาจสนใจจริงๆๆ และข้องใจ อาจจะไม่ใช่ลองของครู ถ้าเขาจะลอง ครูก็อย่าถือสาเขาเลย ก็ตอบเขาไป และควรชมเชยเขา ที่เขากล้าแสดงออก จริงไหมคะ เขาจะได้หาคำถามมาถามครูมากๆๆขึ้น
-พี่สุอยากรู้จริงๆๆสมัยนี้เวลาเด็กถามครู มีครูคิดว่าเด็กลองของหรือเปล่าน้า...
-เอาเถอะคะ มีหน้าที่แต่งแต้มสีสัน บนผ้าขาว ใครจะแต้มสีไหน ก็แต้มไปคะ เพื่อให้ผ้าสีขาว ได้มีประกาย สดใส มั่นใจ และมั่นคง ในสีดีดีที่ได้รับคะ
เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2553 23:16
#2251288 [ ลบ ]
ขอชื่นชม เพื่อนคุณยายอาจารย์ชัชวาล รัตนพร พอดีเป็นอาจารย์ฝึกพละ ได้มาช่วยให้กิจกรรมการออกกำลังเป็นไปด้วยดี เพราะมีเขาเป็นนายแบบคะ มีเพื่อนดี ก็ดีไป สิบอย่างนะคะ จึงทำให้กิจกรรมต้นแบบการออกกำลังกายมีรสชาติขึ้น เพราะเขาเต้นให้ดูแบบคะ ถ้าจะให้คุณยายเป็นนางแบบ งานส่วนอื่นๆๆก็จะบกพร่องไป ใส่เสื้อลายเชียวนะคะ อาจารย์ชัชวาล หล่อเสร็จพอดีคะ
-งานทุกอย่างก็สำเร็จลงได้ด้วยดี ก่อนที่จะไปสอนชาวบ้าน ก็มีผู้ใหญ่ให้ความสำคัญ นั่นคือนายกอบต. ชาญชาติ มูลดี มาร่วมเป็นแรงหนุน พร้อมด้วยบรรดาคุณครูก็มาช่วยส่งเสริม ให้ความร่วมมือ และที่น่าสนใจ ไฮไลท์ก็คือน้องคุณยาย คนดีคนสวย ที่มาเป็นต้นแบบ โยคะ คะ จิ๋วแต่แจ๋วคะ
-ท่าเสือยิ้มยาก ทั้งร้องทั้งตะเบ็ง คลายเครียดดีนะคะ พุงกระเพื่อม ลดพุงเลยคะ
-มีบางท่า ท่าฤาษีดัดตนหรือเปล่า ท่านี้ต้องเพลาๆๆหน่อย เพราะคน สว.()สูงวัย() กระดูกกระเดี้ยวแข็งหมดแล้วคะ เขาก็ทำยากลำบาก เอ้า ! นั่งหัวเราะก็ได้คะ ทุกๆๆคน มีชีวิต ชีวาดีนะคะ เอ็นหดหมดแล้ว คงเหลือสิ่งเดียวที่ไม่หดกระมังคะ
- ทรมานคนท้องด้วย เออ! จะได้คลอดง่ายๆๆคะ อารูบิคด้านซ์ ตอนจบ
เมื่อ 14 พฤศจิกายน 2553 16:10
#2251928 [ ลบ ]
ค่ำคืนนี้ คืนหนึ่งที่มืดมิด
อยากจะคิดถึงใครใจหวั่นไหว
ไร้แสงเดือนแสงดาวผ่องอำไพ
เหมือนหัวใจไร้แรงแสงส่องจินต์
มองเห็นภาพที่มีให้ใจชื่นขึ้น
ยิ้มระรื่นในแสงสี มีถวิล
แม้ฟ้ามืด ไร้เดือนดาว พื้นธานินทร์
ยังเหลือแสงนีออนอินทร์ที่พร่างพราย
แม้วันนี้ ที่สิ้นแสง แห่งแรงรัก
จงตระหนักรักพี่ไม่หนีหาย
แม้สิ้นแสงสิ้นแรงจนเดียวดาย
ยังคิดถึง เจ้าไม่วาย ไปทุกวัน
กลอนสดจ้า...ไปเยี่ยมบทกลอนค่ำคืนหนึ่งมาแล้วจ้า ขอบคุณคำอวยพรให้บิ๋มบรีมค้า..
สวัสดีค่ะพี่สุ มาเยี่ยมก่อนเข้านอนค่ะ พี่สุมีความในการเลี้ยงหลานแบบนี้ต้องให้มีหลานๆให้เลี้ยงเป็นทีม ตะกร้อ วอลเล่ย์ ได้ป่าว อิอิ คงจะสนุกสนาน
สวัสดีครับน้อง GOODY KRUB ขอบคุณที่เข้ามาร่วมอวยพรวันเกิด ให้น้องบิ๋มบรีมครับ ป้าสุคิดถึงน้อง GOODY KRUB มาก คงเรียนหนักใช่ไหมคะ ไม่มีเรื่องมาบอกให้อ่านเลย หรือมีอยู่แต่ไม่มาเยี่ยมป้าสุ
-คุณแม่ GOODY KRUB มีประสบการณ์เลี้ยงลูกแบบสมัยใหม่มาก่อน พึ่งผ่านวัยนี้มา คงจะรู้ดี ตอนพูดไม่เป็นก็น่ารัก แต่พอพูดเป็นจะมาเถียงเราหรือเปล่านะ เอาเถอะคะ จะยากหรือง่ายก็พร้อมที่จะรับแล้ว อะไรมันจะเกิดมันก็เกิด ขอให้อยู่กันอย่างมีความสุขก็พอ นะคะ ลุย ลุย
-ขอให้น่ารักเหมือน GOODY KRUB ก็พอแล้วคะ นะคะ คุณแม่ของน้อง GOODY KRUB
สวัสดีคะน้องครูรินดาคนสวย พี่สุกลับไปเยี่ยมน้องเมื่อกี้นี้มาแล้วคะ เห็นบอกว่าคอมโหลดช้า แล้วตอนที่พี่สุไป มีสัญลักษณ์ว่า อย่ากดไปอีก ถ้ากดไปจะเจอไวรัสคะ พี่สุก็กลัวคะ ไปบล็อกของน้องครูกาญจนาเช่นกัน มีสัญลักษณ์เตือน อย่ากดไปอีก มีไวรัส พี่สุกดไป เห็นมีดอกไม้สีแดง ในบล็อกน้องครูกาญจนา ดอกเดียว ดอกนี้มีไวรัสด้วยหรือ ส่วนบล็อกของน้อง ก็เกี่ยวกับ การทำบุญที่วัดใกล้โรงเรียน ภาพก็ของตนเอง ไม่น่าจะมีไวรัสนะคะ
-แต่อย่างไรก็ตาม โหลดช้า ช่วงวิกฤต น้ำท่วมคนใช้มาก และวันไหนหวยออก มีการซื้อหวยผ่านอินเทอร์เน็ท คอมจะอืดคะ สังเกตเอานะคะ
-และพี่สุหัวเราะ น้องครูรินดา จะให้พี่สุเลี้ยงลูกหลานเป็นทีมวอลลเล ตะกร้อ ฮ่า ฮ่า น่าหัวเราะนะคะ ถ้าเลี้ยงเป็นมขนาดนั้น สงสัยพี่สุไปเร็วกว่ากำหนด แน่นอนคะ ที่เลี้ยงคนหนึ่งอยู่ ก็ต้องด้วยเวลาและหัวใจ เกือบหมด มีหลายคนแย่เลยคะ อารมณ์ดีจังนะคะ แล้วน้องครูจะมาช่วยฝึกเป็นทีมกีฬาไหมคะ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมซ้ำนะคะ
เนื่องในโอกาสอันเป็นมงคลยิ่งนี้ ขอส่งความรัก ความปรารถนาดี และขอพรจากพระผู้เป็นเจ้า ทรงอำนวยพรแด่ท่าน ครอบครัว และทุกท่านให้มีความสุขความเจริญ คิดหวังสิ่งใดขอให้สมปรารถนาทุกประการ
สวัสดีครับ
มีหลานแล้ว เหมือนได้หนาวใจคนใหม่ ความสุข ความสนุก สำหรับการเลี้ยงหลาน แตกต่างจากการเรียนลูก ขอให้มีความสุขและสนุก นะครับ
เด็กช่วงวัยที่ร่างกายกำลังพัฒนา อาหารทะเล ที่มีโอเมกา 3 เช่น ในปลาทะเล อาจทำให้สมองมีการพัฒนาที่ดีต่อไป ครับ
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาเยี่ยนเยียน พี่สุ และหลานตัวน้อย ๆ สบายดีนะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เป็นตัวแทนความระลึกถึงค่ะ
สวัสดีคะ น้องนก ชีวิตของนาฬิกาก็ช่างน่าเห็นใจนะคะ ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ต้องทำตามหน้าที่ เดินไปไม่มีวันหยุด หยุดเมื่อไหร่ ก็นาฬิกาตายทันทีเมื่อนั้น ไม่ทำหน้าที่ต่อได้ บางครั้งก็อืดช้า ด้วยเกิดมานานผลิตมานาน บางครั้งก็ไม่เดินตรงเวลา เดินเร็วเดินช้า ถ้าไม่ดีเจ้าของเขาก็เอาทิ้ง ซื้ออันใหม่ –แต่ก็น่าเห็นใจนาฬิกานะคะ จะเดินเร็วเดินช้าก็ไปตามหน้าที่ จนวินาทีสุดท้าย ถ้ามันเก ก็เตรียมลงขยะได้เลย แต่ก็ยังต่างไม่เหมือนคน เรื่องนำมาซ่อมใหม่ได้ แม้ตายแล้วก็ฟื้นใหม่ได้ เปลี่ยนอะไหล่ได้ เดินอยู่ในกรอบ นอกกรอบไม่ได้
-ต่างกับคนเดินไปหน้า ไม่มีย้อนหลัง หรือต่อเวลา ทุกเวลามีค่า มีเป้าหมาย มีความหวัง รู้จักเหนื่อยก็พักหนักก็วางเป็น รู้จักเอาตัวรอด รู้จักดูแลสุขภาพตนเอง และรู้จักการพัฒนา ไม่ย่ำต๊อกอยู่กับที่ ซ่อมได้ แต่ตายแล้วตายเลย
-ช่างเป็นนักเดินทาง ตัวยงตามแบบฉบับตนเองจริงๆๆ คะ
-แต่คนย่อมมีคุณค่ามากกว่านาฬิกา จะเก จะอืดไม่ได้ ทำหน้าที่ให้ถึงที่สุดคะ
-คอมพี่สุยังอืดเหมือนเดิมคะ ขอบคุณความคิดถึงกันเสมอคะ
นักเดินทางตัวยง ระหว่างนาฬิกา กับน้องนกคะ ใครเก่งกว่ากันคะ
มา Happy Birthday น้องบรีมย้อนหลังนะคะ
น่ารักน่าชังจังค่ะ คิดถึงพี่สุเสมอนะคะ
คิดถึงพี่สุจังเลยค่ะ
นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์ (ความเคลื่อนไหวล่าสุด) 13 ธันวาคม 2554 20:05 #2573499
น้องนางพี่สุก็คิดถึงนะคะ และคิดถึงทุกๆๆคนไม่แพ้กัน แต่เวลาไม่ค่อยเหลือ หรือพอจะแบ่งมาเขียนคะ คงอีกไม่นานนะคะ