บันทึกจากทะเล


 

 

หลังจากบันทึกแรกผ่านไปอย่างยากเย็นแสนเข็ญ  เพราะความไม่กล้ามาแต่ไหนแต่ไร

กลัวว่าจะทำไม่ได้ กลัวว่าจะเขียนไม่ได้ดี กลัวว่าจะไม่มีสาระ กลัวว่าคนจะตำหนิติเตียน

ล้วนเป็นความรู้สึกลึกๆที่กังวลอยู่ในใจ กล้าๆกลัวๆ ไม่แน่ใจว่าการเปิดเผยความในใจเป็นเรื่องส่วนตัวหรือไม่

หลังจากชั่งใจอยู่นาน นับแต่วันที่เริ่มตัดสินใจที่แสนยากเย็น ประหม่าเอามากๆ

เมื่อเริ่มต้นจะเขียน ตื่นเต้นมากที่จะนำเรื่องภายในใจของเราไปให้คนอื่นรู้ ไม่ใช่แค่คนคนเดียวหรือเพื่อนๆรู้

แต่คนเข้ามาอ่านเขารู้เขาเห็นเรื่องส่วนตัวและความคิดส่วนตัว

 

แต่แล้วเมื่อผ่านจุดนั้นมาได้ เหมือนถูกปลดปล่อยความกังวลที่แบกรับมานาน โล่งใจที่สุดที่ผ่านการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยว

 

 

หลังจากที่เริ่มต้นลงมือเขียนในบรรทัดต่อไป ก็เกิดความคิดขึ้นในใจว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี

อาจารย์เคยบอกว่าให้เขียนเรื่องที่เราเข้าใจดีที่สุด นั่งทบทวนว่าอะไรคือเรื่องที่ตนเองรู้เรื่องดีที่สุด

นึกขึ้นได้ว่าก็เรื่องของตัวเราเองไง ใครจะมารู้เรื่องตัวเองดีกว่าเรา

เรื่องที่ตนเองผูกพันและเป็นตัวตนมาตั้งแต่เกิด เห็นและอยู่มาตั้งแต่จำความได้เรื่องนั้นคือทะเล

ฉันชอบมองทะเลมาตั้งแต่วัยเด็กเล็ก แม่เคยเล่าว่าฉันชอบนั่งเล่นที่หัวเรือหาปลาขนาดเล็กที่พ่อมาจอดเกยฝั่งหลังจากที่ออกหาปลา

บางครั้งก็จอดนานจนน้ำทะเลลด เรือยังอยู่บนผืนทราย ฉันนั่งห้อยขามองทะเล ฉันจะนั่งมองทะเลตั้งแต่เช้าจนสายจนแม่ต้องตามไปทานข้าวเช้า ตอนบ่ายๆเย็นๆจะมานั่งมองทะเล มองฟ้าสีคราม มองคลื่นที่ม้วนตัวเหข้าหาฝั่งสาดไปหมดแรงซบหาดทรายนวล มองพระอาทิตย์ตกดิน บางครั้งเหม่อมองจนฝนตกเปียกปอนไปหมด

ฉันรักทะเลคะ มองทะเลเหมือนจะรอคอยใครบางคนจากทะเล หลายๆคนบอกกับฉัน

รักทะเลก็ต้องมองทะเล มองแล้วมีความสุขคะ คุณว่ามีอะไรอยู่ที่ปลายทะเลจรดเส้นขอบฟ้าไหมคะ

 

 

คำสำคัญ (Tags): #ทะเล
หมายเลขบันทึก: 404425เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2010 01:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 16:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

การเริ่มต้นเขียนครั้งแรกอาจจะยาก

แต่ก็ดีกว่า............ไม่เริ่มต้นซะเลย

เขียนเรื่องใกล้ตัว ใกล้ใจ เป็นตัวตนของเราเอง

เขียนได้ดีมากค่ะ เขียน 2 บันทึก ก็เยี่ยมแล้วนี่คะ

นี่ไม่ใช่ทะเลนะคะ เป็นภาพน้ำท่วม คล้ายๆทะเล

สวัสดีคะคุณครู ป.1

อ่านคำแนะนำชี้ทางของคุณครู ป.1 นับได้กำลังใจยิ่งใหญ่ที่ทำให้มีการก้าวย่างก้าวต่อไป
จะยึดหลักชีวิตของคุณครู ป.1 เป็นแบบอย่างคะ

ขอบคุณมากนะคะ

 

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาทักทาย และมาเป็นกำลังใจให้กันค่ะ "แล้วจะแวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้บ่อย ๆ นะค่ะ"
  • ขอบคุณค่ะ

                     

สวัสดีคะคุณ บุษรา

ยังใหม่อยู่คะในชุมชนแห่งการเรียนรู้แห่งนี้

เมื่อเข้ามาแล้วรู้สึกอบอุ่นเต็มไปด้วยมิตภาพนะคะ

ขอบคุณมากคะ

  • สวัสดีค่ะคุณนก
  • อ่านแล้วเห็นภาพในสมัยเด็กเลย บ้านพี่อยู่ห่างไกลทะเล ต้องหาเวลาว่างไปหาความสุขจากการนั่งมอง ผืนน้ำกับขอบฟ้า ลมพัดโชย สดชื่น...จังค่ะ
  • ขอบคุณบันทึกของคุณนกมากนะคะ

สวัสดี นกทะเล

บันทึกจากทะเล

คนที่มาจากเล อ่านแล้วนึกภาพออก

ยินดีต้อนรับครับคุณนก

ร่วมแลกเปลี่ยนที่นี้ครับ

http://gotoknow.org/blog/thaophattalung/402855

สวัสดีค่ะ

ความรู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ กล้าๆ กลัวๆ

แต่ก็พยายามที่จะเก็บเรื่องราวต่างๆ มาเขียน เพื่อฝึกตัวเอง

เป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ

สวัสดีคะคุณพี่ Kanchana
 
ทะเลคือความผูกพันธ์และชีวิตจิตใจคะ
ชีวิตนกเองก็ไม่ต่างกับพี่คะ
พี่ Kanchana กล่าวถูกต้องแล้วนะคะ
ทะเลให้เราอะไรหลายๆอย่าง ผืนน้ำ ขอบฟ้า ลมโชย
คำกล่าวของพี่มองเห็นภาพเช่นกันคะ

สวัสดีคะท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ศรัทธาในกิจกรรมที่ท่านทำคะ
ความเป็นชาวเลที่อยู่กับธรรมชาติและมีจิตที่เผื่อแผ่แก่คนรอบข้าง ท่านเป็นผู้ทำดีต่อสังคมตลอดมานะคะ
ขอบคุณมากคะ

สวัสดีค่ะIco32

คุณยายมาเป็นกำลังใจให้นะคะ และมาชมความงามของทะเลด้วยค่ะ

สวัสดีคะคุณกอหญ้า
เราต่างมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน แต่คุณ กอหญ้า พัฒนามากขึ้นแล้วนะคะ
เมื่อสักครู่ไปแวะเยี่ยมที่บันทึกคุณ เขียนได้ดีมากนะคะ อ่านเพลินเลย
ชอบมากคะ

สวัสดีคะคุณยาย  Ico32

ขอบพระคุณมากคะที่แวะมาให้กำลังใจ
ความจริงคุณยายก็งามพอๆกับทะเลที่นกหลงใหลนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท