หลังจากบันทึกแรกผ่านไปอย่างยากเย็นแสนเข็ญ เพราะความไม่กล้ามาแต่ไหนแต่ไร
กลัวว่าจะทำไม่ได้ กลัวว่าจะเขียนไม่ได้ดี กลัวว่าจะไม่มีสาระ กลัวว่าคนจะตำหนิติเตียน
ล้วนเป็นความรู้สึกลึกๆที่กังวลอยู่ในใจ กล้าๆกลัวๆ ไม่แน่ใจว่าการเปิดเผยความในใจเป็นเรื่องส่วนตัวหรือไม่
หลังจากชั่งใจอยู่นาน นับแต่วันที่เริ่มตัดสินใจที่แสนยากเย็น ประหม่าเอามากๆ
เมื่อเริ่มต้นจะเขียน ตื่นเต้นมากที่จะนำเรื่องภายในใจของเราไปให้คนอื่นรู้ ไม่ใช่แค่คนคนเดียวหรือเพื่อนๆรู้
แต่คนเข้ามาอ่านเขารู้เขาเห็นเรื่องส่วนตัวและความคิดส่วนตัว
แต่แล้วเมื่อผ่านจุดนั้นมาได้ เหมือนถูกปลดปล่อยความกังวลที่แบกรับมานาน โล่งใจที่สุดที่ผ่านการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยว
หลังจากที่เริ่มต้นลงมือเขียนในบรรทัดต่อไป ก็เกิดความคิดขึ้นในใจว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี
อาจารย์เคยบอกว่าให้เขียนเรื่องที่เราเข้าใจดีที่สุด นั่งทบทวนว่าอะไรคือเรื่องที่ตนเองรู้เรื่องดีที่สุด
นึกขึ้นได้ว่าก็เรื่องของตัวเราเองไง ใครจะมารู้เรื่องตัวเองดีกว่าเรา
เรื่องที่ตนเองผูกพันและเป็นตัวตนมาตั้งแต่เกิด เห็นและอยู่มาตั้งแต่จำความได้เรื่องนั้นคือทะเล
ฉันชอบมองทะเลมาตั้งแต่วัยเด็กเล็ก แม่เคยเล่าว่าฉันชอบนั่งเล่นที่หัวเรือหาปลาขนาดเล็กที่พ่อมาจอดเกยฝั่งหลังจากที่ออกหาปลา
บางครั้งก็จอดนานจนน้ำทะเลลด เรือยังอยู่บนผืนทราย ฉันนั่งห้อยขามองทะเล ฉันจะนั่งมองทะเลตั้งแต่เช้าจนสายจนแม่ต้องตามไปทานข้าวเช้า ตอนบ่ายๆเย็นๆจะมานั่งมองทะเล มองฟ้าสีคราม มองคลื่นที่ม้วนตัวเหข้าหาฝั่งสาดไปหมดแรงซบหาดทรายนวล มองพระอาทิตย์ตกดิน บางครั้งเหม่อมองจนฝนตกเปียกปอนไปหมด
ฉันรักทะเลคะ มองทะเลเหมือนจะรอคอยใครบางคนจากทะเล หลายๆคนบอกกับฉัน
รักทะเลก็ต้องมองทะเล มองแล้วมีความสุขคะ คุณว่ามีอะไรอยู่ที่ปลายทะเลจรดเส้นขอบฟ้าไหมคะ
การเริ่มต้นเขียนครั้งแรกอาจจะยาก
แต่ก็ดีกว่า............ไม่เริ่มต้นซะเลย
เขียนเรื่องใกล้ตัว ใกล้ใจ เป็นตัวตนของเราเอง
เขียนได้ดีมากค่ะ เขียน 2 บันทึก ก็เยี่ยมแล้วนี่คะ
นี่ไม่ใช่ทะเลนะคะ เป็นภาพน้ำท่วม คล้ายๆทะเล
สวัสดีคะคุณครู ป.1
อ่านคำแนะนำชี้ทางของคุณครู ป.1 นับได้กำลังใจยิ่งใหญ่ที่ทำให้มีการก้าวย่างก้าวต่อไป
จะยึดหลักชีวิตของคุณครู ป.1 เป็นแบบอย่างคะ
ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีคะคุณ บุษรา
ยังใหม่อยู่คะในชุมชนแห่งการเรียนรู้แห่งนี้
เมื่อเข้ามาแล้วรู้สึกอบอุ่นเต็มไปด้วยมิตภาพนะคะ
ขอบคุณมากคะ
สวัสดี นกทะเล
บันทึกจากทะเล
คนที่มาจากเล อ่านแล้วนึกภาพออก
ยินดีต้อนรับครับคุณนก
ร่วมแลกเปลี่ยนที่นี้ครับ
สวัสดีค่ะ
ความรู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ กล้าๆ กลัวๆ
แต่ก็พยายามที่จะเก็บเรื่องราวต่างๆ มาเขียน เพื่อฝึกตัวเอง
เป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ
สวัสดีคะคุณพี่ Kanchana
ทะเลคือความผูกพันธ์และชีวิตจิตใจคะ
ชีวิตนกเองก็ไม่ต่างกับพี่คะ
พี่ Kanchana กล่าวถูกต้องแล้วนะคะ
ทะเลให้เราอะไรหลายๆอย่าง ผืนน้ำ ขอบฟ้า ลมโชย
คำกล่าวของพี่มองเห็นภาพเช่นกันคะ
สวัสดีคะท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ศรัทธาในกิจกรรมที่ท่านทำคะ
ความเป็นชาวเลที่อยู่กับธรรมชาติและมีจิตที่เผื่อแผ่แก่คนรอบข้าง ท่านเป็นผู้ทำดีต่อสังคมตลอดมานะคะ
ขอบคุณมากคะ
สวัสดีคะคุณกอหญ้า
เราต่างมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน แต่คุณ กอหญ้า พัฒนามากขึ้นแล้วนะคะ
เมื่อสักครู่ไปแวะเยี่ยมที่บันทึกคุณ เขียนได้ดีมากนะคะ อ่านเพลินเลย
ชอบมากคะ