น้ำท่วมท่าเรือ

อาทิตย์นึงแล้วนะที่น้ำท่วมท่าเรือ.....รพ.เราก็ยังยันน้ำไม่ให้เข้าโรงพยาบาลไว้ได้อย่างเหนียวแน่น  ด้วยความร่วมมือร่วมใจกันอย่างเต็มที่ของพวกเรา...ไม่ว่าจะเป็น  กลุ่มที่ต้องเฝ้าระวังพื้นที่  เครื่องสูบน้ำ 4 – 5 ตัวคอยสลับกันเดินเครื่องเพื่อสูบน้ำอย่างต่อเนื่อง 24 ชั่วโมง ทุกวัน...เจ้าหน้าที่เราบางคน ไม่ได้กลับไปนอนบ้านเลย  ต้องเฝ้าเครื่องสูบน้ำ  เดินดูน้ำที่พยายามเข้ามาใน รพ. กันทั้งคืน  พนักงานเปล คนงานชาย ต้องผลัดกันมารับคนไข้ คนป่วยที่มา รพ. เพราะคนไข้ ต้องเข้าประตูทางด้านข้าง ซึ่งเปิดได้ทางเดียว แล้วก็เดินเข้ามา ค่อนข้างไกล...ทุกคนทำงานตลอดเวลา  ถึงแม้บางครั้งจะแทบหมดแรงกัน   กลุ่มหนึ่งของพวกเราก็ต้องจัดทีมออกหน่วยกันทุกวัน วันนึง สี่ห้าทีม ต้องออกกัน ทั้งเช้า บ่าย และตามเสียงเรียกร้อง  อีกกลุ่มช่วยกันสนับสนุนจัดเวชภัณฑ์ให้เพียงพอกับการออกหน่วยเคลื่อนที่...สนับสนุนอาหารการกินทั้ง 3 มื้อ   กลุ่มสุดท้าย  อยู่ตั้งรับบริการผู้ป่วยที่มา รพ.....เราเห็นน้ำใจของพวกเราเยอะมาก  บ้านบางคนของพวกเรา ต้องปล่อยให้เป็นภาระของคนทางบ้าน  มาปักหลักช่วย รพ.อย่างเต็มที่  แม้บ้านตัวเองน้ำมิดหลังคาไปแล้ว.....เฮ้อ...แต่ชาวบ้าน โดยเฉพาะชาวนา  “หมอ  หมดไปแล้ว  40  ไร่”  เป็น คุณ คิดอย่างไร??

 

[เจษฎา]

ยังไม่เห็นแววว่าน้ำจะลด....เลยยยยยยยยยยยย

[โสภณ เปียสนิท]

น่าเห็นใจจังเลยครับ เห็นแต่น้ำเต็มไปหมด

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

ทุกข์กันไปหมด อย่างไรก็ต้องอดทนและร่วมด้วยช่วยกันทั้งประเทศครับ

[เจษฎา]

ขอบคุณค่ะ อาจารย์โสภณ และอาจารย์วัลลภ