ฝึกลูกให้เรียนรู้ "การทำงานเป็นทีม" (2)
ต่อจากบันทึก "ฝึกลูกให้เรียนรู้..การทำงานเป็นทีม(1)" ที่แล้ว พอประมาณบ่ายสองโมง คุณพ่อบ้านก็ขับรถไปส่งพี่เม่ยที่ห้างโอเดียนฯ กดลิฟท์ขึ้นไปชั้นห้า ก็ถึงสถานที่จัดประกวดวาดภาพ (ตอนวาดภาพนั้น แต่ละทีมต้องมาทำที่ฟุตบาทหน้าห้างค่ะ ดูจากภาพจะเห็นมีผู้สนใจที่เดินผ่านไปมาหยุดยืนมองด้วยค่ะ)
พร้อมกับพาพี่เม่ยไปชมภาพวาดฝีมือตัวเองกับเพื่อนๆที่ช่วยกันรังสรรค์ออกมาได้ ไปถึงก็เห็นภาพกึ่งสวยกึ่งเละ จึงยกกล้องขึ้นกดชัตเตอร์ แชะที่สาม มาฝากค่ะ
- "ทำไม่ทันเลยแม่....." (จะทันได้ยังไงเล่า พี่เม่ยคิดตอบ....ไปเห็นตอนครึ่งทางของเวลาทำได้เท่านั้นก็พอจะเดาได้แล้วค่ะ)
- "พอคุณครูเดินมาบอกว่าเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงนะ ของจิ้นทำเสร็จแล้ว ก็เลยรีบไปช่วยเพื่อนต่ออีก....โหย เราช่วยกันละเลงใหญ่เลย....."
- "ที่จริงจะทำกรอบดำล้อมรอบภาพและตัดเส้นทุกวงกลมด้วยสีดำ แต่ไม่ทันแล้วเลยเอาแค่นี้...."
- "มีคนมามุงดูเต็มเลย....."
- "พอส่งเสร็จ น้ำพริก(ในบทสนทนาจริงเรียกว่าไอพริก)บอกว่าของเราก็สวยนะ น่าจะได้รางวัล"
- "แพรว(เช่นกันค่ะ ไอแพรว)บอกว่า ชอบฝีมือพวกเรามากเลย จิ้นก็ชอบ!"
- "พอรู้ผลว่าไม่ได้ น้ำพริกก็บอกว่า ไม่เป็นไร..ยังไงเราก็ได้เข้ารอบลึกล่ะน่า..."
- "จิ้นว่า ยังไงซะ ตราสัญญลักษณ์ ของเราก็สวยที่สุดเลย เพราะวาดก่อนเป็นส่วนแรก"
- "ของทีมที่ได้รางวัลยอดเยี่ยมนะ สวยมาก ถ้าจิ้นเป็นกรรมการก็ตัดสินให้ภาพนั้นได้รางวัลเหมือนกัน"
- "ครั้งต่อไปต้องกะเวลาให้ดีๆ ครั้งนี้พวกเราไปทำรายละเอียดในช่วงแรกๆเยอะไปหน่อย"
เรานั่งรถกลับบ้านกันอย่างมีความสุข...
พี่เม่ยก็สุขใจ ที่ได้เห็นว่า.....ลูกๆช่วยกันทำงาน ให้กำลังใจกันเอง ช่วยกันแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ และยอมรับและสุขใจกับผลงานที่ได้ร่วมกันทำ ที่สำคัญหลังเสร็จงานแล้วมิตรภาพก็ยิ่งเหนียวแน่นมากขึ้น ทุกคนไม่มีการกล่าวโทษกันและกันเลยแม้แต่คำเดียว....แถมมีการ AAR กันแบบไม่รู้ตัวด้วยค่ะ
ลูกๆทั้งสามได้เรียนรู้ "วิธีการทำงานเป็นทีม" อีกครั้งหนึ่ง
ความเห็น (9)
พี่เม่ยบรรยายได้ชัดเจนดีมากเลยค่ะ ทำให้ผู้อ่านนเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในเหตุการณ์เลยค่ะ ตอนแรกคิดว่าน้องจิ้น คือ สาวน้อยแก้มป่อง คนทางขวามือ ปรากฎว่า คาดการณ์ผิด(อีกแล้ว) ฝากบอกเด็ก ๆ ด้วยนะคะ ว่าภาพสวยค่ะ มีจินตนาการ ถึงจะไม่ได้รางวัลกลับบ้าน แต่เชื่อแน่ว่า ลุง ป้า น้า อา ใน blog ให้รางวัลหนูทุกคนแน่ ๆ
ขอมอบรางวัลแด่คนช่างฝัน ให้สาวน้อยเหล่านี้ ค่ะ
เผอร์เฝ็ค ! เยี่ยมยอดครับ
การเรียนรู้หลากหลาย และครบวงจร เกิดได้จากกิจกรรมที่ดูเหมือนธรรมดา แต่ไม่ธรรมดา ชอบใจการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพของ พี่เม่ย มาก บรรดา Quotations ที่ยกมามันสะท้อนคุณค่าหลายอย่าง เห็นความคิดของเด็กๆ ที่เป็นไปทางฝ่ายกุศลแล้ว อดปลื้มไม่ได้จริงๆ
พบกันทั้งก่อนนอนและ ตอนตื่นเลยนะคะ (ยิ่งกว่าคุณสรยุทธ์) วันนี้ตื่นเช้ามาไม่เจอสรยุทธ์เพราะเป็นวันอาทิตย์ แต่เจอพี่เม่ยแทน
เป็นบันทึกที่ประทับใจค่ะ เก็บเอามาเล่าให้น้องปลาฟังแล้วเมื่อเช้านี้ ระหว่างที่ไปส่งเรียนดนตรี แบบสอน สอน ประสาแม่หลังจากเล่า "พี่จิ้นและเพื่อนๆ เแข่งขันประกวดภาพระบายสี" จึงถามเขาว่า ลูกจำเมื่อได้มั๊ยครั้งที่ลูกแข่งว่ายน้ำครั้งหลังสุด ว่ายผลัดกัน 4 คน ทีมลูกได้ที่ 4 คำแรกที่ลูกบอกแม่ "แม่ นัท ว่ายช้าจะตาย เห็นมั๊ย....ไม่ชนะเลย" "คุณแม่ยังจำสีหน้านัทได้เลย วันนั้นลูกทำไม่น่ารักกับนัทรู้มั๊ย" คราวหลังเวลาทำอะไรร่วมกันหลายๆ คนแล้วไม่สำเร็จ ห้ามโทษคนอื่นอีกนะ" เดี๋ยวจะไม่มีใครอยากร่วมแข่งอะไรกับลูก เห็นมั๊ยคะ คุณเมตตาได้โอกาสนำมายกเป็นตัวอย่างสอนลูกอีกที ขอบคุณค่ะ
- ก่อนที่จะนำมาเขียนเป็นบันทึก พี่เม่ยก็ขอความเห็นชอบของน้องก่อนค่ะ จิ้นบอกว่า "ก็รูปไม่ได้รางวัลที จะเอาไปให้ใครดูได้?" พี่เม่ยจึงอธิบายว่า ความสำเร็จในครั้งนี้ คือการที่ลูกสามารถทำงานเป็นทีมได้จนสำเร็จ แถมมีทัศนคติที่ดีในการทำงานร่วมกับเพื่อนๆด้วย เห็นพยักหน้าเข้าใจอยู่นะคะ....
- เล่าเรื่องน้องปลาให้น้องจิ้นฟัง น้องถามว่าน้องปลาอยู่ชั้นอะไรแล้วค่ะ คุณเมตตาขา?
เมื่อคราวแข่งขันครั้งนั้น อยู่ ป 1 กลางๆ วันนี้อยู่ ป 2 แล้วค่ะ
