๓.เป็นรูปร่าง


           "อวัยวะทุกส่วนของร่างกาย ถูกใช้งานมานาน  ย่อมเป็นธรรมดาที่ต้องสึกหรอ  ลดสมรรถนะการใช้งานลง"  เนื่องจากรู้สึกว่าการถักนิตติ้งนาน ๆ ทำให้เจ็บแขน  เจ็บปลายนิ้วนิด ๆ  ก็แค่หยุดพักหันไปทำอย่างอื่นและนอนพักผ่อน 

            การที่อยากจะให้ผู้อ่านที่สนใจการฝีมือได้เห็นว่า  การถักนิตติ้งไม่ยุ่งยาก  และไม่ใช้เวลานานจนน่าเบื่อ  เวลาเพียงสองวันก็มารถมองเห็นเป็นรูปเป็นร่างของตัวเสื้อแล้ว  ดังภาพข้างล่างนี้

ด้านหลัง หรือด้านนอกของตัวเสื้อ

ด้านในของตัวเสื้อ

พอมองเห็นรูปร่างของตัวเสื้อ

          ถักไปเรื่อย ๆ ตามวิธีการในบันทึกที่ ๒  จนกว่าขนาดของเสื้อจะพอดีกับใต้รักแร้  เมื่อเวลาสวมใส่  จะเก็บแขนไว้ (หากเป็นแขนสั้น) และถักลำตัวไปจนพอดีกับความต้องการ 

          หากเป็นแขนยาวจะกลับมาถักแขนเป็นลาย Stocking ไปเรื่อย ๆ จนได้ความยาวที่พอดี  (โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ)

          ตอนที่ยังมีวัยแข็งแรงจะทำอะไร ๆ ได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย  เมื่อยล้า  เป็นเพราะร่างกายแข็งแรง   ปัจจุบันมีวัยสูงขึ้น ไม่ได้อายที่จะบอกว่าแก่  ทำให้อวัยวะและส่วนของร่างกายสึกหรอลง  รู้สึกเมื่อยและเจ็บแขนเมื่อถักนิตติ้ง  ประกอบกับการไม่ได้ใช้งานแบบนี้มานาน  ในเมื่อมันไม่ได้เป็นโรคภัยไข้เจ็บ แค่พักหรือหยุดสักระยะก็จะรู้สึกดีและสามารถทำต่อไปได้อีก  ถือเป็นเรื่องธรรมดาของสังขาร

หมายเลขบันทึก: 403524เขียนเมื่อ 19 ตุลาคม 2010 12:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 01:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

สวัสดีค่ะพี่ครูคิม

  • น้องสอนถักไม่เป็นแต่ชอบเสื้อที่เขาถักเนตติ้ง
  • พี่เก่งจังเลย  เก่งในทุกเรื่อง  ทั้งการถ่ายทอดวิชาให้กับเด็กและงานเขียนในบ้านหลังนี้  น้องชื่นชมจริงๆ
  • วันนี้และวันข้างหน้า น้องสอนจะเดินตามรอยพี่  แต่คงตามรอยในเรื่องที่ทำได้
  • จึงชวนหลานไปตลาดเปิดท้ายหน้าอำเภอ ซื้อจอบ  ช้อนปลูก  และซ่อมพรวนดิน
  • ตั้งใจจะปลูกผักสวนครัวหลังบ้าน  พอดีวันนี้เด็กเอาโหระพา กะเพรา  ใบแมงลักและใบรามาฝาก  
  • ได้ซื้อซื้อเมล็ดผักบุ้ง-เมล็ดคะน้า มาด้วย  เสาร์-อาทิตย์นี้จะทำแปลงปลูก
  • คงต้องหากิจกรรมให้เหมาะสมกับการอยู่คนเดียว อิๆๆ
  • ขอบคุณค่ะรุ่นพี่

ขอบคุณค่ะ..มาชื่นชมความสวยงามของเสื้อถักที่เก๋มากๆ..

..พี่เจียมตัว..แต่ไม่เจียมใจ..อยากถักเสื้อบ้าง..เพียงแต่เวลาว่างหายาก..จะถักกลางคืน ก็คงไปไม่ได้กี่ห่วง เพราะง่วงนอน..วันหยุดหรือก็ต้องออกไปเที่ยวเตร่กับหลานๆ..รอชมเสื้อถักน้องคิมสุขกว่านะคะ..

  

                      แสงเงาบนกอบัวยามบ่ายหน้าบ้าน

สวัสดีค่ะ คุณครูคิม 

  • ขยันอย่างเสมอต้นเสมอปลายเลยนะคะ
  • ช่างทำได้หลากหลายกิจกรรมมาก ๆ เลย 
  • อย่างงงี้  ม่มีเหงาแน่ค่ะ

WOW.....พี่คิม

พอมองออกแล้วว่าจะไปในทิศทางใด

ติดตามข่าวน้ำท่วมอย่างใกล้ชิดอยู่ค่ะ

อากาศเริ่มเย็นแล้วดูแลตัวเองด้วยนะคะ...จุ๊บ  จุ๊บ

แหม เข้าใกล้หน้าหนาวพอดีเลย จะได้เอาไว้ใส่ตอนหนาวนี้มาถึง

สวัสดีค่ะน้องสอนดาวเรือง

ดีใจที่น้องสอนว่างและมีเวลามาเยี่ยมเสื้อถักค่ะ

ไม่ถึงกับเก่งค่ะ  เพียงแต่พอทำได้ และตั้งใจทำแค่นั้นเองค่ะ  ฝีมือยังไม่เข้าขั้น  ทุกอย่างหากเราเรียนรู้ไม่ยากค่ะ

จะรอชมผักของน้องสอนนะคะ  และขอเป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

ขอขอบคุณค่ะคุณพี่ใหญ่  ที่สนใจกับการถักนิตติ้ง  ทำได้ทีละนิดหน่อยแล้วพักผ่อนนอนบ้าง อ่านหนังสือบ้างค่ะ

จะพยายามทำให้เสร็จ  แต่คงไม่ได้สีล้วนนะคะ  เพราะนำไหมที่เหลืออยู่มาผสมกันค่ะ

เก่งจริง ๆ เลยค่ะพี่คิม ตามรูป แสดงว่าต้องใช้ไม้นิต 2 คู่สิคะ

หรือถ้าทำไปเรื่อย ๆ จะต้องใช้เยอะกว่านี้มั้ยคะ

สวัสดีค่ะคุณครูตา ลป.

ยายคิมเหงาไม่เป็นหรอกนะคะ  ที่บ้านมีห้องสมุดน้อยค่ะ  ห้องเอนเตอร์เทนก็น้อย ๆ อยากทำอะไรก็แล้วแต่....ใจสั่งมาค่ะ

ขอขอบคุณน้องตาที่มาเยี่ยมค่ะ

สวัสดีค่ะน้องkrugui Chutima

เร่งให้เห็นเป็นรูปร่างแล้วนะคะ  ต่อจากนี้ก็ทำไปเรื่อย ๆ ค่ะ  เมื่อยแขนก็พัก

ชมภาพการบริจาคของพี่น้องคนไทยเรา  ซึ้งน้ำใจมากนะคะ

สวัสดีค่ะท่านโสภณ เปียสนิท

สำหรับหน้าหนาวค่ะ  เห็นไหมพรมมันเหลืออยู่หลายสี  จึงนำมาถักผมผสานกัน  เสร็จแล้วอาจจะได้หลากสีค่ะ

สวัสดีค่ะน้องPHATCHA

การใช้ไม่เยอะ ๆ ทำให้ไม่เจ็บมือเวลาห่วงมันเบียดกัน  แต่ก็เกะกะค่ะ  ประมาณ ๒ คู่กำลังพอดี

เมื่อได้แขนแล้วก็จะถักสะดวกขึ้น  รอติดตามอีกนะคะ

สวัสดีค่ะคุณยายคิม

ว้าว...สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็นนะคะเนี่ย

กิจกรรมไม่ขาดมือเลยนะคะ

ขอให้ป้าคิมมีความสุขกับทุกกิจกรรม เช่นนี้ตลอดไปค่ะ

สวัสดีค่ะน้องปิ่นธิดา

ค่อย ๆทำวันละน้อย ๆ เท่าที่นึกอยากทำค่ะ คิดว่าหากนำมาแลกเปลี่ยนกันในนี้คงจะดีกว่าเก็บเงียบไว้นะคะ

เสร็จแล้วจะมีสีขาวมาสลับ เพราะไหมสีเดียวล้วนไม่พอค่ะ ได้มาจากของเหลือที่มีอยู่แล้วค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิม

สุดยอดมากๆสองวันได้ขนาดนี้...กระเเตเคยตั้งใจถักเสื้อกั๊กไว่ใส่ยามหนาวค่ะ...แต่กลายเป็นที่รองแก้วทุกทีค่ะ...ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ...คิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิมมาเยี่ยมชมเห็นหัวเรื่องนึกว่าต้นพืชผักเป็นรูปอะไร อิอิ มาเห็น อึ้งๆๆๆๆ พี่ทำได้ไงเนี่ย สวยยังกับเครื่องทอนะคะ น้องยังไม่เคยจะได้แบบนี้ลดห่วงบ่เป็นเลย เคยถักแบบผ้าพันคอตรงๆๆๆ ไม่ต้องลดเพิ่ม มันง่ายๆๆ ขอชื่นชมพี่คิมที่ยังมีความขยันมุ่งมั่นในการทำงานนะเนี่ย(งานอดิเรก) ค่ะ

ว้าว พี่คิม ฝีมือไม่ธรรมดาน่ะคะเนี่ย เอ ตกลงพี่คิมลงมาใต้เมื่อไหร่คะเนี่ย

สวัสดีค่ะน้องมาตายี

ตอนนี้เป็นสีขาวมาแซมคั่นแล้วค่ะ  เพราะไหมมันจะไม่พอ  พี่คิมนำไหมที่เหลือมาถักค่ะ  ถักไปวันละน้อย ๆ ก็ไม่ยากและไม่ช้าเกินไปนะคะ

สวัสดีค่ะน้องRinda

หากทำตามที่พี่คิมแนะนำมาในบันทึกแรก  ก็ไม่ยากค่ะ  เพิ่มห่วงสวยและง่ายกว่าลดห่วงนะคะ

หากได้ตัวเสื้อแล้วจะนำมาขึ้นบันทึกถัดไป  และจะลงเรื่องการถักอย่างอื่นบ้านค่ะ

คนว่างงาน ก็ต้องหางานเล็กน้อยมาทำ  ดีกว่าปล่อยให้ตัวเองว่าง ๆ สลับกับการอ่านหนังสือและการนอนค่ะ

สวัสดีค่ะน้องpoo

เรื่องไปใต้  ยังไม่แน่นอนเสียแล้วนะคะ  ตอนนี้กำลังติดบ้าน ตัวเครื่องบินก็พับเก็บเว่อร์ ๆ ไว้ก่อนค่ะ  รอโอกาสงาม ๆ ก็จะไปหานะคะ

สวัสดีคะ

ครูคิมเก่งจังเลยคะ  ปีที่แล้วแม่ต้อยทดลองถัดผ้าพันคอได้หนึ่งผืนคะ

ดีใจมากๆเลย  แต่เสื่อครูคิมสวยจังคะ สวยมากๆ สีก็ชอบคะ

สวัสดีค่ะแม่ต้อย

ตอนนี้เสื้อถูกสลับสี  มีสีขาวมาคั่นด้วยแล้วค่ะ  เพราะไหมสีนี้มีไม่พอค่ะ  ใกล้จะลงที่ตัวเสื้อแล้ว  ทำบ้าง นอนบ้าง อ่านหนังสือบ้างค่ะ

คิดถึงนะคะ

เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว สวยจังเลยค่ะพี่ครูคิม

ขอขอบคุณ สำหรับวิธีถักเสื้อ นะคะ  ชอบมาก ๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท