ผญา (กลอนอิสาน) เส้นทางใจน้องและอ้าย อย่าหมายร้างมื้อห่างกัน

มื้อจากไกลดวงใจอ้าย กะเพียงกายย้ายความห่าง ทุกเส้นทางความฮักมั่น บ่เคยกั้นกันระหว่างเฮา

ม่านแสงเงาความคิดฮอด ได้ลอดส่องกล่องหัวใจ ยามหวั่นไหวได้โทรหา บ่เห็นตากะพลอยยิ้ม

เทียวเติมซิมคำฮักเจ้า ทางใจเหงามื้่อหล่ะหน่อย ลืมใจลอยมื้อหล่ะครั้ง เติมหวังอ้ายแต่ละวัน

ด้วยสัมพันธ์ความฮักไคร่ ไกล้หรือไกลให้คือเก่า ขอเพียงเฮากับฮักหมั่น แนวได๋กั้นสิค่อยปืน

มื้อฝนรินแสงแดดเศร้า ไผสิเหงากะตามซ่าง ส่วนว่านางกับโตอ้าย บ่หมายเว้าเศร้าไส่กัน

ด้วยความฮักบ่อาจกั้น เส้นทางฝันบ่อาจห่าง เส้นทางใจน้องและอ้าย อย่าหมายร้างมื้อห่างกัน เด้อครับเด้อ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

สวัสผู้บ่าวบ้านนอก นักการภารโรง(ผู้เก่งในภารของโรงฯ)

"ด้วยความฮักบ่อาจกั้น เส้นทางฝันบ่อาจห่าง เส้นทางใจน้องและอ้าย อย่าหมายร้างมื้อห่างกัน เด้อครับเด้อ"

ผญา อิสานในความหมายของภาษากวี และลีลาน้ำเสียงฟังดูคล้ายเพลงบอก ออกข่าวของชาวใต้

"ด้วยความรักนี้เหอไม่อาจกั้น เส้นทางฝันก้าไม่ห่าง เส้นทางใจของน้องกับบัง อย่าให้ห่างกันแล้น้อง"

คาดว่าประมาณนี้

(คนเข็นเปลโรงพยาบาล ยินดีร่วมลปรร กับภารโรงอินเตอร์)

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

เข้จใจความหมายดีอยู่ ( สังเกตลีลาการแต่งกลอนลักษณะนี้ คำลงท้ายวรรคสองในแต่ละบทไม่ต้องสัมผัสกับคำลงท้ายในวรรคสุดท้ายของบทแรก )

[พรชัย]

เถิงสิไกลสุดขอบฟ้า ยังถามหากันคือเก่า ถึงสิเนาห่างแคว้น ใจหนักแน่นบ่ห่อนลืม ซั่นดอกว่า

มายามถามบ่าวบ่าวบ้านนอก ซำบายดีน้อ

[สาวออฟฟิต]

เป็นกำลังใจให้อ้ายอยู่เด้อจ๊า สู้ ๆ จ้า

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ
• บุษราแวะมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ กำลังศึกษาภาษา"อิสาน" อยู่เหมือนกันค่ะ
• ขอบคุณค่ะ

                               

[นาย เชาวฤทธิ์ สายสุดตา]

ติดตามมาโดนแล้ว ..... และมักหลายที่อ้ายว่า "มื้อฝนรินแสงแดดเศร้า ไผสิเหงากะตามซ่าง ส่วนว่านางกับโตอ้าย บ่หมายเว้าเศร้าไส่กัน" เพราะตอนนี้ฝนตกเกือบทุกมื้อ (สุขใจที่อ่าน "ผญา" กลอนอีสานของอ้ายบ่าวบ้านนอก)