มรดกทางวัฒนธรรม
จังหวัดกระบี่มีมรดกทางวัฒนธรรมอันได้แก่โบราณสถานโบราณวัตถุ แหล่งโบราณคดี แหล่งประวัติศาสตร์ และสถาปัตยกรรมดีเด่น เท่าที่สำรวจพบมีอายุตั้งแต่ ๓,๐๐๐ - ๕,๐๐๐ ปี
ภาพเขียนสีถ้ำผีหัวโต
ถ้ำผีหัวโตอยู่ที่บ้านบ่อท่อ ตำบลอ่าวลึกใต้ อำเภออ่าวลึก เป็นถ้ำอยู่ในภูเขาหินปูนในกลุ่มเขาถ้ำลอดใต้ ในแนวเทือกเขาภูเก็ตหรือแนวเขาในกลุ่มหินราชบุรี อายุประมาณ ๒๓๐ - ๓๔๕ ล้านปีมาแล้ว ภายในถ้ำอากาศถ่ายเทได้สดวก และมีแสงสว่างส่องเข้าไปได้หลายทิศทาง ภายในถ้ำมีหินงอกหินย้อยและแท่งหิน มีกองเปลือกหอยทับถมอยู่เป็นจำนวนมาก มีทางขึ้นไปที่ปากถ้ำทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ภายในถ้ำแบ่งเป็นสองคูหาใหญ่ ๆ เชื่อมต่อกันได้เป็นบริเวณที่มีภาพเขียนสี
นักโบราณคดีให้ความเห็นว่า ชุมชนก่อนประวัติศาสตร์เป็นผู้สร้างผลงานเหล่านี้ อาจเป็นบันทึกเหตุการณ์ประจำวัน พิธีกรรมความเชื่อ หรือใช้สื่อสารกันระหว่างกลุ่มชนก็เป็นได้ เจ้าของภาพเป็นพิธีชุมชนชาวน้ำหรือพวกที่อาศัยอยู่ตามเกาะในอ่าวพังงา และอ่าวลึกที่อยู่ล้อมรอบ และชุมชนพื้นราบที่อาศัยถ้ำป่าเขาสัญจรทางบก อย่างไรก็ตามภาพเขียนสีที่ถ้ำแห่งนี้น่าจะเป็นกลุ่มชนชาวน้ำ อาจเป็นบรรพบุรุษของชาวเลในปัจจุบันก็ได้ อายุของภาพอยู่ระหว่าง ๓,๐๐๐ - ๕,๐๐๐ ปีมาแล้ว
ชาวบ้านรู้จักถ้ำนี้มานานแล้ว เดิมพบเศษกระดูกและหัวกระโหลกคนขนาดใหญ่ จึงได้ชื่อว่าถ้ำผีหัวโต นักโบราณคดีชาวตะวันตกคนแรก ที่เขียนบทความเรื่องโบราณคดีสยาม ได้เขียนเกี่ยวกับภาพเขียนสีไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๕๕ และได้มีการศึกษาเพิ่มเติมออกไปในระยะต่อมา
ตำแหน่งของภาพเขียนสีมีกระจายอยู่ทั่วไปในคูหาที่ ๑ และคูหาที่ ๒ มีทั้งที่เขียนไว้ในระดับต่ำและระดับสูง มีอยู่หลายกลุ่มด้วยกัน กลุ่มใหญ่เป็นแนวยาวตลอดผนัง กลุ่มเล็ก ๆ มีอยู่ตามซอกเพดานอยู่ทั่วไป ภาพเขียนส่วนใหญ่มักอยู่ในตำแหน่งที่แสงสว่างส่อง สามารถมองเห็นภาพได้ชัดเจน ภาพแต่ละกลุ่มมีลักษณะเด่นในตัวเอง ไม่ซ้ำกับกลุ่มอื่น
ภาพเขียนสีถ้ำไวกิ้ง (ถ้ำพญานาค)
ถ้ำไวกิ้งอยู่ที่เกาะพีพีเล ตำบลอ่าวนาง อำเภอเมือง ฯ เกาะพีพีเลอยู่กลางทะเลลึก ห่างจากฝั่งออกไปประมาณ ๔๒ กิโลเมตร เกาะพีพีและถ้ำไวกิ้ง เป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของจังหวัด ถ้ำไวกิ้งเป็นแหล่งรังนกมีผู้ประมูลสัมปทานเก็บรังนก
ถ้ำไวกิ้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเกาะ ภายในถ้ำมีบริเวณกว้างขวาง สูงประมาณ ๘๐ เมตร มีหินงอกหินย้อยงดงาม ภาพเขียนเขียนบนฝาผนังอยู่ในถ้ำทางด้านทิศตะวันออกและทางด้านทิศใต้ นักโบราณคดีสันนิษฐานว่า รูปเรือที่เขียนในถ้ำไวกิ้งเป็นภาพที่เขียนในสมัยประวัติศาสตร์ อาจจะเป็นสมัยอยุธยา โดยฝีมือของนักเดินเรือหรือพวกโจรสลัด ที่ซ่องสุมอยู่ในถ้ำแห่งนี้ จากการศึกษาเส้นทางเดินเรือจากฝั่งตะวันตกไปฝั่งตะวันออก บริเวณหมู่เกาะพีพีเป็นจุดที่เรือสามารถแวะพักหลบมรสุม ขนถ่ายสินค้าหาเสบียงอาหาร หรือซ่อมแซมเรือ ภาพส่วนใหญ่ที่พบเป็นรูปเรือมีหลายแบบ และไม่ได้เขียนขึ้นในเวลาเดียวกันแต่เป็นการเขียนอย่างต่อเนื่อง นอกจากภาพเรือแล้วยังมีภาพล่าสัตว์และช้างอยู่ด้วย
ภาพเรือที่ปรากฏมีหลายประเภทคือ เรือใบ ๓ เสา พวกเรือสำเภาเรือโป๊ะจ้าย เรือใบ ๒ เสา พวกเรือกำปั่น เรือฉลอม เรือที่ใช้กรรเชียง เรือใบยุโรป เรือใบอาหรับ เรือใบใช้กังหัน เรือกลไฟ
ภาพเขียนสีเพิงผาเขาเขียนในสระ
อยู่ที่บ้านสระ ตำบลเขาทอง อำเภอเมือง ฯ สภาพโดยทั่วไปเป็นที่ราบระหว่างเชิงเขา มีภูเขาหินปูนล้อมรอบอยู่เป็นจำนวนมาก ในสมัยก่อนน้ำทะเลท่ามถึงบริเวณเขาเขียน
ภาพเขียนสีก่อนประวัติศาสตร์ มีอยู่ประมาณ ๑๕ ภาพ อยู่ตรงบริเวณรอยบากเพิงผาในภูเขาหินปูน เพิงผามีลักษณะเป็นเพิงพักอาศัยได้ และน่าจะเป็นที่พักอาศัยของมนุษย์มาแต่โบราณ ภาพเขียนดังกล่าวมีอายุประมาณ ๓,๐๐๐ ปี ซึ่งชุมชนมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ที่อพยพเร่ร่อนทางทะเลแถบนี้เขียนไว้ อาจเป็นการบันทึกเหตุการณ์ประจำวันหรือใช้เป็นการสื่อสารระหว่างกัน
ภาพเขียนสีแหลมไฟไหม้
|
อยู่ที่แหลมไฟไหม้ บ้านไสโต๊ะคำ ตำบลแหลมสัก อำเภออ่าวลึก เป็นภาพบนเพิงผาในภูเขาหินปูน ที่ยื่นออกไปในทะเลเล็กน้อย สภาพแวดล้อมเป็นป่าชายเลนมีไม้จำพวกแสมโกงกาง และตะบูน รอยบากที่มีภาพเขียนยาวประมาณ ๙ เมตร กว้างประมาณ ๕ เมตร สูงประมาณ ๓.๕๐ เมตร เป็นรูปคนและสัตว์ เขียนด้วยสีแดงและสีดำอยู่ทั่วไป มีภาพอื่น ๆ บ้างแต่ไม่ชัดเจน สีของภาพเลือนไปกับสีของผนังปูน จึงไม่สามารถเห็นชัดว่าเป็นรูปอะไร อย่างไรก็ตามพอจะแบ่งประเภทของภาพได้ดังนี้ |
ภาพเขียนสีเขากาโรส
อยู่ที่เขากาโรส (แหลมท้ายแรด) ตำบลอ่าวลึกน้อย อำเภออ่าวลึก กาโรสมีสภาพเป็นเกาะหรือเขาหินปูนลูกยาว เชื่อมต่อกับแผ่นดินใหญ่ในแนวเทือกเขาภูเก็ต ยาวประมาณ ๖ กิโลเมตร สภาพของภูเขาเป็นเพิงผา และรอยบากอยู่ทั่วไป ตำแหน่งของภาพเขียนอยู่ตรงรอยบากเพิงผาตื้น ๆ มีโอกาสถูกลมและฝนได้ตลอดเวลา ภาพเขียนดังกล่าวจึงลบเลือนไปตามกาลเวลา ภาพเขียนอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๓ - ๔ เมตร พื้นที่หน้าผาที่มีภาพเขียนค่อนข้างราบเรียบ ภาพเขียนสีเขากาโรสพอประมวลได้ดังนี้ ภาพแรก ภาพคล้ายคนหรือสัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่ง ส่วนหัวคล้ายสุนัขอยู่ในท่านั่งหันทางข้างให้มี ๒ แขน ๒ ขา ระบายสีทึบ
ภาพที่สอง คล้ายคนมีส่วนหัวและลำตัว แขนซ้ายคล้ายถือของอยู่ ภาพนี้ไม่มีขา
ภาพที่สาม เป็นภาพสัตว์คล้ายสุนัข แรด หรือหนูมีสี่ขาหางยาว มีส่วนที่เป็นเขาหรือเป็นหู จมูกคล้ายมีนอ
ภาพที่สี่ เป็นรูปประหลาด ลำตัวกลมยาว มีส่วนที่คล้ายเป็นขา ๒ ขา ส่วนหัวกลมมีตุ่มคล้ายเป็นขาหน้า
ภาพที่ห้า เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า เขียนเป็นโครงร่าง อยู่ด้านบนของสัตว์ประหลาดในภาพที่สี่
ภาพที่หก เป็นภาพสี่เหลี่ยมเป็นซี่ ๆ คล้ายหวี มีอยู่ ๕ ขีด
นอกจากนี้ยังมีภาพเป็นจุดกลม ๆ และลายเส้นขีดหนา ๆ ๒ เส้นอยู่ใกล้กัน ใช้สีแดงเขียนทั้งหมด
ภาพเขียนสีแหล่งถ้ำชาวเล
อยู่ที่ถ้ำชาวเล บ้านแหลมสัก ตำบลแหลมสัก อำเภออ่าวลึก พื้นที่ตั้งถ้ำชาวเลเป็นปลายแหลมยื่นลงไปในทะเลทางทิศตะวันตกของแหลมสัก สภาพป่าบนภูเขายังสมบูรณ์มีฝูงนก ลิง ค่าง อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก น้ำทะเลใสสะอาด เกาะแก่งที่อยู่บริเวณใกล้เคียงให้ทิวทัศน์ที่สวยงาม
เพิงผาของภูเขาหินปูนสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๕ เมตร ภาพเขียนอยู่ตรงรอยบากของภูเขาที่อยู่สองกลุ่ม กลุ่มที่หนึ่งอยู่ตรงรอยบากของภูเขาตรงปลายแหลม อีกกลุ่มหนึ่งอยู่บริเวณปากถ้ำห่างจากปลายแหลมไม่มากนัก มีหินงอกหินย้อยเล็กน้อย ภาพเขียนในถ้ำชาวเลมีอยู่ ๓ ภาพ คือ
ภาพแรก เป็นภาพคนสองคนนั่งหันหน้าเข้าหากัน มือถือวัตถุบางอย่าง ทำอาการคล้ายกำลังสูบหรือกำลังเป่า
ภาพที่สอง เป็นคนสองคนหันหน้าเข้าหากัน มือถือวัตถุบางอย่าง เช่นเดียวกับภาพแรก
ภาพที่สาม เป็นภาพคนขี่บนหลังสัตว์คล้ายม้า คนอยู่ในท่ายกแขนขึ้นคล้ายถือวัตถุบางอย่าง
ภาพเขียนสีเขาตีบนุ้ย
อยู่ที่เขาตีบนุ้ย บ้านหินราว ตำบลแหลมสัก อำเภออ่าวลึก เขาตีบนุ้ยเป็นภูเขาหินปูนลูกเล็ก ๆ อยู่ทางด้านทิศตะวันออกของบ้านหินราว ด้านหนึ่งติดกับป่าโกงกาง และทางทะเล มีแนวร่องน้ำเข้ามาถึงภูเขาได้ ดังนั้นทางเข้าที่สะดวกคือทางทะเลเมื่อเวลาน้ำขึ้น เป็นโพรงถ้ำในภูเขาหินปูนทั้งสองด้านของภูเขา พื้นถ้ำกว้างพอสมควร โพรงถ้ำค่อย ๆ สอบแคบขึ้นไปข้างบนจนดูเป็นรูปสามเหลี่ยม มีหินงอกหินย้อยอยู่บ้างพอสมควร และมีโพรงถ้ำเล็ก ๆ อีกเป็นจำนวนมาก ภาพเขียนกลุ่มหนึ่งอยู่ในโพรงถ้ำนี้
เพิงผาทางด้านทิศเหนือ ติดกับป่าโกงกาง หันหน้าไปทางทะเลเป็นหน้าผาสูงชันพื้นค่อนข้างเรียบ เป็นด้านที่ถูกลมและฝนอยู่ตลอดเวลา มีภาพเขียนอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง แต่ภาพส่วนใหญ่ลบเลือนไปมาก
ภาพเขียนกลุ่มแรกที่อยู่ในโพรงถ้ำเขียนด้วยสีแดง เป็นภาพคนเขียนขึ้นอย่างหยาบ ๆ เป็นลายเส้นวงหน้าเป็นสามเหลี่ยมขีดเส้นเป็นผมยาวมีเครา ใกล้กับภาพแรก เป็นภาพคนเขียนด้วยสีแดง มือข้างหนึ่งคล้ายกำลังอุ้มเด็กถือสิ่งของอะไรอยู่ด้วย ผนังด้านบนขึ้นไปเป็นภาพร่างลายเส้นเป็นรูปคน แต่ไม่แสดงรายละเอียด เขียนด้วยสีแดง ภาพต่อไปเป็นภาพคล้ายคนหรือสัตว์อีกกลุ่มหนึ่ง อยู่ใกล้เคียงกัน แต่รางเลือนมากจนดูไม่ออกว่าเป็นภาพอะไรแน่เขียนด้วยสีแดง
หน้าผาด้านนอกทางด้านทิศเหนือ มีภาพเขียนด้วยสีดำ คล้ายคนหรือสัตว์เป็นลายเส้น ส่วนหน้าระบายสีทึบมีแขนสองแขน ส่วนขามีเส้นขีดสามเส้น อาจเป็นหางหรืออวัยวะอื่น
ที่พื้นถ้ำพบเศษเครื่องปั้นดินเผาลายเชือกทาบ และบางชนิดมีพื้นผิวเรียบอยู่บ้างเล็กน้อย
ภาพเขียนสีเพิงผาถ้ำแหลมยอ
อยู่ที่เพิงผาถ้ำแหลมยอ บ้านเกาะยอ ตำบลแหลมสัก อำเภออ่าวลึก เกาะยอเป็นภูเขาหินปูนในทะเล มีเพิงผาสูงชันโพรงถ้ำและรอยบากเพิงผาอยู่เป็นจำนวนมากโดยรอบภูเขา ทางด้านทิศตะวันออกเป็นป่าเลน และภูเขาลูกเล็ก ๆ สองสามลูก เพิงผาด้านทิศตะวันตก มีหินทรายแคบ ๆ สามารถจอดเรือเข้าพักได้
เพิงผาถ้ำแหลมยอ เป็นเพิงผาในภูเขาหินปูนอยู่ในทะเลและมีโพรงถ้ำเว้าแหว่งอยู่อีกเป็นจำนวนมากรอบภูเขา สภาพของเพิงผาสามารถหลบลมฝนได้ในฤดูมรสุม เพิงผาด้านทิศตะวันตกซึ่งหันหน้าออกทะเล มีภาพเขียนบนหน้าผามีชายหาดอยู่เล็กน้อย สามารถขึ้นไปพักได้ ภาพเขียนสีซึ่งเป็นศิลปถ้ำบนหน้าผาด้านทิศตะวันตก สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๓ - ๔ เมตร เขียนด้วยสีแดง เหมือนภาพที่ถ้ำผีหัวโต ภาพกลุ่มแรกตรงหน้าเป็นภาพคนระบายสีทึบ ๓ - ๔ ภาพ เป็นกลุ่มคนที่เหมือนกับกำลังทำกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่
ภาพอีกกลุ่มหนึ่งมีภาพคนเขียนด้วยสีแดง และมีภาพสัตว์รูปร่างคล้ายปูอยู่ใกล้กัน พบเศษเครื่องปั้นดินเผาจำพวกหม้อบางส่วนมีลายเชือกทาบ อยู่ในโพรงถ้ำเล็ก ๆ
ภาพเขียนถ้ำโต๊ะหลวง
|
|
โบราณคดีถ้ำหมอเขียว
|
อยู่ที่ถ้ำหมอเขียว บ้านหน้าชิง ตำบลกระบี่น้อย อำเภอเมือง ฯ อยู่ในเทือกเขาหินปูนเทือกเดียวกันกับถ้ำอ่าวโกบ (หน้าชิง) อยู่อีกฟากหนึ่งของกลุ่มภูเขากองและเขาช่องลม อยู่ทางด้านทิศเหนือของอ่าวเขาโกบ บริเวณโดยรอบเป็นที่ราบระหว่างเขา ตัวถ้ำนี้มีลักษณะเป็นหลืบลึกเข้าไปในผนังประมาณ ๓ เมตร ส่วนที่เป็นคูหาด้านทิศตะวันตก - และตะวันออก เป็นเพิงสามารถใช้เป็นที่อยู่อาศัย รวมทั้งเป็นที่ฝังศพได้ด้วย |
โบราณคดีถ้ำหมื่นจันทร์ (หน้าหม้อ)
อยู่ที่ถ้ำหมื่นจันทร์ บ้านหน้าหมอ ตำบลกระบี่น้อย อำเภอเมือง ฯ เป็นภูเขาหินปูนต่อจากแนวช่องห้วยเหวียงเข้าไปสู่แนวเขาพนมเบญจา มีที่ราบระหว่างหุบเขา มีแนวลำคลองเล็ก ๆ ไหลผ่าน คือส่วนที่เป็นปลายคลองกระบี่น้อยนั่นเอง สภาพของถ้ำเป็นเพิงผาเหมาะที่จะใช้เป็นที่อยู่อาศัยได้ มีร่องรอยการเข้ามาประกอบกิจกรรมของมนุษย์มาก่อน สภาพทั่วไปเป็นป่ารกมีต้นไผ่ และเถาวัลย์ขึ้นอยู่ทั่วไป หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่พบได้แก่
๑. เศษเครื่องปั้นดินเผามีกระจายอยู่ทั่วไปคล้ายเศษของหม้อ มีทั้งผิวเรียบและลายเชือกทาบ
๒. เปลือกหอยชนิดต่าง ๆ ทั้งที่เป็นหอยทะเลและหอยภูเขามีอยู่เป็นจำนวนมาก
๓. ชาวบ้านเคยพบขวานหินขัด
โบราณคดีเขาชวาปราบ
อยู่ที่เขาชวาปราบ บ้านดินนา ตำบลคลองพน อำเภอคลองท่อม ลักษณะเป็นที่ราบสูงอยู่บนเขาสูงชัน และค่อย ๆ ลาดเทลงไปอีกด้านหนึ่ง ป่าบางส่วนยังมีความสมบูรณ์พอจะเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า และเป็นแหล่งกำเนิดน้ำตกหินเพลิง และคลองลำห้วยเล็ก ๆ อีกหลายสาย มีร่องรอยน้ำทะเลท่วมถึง ปัจจุบันเขาชวาปราบอยู่ห่างจากทะเลประมาณ ๒๐ กิโลเมตร บริเวณนี้น่าจะอยู่ในเส้นทางเดินโบราณ คือจากปลายคลองสินปุน สามารถไปลงแม่น้ำตาปีที่ท่ายาง หรืออำเภอทุ่งใหญ่ในปัจจุบันได้ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ปรากฏได้แก่
๑ บริเวณลาดบนเขา เชื่อกันว่าเป็นร่องรอยที่ตั้งชุมชนโบราณ ยังมีเนินดินพอเป็นที่สังเกตได้
๒ เคยมีชาวบ้านพบเศษเครื่องปั้นดินเผา แผ่นอิฐและพระพุทธรูป
๓ แนวหินคล้ายกำแพงหรือเขื่อนกั้นน้ำ และแท่งหินลักษณะคล้ายเสา
๔ ก้อนหินกลมคล้ายก้อนหินแก้วสีขนาดใหญ่
๕ จากคำบอกเล่าของชาวบ้าน เคยมีผู้พบสมอเรือขนาดใหญ่ทางด้านทิศเหนือของเขาชวาปราบ
แหล่งโบราณคดีเพิงผาเขาขนาบน้ำ
|
|
อยู่ที่เขาขนาบน้ำ ตำบลปากน้ำ อำเภอเมือง ฯ เป็นภูเขาหินปูนอยู่กลางน้ำตรงปากคลองกระบี่ใหญ่ หรือแม่น้ำกระบี่มีเพิงผาและโพรงถ้ำ ขนาดเพิงผากว้างประมาณ ๗ เมตร ยาวประมาณ ๒๓ เมตร สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๕ เมตร โพรงถ้ำภายในอากาศถ่ายเทได้สะดวก ภายในถ้ำมีหินงอกหินย้อยที่สวยงามพอสมควร นอกจากโพรงผาใหญ่ดังกล่าวแล้ว ยังมีโพรงถ้ำขนาดเล็กอยู่ทั่วไปโดยรอบ
จากการสำรวจพบว่าที่เพิงผาเคยเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์สมัยหินขัด พบร่องรอยการตั้งถิ่นฐานอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๑.๕๐ เมตร สามารถประดิษฐ์เครื่องมือเครื่องใช้จากหิน รู้จักทำภาชนะดินเผาขึ้นมาใช้มีอายุอยู่ประมาณ ๕,๐๐๐ - ๖,๐๐๐ ปี และจากการที่ได้พบพระพิมพ์ดินดิบสมัยคุปตะ แสดงให้เห็นถึงร่องรอยการเดินทางของชาวอินเดียมายังดินแดนสุวรรณภูมิในยุคโบราณ หลักฐานทางโบราณคดีที่พบได้แก่
เครื่องมือสะเก็ดหิน เศษภาชนะดินเผาลายเชือกทาบ เศษภาชนะดินเผาพื้นเรียบ ชิ้นส่วนภาชนะหม้อ ๓ ขา ใบมีดหินขัด พระพิมพ์ดินดิบสมัยคุปตะ
แหล่งโบราณคดีถ้ำเสือ
อยู่ที่บ้านถ้ำเสือ ตำบลกระบี่น้อย อำเภอเมือง ฯ เป็นเขาหินปูนติดต่อกันหลายลูก หน้าเพิงถ้ำหันไปทางทิศตะวันออกซึ่งลาดลงสู่ที่ราบ เขาด้านในด้านทิศเหนือเป็นหุบเขาเรียกว่าหุบเขาคีรีวง มีเขาล้อมอยู่ทุกด้านมีถ้ำอยู่เป็นจำนวนมาก สภาพป่ายังคงสภาพดั้งเดิมอยู่มาก
เพิงผาและโพรงถ้ำมีอยู่หลายถ้ำอยู่ใกล้เคียงกัน เพิงถ้ำด้านหน้ายาวขนานไปกับพืดเขา สูงจากพื้นดินประมาณ ๕ เมตร เป็นแหล่งโบราณคดีสองสมัยในที่เดียวกัน หลักฐานทางโบราณคดีที่พบได้แก่ เครื่องมือหิน พระพิมพ์ดินดิบ และเศษภาชนะดินเผา
แหล่งโบราณคดีเพิงหินหน้าชิง
|
อยู่ที่บ้านหน้าชิง ตำบลกระบี่น้อย อำเภอเมือง ฯ สภาพทั่วไปเป็นที่ราบมีภูเขาหินปูนลูกโดด ๆ เป็นแนวจากถ้ำเสือ เพิงหินในเทือกเขาหินปูนดังกล่าวอยู่สูงจากระดับพื้นดินประมาณ ๑๐ เมตร เป็นแหล่งอาศัยของมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ หลักฐานทางโบราณคดีที่พบได้แก่ ชิ้นส่วนหม้อสามขา ขวานมีดหินขัด เครื่องมือสะเก็ดหิน นับว่าเป็นโบราณคดีก่อนประวัติศาสตร์ |
แหล่งโบราณคดีแหล่งถ้ำไสไทย
อยู่ที่บ้านคลองจิหลาด ตำบลไสไทย อำเภอเมือง ฯ สภาพทั่วไปเป็นที่ราบระหว่างหุบเขา ค่อย ๆ ลาดเทไปทางตะวันออกและทางใต้ อยู่ไม่ไกลจากทะเลมากนัก พันธุ์ไม้ทะเลจากสภาพป่าชายเลนเดิมยังปรากฏอยู่ทั่วไปทางด้านที่ติดกับทะเล โพรงถ้ำมีซากหอยเกาะจับอยู่แสดงให้เห็นว่าน้ำทะเลเคยท่วมถึงมาก่อน ภายในถ้ำแบ่งออกเป็น ๒ ตอน ตอนหน้าไม่ลึกนัก ตอนในอยู่สูงขึ้นไปประมาณ ๓ เมตร เป็นโพรงถ้ำกว้างและทะลุไปอีกด้านหนึ่งได้ เป็นแหล่งโบราณคดีหลายสมัยในที่เดียวกัน หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่พบ ได้แก่ ขวานหิน พระพิมพ์ดินดิบ เทวรูปสำริดขนาดเล็ก โบราณวัตถุรูปร่างคล้ายเจดีย์สำริด ภายในบรรจุด้วยวัตถุสีทอง และดวงแก้วใส ชาวบ้านเรียกว่า กรอบแก้ว
แหล่งโบราณคดีถ้ำหลังโรงเรียน
อยู่ที่บ้านทับปริก ตำบลทับปริก อำเภอเมือง ฯ เพิงผาอยู่ในที่โล่งตามรอยบากของภูเขา ภูมิประเทศรอบด้านเป็นที่ราบและที่ราบระหว่างหุบเขา สภาพถ้ำในรอยบากของภูเขาหินปูน ยาวไปตามหุบเขาประมาณ ๓๕ เมตร อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๗๕ เมตร หลักฐานที่พบมีอายุประมาณ ๒๗,๐๐๐ - ๓๗,๐๐๐ ปี นับเป็นแหล่งที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศไทย และในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ หลักฐานทางโบราณคดีที่พบได้แก่ หลุมฝังศพและโครงกระดูก เศษภาชนะดินเผาลายเชือกทาบ เครื่องมือหิน เครื่องมือทำจากเขาสัตว์และกระดูก กระดูกสัตว์ขนาดใหญ่และเปลือกหอย
จากการขุดค้นครั้งแรกได้ขุดลึกลงไปถึงดินชั้นที่ ๑๐ ได้คำนวณอายุในชั้นที่ ๙ ได้อายุถึง ๓๗,๐๐๐ ปี ผลจากการคำนวณอายุนี้ แสดงถึงการพัฒนาการของมนุษย์ในเอเซีย เมื่อหมู่เกาะพิลิปปินส์ และอินโดเนเซียกับแผ่นดินใหญ่เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นผืนแผ่นดินติดต่อกัน เป็นยุคของการอพยพครั้งแรกของมนุษย์ลงไปทางใต้ จากเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ไปสู่นิวกินีและออสเตรเลีย
เครื่องมือในยุคนี้ที่พบในถ้ำหลังโรงเรียน ส่วนมากเป็นเครื่องมือหินกะเทาะที่มีการแต่งขอบภายหลังดังเช่นที่พบในจีนและอินโดเนเซีย เครื่องมือหินเหล่านี้คงใช้ในการดำรงชีวิตแบบล่าสัตว์ และเก็บพืชผลป่ามาบริโภค
แหล่งโบราณคดีถ้ำเสือนอก (ถ้ำเทพนิมิต)
อยู่ที่บ้านถ้ำเสือนอก ตำบลอ่าวลึกใต้ อำเภออ่าวลึก ที่ตั้งถ้ำอยู่บนภูเขาที่ตั้งอยู่บนที่ราบเป็นเขาลูกโดดติดต่อกันหลายลูก เป็นแนวทางไปต่อกับพืดเขาถ้ำเสือใน ระหว่างหุบเขาจะเป็นที่ราบสลับกันไป เพิงผาและโพรงถ้ำอยู่ในภูเขาหินปูน มีถ้ำอยู่ใกล้เคียงกัน ๒ ถ้ำ คือถ้ำเทพนิมิต และถ้ำอรหันต์ ถ้ำเทพนิมิตมีเพิงผาที่เต็มไปด้วยเปลือกหอยเป็นจำนวนมาก มีอุโมงค์น้ำทะลุลอด ชั้นบนเป็นถ้ำมืดที่กว้างขวาง ส่วนถ้ำอรหันต์อยู่ห่างออกไปประมาณ ๕๐ เมตร มีหินย้อยระย้าเหมือนหลอดแก้ว
โบราณวัตถุที่พบมีเศษภาชนะดินเผา โครงกระดูกบนพืดหิน เครื่องประดับ และจากพระพุทธรูป
แหล่งโบราณคดีถ้ำเสือน้อย
|
อยู่ที่บ้านถ้ำเสือน้อย อำเภออ่าวลึก สภาพถ้ำสวยงามและเงียบสงบตามธรรมชาติ เศษภาชนะดินเผาที่พบ มีเนื้อค่อนข้างประสานกันดี ผสมดินเหนียวมากขึ้นร่วมกับทรายละเอียด มักขัดผิวนอกให้เรียบมันกว่าลายเชือก ค่อนข้างบางและมีขนาดไม่โตนัก เป็นภาชนะกลุ่มเดียวกันกับที่พบในถ้ำต้มเหรียง ถ้ำสระ ถ้ำเขาเขียน เป็นต้น หลักฐานทางโบราณคดีที่ค้นพบได้แก่ ภาชนะดินเผาทรงพานแบบหม้อทรงกลม ทรงเต้าปูน แม่พิมพ์หินทราย และโครงกระดูกมนุษย์ |
ชุมชนคลองท่อม
บริเวณอำเภอคลองท่อม ได้ขุดพบลูกปัดตลอดจนเครื่องมือเครื่องใช้ต่าง ๆ ทำให้สันนิษฐานว่า บริเวณนี้น่าจะเป็นแหล่งชุมชนโบราณแห่งหนึ่ง
ในบริเวณควนลูกปัด ได้พบเครื่องมือหิน เครื่องปั้นดินเผา เครื่องประดับที่ทำจากหิน และดินเผา นอกจากนี้ยังพบ รูปสัตว์ต่าง ๆ เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย ลิง ไก่ เต่า ฯลฯ รูปสัตว์เหล่านี้อาจจะเนื่องด้วยลัทธิศาสนาก็ได้ ส่วนรูปคนนั้นบางท่านสันนิษฐานว่า เป็นรูปพระสุริยเทพ สมัยเมื่อ ๖ - ๗ พันปีมาแล้วของอียิปต์ บางท่านก็สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นของอินเดียรุ่นเก่าก่อน ลูกปัดบางเม็ดมีลวดลายคล้ายเครื่องหมายสวัสดิกะ พบตัวอักษรซึ่งยังไม่ทราบว่าเป็นภาษาใด พบหอยสังข์ทำด้วยทองคำ กำไลข้อมือและข้อเท้า
จากการที่พบเครื่องมือเบ้าหินลูกปัด เศษลูกปัดที่แตก ก้อนหินสีต่าง ๆ ลูกปัดที่ชำรุดที่ถอดจากเบ้าทิ้งไว้ แสดงว่าควนลูกปัดเป็นแหล่งผลิตลูกปัด
ชอบเรียนวิชาของครูมากเลยฮ่ะ.. เรียนเเล้วสนุก.. ข้อมูลนี้โคตรดีเลยครูเเต่ไม่รู้จะจำได้เป่า..
..thank q..
สวัสดีค่ะคุณครู