วันแรก

วันแรก ไม่หิว แต่มึนศีรษะ

วันแรก

วันแรกที่เริ่มอดอาหารเย็น คือเมื่อวานเย็น(22/9/2553)

เป็นมื้อแรกจึงยังไม่กล้าบอกใคร พยายามไม่คิดถึงอาหาร อนุโลมตัวเองให้ดื่มนมถั่วเหลืองเจก่อน

ไม่หิว แต่มึนศีรษะ

ประมวลเอาเองว่าคงเพราะเราไม่ได้ลดการทำงาน ยังทำงานใช้พลังงานสมองเหมือนเดิม คือ เริ่มงานเจ็ดนาฬิกาเช้าและหยุดงานเมื่อแปดนาฬิกา กลางคืน

สิ่งเปลี่ยนแปลง ความคิดทางบวก ที่รู้สึกได้ในวันแรกคือ

 ไม่(น่าจะ)มีสิ่งใดที่เราทำไม่ได้ถ้าเราคิดทำ

 ยึดติดกับเรื่องอาหาร ชนิดอาหารน้อยลง

 มีความสุขุม รอบคอบมากกว่าเดิมโดย

• บอกคนใกล้ตัวตอนเช้าวันนี้หลังจากทำได้ สำเร็จหนึ่งมื้อ ก็เริ่มภูมิใจค่ะ

• เวลาเห็นผู้ช่วยเอาอาหารมากินตอนค่ำ ได้ฝึกความอดทน

• ใจเย็นขึ้นเพราะคิดว่าเรากำลังอยู่ในช่วงฝึก หรือหัดปฏิบัติ ไม่วู่วาม

มีอะไรคืบหน้าจะมาเล่า ค่ะ

[ภูสุภา]

อดอาหารเย็นได้ห้าวัน(22-26/9/2553)

พอดีไปประชุมวิชาการ(27-29/9/2553)

เข้าสังคมจึงอนุโลมตัวเองอีกครั้ง แต่รับอาหารน้อยลงไปมาก ๆ

สามวันมานี้(29/9/2553-1/10/2553)ลดเหมือนอด ใหม่ อาการมึนนิดหน่อย อาการทั่วไปปกติ

มาบันทึกไว้หน่อย

[ภูสุภา]

29/9/2553-31/10/2553 อดข้าวมื้อเย็นได้สำเร็จ หนึ่งเดือน

มีบ้างบางวันที่ลูกกลับมา้บ้าน แม่จะนั่งดื่มน้ำหวาน เป็นหนึ่งในสมาชิกพ่อแม่ลูก

บ่อย ๆ ครั้งที่คุณพ่อขายาวอดเป็นเพื่อนด้วย

น้ำหนักไม่ได้ลด กลับได้เรื่อง ใจเย็นเข้ามาแทน

สิ่งดีดีที่เพิ่มมาคือ คุณพ่อเริ่มสนใจ หัดนั่งสมาธิ หรือ จิตภาวนา ด้วยกัน

ลูกก็อดในบางครั้งแต่ดื่มนม

อาการทั่วไปของสามเราปกติ

 

มาบันทึกไว้หน่อย

[ภูสุภา]

ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ญี่ปุ่น กินทุกเย็น

เพราะต้องนั่งอ่านหนังสือจนดึกทุกวัน

 

คงต้องวางแผนกันใหม่

บันทึกไว้ในวันที่มีเวลานั่งทบทวนตัวเอง