ปฏิรูปการศึกษาให้ได้ผลดี ต้องให้เกียรติและศักดิ์ศรีแก่คุณครู
เมื่อกล่าวถึงการปฏิรูปการศึกษาตามความคิดของผมเอง ผมคิดว่าทัพหน้าของการปฏิรูปการศึกษา อยู่ที่คุณครูครับ
ดังนั้น จะปฏิรูปการศึกษาให้ได้ผลอย่างแท้จริง ต้องบริหารการศึกษาให้คุณครูมีศักดิ์ศรีครับ
หลักพื้นฐานความต้องการของคนที่สำคัญ คือ มนุษย์ทุกคนต่างต้องการการยอมรับในเกียรติและศักดิ์ศรี
คุณครูก็หลีกหนีไม่พ้นกฏเกณฑ์ในข้อนี้ครับ
เกียรติและศักดิ์ศรีของคุณครูอยู่ที่ใหน
อยู่ที่การยอมรับของผู้บริหารครับ
ขอเพียงผู้บริหาร ยอมรับความคิดเห็น การกระทำ และ ผลงานของคุณครู อย่างจริงจังและจริงใจ
เพียงแค่นี้ คุณครูก็ถือว่าตนเองเป็นผู้มีเกียรติมีศักดิ์ศรี มีความภาคภูมิใจในตัวเอง
คุณลักษณะที่ดีดังกล่าวที่คุณครูได้รับ ย่อมกระเพื่อมลงไปสู่เด็กอย่างแน่นอน เพราะเด็กก็ต้องการการยอมรับจากคุณครู เมื่อเด็ได้รับการยอมรับจากคุณครู เขาก็จะมีความภาคภูมิใจในตัวเอง เขาก็พร้อมที่จะเรียนรู้ พร้อมที่จะพัฒนาตัวเอง
เป็นวัฒนธรรมของการปฏิรูปการศึกษา ที่จะเกิดได้จริงครับ
ในทางตรงกันข้าม ถ้าผู้บริหารบริหารงานแบบสั่งการ ใช้อำนาจ ไม่เปิดโอกาสให้คุณครูได้แสดงความคิดเห็น
เป็นการไม่ยอมรับเกียรติและศักดิ์ศรีของครู
นโยบายจะหรูอย่างไร ก็ไปไม่ถึงเด็กครับ
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะ
อ่านหลายรอบแล้วค่ะ แต่ไม่มีความเห็นนะคะ เพราะเป็นเรื่องของการบริหารจัดการ แต่ขอเป็นกำลังใจให้นักบริหารของท่านรองฯ ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านรองฯ
เข้ามารายงานตัวค่ะ ขอไม่เม้นท์นะคะ เพราะดูท่าฟันจะยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลยค่ะ (อะไรมันจะใช้เวลานานปานนั้นเนาะท่านรองฯ)
แต่ไม่สามารถจริงๆค่ะ
- น่าจะเป็นพื้นฐานการปฏิรูปที่สำคัญมากครับ เพราะ..
- 1)ปัญหาการจัดการเรียนการสอนในชั้นเรียน ซึ่งถือเป็นหัวใจ ครูผู้สอนน่าจะรู้ดีกว่าใคร ฉะนั้น ไม่ว่านโยบาย หรือนวัตกรรมอะไรต่างๆ ที่มาจากข้างบน หรือมาจากที่อื่นๆก็ตาม ไม่น่าจะสู้ฝีมือครู(ซึ่งทำด้วยใจ)ของโรงเรียนนั้นๆได้
- 2)ไม่เชื่อว่าการคิดเพียงคนเดียว(ไม่ว่าใครก็ตาม) จะครอบคลุม ละเอียด หรือหลากหลายเพียงพอกับปัญหามากมายที่มีอยู่ การมีส่วนร่วมของผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหลาย จะสร้างความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ สร้างความรัก ความหวงแหน อาจจะสร้างความยินดีถ้าสำเร็จ หรือสร้างความรู้สึกผิดถ้าล้มเหลว เพราะนี่คือผลผลิตจากความคิดของพวกเราเองทั้งนั้น การปรับปรุงแก้ไข ความพยายามที่จะก้าวให้พ้นความล้มเหลว จะเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ จึงเชื่อว่า การมีส่วนร่วมน่าจะเป็นพลังอันแท้จริง
- 3)การจัดการเรียนสอน เป็นงานที่ต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์ เพื่อให้เกิดรูปแบบต่างๆอย่างหลากหลาย เพียงพอ ซึ่งในที่สุดจะส่งผลให้มีรูปแบบการจัดการเรียนการสอนที่เหมาะสมเฉพาะตัวกับนร.แต่ละคน ซึ่งมีความแตกต่างกันอยู่ ฉะนั้น การบริหารจัดการด้วยการเอาแต่สั่ง เอาแต่กำหนด น่าจะปิดกั้นความคิดสร้างสรรค์ของครู จนส่งผลกระทบถึงการจัดการเรียนการสอนในห้องเรียนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
- ด้วยเหตุผลตามที่กล่าว จึงเชื่ออย่างท่านรองฯวิชชาคิดในบันทึกนี้ทุกประการครับ
- ขอบคุณความรู้..ท่านรองฯสบายดีนะครับ
พี่คิมครับ
ผมก็เขียนเพื่อสะกิดคุณพี่ผู้บริหารทั้งหลายนะครับ
ขอบคุณครับ
ครูปูครับ
ก็ค่อยๆเรียนรู้ไปครับ ถึงวันใดที่มีอำนาจวาสนา ก็กลับมานึกถึงบทความนี้บ้างนะครับ
ขอบคุณครับ
จริงทีเดียวครับ เห็นด้วยร้อยละร้อยเลย
อ.ธนิตย์ ครับ
* ปัญหาการจัดการเรียนการสอนในชั้นเรียน ซึ่งถือเป็นหัวใจ ครูผู้สอนน่าจะรู้ดีกว่าใคร ฉะนั้น ไม่ว่านโยบาย หรือนวัตกรรมอะไรต่างๆ ที่มาจากข้างบน หรือมาจากที่อื่นๆก็ตาม ไม่น่าจะสู้ฝีมือครู(ซึ่งทำด้วยใจ)ของโรงเรียนนั้นๆได้
- ครับ คุณครูเป็นผู้รู้ดีที่สุด จะพัฒนาเรื่องใด น่าที่จะต้องเริ่มจากคุณครูครับ จะมีนโยบายหรือนวัตกรรมใดๆเข้ามาก็ได้ แต่ต้องไม่แยกครูออกจากห้องเรียน สามารถพัฒนานวัตกรรมได้ ด้วย on the job training โดยยึดครูเป็นสำคัญ
* ไม่เชื่อว่าการคิดเพียงคนเดียว(ไม่ว่าใครก็ตาม) จะครอบคลุม ละเอียด หรือหลากหลายเพียงพอกับปัญหามากมายที่มีอยู่ การมีส่วนร่วมของผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหลาย จะสร้างความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ สร้างความรัก ความหวงแหน อาจจะสร้างความยินดีถ้าสำเร็จ หรือสร้างความรู้สึกผิดถ้าล้มเหลว เพราะนี่คือผลผลิตจากความคิดของพวกเราเองทั้งนั้น การปรับปรุงแก้ไข ความพยายามที่จะก้าวให้พ้นความล้มเหลว จะเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ จึงเชื่อว่า การมีส่วนร่วมน่าจะเป็นพลังอันแท้จริง
- ตามหลักการบริหาร ทฤษฎีการบริหาร หรือ การประชุมอบรมต่างๆ ต่างก็พูดถึงเรื่อง "การบริหารแบบมีส่วนร่วม" ทั้งเรียนกันมา ทั้งรับกันมา แต่ผู้บริหารหลายคนไม่เคยนำมาใช้จริงครับ
* การจัดการเรียนสอน เป็นงานที่ต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์ เพื่อให้เกิดรูปแบบต่างๆอย่างหลากหลาย เพียงพอ ซึ่งในที่สุดจะส่งผลให้มีรูปแบบการจัดการเรียนการสอนที่เหมาะสมเฉพาะตัวกับนร.แต่ละคน ซึ่งมีความแตกต่างกันอยู่ ฉะนั้น การบริหารจัดการด้วยการเอาแต่สั่ง เอาแต่กำหนด น่าจะปิดกั้นความคิดสร้างสรรค์ของครู จนส่งผลกระทบถึงการจัดการเรียนการสอนในห้องเรียนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
- ครับ เมื่อบริหารงานด้วยการสั่ง กำหนดให้ครูทำตาม เป็นการปิดกั้นและทำลายความคิดสร้างสรรค์ของครูครับ เมื่อไม่ให้ครูคิด ก็ส่งผลถึงครูก็ไม่ให้เด็กคิด ประมาณว่า มีอะไรก็สั่งมาเลย
ขอบคุณ อ.ธนิตย์มากครับ ที่เข้ามาเสริมเติมเต็มที่เป็นประโยชน์อย่างมากๆๆๆ ในการศึกษา
ผมว่าการขับเคลื่อนการปฏิรูปการศึกษา หัวใจสำคัญอยู่ที่ตรงนี้แหละครับ
อ.โสภณครับ
ขอบคุณมากครับ
- สวัสดีครับท่านรองฯ
- แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
- ไม่ค่อยสันทัดทางด้านนี้
- เลยขอแค่อ่านและให้กำลังใจทุกส่วนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นะครับ
คุณสิงห์ป่าสักครับ
ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชม
สวัสดีค่ะท่านรอง
*** ยิ่งอยู่ในโรงเรียนนาน ดิฉันก็ยิ่งพบนวัตกรรมหลากหลาย ที่ไปไม่ถึงเด็ก พร้อมๆกับวิญญาณครู...
*** ปฏิรูปการศึกษากระเพื่อมลงไปสู่เด็ก.....จริงๆหรือคะ
อ.กิติยาครับ
ยิ่งอยู่ในโรงเรียนนาน ดิฉันก็ยิ่งพบนวัตกรรมหลากหลาย ที่ไปไม่ถึงเด็ก พร้อมๆกับวิญญาณครู...
นี่แหละครับ ที่เราไม่เคยนำมาพูดกัน การปฏิรูปการศึกษาต้องเริ่มที่จุดนี้ครับ
ขอบคุณครับ
อยากให้ครูยึดมั่นในเกียรติและศักดิ์ศรี
ของตนเองให้มากด้วยค่ะ.....ท่านรอง
หลายวันมานี้ รู้สึกเหมือนถูกหมิ่น..
...พบว่า ครูเราบางคน ทำให้เขาหมิ่นเอาได้..เศร้า
ครู ป 1 ครับ
ครับ เกียรติและศักดิ์ศรีของครู อยู่ที่ "นักเรียน" ครับ
ผมว่าลุยสอนเด็กให้เต็มที่ สิ่งนี้ คือ ศักดิ์ศรีของครู ครับ
ขอบคุณครับ