ทำไมครูจึงเป็นหนี้
เวลาขณะนี้ 6.17 น. ท้องฟ้าใส อากาศพอดีเย็นสบาย วันนี้ต้องแต่งตัวในชุดอนุรักษ์วัฒนธรรมภูไท วัฒนธรรมอันดีงาม ชนภูไทที่มีลักษณะนิสัยสงบ เรียบร้อย ขยันอดทนเป็นส่วนใหญ่ ข้าราชการที่เป็นชาวภูไทส่วนมากในวันหยุดราชการเสาร์-อาทิตย์จะประกอบอาชีพเสริมด้วยการทำไร่ยางพาราชนิดทำกัน 30-50 ไร่ในพื้นดินที่บรรพบุรุษให้มาและที่ซื้อจากชาวบ้านที่นำมาขายให้ โดยได้เงินจากการกู้ยืมจากธนาคารและสวัสดิการต่างๆ ข้อดีคือนำเงินมาบริหารเพื่อสร้างอนาคตสำหรับบุตรหลานและญาติมิตร นอกจากนี้ยังมีการทำนาเพื่อเก็บข้าวไว้รัปประทานและเป็นของฝากคนที่รักใคร่ด้วย สำหรับรัข้าราชการในชุมชนแห่งนี้ตั้งใจปฏิบัติงานอย่างจริงจัง ไม่มีการเล่นการพนัน ข้าราชการและชาวบ้านมีความสัมพันธ์กันดี มีการช่วยเหลือเกื้อกูลกันอย่างต่อเนื่อง สรุปแล้วผมรู้สึกว่าโชคดีที่ได้มาปฏิบัติหน้าที่ในแดนดินถิ่นบ้านเกิด ได้เดินไปโรงเรียนซึ่งอยู่ไกล้เพียง 50 เมตร เดินทางไปไหนมีคนรู้จักมักคุ้น รู้สึกอบอุ่นและ มีกำลังใจจากคนใกล้ชิด
ความเห็น (4)
เห็นด้วยค่ะ แต่อย่าลืมว่าทุกวันนี้จะทำอะไรนิดๆหน่อยๆก็ต้องใช้เงิน ดิฉันเองเป็นคนหนึ่งที่กลัวหนี้ ดี่ที่ว่าเราประกอบอาชีพรับราชการมีสวัสดิการอะไรให้กู้ต่างๆมากมายแต่ถ้ามัวแต่กลัวก็จะไม่มีอะไรเป็นของตัวเองค่ะ แต่การเป้นหนี้เราก็ต้องเลือกว่าจะเป้นมากเท่าไร และจะทำอย่างไรเมื่อเป็นหนี้แล้วจะไม่ทำให้ตัวเองและครอบครัวเดือดร้อน ดิฉันเองก็กู้แต่ไม่ได้กู้ทุกอย่างที่ขวางหน้า เพราะจะก้อะไรก็คิดแล้วคิดอีกคำนวณแล้วคำนวณอีกว่าเงินเดือนจะเหลือพอใช้จ่ายหรือไม่(เพราะกลัวหนี้เหมือนกันค่ะ)
สังคมนำพา ไม่ศรัทธาในการเป็นหนี้ แต่เราหนีไม่พ้น ในคำว่าเป็นหนี้ อยากหนี อยากหลุดพ้นวงจรชีวิต แต่เมื่อเราเป็นครูที่ทุ่มเททั้งกายและใจในการเป็นครู ที่อยู่ในสังคม ลูกศิษย์ จะมีเวลาที่ไหนไปหาอาชีพเสริม เล่า ............ น้อยใจ บ้าง แต่ภูมิใจมกากว่า
พี่ สำนวนโวหารดีไม่น้อยนะนี่อ่ะ มีเพื่อใหม่เข้ามาเม้นท์ด้วย เท่ห์จังอ่ะ
ได้ยินคำว่าครูเป็นหนี้ ก็ไม่สบายใจ
นึกถึงเป็นเด็กนักเรียนตัวเล็กๆ จนเติบโตรู้สึกศรัทธาในตัวครู
ครูมีชื่อเสียงตามชุมชนต่างๆ
แต่ได้ยินคำนี้ ก็คิดไปต่่างๆ นาๆ ครับ