ใบไผ่เหนือสายน้ำ
ใบไผ่เหนือสายน้ำ
เอนหลังพิงกอไผ่บ่ายวันหนึ่ง
แว่วเสียงซึ้งเพลงซอกอไผ่สี
นกกระเต้นเขม้นมองจ้องวารี
อาจบางทีมีปลาเพื่อหากิน
สายลมพัดกิ่งไผ่ไหวลมลู่
เสียงน้ำซู่ไหลเซาะเกาะแก่งหิน
มองใบไม้เกลื่อนกล่นบนแผ่นดิน
นกโผบินก่อนกลับมาจับคอน
นั่งมองไผ่ใบพรากจากต้นไผ่
ยามลมไกวไหวหล่นจนปลิวว่อน
หล่นน้ำไหลสายนทีดั่งที่นอน
วเนจรจากไกลตามสายชล
น่าสงสารใบไผ่บนสายน้ำ
จักล่องลำน้ำแรงทุกแห่งหน
ตามกระแสน้ำเปลี่ยนที่เวียนวน
วิถีตนบนธารการเรียนรู้
อาจบางทีรี่ไหลไปถึงฝั่ง
อาจบางครั้งล่องไหลไปสุดกู่
หรือจมกลางสายชลไร้คนดู
บ้างติดอยู่ระหว่างที่กลางธาร
หากชีวิตเปรียบเป็นเช่นใบไม้
ที่ล่องไกลเคว้งคว้างจนห่างบ้าน
อาจหลงทิศติดหนับอยู่กับงาน
เยือนถิ่นฐานเคยอยู่เพียงครู่ยาม
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (46)
อ่าแล้วรู้สึกถึงความเป็นจริง
ที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้
หากเราเลือกสบายตอนนี้
ข้างหน้าอาจลำบาก
แต่หากเราเลือกลำบากตอนนี้
วันข้างหน้าเราต้องหนีให้หลุดจากความลำบาก
...กลอนซึ้ง และก็เพราะมากค่ะ...
- ต้นไผ่ที่บ้านเพิ่งปลูก
- เอากล้วยอ้อย ไปก่อนได้ไหมครับ
- ฮ่าๆ
- สวัสดีค่ะ
- อ่านบทกลอนเพราะ ๆ แล้วจินตนาการไป มีความสุขไปอีกแบบค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เรียนอ.ขจิต
เอาต้นกล้วยมาฝาก ผมชอบจังครับ เพิ่งให้เขาปลูกที่ไร่ 63 ต้นครับ
ผลเป็นอย่างไรค่อยว่ากันอีกที สักวันจะนำมาเสนอบ้าง รอกันก่อน
เรียนหนูอภิชญา
ดีแล้วที่ชอบกลอน จะทำให้จิตละมุนละไมขึ้น ไม่จับใครต่อใครทุ่มเล่น อิอิ
- ไพเราะจังเลยนะครับ
- เนื้อหา แฝงปรัชญาดีมากครับ...
- ขอบคุณมากเลยนะครับ
- ชื่นชม ครับ
เรียนคุณบุษรา
ยินดีครับที่ชอบกวี เป็นความงดงามของภาษาครับ
อันที่จริงแล้วแม้ผมจะสอนภาษาอังกฤษ แต่โดยแท้แล้วผมชอบภาษาไทยก่อนแล้วจึงไปเรียนภาษาอังกฤษ เพื่อให้เกิดการเปรียบเทียบกันครับ
- สุดยอดครับท่านอาจารย์
- อย่างนี้....ก้ามกุ้งขอคารวะ
คารวะ อ.โสภณ บนบันทึก
อ่านแล้วนึก คล้อยตาม ทำให้เผลอ
นึกว่าเป็น ใบไผ่ ใจละเมอ
จนพร่ำเพ้อ เปลี่ยวเหงา เอาเข้าไป
แต่ก็ได้ แง่คิด ชีวิตบ้าง
บนเส้นทาง เรื่องจริง ที่ยิ่งใหญ่
ต้องเดินทาง แรมร้าง แสนห่างไกล
เหมือนใบไผ่ บนสายธาร ท่่านเปรียบเปรย
คารวะครับ
หนุ่มตุ้ย
เรียนอ.ชยพร
วันนี้ไม่ได้นำต้นย่านางมาฝากหรือครับ ต้องทวงกันหน่อยแบบนี้
สวัสดีค่ะ
ทุกอย่างในโลกนี้มีความเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา และเป็นไปตามบริบทของกรรมนะคะ
บทกลอนของอาจารย์ได้มุมมองเรื่องของชีวิต มีที่มาและที่ไปดีค่ะ
เขาพิทักษ์ ที่ประจวบฯ นี่ บรรยากาศยังคงธรรมชาติ และมีโฮมสเตย์ด้วยใช่ไหมคะอาจารย์ อ่านบทกลอน แล้วจินตนาการ ขอบคุณค่ะ
เรียนคุณหนุ่มตุ้ย
มาเป็นกลอนเลยนะครับ
เรียนคุณกิตติพัฒน์
ขอบคุณที่ชมครับ แอบไปฟังเพลงวิมานไม้ไผ่มาครับ
เรียนครูคิม
นักกลอนคนเก่ง วานิช จรุงกิจอนันต์ เคยกล่าวไว้ว่า ประเทศไทยมีคนเขียนกลอนไม่เชยแค่3คน เท่านั้นเอง ผมก็อยากจะเขียน แต่อยากให้พ้นความเชยไปสักนิด ฮาครับบบบบ
-สวัสดีครับอาจารย์....
-แวะเข้ามาทักทายและขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยม "อนุรักษ์ผักพื้นบ้าน" ครับ
-ผมไปเที่ยวงานแข่งเรือที่จังหวัดพิจิตรมา....มี"ไก่ย้อมสี" มาฝากด้วยครับ
เรียนคุณปู
เขาพิทักษ์ อยู่ในเขตเทศบาลหัวหินครับ ตรงโรงแรมหัวหินแกรนด์แอนด์พลาซ่า มีโรงแรมมาก เกสท์เฮาส์มาก บ้านพักมาก
เรียนคุณเพชรน้ำหนึ่ง
เอ....สงสัยครับ ใช่สีอะไรชุบไก่ละครับนั่น น่ารักเชียว แต่ไก่อาจไม่ชอบก็ได้นะ ผมว่า
สวัสดีคะ แวะมาอ่านบทกลอนที่ไพเราะคะท่าน..สบายดีน่ะคะ
..พาลูกชายมาเยี่ยมด้วยคะ
เรียนท่านอาจารย์
ที่นับถือ
เห็นไผ่น้อยลอยผ่านสงสารนัก
ไร้ที่พักค่ำเช้าเจ้านอนไหน
สายลมพัดแผ่วมาพาเจ้าไป
ผ่านกิ่งไม้เกาะใบหญ้าสารพัน
เห็นไผ่น้อยลอยผ่านสงสารนัก
ไผ่โดนกักอยู่ที่ไหนใคร่ถามหา
อยากจะถามถึงวันที่ผ่านมา
เจ้าเหว่ว้าหรือเปล่าเล่าให้ฟัง
เห็นไผ่น้อยลอยผ่านสงสารนัก
ไผ่คงรักอิสระจะหาไหน
วันเวลาผ่านมานานเท่าใด
ไผ่ลอยไปไม่กลับจนลับตา
"เป็นหนึ่งไผ่ใบบางที่ห่างต้น
กระแสชลขนเคลื่อนพาเลื่อนไหล
ลมสะบัดพัดพลางยิ่งห่างไป
นานแค่ไหนไกลพ้น...จากต้นมา..."
เรียนครูบันเทิง
ลูกชายน่ารักจัง แขวนพระรอดลำพูนหรือเปล่าครับ เดาว่าใช่
เรียนคุณยาย
มาร่ายกวีบทยาวให้อ่านอีกแล้ว สงสารใบไผ่ ได้อารมณ์อรรถรสเชียว
ภาพสายน้ำกับใบไผ่ ที่ไร้ร่องรอย
- แหล่งอาหารของ Panda ครับ....อิอิ
- http://lanpanya.com/panda/
ขอบคุณที่นำไผ่มาให้ทั้งป่าเลย
สงสัยจังครับ ชื่อแพนด้านี่เพิ่งตั้งใช่เปล่าครับ
วิมล อภิรักษ์บรรพต
ถึงหนูจะอ่านไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร แต่ก็รู้สึกว่าเป็นกลอนที่อ่านแล้วได้อะไรหลายอย่าง ชีวิตคนเราไม่แน่นอนเลยใช่มั้ยค่ะ
เรียนหนูวิมล
ถามถึงเนื้อหาก็ดีแล้ว ลองจินตนาการว่า บ่ายร้อนๆ วันหนึ่ง ชายแก่คนหนึ่งหลบร้อนไปนอนใต้ต้นไผ่ เห็นใบไผ่ร่วงลงน้ำล่องลอยไปไกล นกมาจับกิ่งไผ่ จ้องหาปลา แล้วเปรียบชีวิตเหมือนใบไผ่ไหลไปตามกระแสโลก นานๆ ได้กลับบ้านทีครับ จบ
อาจารย์ขา
ชอบบทกลอนนี้มาก บางครั้งครูทำงานจนลืมเวลากลับบ้าน เพลินจนค่ำ หากชีวิตเปรียบเป็นเช่นใบไม้ ที่ล่องไกลเคว้งคว้างจนห่างบ้าน (ต้องมีวันที่กลับบ้านได้ซิคะ)เพราะมีคนที่รอเราอยู่
เรียนครูอิ๊ด
ใช่ครับครูบ้านกับงาน
ทำอย่างไร รวมสองอย่างเข้าด้วยกันเสียเลย จะดีมาก
ก็เอางานไปทำที่บ้านซิคะ
เอ....เข้าทีแล้วนะครับนี่
บางส่วนก่อนนะครับ ท่าทั้งหมด ท่านผอ. คงไม่ยอม
เรียน อาจารย์โสภณ
ครูเอางานไปทำที่บ้านได้ แต่มีบางอาชีพที่นำงานไปทำที่บ้านไม่ได้ก็มีนะคะ
อย่างน้อยคงต้องรอ อนุมัติกันเป็นหลักการออกมาก่อนนะครับครู
อย่าใจร้อน บางคนเล่นทำงานที่บ้านไว้ก่อน เดี๋ยวมีโทษ
ชอบต้นไผ่เช่นกันค่ะ ฟังเสียงกอไผ่เสียดสี และเสียงใบไผ่ซัดส่ายตามสายลมก็มีความสุขได้จากสิ่งง่ายๆนี้ค่ะ ที่บ้านปลูกไผ่หลายกอริมน้ำและหน้าบ้าน ได้ทานหน่อไม้สดใหม่ในหน้าฝนด้วย อร่อยดีนะคะ
เรียนคุณนายครับ
ว่างๆ ก็ถ่ายภาพกอไผ่แบ่งปันกันดูบ้างก็ดีนะครับ อย่านึกว่าไม่สำคัญนะ เพราะบางคนไม่เคยเห็นภาพแบบสวยๆ สำหรับผมเองแม้เคยเห็นแล้ว แต่ชอบดูความงามของต้นไม้ใบหญ้า ครับบ
เพลงขลุ่ยครวญเคล้าคลอรอผิวแผ่ว
ท่วงทำนองเจื้อยแจ้วแว่วอ่อนหวาน
ในบทเพลงบทเก่าที่ยาวนาน
เห่ขับกล่อมท่ามรัตติกาลให้ฝันดี
แต่วันนี้เหลือเพียงขลุ่ยในลำเก่า
กับร่องรอยความเศร้าอยากหลีกหนี
ชะลอนิ้วพลิ้วบรรเลงเพลงดนตรี
โอดสะอื้นร้าวฤดีท่วงทำนอง
พลิ้วพัดไหวกระไรหนอใต้คืนค่ำ
ความคิดถึงช่างลึกล้ำจนหม่นหมอง
มอบบทเพลงเปื้อนน้ำตาจนพร่านอง
บอกร่ำร้องผ่านฟากฟ้าว่า...เดียวดาย...
ผ่านรัตติกาลน้ำค้างพรมลมอ้างว้าง
ความไกลห่างทำเจ็บจนใจสลาย
เพลงไผ่พรมลมน้ำค้างแทบวางวาย
ยังคิดถึงมิจางหาย..ใจเจ็บนัก......
เสียงขลุ่ยผิวลิ่วลมพรมใบไผ่
ใต้ห้วงเหวรอบางใครใจเหน็บหนัก
ใต้บทเพลงมีน้ำตาคำว่ารัก
ความทรงจำความรักจึงเดินทาง
กลางแสงจันทร์เงียบเหงาเฝ้าหวาดหวั่น
อยากให้กลับมารับขวัญอยู่เคียงข้าง
อ้อมกอดอุ่นคุ้นอยู่มิรู้จาง
กลับเลือนหายไกลห่างอ้างว้างครวญ
ใจเอ๋ยใจจึงเคว้งคว้างอ้างว้างนัก
เหมือนไร้หลักสิ้นไร้ไม่คืนหวน
ฝากบทเพลงข้ามขอบฟ้าน้ำตานวล
แผ่วรัญจวนบทเพลงเก่าเราเคยฟัง
แวะมาทักทายและสวัสดีอาจารย์คะ
มองกระต่ายใต้เงาจันทร์เจ้าส่อง
ผ่านเมฆล่องลอยคว้างอยู่กลางฟ้า
วังเวงเศร้าหนาวนักหนักอุรา
วิงวอนว่าดวงจันทร์อย่าพลันจร.....เอย
ขอแจมแล้วนะคะอาจารย์โสภณ
ถ้าชีวิต เปรียบใบไผ่ ที่ไกลบ้าน
เพราะทำงาน จนลืมว่า เวลาไหน
บ้านคือบ้าน ของเรา มิจากไป
เราจะกลับ วันใดใช่ จะไกลจร
พอจะต่อเป็นกลอนได้กะเขาได้หรือเปล่าคะอาจารย์
อ่านแล้วโปรดให้คะแนน.เอ้ย..ไม่ใช่ คำแนะนำคะ
เรียนคุณพระในหัวใจ
ยินดีที่มาร่วมแจมเขียนกวี ขอให้เขียนมากขึ้นเรื่อยๆ แรกๆ เอาความคุ้นเคยก่อนครับ แล้วไต่ขึ้นสู่ระดับ เอาคำเอาความ ไปเืรื่อยๆ ครูเนาวรัตน์ เขียนไว้ให้อ่าน ใน "คำหยาด" ครับ
เรียนท่านอาจารย์
ขอบคุณมากคะที่เปิดโอกาสให้พิมต่อกลอนได้เพราะเวลาเราคิดกลอนอย่างน้อยๆๆเราต้องอารมณ์ดี
ใช่เป่าคะอาจารย์
เรียนคุณพระในหัวใจ
เล่าเรื่องลิ่นถิ่นบ้านแม่ให้ฟังหน่อยครับ ผมเคยไปบรรจุเป็นครู รร.มัธยม ร่มเกล้า อยู่ 3 เดือน ก่อนย้ายมาอยู่หัวหินครับ
เรียนคุณพระจันทร์ในดวงใจ
พักนี้หายไปไหนครับ ไม่ค่อยเห็นเคลื่อนไหว
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ชีวิตคือการเดินทางและมีการเรียนรู้ได้ตลอดชีวิต
บางครั้งก็สำเร็จ สมหวังดังที่ตั้งใจ
และในบางครั้งย่อมเกิดปัญหาและอุปสรรคบ้าง
แต่ก็ต้องไปให้ถึงฝั่งค่ะ
แต่ยังไม่ถึงกับเป็นไม้ใกล้ฝั่งค่ะ
เรียนคุณบอนนี่ครับ
ชอบคำว่า "ไม้ใกล้ฝั่ง" ของไทยมาก
เพราะชีวิตของผมเกี่ยวข้องกับสายน้ำมาแต่เกิด
รู้จักสายน้ำ รู้จักฝั่งน้ำ รู้จักต้นไม้ริมน้ำ
รู้จักการที่ตลิ่งพังลงน้ำ
เห็นภาพชัดเทียวครับ
ทำท่าให้น่ากลัว
ซ่อนความชั่วให้มิดชิด
กักขฬะทุจริต
มิได้คิดให้สมควร
ดีชั่วมิเห็นชอบ
ตามระบอบอันถูกถ้วน
เก่งกาจใช้ก่อกวน
ทุกเรื่องล้วนประโยชน์ใคร เอย