เรื่องจะดึงจิต ออกจาก อารมณ์ นี่ ยากมากเลยครับ เพราะมักจะเผลอหลงเข้าไปแล้วก็ออกมาลำบาก
รู้ทันสติ บางทีว่าเราเป็นคนสมองช้า
ตาต่อตาฟันต่อฟัน ก็ว่าเราไม่รู้จักปลง
ทำมาดดีเข้าไว้ นิ่งๆ เขาว่าอย่างไรไม่สน
แปลว่ามีสติ ?
ขอบคุณค่ะ
เมื่อเริ่มฝึกฝนจิตแล้วทุกปรากฏการณ์เราจะได้คุณและค่าจากมันอย่างงดงามขอรับ..
แยกสติออกจากอารมณ์มันยากพอๆกับแยกตัวออกจากหัวใจเชียวค่ะพี่ครูต้อยติ่ง ( ว่าเข้านั่น )....จริงจริ๊ง
แต่บางครั้งการที่เราแยกได้...ทุกอย่างก็เหมือนจะง่ายไปหมดนะคะ...ลองดู
มีความสุขกับการทำงานนะคะ
จริงด้วยพี่ครูต้อย เหรียญมีสองด้าน แล้วแต่เราจะพิจารณา
ได้มุมคิดดีๆ พี่ต้อยเต้นระบำบ่อยๆ ได้มีจังหวะสโลว์ไหมคะเนี่ย รักษาสุขภาพค่ะ ;)
นมัสการค่ะ
พุทธสุภาษิต ชีวิตและความตาย
ที่พระพรหมคุณาภรณ์เทศนาว่า
"วัยสิ้นไปตามคืนและวัน"
"วันคืนล่วงไป ชีวิตของคนก็พร่องลงไปจากประโยชน์ที่จะทำ"
"วันคืนไม่ผ่านไปเปล่า"
นั้นจริงอยู่ แต่เมื่อฝึกให้ใจรับรู้ และมีสติเหมือนจะยากนัก
หากจะปล่อยเวลาล่วงไปโดยไม่ฝึกวติ
ก็ดูจะไม่ทันกาลเมื่อวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ไม่อาจรู้ได้
แต่การฝึกก็สติก็ลดความรู้สึกกลัวเมื่อนึกถึงวันนั้นลงได้บ้าง
ก็พยายามฝึกสติ พยายามนึกสลับกับการดำเนินชีวิต
ดูออกจะวุ่นวายเช่นกัน
แต่ใจก็บอกว่าทำตรงนี้แล้วพอแค่นี้แล้วค่อยทำใหม่
แล้วหันไปจับภารกิจทั้งของหลวงของราษฎร์ขึ้นมาทำตามหน้าที่
ของหลวงทำตามหน้าที่แล้วพอใจ แล้ววาง หันมาจับของราษฎร์
ทำแล้ววางไม่พยายามยึดติด ก็ทำตามบทบาท และหน้าที่
ที่จะช่วยได้ แต่เมื่อได้ทำแล้วทำเต็มที่ ไม่คิดอะไร มองเป้าหมายนิ่งไว้
ไปได้ก็ไป ไปไม่ได้ก็พักมองจิตตัวเอง มองลมหายใจแล้วเบาดี
มีแรงก้าวต่อไป เหนื่อยก็พัก ดูจิตดูกาย ซ่อมบำรุงบ้าง ก็เข้าใจ
และยอมรับไม่ทุกข์มากว่าทำไมเป็นเช่นนี้ เช่นนั้น
มันก็คงเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นนั่นเอง มันก็เป็นของมันอย่างนี้
ใจเรามันนักปรุงแต่ง...ก็วาง วางแล้วก็เฉยไม่ปรุงแต่ง
ก็สบายๆ มีกำลังและสมองช่วยทำให้ง่ายขึ้น มีสติไว้พักพิงยามว้าวุ่น
วันไหนวุ่นวายก็หายใจให้มันแรงๆ ให้รู้ตัวรู้สติ มันก็แปลกพอหันมาดูลมหายใจ ก็สบาย
ก็เหมือนจะติดแบบนี้ เพราะมันทำให้ใจสบาย ไม่ติดขัดตัวเองไม่ฝืน
สาธุอนุโมทนาคำสอนของท่าน
เมื่อเริ่มฝึกฝนจิตแล้วทุกปรากฏการณ์เราจะได้คุณและค่าจากมันอย่างงดงามขอรับ..
เต้นตามจังหวะหัวใจอะ
เวลามันเหนื่อยล้าก็คงสโลว์
แต่เวลาร่างกายดีมันก็กระฉับกระเฉงเป็นธรรมดานะน้อง
วันนี้ตั้งใจว่าช่วงเย็นจะชวนเด็กน้อยรำไม้พลอง
ดันลืมเอากางเกงไปเปลี่ยน
นี่ไหมละสติไม่อยู่กับตัว
นึกแล้วลืมๆ เวลามันผ่านไปก็เปลี่ยนใจเพราะความไม่พร้อมนี่เอง
เข้าใจว่ายอมตกเป็นทาสใจ อิอิ
ขอบคุณค่ะ