ชอบบันทึกนี้มากค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
เกลือเป็นสิ่งจำเป็นต่อสรรพชีวิตที่อยู่บนผืนโลกนี้
ผู้ประกอบอาชีพในการทำนาเกลือมีคุณค่าต่อสังคมเฉกเช่นเดียวกับการชาวนนาทำนาข้าวที่หล่อเลี้ยงพลโลก
มีความยากลำบากในวิธีการผลิตที่ต้องอาศัยแรงงานเวลาและความอดทน
ได้รับรู้วิถีชีวิตที่ต้องเผชิญกับอุปสรรคต่างๆอยู่ชั่วนาตาปีแล้วรู้สึกเห็นใจคะ
แต่การใช้คำว่า "ปราชญ์" ในคำที่พร่ำเพรื่อและผิดคำที่ควรจะใช้แล้วรู้สึกไม่สบายใจคะ
เช่นปราชญ์ชาวบ้าน ปราชญ์เดินดิน
คำว่าปราชญ์ หมายถึง ผู้มีปัญญารอบรู้
เรามักใช้คำนี้ยกย่องบุคคลผู้ทีความรู้ รอบรู้ นักคิด กับผู้ที่มีคุณวุฒิและวัยวุฒิเป็ที่รู้จักเคารพนับถือกันทั่วไป
และเราจะเรียกบุคคลเหล่านี้ว่านักปราชญ์
เช่น มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เป็นนักปราชญ์ นักเขียน นักการเมือง และศิลปินแห่งชาติ นับเป็นปูชนียบุคคลท่านหนึ่งของไทย
ในขณะเดียวกันคุณจะบอกว่า ท่าน อาจารย์ เนาวรัตน์ พงศ์พบูลย์ ศิลปินแห่งชาติผู้ทรงภูมิปัญญาทางวรรณกรรม เรายังเรียกท่านนักเป็นนักปราชญ์ยังไม่ได้เลยนะคะ
แค่ ลปรร. คะ
คุณค่าของปราชญ์ชาวบ้านอยู่ตรงนี้ล่ะครับ จิตเพื่อส่วนรวมและเพื่อลูกหลานในอนาคต