บ้านเราเรียกหัวครก...บ้านเพื่อนเรียกอะไร
ถ้าใครได้กิน..เม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่ ...บ้านเราเรียกหัวครกคั่ว อืม...จะรู้ว่าเด็ดแค่ไหน ของแพงน่ะนั่น จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ที่บ้านยาย แถว ต.เทพราช อ.สิชล จ.นครศรีฯ พี่ ๆ น้อง ๆ น้า ๆ ชวนกันเก็บเม็ดหัวครก จากลูกยาร่วง (ภาษาถิ่นใต้แท้ ๆ) มาสะสมกันไว้ เอาไปเล่น ซัดราว(วางเม็ดมะม่วงหิมพานต์ของทุกคนไว้บนราวไม้ไผ่ กำหนดระยะ แล้วก็ใช้เม็ดมะม่วงหิมพานต์โยนใส่ราวไม้ไผ่ สลับกันโยน ถ้าราวไม้ไผ่คว่ำ เม็ดมะม่วงหิมพานต์ก็จะหล่น หล่นเท่าไหร่เก็บไว้เท่านั้น) เมื่อสะสมกันได้มาก ๆ ก็จะหากะละมังที่ไม่ใช้แล้ว เป็นอุปกรณ์สำคัญ คู่กับก้อนเส้า 3 ก้อน และไม้ที่ใช้คน อันยาว ๆ (กลัวยางกระเด็น) จัดการคั่วให้สุก แล้วมานั่งล้อมวงต่อยกินเนื้อข้างในกัน อร่อยนักแล...(คิดแล้วน้ำลายชักจะสอ)
นั่น...เป็นเวลา 20 ปีก่อน ถึงตอนนี้ถ้าจะกินหาซื้อได้ตามท้องตลาดแถวนครฯ หรือที่ขนอมก็ทำขายเป็นล่ำเป็นสัน ราคาสมน้ำสมเนื้อ เพราะกว่าจะได้กินลำบาก ถุงละ 120 พอได้กินจะรู้ว่าคุ้มแสนคุ้ม ถึงแม้จะไม่อร่อยเท่ากับคั่วเองกับมือ แต่ก็พอทำเนา ถูไถไปได้ เสีย..ดาย เด็กสมัยนี้คงไม่มีโอกาสได้เล่นสนุก แบบนั้นอีกแล้ว.. เวลาที่มีแต่ความสุข เสียงหัวเราะ ของเด็กบ้านนอก ที่ไม่ติดเกมส์ ไม่ติดซีรีส์เกาหลี ไม่มีคอมพิวเตอร์ ไร้ซึ่งเฟสบุ๊ค hi 5 อยากให้กลับมาอีกครั้ง
ที่รู้เม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่มีเรียกกันตามถิ่นใต้ ก็มี หัวครก เล็ดล่อ ท้ายล่อ หัวครกยาร่วง เคยได้ยินเท่านี้ที่คิดได้ แล้วท้องถิ่นอื่น ๆ เขาเรียกเม็ดมะม่วงหิมพานต์กันว่าอย่างไรใครมีความรู้แลกเปลี่ยนกันหน่อยดีไหมค่ะ ....จะรอฟังค่ะ
ความเห็น (15)
- เท่าที่จำได้มี
- หัวครก เล็ดล่อ ท้ายล่อ หัวครกยาร่วง
- กาหยู กาหยี ด้วยครับ
ที่บ้านเรียก หัวครก เล็ดล่อ ยาร่วงครับ
"มะม่วงหิมพานต์" อย่างเดียวเลยครับ คุณครู ;)
ขอบคุณรุ่นพี่ มศว.ค่ะ พอดีตอบบล็อกไม่เป็นค่ะ ก็เลยเพิ่งได้ตอบวันนี้
กาหยู กาหยี ก็ใช่เหรอค่ะ ตอนแรก คิดว่าเป็นชื่อของผลไม้อะไรซักอย่าง
ทั้งที่เคยได้ยินแท้ ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าใช่ มะม่วงหิมพานต์ กาหยู กาหยี เป็นภาษาที่ไหนค่ะ
แสดงว่าบ้านนักเรียน เป็นคนภาคกลางซิน่ะค่ะ
ถึงเรียกว่า มะม่วงหิมพานต์อย่างเดียว
งั้น...อย่างน้อยก็ได้รู้แล้วว่า ภาษาใต้เรียกได้หลายชื่อน่ะค่ะ
คุณ Wasawat Deemarn
พี่ฝนค่ะ... ที่บ้านน้องเค้าเรียก เล็ดล่อคงเป็นเพราะเรียกตามผลของมันที่ล่อ ออกมาตามที่อาจาน กันยารัตน์บอกไง คนใต้มักชอบเรียกตามสิ่งที่เห็นค่ะ พี่ฝน...
หวัดดีคี่ ครูฝน ที่บ้านเปิ้ลเรียกม่วงกาหยี
ส่วนนี้คือใบ กินได้
ขอบคุณค่ะคุณครูเปิ้ล....
มะม่วงหิมพานต์ เรียก ม่วงกาหยี เหรอค่ะ เพิ่งเคยได้ยิน
แสดงว่าเป็นภาษาใต้อีกคำนึงที่แปลกออกไป
ภาษาใต้ก็มีเสน่ห์ตรงนี้แหละค่ะ.....ห่างกันไม่ถึง 100 กิโลเมตร
แต่ใช้คนละคำซะแล้ว อิอิ
สวัสดีค่ะ น้องขวัญ สายใจ ขอบคุณค่ะ....แล้วบ้านน้องขวัญอยู่ที่ไหนค่ะ ถิ่นใต้แท้ ๆ แน่นอน แต่ อำเภออะไร จังหวัดอะไรค่ะ ถึงเรียกว่า เล็ดล่อ อย่างเดียวเลย
สวัสดีค่ะคุณ วัชรา ทองหยอด
....ก่อนอื่นต้องขอโทษก่อนน่ะค่ะ ที่ตอบเม้นท์ช้ามาก
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ ทุก ๆ ความเห็นเป็นวิทยาทานให้กับคนที่ไม่รู้ได้ดีน่ะค่ะ
ไว้ถ้าดิฉันมีเรื่องราวมาแบ่งปัน รบกวนคุณวัชรา ช่วยเข้ามาแนะนำอีกน่ะค่ะ
ขอบคุณสังคมดีดีใน gotoknow ค่ะ
dennapa257
เข้ามาเยี่ยมใหม่นะคะ ส่วนผลม่วงกาหยี หรือมะม่วงหิมพานต์นั้น ที่บ้านของครูเปิ้ลได้นิยมนำมารับประทานกับเกลือป่น รสชาติของมันจะหวาน แล้วหอม มากเลย ถ้าไม่เชื่อก็ลองหารับประทานดูนะคะ ครูฝน
น่ากินจังเลยค่ะ.....
อ้าว ท่านอ.ดร.คห. ๑ ตอบไปหมดเปลือกเลย ไม่ต้องตอบแล้วค่ะ เอ ท่านเป็นคนตายด้วยม่ายนิ (ประโยคสุดท้าย ภาษาใต้ ๕ ๕ ) ... เรื่องภาษา เป็นอะไรที่น่าสนุก ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ poo
อ.ดร.คห.๑ นี่ย่อมาจากอะไรค่ะ
แล้วท่านเป็นคนตายนี่คืออะไร เอ....งง ค่ะ
ที่บ้าน ร่อนพิบูลย์ ก็ เรียกท้ายล๋อหรือยายร่วง ครับ
ตอนเด็กๆ เอาไปเล่นตีราว กันก่อน ใครชนะก็ได้คั่วกิน ส่วนคนแพ้ก็อดไป
ใช้กะละมังเจาะรู พอไฟขึ้น ก็ต้องเท เดี๋ยวใหม้หมด