เช้าวันที่ 29 ผมเดินทางไปอบรมที่วังน้ำเขียว เพื่อเข้าประชุมเครือข่ายงานประกัน เลยถือโอกาสระหว่างทางหาหนังสือ มาอ่านเล่น เจอหนังสือเล่มหนึ่ง น่าสนใจ ชื่อ "เตโชวิปัสสนา" น่าสนใจมากเลยที่เดียว เนื่องจากที่อ่านเป็นการปฏิบัติของผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ โดยผ่านขั้นตอนแต่ละขั้น ถึงการปฏิบัติ ที่น่าอัศจรรย์ใจ ซึ่งถือว่ามีคุณค่ามากกับการเดินทาง
ที่น่าสนใจมีอย่างนี้ครับ ผมจับประเด็นได้ว่า (ความคิดเห็นส่วนตัว) การฝึกสมาธิ ในการเพ่งกสิณไฟ นั้น บางท่าน อาจรู้สึกได้รับความเจ็บปวดทางกายภาพ (ร่างกาย) แต่วิธีที่หนังสือชี้แจงนั้น เป็นการเพ่ง ให้เกิดความร้อน ที่ฝ่ามือ ดูไปเรื่อยๆ โดยการนั่งสมาธิ ทำไปเรื่อยๆ อาการต่างๆ ของร่างกาย จะทดสอบเราทีละส่วนเอง เพ่งให้เกิดความร้อน ซึ่งผู้เขียนได้อธิบายว่าเป็นการใช้ไฟเผากิเลส ที่อยู่ในตัวตน รายละเอียดสามารถหาอ่านได้
ที่น่าสนใจอีกอย่างทำให้ผมได้สติคืนมา ต้องขอบคุณท่าน ด้วย เรื่องการวางเฉย แต่ให้มีสติตามรู้ ตรงนี้ สำคัญมากเลย แค่ให้รู้ แล้ววางโดยไม่ปรุงแต่ง ที่สำคัญทำให้ผม นึกถึงการปรงลงสู่ความเป็นอนิจจัง เกิด-ดับ เป็นความธรรมดา
อย่าลืมหาอ่านนะครับ....และสู้ต่อไป จนกว่า จะเผากิเลส ภายในใจออกหมด เพราะจิตเดิมประภัส แต่เราปรุงมาเสียใจทำให้เกิดเป็นอัตตา ยึดมั่น กลายเป็นรูป เวทนา วิญญาณ สังขาร เป็นธาตุขันธ์ เสีย จึงทำให้เกิดภพ ขึ้น
ร่วมกันเผากิเลส ผ่านในใจครับ...
ว่าที่ ร.ต. พลนิกรณ์ - ไสวงาม
ขอบคุณครับ ที่ช่วยเผยแพร่วิธีของท่านอาจารย์
ผมไปปฏิบัติมาแล้ว ๒ ครั้งครับ
ดูเพิ่มเติมที่ http://www.schooloflifethailand.org/ นะครับ
ผมก็ถือว่าเป็นศิษย์รุ่น ๑ ของอาจารย์เลยนะครับ
แม้ว่ายังปฏิบัติยังไม่ถึงไหน แต่รู้ว่าเราเกิดมาทำไม และชีวิตมีจุดหมายแล้วครับ
ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมต้องพยายามต่อไปครับ
ความรู้ด้านกิเลส กรรม จิต และอุเบกขาจึงเข้าใจได้ดีมากครับ
และอาจารย์นั้นมีอภิญญาแล้ว และเป็นอารยบุคคลครับ ผมเองได้รับทราบมาแล้ว
ส่วนอภิญญาใดบ้าง และอารยบุคคลขั้นไหนนั้น
ผมขอไม่เปิดเผยนะครับ เพราะเป็นเรื่องระหว่างอาจารย์และศิษย์
ขอให้ท่านเอาชนะกิเลสน เอาชนะความสงสัย เอาตัวเอาใจไปพบท่านดูนะครับ
ท่านต้องเสียสละมาก ที่สอนพวกเราให้ปฏิบัติครับ
โจ - ภูเก็ต