คน..สัตว์ป่า..อาศัยกัน


คน..สัตว์ป่า..อาศัยกัน

คน..สัตว์ป่า..อาศัยกัน

สิ้นเสียงปืนดังลั่น                   ลูกของฉันกระเด็นไป

โอ้ลูกน้อย...เจ้ากลอยใจ        ต้องสิ้นไปเพราะแรงปืน

ลูกฉันผิดใช่ไหม                    ผิดอย่างไร...ใยขมขื่น

ขอชีพลูกฉันคืน                     ขอลูกฟื้นกลับคืนมา

เราแม่ลูกผิดตรงไหน             หรือเพราะเราเป็นสัตว์ป่า

คนจึงพิพากษา                        ตามเข่นฆ่าไม่ปราณี

โธ่เอ๋ย...นี่หรือคน                   ใยจึงทำกับเราอย่างนี้

ลองเป็นลูกท่านบ้างสิ            แล้วจะรู้...ว่าเช่นไร

ได้โปรด...โปรดเมตตา          ขอชีวิตสัตว์ป่าไว้

เพื่อโลกที่สดใส                     คน...สัตว์ป่า...อาศัยกัน

ได้โปรด...โปรดเถิดหนา       คืนชีวาให้พวกฉัน

เพื่อโลกสุขนิรันดร์                ขอพวกฉัน...ได้รอดตาย...ฯ

 

๒ ก.ย. ๕๓

แรงบันดาลใจจาก สิ้นเสียงปืน ของ สืบ  นาคะเสถียร

หมายเลขบันทึก: 390399เขียนเมื่อ 3 กันยายน 2010 00:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 16:09 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

พี่สืบสร้างแรงบันดาลใจในการรักผืนป่าแก่ผู้คนไว้มากครับ

  • สิ้นเสียงปืนป่าสะท้านกล้ำกลืนฝืน
    ไพรสะอื้นคืนเหงาเฝ้าอดสู
    เมื่อสัตว์ป่าถูกเบียดเบียนน้ำตาพรู
    บ้านเคยอยู่สิ้นสงบพบคนพาล

                                     ดอกไผ่

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท