เรื่องเล่าจาก...การอบรมฟื้นฟูวิชาการวิสัญญีพยาบาล ครั้งที่ 42 (1)
งานบริการระงับความรู้สึกเป็นงานที่มีความเสี่ยงสูง วิสัญญีพยาบาลผู้มีบทบาทสำคัญที่ยอมสละละทิ้งความเป็นตัวตนในบทบาทของพยาบาลบางส่วนเพื่อก้าวเข้ามาร่วมมือกับวิสัญญีแพทย์ในการช่วยดูแลผู้ป่วยจึงเป็นความเสียสละที่น่ายกย่อง
วิสัญญีพยาบาลมิได้ต้องการเป็นผู้มีบทบาทการรักษาดังแพทย์ แต่ด้วยสภาพการสาธารณสุขของประเทศไทยที่ขาดแคลนวิสัญญีแพทย์ในการให้ระงับความรู้สึกผู้ป่วยเพื่อผ่าตัดอย่างมากทำให้บุคคลากรกลุ่มนี้ถูกฝึกฝนให้สามารถกระทำได้อย่างปลอดภัยภายใต้การกำกับดูแลของแพทย์
ดังนั้นวิสัญญีพยาบาลมีความจำเป็นที่ต้องทบทวนและอบรมฟื้นฟูความรู้ทางวิชาการด้านวิสัญญีวิทยา(แบบฉบับเต็มคอร์ส)ให้ทันสมัยอยู่เสมออย่างน้อยเฉลี่ย 3-4 ปี/ครั้งเพราะวิชาการทางด้านการแพทย์มีการเคลื่อนไหวทางวิชาการที่รวดเร็วมาก
รองศาสตราจารย์แพทย์หญิงประสาทนีย์ จันทร ประธานราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์แห่งประเทศไทย กล่าวเปิดงาน
การอบรมฟื้นฟูวิชาการวิสัญญีพยาบาลก็เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่ ราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์แห่งประเทศไทยได้เห็นความสำคัญและจัดให้มีขึ้นเสมอทุกปีเพื่อเป็นเวทีให้ความรู้และเป็นที่ปรึกษาด้านวิชาการสู่การปฏิบัติการโดยแท้ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 42 แล้ว
จัดประชุม 5 วัน ตั้งแต่วันที่ 23 - 27 สิงหาคม 2553 ห้องประชุมเฉลิม พรมมาส ตึก อปร. คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
...เป็นเวทีให้พี่ๆน้องๆ ศิษย์เก่าได้พบกันด้วย
นำบรรยากาศและผู้คนมาฝากนิดหน่อยก่อน
นานๆทีได้กลับถิ่นเก่าก็อดแอบมีความสุขเล็กๆกับอดีตไม่ได้ เคยเล่าเรื่องอดีตสมัยเป็นนักเรียนพยาบาลจุฬาฯไว้ที่นี่ (ปีนี้ไม่รู้ว่าจะได้โดดไปดูถิ่นเก่ารึเปล่า)
ของฝากจาก สวนลุมพินี
ความเห็น (9)
กลับบ้านเกิด น้ำใจน้องพี่สีชมพู ทุกคนไม่รู้ ลืมบูชา พระคุณของแหล่งเรียนมา "จุฬาลงกรณ์"
เรียน ท่านอ.JJ
- กลับถิ่นเก่าค่ะ
- ตึกที่ติ๋วอบรมอยู่ติดสวนลุมใกล้ๆหอพักนศพ.ที่อาจารย์เคยอยู่สมัยเป็นนิสิตแพทย์จุฬาฯด้วยค่ะ ...วันนี้เลยเดินออกกำลังกลับที่พักโดยผ่านสวนลุมเพื่อชื่นชมธรรมชาติด้วยค่ะ
- ..."...น้ำใจน้องพี่...สีชมพู..."
นำภาพจาก มอ มาฝากครับ
โห...อาจารย์...
ดีใจและถูกใจสุดๆค่ะ...ดูแล้วสดชื่นจริงๆ
หล่อทั้งพ่อทั้งลูกเลยค่ะ
ฝากความรัก ความคิดถึงและห่วงใยยิ่งถึงชาว มอ.ทุกท่านด้วยค่ะ
วันนี้ตอนเย็นเดินกลับที่พักโดยผ่านสวนลุมพินี...
เลยเก็บภาพดอกเซี่ยนฝรั่งสีม่วง...ฝากเพื่อนๆชาว มอ.ที่คิดถึงค่ะ
เห็นหน้าพี่ๆที่ศรีนครินทร์แล้ว..คิดถึงช่วงที่เคยอบรมวิสัญญีพยาบาลจังค่ะ
ดูสวยขึ้นทุกคนเลยนะคะ
คุณประภาพรรณ
คุณศศิวิมล, คุณดวงธิดา และคุณมณีรัตน์
คุณอติพร