ด้วยความที่มหาวิชชาลัยธรรมชาติ
เห็นคุณค่าและใส่ใจในพลังสร้างสรรค์ของเด็กๆและเยาวชน
และเชื่อมั่นว่า
ทรัพยากรบุคคลในช่วงวัยนี้เป็นช่วงวัยที่เหมาะและพร้อมอย่างยิ่งสำหรับการเสริมสร้างสิ่งที่ดีๆงามๆลงไป
(กิจกรรมสร้างสรรค์เยาวชน ณ มหาวิชชาลัยธรรมชาติเมื่อ ๓ ก.ค. ๕๓)
เพื่อให้เขาเติบใหญ่ไปเป็นคนไทยที่สมบูรณ์พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ
โดยเฉพาะในส่วนของ "จิตวิญญาณที่มีอุดมการณ์เพื่อสังคม"
ในแบบของนิสิต-นักศึกษามหาวิทยาลัยในยุคก่อน ๑๖ ตุลา ๑๙
ที่สามารถนำพาสังคมสู่ความเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีงามได้อย่างเป็นรูปธรรม
ซึ่งน่าเสียดาย
ที่กระบวนการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นอย่างเป็นธรรมชาติในยุคก่อนนั้นได้สิ้นสุดลงอย่างไม่เหลือรากเหง้าให้แตกหน่อใหม่ได้
เพราะโทษภัยจากข้อกล่าวหา "ผู้ก่อการร้ายและภัยสังคม" ของฝ่ายผู้เสียประโยชน์และมีอำนาจในยุคนั้นเด็ดขาดรุนแรงชนิดอยู่เป็นผู้เป็นคนไม่ได้
เด็ก เยาวชน และคนไทยในยุคหลังจึงมีอุดมการณ์เพื่อสังคมน้อย
ประกอบกับการศึกษาที่เน้น "การท่องจำเนื้อหาเพื่อจิ้มให้ถูก" แข่งกันแบบเอาเป็นเอาตาย
ทำให้เด็กไทยส่วนใหญ่กลายเป็นผู้แพ้และขาดความเชื่อมั่นในตนเอง
จนไม่สามารถสร้างสรรค์ตนเองให้มีค่าด้วยการศึกษา(ในระบบ)ได้เท่าที่ควร
และบางส่วนยังกลับมาสร้างปัญหาให้กับผู้เกี่ยวข้องและสังคมโดยรวม
เพื่อเป็นการระบายแค้นอย่างสามสม(โดยไม่รู้ตัว)อีกต่างหาก
(โดยที่ผู้หลักผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจก็ไม่เข้าใจส่วนนี้ เพราะตนเองเป็นผู้ชนะมาตลอดทาง)
ซึ่งมหาวิชชาลัยธรรมชาติรู้สึกเสียดายเป็นอันมาก
กับโอกาสที่ดีในการสร้างทรัพยากรบุคคลในช่วงวัยนี้
จึงได้เสนอความคิดที่ ๘ ในชื่อ
"ปลุกพลังเด็กและเยาวชน สรรค์สร้างทรัพยากรบุคคลเปี่ยมอุดมการณ์"
ซึ่งหากพี่น้องชาว G2K ท่านใดมีข้อแนะนำ ก็ได้โปรดชี้แนะด้วย
จักเป็นพระคุณยิ่งครับ
*****************************