โกรธไปใยในเมื่อเค้าไม่รัก
ด้วยเหตุผลต่างนานาเพื่อที่จะไปจากเรา
ไม่แปลกหรอกที่เราจะรู้สึกอย่างนั้น
แต่หากเมื่อเวลาผ่านไปนานจนเราคิดได้
เราจะรู้สึกขอบคุณที่เขาผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
เมื่อเราโตขึ้นก็จะเรียนรู้ว่าจิตใจเป็นเรื่องที่บังคับกันไม่ได้ตลอดไป
การที่เขาไม่รักก็คือไม่รักมันไม่ใช่ความผิดของใครไม่ใช่ทั้งของเขาหรือของเรา ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
ถึงอยากจะให้ใช่แค่ไหนก็เป็นไปไม่ได้เมื่อพระเจ้าไม่ได้สร้างเรามาเพื่อคู่กันเพียงแค่มาเจอกัน
ไม่ใช่เราดีเกินไปอย่างที่เขาบอกหรือเราเข้ากันไม่ได้ สำหรับบางที แต่เป็นเพราะมันไม่ใช่จะแคร์อะไร
หากเรารักเขาจริงๆเขาไปแล้วมีความสุขก็ให้เขาไป
เวลาจะช่วยให้เราเรียนรู้และอยู่ได้ต่อไป และอีกไม่นานเราก็จะไม่รักเขา
ไม่รักไม่ใช่ลืม เพราะหากเราเคยรักเขาก็ลืมคำว่าลืมไปได้เลย เมื่อเราไม่ได้รักเขาแล้วทุกๆอย่างก็จะดีขึ้น
แล้วคุณก็จะซึ้งกับคำว่าโกรธไปทำไม.............(เขารู้ซะที่ไหนล่ะ)
ความเห็น (9)
นั่นนะสิ...
เวลาจะช่วยให้เราเรียนรู้...
อะไรหลายๆ...อย่างเปิดกว้างยิ่งขึ้น...
ใจที่........แกร่ง
ต้าน.....................ได้ทุกแรงที่ฉุด
กาลเวลาช่วยเยียวยา...............ให้มนุษย์
หลุดพ้นจากความเป็นคน...... อ่อนแอ
งานก็ต้องทำ...
หัวใจก็ต้องรักษา...
คงต้องใช้เวลา....
รักษาแผลใจ....
(ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ)
แม้...รัก...
อาจดู...ถึงฝั่งฝัน...
หากแต่...พอเพ่งอีกครั้ง...
รักนั้น...บอกอะไรอีกมากมาย...
....
ชอบเข้ามาอ่าน...
เพราะบันทึกนี้...ดีนัก...ต่อรักที่มี...
แม้อาจไปไม่ถึงฝั่งฝัน..นั้น
นิวก็เคย "รัก" คะ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่รักหรือเปล่า สุดท้ายเราไม่มีเวลาให้เค้า กลับกลายมารู้อีกทีเค้าไปมีแฟนใหม่เฉยเลยคะ...เหอ ๆ ตอนนั้นการเรียนตกต่ำเสียใจสุด ๆ แต่พอผ่านตรงนั้นมาได้ กลับรู้สึกขอบคุณเค้า ที่ทำให้วันนี้เรา "แกร่ง" ขึ้นและรู้จักคำว่า "ผิดหวัง" คะ
และตอนนี้ได้ข่าวว่าแต่งงานมีครอบครัวไปแย้วววว ...อิอิ...แต่เราซิ..ยังเรียน ๆๆๆ กับเรียนอยู่เลยยยย เหอ ๆ
คนที่เคยรัก และหวังดีให้กัน...
เมื่อวันนึง...เปลี่ยนเป็นไม่รักกัน...
แต่ความหวังดี...ห่วงใยที่เคยให้กัน...
น่าจะเหลือไว้เป็นความทรงจำ...ที่ดี
ด้วยชีวิต...ต้องก้าวต่อไป...
ขอเพียงจำไว้... ความรักยังมีอยู่ทุกแห่งหน
ความโกรธไม่เคยช่วยอะไรใคร
เวลาสิจะช่วยรักษา...ใจ
หากโลกนี้มีแต่ความรัก...
ที่ดีต่อกัน..มากกว่า..การทำร้ายกัน..
โลกเราจะน่าอยู่ยิ่งขึ้น...
โดยเฉพาะการอยู่ด้วย "หัวใจ"...แห่งรัก
Smart nurse
เคยรัก
เคยถูกทำให้เจ็บ
เคยเกลียด
เคยแค้น
เคยพยายามจะอโหสิ
และกำลังพยายามจะลืม
ลืม..ว่า เคยลืม "เค้า"ไปแล้ว
ถ้าคิดได้แบบนี้เมื่อไหร่ คงหลุดพ้นนะค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ช่วยไห้คิดอะไรบางอย่างได้จากข้อความของคุณMOLLY
เรื่องรัก เป็นพรหมลิขิต
รักทำไมให้เสียเวลา
รักแล้ว...ไม่ใช่พรหมลิขิชีดเขียนมา ก็ต้องพรากจากกัน
เฉยรัก ....จนกว่าจะพบพานรักแท้ค่ะ