ร่วมประชุมเครือข่าย Palliative Care ในโรงเรียนแพทย์
นับตั้งแต่มีเครือข่าย Palliative Care ในโรงเรียนแพทย์และมีการประชุมไปแล้ว 3 ครั้ง ฉันพึ่งมีโอกาสได้เข้าร่วมประชุมครั้งนี้เป็นครั้งแรกต้องขอขอบคุณท่านอาจารย์หมอศรีเวียง ไพโรจน์กุล หัวหน้าหน่วย Palliative Care โรงพยาบาลศรีนครินทร์ เเละเเกนนำสำคัญคืออาจารย์หมอเต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี ที่เปิดโอกาสให้ฉันเเละเพื่อนได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุมในครั้งนี้ ซึ่งเป็นครั้งที่ 4 และจัดขึ้นที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ฉันเดินทางจากขอนแก่นตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม 2553 การประชุมจัดขึ้นในวันที่ 2 กรกฎาคม 2553 งานเริ่มประมาณ 9 โมงเช้า Theme ของงานในครั้งนี้คือ Ethic and law
สิ่งที่ได้เรียนรู้ในครั้งนี้คิดว่าจะเป้นประโยชน์ต่อการพัฒนางาน Palliative Care ที่ทำอยู่อาจจะสรุปไม่ครบในบันทึกนี้ แต่จะขอเล่าประเด็นที่รู้สึกว่าฟังแล้วน่าสนใจ ที่อาจารย์หมอดุสิต สถาวร พูดใน section แรกกรณี
อะไรคือสิ่งที่ผู้ป่วยจะได้รับการปฏิบัติ เมื่อเขาอยู่ในระยะสุดท้าย
"What shall and shall not be done when the patient is at the end of life"
การที่ปัจเจกบุคคลพึงได้รับความคุ้มครองเสรีภาพในการตัดสินใจด้วยตัวเอง(self determination) เป็นอีกประเด็นที่น่าสนใจ
การให้ความยินยอมหลังการบอกกล่าว(Inform concent) สามีสามารถตัดสินใจเซนต์ยินยอมทำหัตถการหรือทำอะไรได้ แต่ถึงอย่างไรต้อง base on ผลประโยชน์ที่จะเกิดกับคนไข้
A Rapid Approach to ethical problem
เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่เราทำต่อคนไข้นั้นเสี่ยงต่อการทำผิดกฎหมายหรือจริยธรรมหรือไม่ มีวิธีทดสอบ 3 ข้อ
1. ถามตัวเองว่าสิ่งที่เราตัดสินใจนั้น เราทำดีหรือยัง
2. เล่าให้เพื่อนในวิชาชีพเดียวกันฟังเขาเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย
3. เล่าออกทีวีให้สาธารณะชนฟัง คนทั้งประเทศ เห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย
ถ้าตอบ yes ทั้งสามข้อแสดงว่า o.k.
และอีกประเด็นที่น่าสนใจคือคำขอ 5 ประการของคนไข้ระยะสุดท้ายคิดว่าทุกคนคงต้องการแบบนี้เช่นกัน
1. การดูแล comfort care
2. ขอใครมาอยู่เป็นเพื่อน คนที่รัก พ่อ แม่ คนที่รัก ลูก ครอบครัว
3. ดูแลความปวดควบคุมความปวดให้ด้วย
4. สิ่งที่อยากบอกคนที่ยังอยู่
5. การดูแลที่ดีจากทีมการพยาบาลแพทย์
ใครเอ่ยให้ทาย
บรรยากาศการประชุมวิชาการ
คนสำคัญอีกท่านหนึ่งต่องาน Palliative Care
อาจารย์หมอดุสิต สถาวร
ความเห็น (14)
ผมชื่นชมกระบวนการของทีมงานจากโรงพยาบาลหลายโรงพยาบาล
เพราะเห็นวิถีแห่งการจัดการความรู้ที่จัดเจนเสมอมา
มีการถ่ายโยงความรู้...
มีการต่อยอด..
...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณอาจารย์พนัสนะคะที่เเวะมาทักทาย งานการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายตอนนี้ในประเทศเราทำได้ค่อนข้างดีเเละขยายวงกว้างมากขึ้น ที่สำคัญความรู้ก็ได้จากการมีเครือข่าย การเชื่อมต่อกันระหว่างทีมต่อทีม เเลกเปลี่ยนองค์ความรู้ เเลกเปลี่ยนประสบการณ์เพื่อนำไปพัฒนางานให้ดียิ่งขึ้นเเละเหมาะสมตามบริบทของตัวเอง
- งานนี้ ผู้เข้าประชุมร่วมร้อย ประเมินดีหมด ยกเว้นเรื่อง การจัดโต๊ะแบบตัวยู ทำให้คอเคล็ด ผมเองแหละที่ขอให้เป็นตัวยู เพราะอยากเห็นการพูดคุยแลกเปลี่ยนด้วย แต่ไม่ค่อยสำเร็จครับ
- คราวหน้าที่สงขลา จะแยกห้องชัดเจน ช่วงบรรยายใช้ห้องบรรยาย ช่วงแลกเปลี่ยนใช้ห้องประชุมโต๊ะตัวยู
คุณกุ้งนางครับ ได้ทราบรายละเอียดแล้ว ดีใจที่เราเคารพสิทธิของผู้ป่วยระยะสุดท้ายครับ
ถ้านั่งตรงที่กุ้งนั่งไม่เคล็ดเท่าไหร่ค่ะ อาจารย์ขา เเต่ว่าคราวหน้าที่สงขลาหวังในใจว่าจะได้ไปนะคะ อยากไปเยือนถิ่นใต้ค่ะ กุ้งไปทุกภาคเเล้วเเต่ภาคใต้ยังไม่เคยไปเลย อิอิ
ยินดีมากๆค่ะครูหยุย ยินดีที่ครูหยุยมาเยี่ยมที่บันทึกนี้ด้วยค่ะ คนดังเเวะมาตื่นเต้น ตื่นเต้น ชาว gotoknow รู้สึกโชคดีมากค่ะที่ครูหยุยมาเป็นส่วนหนึ่งของ ชาวเราค่ะ
แวะมา update ข่าว palliative care เครือข่ายโรเรียนแพทย์ด้วยจ้ะ Happy BD to you..
- มาทักทายพี่กุ้งวันศุกร์
- และมาอ่านเรื่องราวคนไข้ขอร้อง
- อ่านเม้นท์พี่เกดแล้วขอร่วมแฮปปี้เบิร์ดเดย์
- ในวันคล้ายวันเกิดของพี่กุ้งด้วยคนนะคะ
- ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ.. **^_^**
สวัสดีค่ะน้องกุ้ง
ชื่นชมน้องกุ้งกับงาน Palliative Care ค่ะ ความทุกข์ใจของผู้ป่วยและญาติในช่วงนี้มีมาก มีพยาบาลดีๆ มีการพยาบาลที่ครอบคลุมทุกๆด้านก็ช่วยเยียวยาจิตใจพวกเขาได้มากทีเดียว
ขอบคุณสำหรับภาพกิจกรรมดีๆและความรู้ที่นำมาฝากค่ะ
สบายดีนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่เกด ตอนนี้งานบรรยายที่มิราเคิลเรียบร้อยยังคะ เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะคะ ประชุมครั้งหน้าที่สงขลาคิดว่าพี่เกดต้องได้ไปนะคะ อาจารย์เต็มบอกว่าคราวหน้าเป็นเรื่องการจัดตั้งเเกนนำพยาบาล Palliative care ในโรงเรียนเเพทย์ ค่ะ ทำไมจำได้ว่ากุ้งเกิดเดือนนี้คะ ขอบคุณมากมากนะคะ BIRTHDAY 22 JULY ค่ะปีนี้ฉลองกับจิ๋มที่สิงคโปร์ คิดถึง คิดถึง
น้องเเป๋มขอบคุณอีกครั้งที่มาเยี่ยมเยียน ขอบคุณนะคะที่มาอวยพรวันเกิดล่วงหน้า
พี่อุ้มส่งใจจากไทยเเลนด์ มาให้ดีใจค่ะ กุ้งสบายดี เมื่อวานไปดูย่านคนไทยในสิงคโปร์ Golden mile คนไทยเต็มไปหมด พอได้หายคิดถึงบ้านเเถมยังได้อาหารไทยติดมือกลับมาเป็นอาหารเย็น ค่อยยังชั่วค่ะพี่อุ้ม อีก 13 วันก็ได้กลับบ้านเเล้ว
เสียดายอยู่ไกลไปหน่อย ไม่ค่อยมีเวลาไปร่วมครับ...แต่ละเรื่องน่าเรียนรู้มาก
ครั้งหน้าจัดที่ มอ. ค่ะคุณหมอโรจน์ไปให้ได้นะคะ