ทำไมฉันจึงต้องขึ้นหัวข้อว่า "งานคือชีวิต" หรือ "ชีวิตนี้อยู่เพื่องาน" เพราะฉันเจอมาแล้ว ว่ามี คนๆหนึ่ง ที่หายใจเข้า หายใจออกเป็นงาน ทำงานไม่รู้จักคำว่า เหน็ดเหนื่อย นอกจากนั้น น้ำใจยังมีเหลือล้น นอกจากหน้าที่หัวหน้าของสำนักงานที่ทำอยู่ทุกวัน ยังมีหน้าที่ของพ่อที่ดูแลลูกสาวเป็นอย่างดี ไหนยังมีหน้าที่ของเพื่อนมนุษย์ที่มีน้ำใจเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ มีน้ำใจ คอยช่วยเหลือผู้อื่นเมื่อมีโอกาส เขาทำได้อย่างไร ที่รู้จักพี่เขา ในหนึ่งเดือนไม่รู้ว่า วันว่างคือวันไหน ฉันยังมีวันว่างพาลูกไปดูหนัง พาลูกไปสอบ พาลูกไปกิน MK มีเวลาว่างเล่น Face Book แต่สำหรับพี่ชายคนนี้ มีแต่งาน และก็งาน ขอคารวะครับผม ขอยกนิ้วให้จริงๆ ท่านผู้อำนวยการศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ท่านผอ.ศุภชัย สกุลแก้วที่เคารพ บุคคลที่เป็นฮีโร่ ในสายตาฉัน อยากให้เมืองไทยมีข้าราชการแบบนี้เยอะๆ เมืองไทยจะได้ก้าวหน้าสู่มาตรฐานสากลเสียที
ไม่มีความเห็น