มนุษย์กับสถานการณ์ 2001 …การขวางสายลมเย็นแห่ง Academic Art ของนักแปรธาตุทางความคิด
อ่านหนังสือเล่มนี้
ชอบมุมมอง มุมคิด และมุมทำ ของครูท่านหนึ่งที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ทางด้านศิลปะให้กับนิสิตคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
หนังสือเล่มนี้กล่าวไว้ว่า
ครูท่านนี้ยังทรงพลังความคิด พลังวิชาการ และพลังการสอน เซลส์สมองที่ทำงานหนักมาก เมื่อได้นั่งคุย ไม่ว่าจะเป็นตรงไหน จะได้สัมผัสพลังเหล่านั้นอย่างคมชัด
ในหนังสือเล่มนี้ มีมุมมองที่มองครูท่านนี้ไว้หลายมุมมอง ... ที่อยากกล่าวถึง
อาจารย์กมล ทัศนาญชลี กล่าวถึง ครูอารีว่า ครูเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเพาะช่าง รุ่นก่อนหน้าอาจารย์หลายปี ครูเป็นศิลปินที่ทำงานก้าวหน้า เสนอผลงานแนว Abstract Art เป็นคนแรก ๆ เป็นครูศิลปะที่นำเอากระบวนการเรียนการสอนระบบอเมริกามาใช้ในเมืองไทย
ครูอารีจบศิลปะจากสหรัฐอมริกา ได้ปริญญา M.F.A.จากมหาวิทยาลัยอินเดียน่า และด้วยเหตุนี้เอง ครูจึงมีโอกาสดีได้เห็นงานศิลปะของศิลปินดี ๆ จำนวนมาก การนำเสนอผลงาน แนวนี้ จึงได้เข้ามาเผยแพร่เป็นครั้งแรกในเมืองไทย
อาจารย์มานพ ถนอมศรี กล่าวถึง ครูอารีว่า เป็นคนหลายบุคลิก บุคลิกหนึ่งเป็นนักคิด บุคลิกหนึ่งเป็นครู บุคลิกหนึ่งเป็นนักการศึกษา บุคลิกหนึ่งเป็นนักปฏิกิริยา บุคลิกหนึ่งเป็นนักประชาธิปไตย บุคลิกหนึ่งเป็นเสรีชน และอีกบุคลิกหนึ่งเป็นศิลปิน
ในมุมมองของศิลปิน จิตรกรรมผู้หญิง เป็นงานที่ครูทำอย่างเป็นกลุ่มเป็นก้อนที่สุดอย่างหนึ่ง ในจำนวนหลาย ๆ เรื่องราวต่าง ๆ ที่หยิบมาเป็นเรื่องในการสร้างสรรค์ผลงานนอกเหนือจากจิตรกรรมป่าช้ารถยนต์ รามเกียรติ์ วัด
แนวคิดศิลปกรรมถาพ nude ครูเคยให้บทสัมภาษณ์ ที่ตีพิมพ์ในวารสารฟิลลิ่ง ของภาควิชาศิลปะ วิทยาลัยครูสวนดุสิต ฉบับที่ 14 ว่า….
“เรื่องราวเกี่ยวกับนู๊ดนั้น แสดงให้เห็นว่า เป็นความพยายามของศิลปินกับผู้หญิงที่ต้องการให้ผู้ชายยอมรับว่า ผู้หญิงมีสิทธิเสรีทัดเทียมผู้ชาย กล่าวคือ เมื่อเริ่มมีการเขียนรูปนู๊ดในสมัยแรกนั้น สุภาพสตรีเต็มใจมาเปลือยเป็นแบบให้ช่างหรือศิลปินเขียนหรือปั้น เมื่อปั้นได้แล้วก็จะนำไปตั้งในสวน ในบริเวณที่ผู้ชาย นักคิดทั้งหลายมาชุมนุมกัน พูดคุยกัน เพราะช่วงนั้นผู้ชายกรีกหรือพวกนักปรัชญา เชื่อว่า ผู้หญิงนั้นสามารถสืบทอดทางเพศได้เท่านั้น ไม่สามารถสืบทอดทางความคิดได้”
กรีกเชื่อว่า ร่างกายเป็นความสมบูรณ์และความจริงแท้ของมนุษย์ที่ธรรมชาติให้มา
ภาพเปลือยจึงไม่ใช่สิ่งลามกอุดจาด หากเป็นศิลปกรรมที่มีความงามสูงสุดอย่างหนึ่ง และนี่คงเป็นที่มาของการสร้างจิตรกรรมภาพผู้หญิงของอารี สุทธิพันธุ์ และศิลปินอื่น ๆ
ศิลปกรรมภาพเปลือยได้รับการตั้งข้อรังเกียจ จนกลายเป็นเรื่องหยาบคายทั้งผู้สร้างและผู้เสพ ทำให้บรรดาศิลปินกลุ่มภาพเปลือยกลายเป็นนักต่อสู้ เพื่อยืนหยัดในการนำเสนอแนวคิดและปรัชญาความงามและความจริงแท้ของมนุษย์ ให้เพื่อนร่วมโลกได้รับรู้และเข้าใจ …ที่ปัจจุบันคงเหลือแต่เพียงผู้กล้าหาญเพียงไม่กี่คน ที่ยืนต้านกระแสการวิพากษ์วิจารณ์ของผู้ไม่รู้และนักศีลธรรมจอมปลอมอย่างองอาจ โดยคิดค้นวิธีการนำเสนอที่แตกต่างและหลีกพ้นการถอดแกะทุกสัดส่วนบนเรือนร่างของผู้หญิงและผู้ชาย อันเป็นสิ่งบาดอารมณ์และความรู้สึกของผู้พบเห็น ออกมานำเสนอ ซึ่งเรียกว่าศิลปกรรมสมัยใหม่
ชอบทฤษฎีการสร้างครูสอนศิลปะของครูอารี อย่างมาก…ครูอารี สอนศิลปะแบบ “ทวนกระแสโลก”
เป็นแนวคิดที่เรียบง่ายแต่แสวงหา .... จนพูดกันติดปากว่า
@ครูอารี ไม่สอนความรู้(Knownledge) เพราะความรู้คนไทยในสมัยก่อนขึ้นอยู่กับหน่วยความจำ
@ครูอารี สอนให้รู้(Knowingless) โดยไม่เกี่ยวกับความจำ เน้นการปฏิบัติแก้ปัญหา และเกิดความรู้เป็นของตัวเอง
@ครูอารี สอนให้ผู้เรียนเกิดความรู้ชั้นหนึ่ง(Primary Knownledge) คือเรียนเอง ค้นหาเอง และรู้เอง ปฎิเสธความรู้ชั้นรอง(Secondary Knownledge) ที่มีต้นกำเนิดมาจากผู้อื่น แหล่งอื่น(คัดลอก) และเน้นเสรีภาพ โดยยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ(Student center)
@ครูอารี สอนให้มีหัวใจของนักปราชญ์ คือฝึกฝนให้ผู้เรียนเป็น ผู้สุ(ฟัง) เป็นผู้จิ(คิด) เป็นผู้ปุ(สอบสวน) และเป็นผู้ลิ(บันทึก) กระบวนการทั้งสี่ขั้นตอนที่กล่าวเป็นขั้นตอนการพัฒนาความรู้ในขั้นปกติ เป็นขั้นสูง
@ครูอารี สอนให้ผู้เรียนละทิ้งตัวตนและความยึดติดทั้งปวง
@ครูอารี สอนให้ผู้เรียน(เป็นนักรบ)ติดอาวุธทางปัญญา สอนให้ผู้เรียนระลึกอยู่เสมอว่า “การเตรียมตัวดี มีชัยไปกว่าครึ่ง” หรือ “ไปบรรยายที่ไหนอย่าลืมเตรียมเอกสารแจก” และ “อย่าหลบหลีกศัตรูทางปัญญาให้เผชิญหน้าและสอบสวน”
และนี่คือเศษเสี้ยวหนึ่งของสาระจากหนังสือเล่มนี้ที่อ่านแล้วชอบทั้งมุมคิด มุมมอง และมุมทำ ของครูอารี สุทธิพันธ์ อย่างถอนตัวไม่ขึ้น
แหล่งข้อมูล : มนุษย์กับสถานการณ์ 2001 ศาสตราจารย์พิเศษอารี สุทธิพันธุ์
จัดพิมพิ์ในวาระ 71 ปี ของศาสตราจารย์พิเศษอารี สุทธิพันธุ์
คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
พ.ศ.2544
ความเห็น (22)
ตอนอยู่มศว ประสานมิตร เคยเห็นงานเขียนของอาจารย์ด้วย มาบอกว่า 26-27 อยู่สุราษฏร์ฯ ฮ่าๆๆ
สวัสดีค่ะคุณแสงฯ
แค่ชื่อเรื่อง การขวางสายลมเย็นแห่ง ... ก็ชวนให้น่าติดตามแล้วค่ะ
สุดยอดคุณครู ผู้เต็มเปี่ยม ทั้งศิลป์และศาสตร์ .. ขอบคุณค่ะ
มาบอกว่า สวนทางกันหลาวค่ะ คุณแสงกลับ ปูเพิ่งไปและอยู่ยาว เดินทางปลอดภัย แล้วจะรอเก็บตก ค่ะ ;)
เป็นความเชื่อมั่น นูด คือศิลปะ และมันเป็นภาพที่ตีแผ่ความจริงของสัดส่วนมนุษย์ ที่สวยงาม แต่ถ้าคนไม่เข้าใจ ก็จะว่า หยาบโลน หยาบคาย ไม่น่าดู ฉะนั้น คนมีศิลปะเท่านั้น ถึงจะใจถึง และเข้าใจความหมาย และกล้าแสดงออก ภาพวาด ผู้หญิงสวยดีนะคะ โป้ไม่เปลือยคะ
-ชอบความคิด สุจิปุลิ ในแบบฉบับ ของครูอารีคะ
การเรียนรู้ชีวิตเป็น ศิลปะ
การใช้ชีวิต เป็นศิลปะ...
การเป็นครู ก็ถือเป็นศิลปะอันยิ่งใหญ่..ด้วยเช่นกัน
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี
- อ่านเรื่องราวจบลง
- ทำให้สะท้อนวิธีคิดของมนุษย์
- ที่มีความแตกต่างไปตามพื้นฐานของแต่ละคน
- การสร้างครูสอนศิลปะของครูอารี
- เป็นอีกหนึ่งความหวังสำหรับวงการศิลปะ
- และที่น่าทึ่งที่สุด..
- “อย่าหลบหลีกศัตรูทางปัญญาให้เผชิญหน้าและสอบสวน”
- ยังระลึกถึงอยู่เสมอนะคะ.
แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ
*** มุมคิด มุมมอง และมุมทำ ของครูอารี สุทธิพันธ์ สร้างความประทับใจให้กับผู้อ่านมาก ชอบทุกมุมมองที่คุณแสงนำกล่าวไว้ ท่านเป็นเหมือนนักปราชญ์ทางความคิดเชียว อยากอ่านหนังสือเล่มนี้เสียแล้ว.....
ในหนังสือคือแก้วสารพัดนึก
ที่บันทึกความรู้อย่างหลากหลาย
ย่นเวลาถากถางทางเปล่าดาย
เพียงมั่นหมายอ่านอย่างกระจ่างความ
คุณแสงคงหลับไปแล้วกระมังคะเนี่ย.... ฝันดีนะคะ.. ฝากหอมแก้มน้องพอใจด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ไม่เคยได้ติดตามงานของอ.อารีค่ะ
ขอบคุณที่ได้แนะนำให้ได้อ่านหนังสือที่ต่างไปจากความสนใจของตัวเองบ้าง...
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ศิลปะและอนาจาร มีเส้นบางๆ ที่แบ่งไว้เพียงเสี้ยว นั่นคือ "สุนทรียสาระ" ที่อยู่ในงานนั้น...
แวะมาทักทายกันนาน ๆ ครั้ง ด้วยความระลึกถึงเช่นเดิมค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ อาจารย์ขจิต
พึ่งกลับมาถึงสุราษฏร์ฯ แวะมาติดตามสาระความรู้ที่นี่
ดีใจจังครับ หวังไว้ลึกๆ ครับว่าจะได้เจออาจารย์อีก
แล้วจะพาดวงใจไปหานะครับ
อาจารย์โชคดี มาก ๆ เลยนะครับที่ได้เห็นงานเขียนของครูอารี...แบบสด..ๆ
สำหรับผม ผมซึบซับตัวตนและงานเขียนของครูอารี...แบบแห้ง ๆ
แต่เราก็ซึบซับ สิ่ง ดี ดี ในตัวครู เหมือนกันใช่มั้ยครับ
...
สวัสดี ครับ คุณpoo
เดินทางไป-กลับปลอดภัย นะครับ
..
บันทึกฉบับนี้...เป็นหนังสือที่นั่งอ่านรอดวงใจเรียนศิลปะ
อ่านแล้วชอบจึงอยากเก็บบางส่วนของหนังสือเล่มนี้ไว้
...
ยังคิดเหมือนกัน นะครับว่า บันทึกนี้ จะโดนเซ็นเซอร์ หรือเปล่า
ดีใจครับ..กับการนำสิ่งที่ผมเห็นว่ามีคุณค่ามาเสนอ
แล้วไม่โดนเบน...
โชคดี นะครับ
พี่แสงเหมือนพี่คนไม่มีรากเลย
อ่านหนังสือเยอะ
พี่ชอบงานของอาจารย์อารี สุทธิพันธุ์ค่ะ
ไปดูงานศิลปที่หอศิลปสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ จะเห็นเสื้อที่เพ้นท์ภาพนู้ดไว้ ในที่สุดก็ซื้อมาใส่ค่ะ
คุณแสงชอบงานของอาจารย์ท่านอื่น ๆ เช่น อ.สุรเดช แก้วท่าไม้ อ.อวบ สาณะเสน ฯ
บ้างมั้ยคะ จะได้มาชวนคุยอีก
สวัสดี ครับ คุณ สุ
เป็นความเชื่อมั่น นู๊ด คือศิลปะ และมันเป็นภาพที่ตีแผ่ความจริงของสัดส่วนมนุษย์ ที่สวยงาม แต่ถ้าคนไม่เข้าใจ ก็จะว่า หยาบโลน หยาบคาย ไม่น่าดู ฉะนั้น คนมีศิลปะเท่านั้น ถึงจะใจถึง และเข้าใจความหมาย และกล้าแสดงออก ภาพวาด ผู้หญิงสวยดีนะคะ โป้ไม่เปลือยคะ
-ชอบความคิด สุจิปุลิ ในแบบฉบับ ของครูอารีคะ
ขอบคุณความเห็นของคุณสุ นะครับ รู้สึกยินดีแทนครูอารี ครับ
การเรียนรู้ชีวิตเป็น ศิลปะ
การใช้ชีวิต เป็นศิลปะ...
การเป็นครู ก็ถือเป็นศิลปะอันยิ่งใหญ่..ด้วยเช่นกัน
คุณแผ่นดิน ครับ
ศิลปะของการเป็นครู...เป็นศิลปะที่มีอยู้ทั่วทั้งชีวิตครู
ขอบคุณคุณแผ่นดินมาก นะครับ
- สวัสดีครับ
- ครูแบบนี้ไม่มีวันตายนะครับ
สวัสดีครับคุณ แสง
แวะมาเสพศิลป์เพื่อปฎิบัติแก้ปัญหา และหาความรู้ครับ
สวัสดี ครับ ครูแป๋ม
รู้สึกดีมาก ๆ ครับที่มีบุคลากรทางการศึกษา เช่นครูแป๋ม ให้เกียรติมาอ่านบันทึก ฉบับนี้
ดีใจครับ ที่ยังคงระลึกถึงกัน
ฝากภาพทะเลที่หัวหินมาให้ครูแป๋ม ชมครับ
สวัสดี ครับน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
ด้วยความระลึกถึงเช่น กัน นะครับ
เข้าไปใช้ FBแล้ว ตื่นตา ตื่นใจไปอีกแบบ
แต่ชอบที่นี่มากกว่า ครับ
สวัสดี ครับ คุณครูใจดี
*** มุมคิด มุมมอง และมุมทำ ของครูอารี สุทธิพันธ์ สร้างความประทับใจให้กับผู้อ่านมาก ชอบทุกมุมมองที่คุณแสงนำกล่าวไว้ ท่านเป็นเหมือนนักปราชญ์ทางความคิดเชียว อยากอ่านหนังสือเล่มนี้เสียแล้ว.....
หนังสือเล่มนี้ ผมแอบขอยืมครูสอนศิลปะ น้องดวงใจมาอ่าน
หากเป็นของตัวเองแล้วอยากส่งไปให้ครูใจดีอ่านเช่นกัน ครับ
...
ความรู้ของครูอารี บนinternet
คงมีพอสมควร
คุณครูใจดี ลองสืบค้นดูนะครับ
..
ขอบคุณ คุณครูใจดี ครับ
อ่านแล้วได้ข้อคิดเยอะนะคะ เวลาดูภาพเปลีอยจะรู้สึกในมิติอื่นๆด้วยค่ะ
สวัสดี ครับคุณ คนไม่มีราก
ไม่เคยได้ติดตามงานของอ.อารีค่ะ
ขอบคุณที่ได้แนะนำให้ได้อ่านหนังสือที่ต่างไปจากความสนใจของตัวเองบ้าง...
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ศิลปะและอนาจาร มีเส้นบางๆ ที่แบ่งไว้เพียงเสี้ยว นั่นคือ "สุนทรียสาระ" ที่อยู่ในงานนั้น...
ผมเพิ่งเคยอ่านเช่นกัน ครับ
ศิลปะ บางครั้ง มีอะไรมากมายกว่าที่เราคิด
..
ขอบคุณมากนะครับ
