ถึงเวลา..ปั้นฝันกันแล้ว...
“หัวหน้าทำไมมาหลบอยู่ใต้ต้นไม้ละคะ..??”
แม่ครัวที่วัดพยายามเป็นเจ้าบ้านที่ดี..
“อ๋อ..ผมมีบรรยายตอนบ่ายครับตอนเช้าว่าง.ห้องประชุมร้อน..เลยหลบแดดมานี่ละครับ....”
ผมตอบเจ้าของรอยยิ้มอารีย์ไป..
“งั้นไปดูปลาไหมคะ..เดี๋ยวพาไปที่หอไตร...สวยมาก..”
แน่นอน..ผมไม่รอให้ต้องชวนครั้งที่สอง...
“เดี๋ยวขอตัวไปทำกับข้าวก่อนนะคะ.เชิญตามสบายคะ...”
อือ...ฟ้า..สวย..จัง.......
ลมก็เย็นสบาย....น่าปั้นเมฆเล่น...
ปั้นเป็นรูปอะไรดีน้อ...
ไม่เอา ๆ ไม่สวย..ลบ ๆ
ปั้นใหม่ดีกว่า....
ปั้น....เป็น...รูป.....รูป....
กริ๊ง......
"พี่ ๆ..ได้เวลาบรรยายแล้ว..พี่อยู่ไหน..."
โห พี่ชายไอเดียบรรเจิด แล้วเดี๋ยวนี้ ฮีเปี๋ยนไป๋ อิ อิ ถ้าเป็นวัยรุ่นนี่ ถูกเพ่งเล็ง ว่ากำลังอยู่ในโหมด โลกสีชมพู แหงๆ ๕ ๕
... ปันฟ้า ปั่นเมฆ ปั้นฝัน ... ฟ้าทางโน้นเป็นใจ และสวยงามมากๆ ค่ะ ... เดินทางกลับบ้าน ขับขี่ปลอดภัยค่ะ ;)
ปลูกมะนาวกับปลูกไผ่เอาไว้กี่ไร่ครับพี่ ฝนตกบ้างไหมครับ
ทำไปได้ ฮ่าๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
สวยมากที่ไหนนี่คะ ไปเที่ยวค่ายนี้ไหมเอ่ยhttp://gotoknow.org/blog/publicmindkim/366317
เคยได้ยินแต่ปั้นน้ำให้เป็นตัว
กอก็ว่าปั้นยากแล้วน่ะค่ะน้ำ
อิอิ แต่ท่านเกษตรจะปั้นเมฆ
เหนือเมฆ มีอะไร
ฟ้ามีที่ว่างให้เราวาด...
หัวใจ มีพื้นที่ของการเรียนรู้ และเติมเต็ม...
....
ขอบคุณครับ
อยากปั้นบ้างจัง.... แต่จะปั้นเป็นรูปอะไรดีน๊า!!!...
พ่อน้องฝุ่นช่วยคิดหน่อยซิ....
อ้าว! เค้าเรียกแล้ว ตื่นๆๆ ไปบรรยายก่อน... เดี๋ยวค่อยมาปั้นต่อ....
ฝันกลางวันรึเปล่าเนี่ย!..