คงมีหลาย ๆ คน ที่เคยรู้สึกเช่นนี้ ไม่รู้สึกอยากทำอะไรเลย....ไม่รู้สึกหิว ไม่รู้สึกอยาก ไม่รู้สึกสุข แต่ก็ไม่รู้สึกทุกข์ รู้แต่ว่า..อยากอยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ แม้แต่คิด ยังไม่รู้สึกอยากจะคิดใด ๆ ทั้งสิ้น และดิฉันก็เคยรู้สึกเช่นนี้เหมือนกัน
ดิฉันก็ทำอย่างที่ใจรู้สึก หยุดทุกอย่าง พร้อมปล่อยอารมณ์และความรู้สึกไปตามความว่างเปล่า ความว่างเปล่าที่จะก่อให้เกิดสติ สติที่จะก่อให้เกิดปัญญาแสงสว่างนำทางก้าวต่อไปของชีวิต
ไม่ผิดหรอกนะค่ะหากเวลาหนึ่งของชีวิตเราจะเหยียบเบรกเพื่อพักเครื่องชีวิต ในวันที่เหนื่อยล้าจากสิ่งซ้ำ ๆ ในชีวิตที่เข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่า
วันหนึ่งของความว่างเปล่า แต่มีความหมายที่ยิ่งใหญ่ ที่ประเมินค่ามิได้เพราะไม่มีค่าให้ประเมิน มีเพียงใจที่บอกกับตัวเองว่า ในความว่างเปล่าเต็มไปด้วยพลังที่จะก้าวต่อไปสำหรับวันพรุ่งนี้
วันพรุ่งนี้ ที่มีความหมายสำหรับชีวิตทุก ๆ คนปล่อยจากความ ว่างเปล่า ให้กลายเป็น ความ ปล่อยวาง.... ด้วยนะคะ