ไม่กล้าที่จะบอก (เป็นคนที่สอง)
ขอความสันติจงมีแด่พี่น้องชาวมอย.และgotoknowทุกท่าน
หายหน้าหายตาไปตั้งนานเกือบปีกว่า เลยไม่ได้ติดตามข่าวคราว คอลัมน์และบทความที่เขียนขึ้นโดยชาวมอย.และโกทูโน หนึ่งปีห้าเดือนหลังจากได้ส่งวิทยานิพนธ์เพื่อรอการอภิปรายและสอบ ท้ายที่สุดก็ได้สอบและส่งวิทยานิพนธ์ฉบับแก้ไข อัลฮัมดุลลิลละห์ มันเป็นการรอคอยของการสอบวิทยานิพนธ์ที่ยาวนานที่สุดในประวัติเท่าที่เคยมี ยังไงก็ดีใจที่ได้ผ่านพ้นไปโดยดี
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แรกของการเปิดการเรียนการสอนในปีการศึกษาใหม่ประจำปี 2553/2010 และวันนี้เป็นวันแรกที่เข้าไปสอนในวิชาอรรถาธิบายอัลกุรอาน2 ของกลุ่มสอง ซึ่งเป็นกลุ่มนักศึกษามุสลีมะห์
เป็นเรื่องธรรมดาที่วันแรกของการเข้าสอนก็ต้องมีการทำความรู้จักกับนักศึกษาเพื่อเป็นข้อมูลพื้นฐานที่จะนำไปประเมินการเรียนของนักศึกษากลุ่มนี้ และการทำความรู้จักในอิสลามถือเป็นสุนนะห์ของท่านนบีมูหัมหมัดด้วย
ในการทำความรู้จักในครั้งนี้ผมได้แนะนำตัวเองให้นักศึกษา ซึ่งนักศึกษาสวนใหญ่ก็จะรู้จักชื่อผมอยู่แล้ว เพราะเป็นหัวหน้าสาขาวิชาของพวกเขา แต่ประวัติการศึกษา ตลอดจนข้อมูลบางอย่างยังไม่เป็นที่รู้จักของนักศึกษา จึงจำเป็นที่จะต้องแนะนำให้กับพวกนาง
หลังจากการแนะนำตัวเองแล้ว ผมจึงขอให้นักศึกษาแนะนำตัวด้วยการบอก ชื่อนามสกุล บ้านเกิด จบจากร.ร.ไหน จบศาสนาชั้นไหน มีพี่น้องกีคน และเราเป็นคนที่เท่าไร
ต่างคนต่่างแนะนำตัวเองเป็นกันเอง ตอบทุกอย่างที่เป็นข้อสงสัยของผม แต่บางคน (ประมาณสามสีคน) ไม่กล้าที่จะบอกว่า (หนูเป็นคนที่สอง) เพราะพอกล่าวคำนี้แล้่ว เพื่อนๆบางคนแซวว่า (อาจารย์เขาอยากเป็นคนที่สอง) แล้วก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมาทันที่
สงสัยพวกนางคงกลัวไวรัสที่เขาลือกันว่ากำลังระบาดอยู่ตอนนี้ในมหาลัยอิสลามอิสลามยะลา เพราะมีอาจารย์คณะอิสลามศึกษา ซึ่งเป็นต้นสังกัดของผม ติดไวรัสนี้ด้วย ไวรัสที่ว่าคือ ไวรัสสุกรี2009 ที่จริง ถ้าบอกว่าเป็นไวรัสก็ไม่น่าจะถูก เพราะสิ่งนี้คือสุนนะห์
ยังไงก็ต้องขอบคุณอาจารย์สุกรีมากๆที่เป็นผู้นำในเรื่องนี้ แต่ผมนั้น คงต้องคิดดูก่อนว่า สำหรับตัวผมแล้ว มันจะเป็นสุนนะห์หรือมุสนะห์กันแน่ เพราะวัตถุประสงค์หลักของการมีครอบครัวคือ ความสงบสุขทางกายและใจและสามารถสร้างครอบครัวตัวอย่างได้
อิอิ ไม่กล้าก็ไม่บอกเนอะ อิอิ
......................................... วัสลาม
ความเห็น (8)
ตามมาเป็นกำลังใจในการทำหน้าที่ครับอาจารย์
ชื่นชมอาจารย์ในการทำหน้าที่อาจารย์ที่ ม.อ.ย. มากครับได้เห็นอาจารย์ในเวทีเสวนาที่มหาวิทยาลัยครั้งแล้วอยากให้อาจารย์หลายๆท่านมีความเป็นตัวตนแบบนี้
ขอเป็นกำลังใจในการทำงานในแนวทางต่อไปครับ...ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณความดีในการงานทุกๆอย่างครับ
ด้วยความหวัง สลาม และดุอาอฺครับ
جزاك الله خيرا ขอบคุณครับ
มุขนี้อันตรายครับ อันตรายมากด้วย ฮิฮิ เอาไปเล่าต่อที่บ้านคงลำบาก ฮา
อาจารย์...ผมไม่เล่าหรอก....เดี่ยวอดไปหลายวัน อิอิ
คนที่สอง ที่น่าสนใจยิ่ง
แต่ผมคนแรกยังไม่เจอเลยครับ จะเรียกไงดี
อิอิ
ขอให้ความสุขในการทำงานรับ
ต้องรีบหาแล้ว ไม่งั้นไม่ทันดูผลงานของลูก ที่ตึกมีหลายคนใช่ไหม ถ้ายังเหลือแบ่งให้คนอื่นบ้างก็ได้ ...อิอิ....พูดเล่น
อ่านบันทึกอาจารย์แล้ว เสียววาบยังไงไม่รู้ อดที่จะตอบไม่ได้ อิอิ
นี่ถ้าเป็นการอภิปรายในสภา คงถูกส.ส.ประท้วงโดยใช้สิทธิถูกพาดพิงหลายท่าน ฮา..
ถ้านศ.บอกว่าเป็นคนที่สาม..คนที่สี่..จะไม่มีเสียงหัวเราะใช่มั๊ย?? (อาจต้องรอไวรัส........2010 มั๊ง อิอิ)
ปล.คอมเมนต์ที่ 4 ผมว่าประโยคมันไม่สมบูรณ์นะ ไม่รู้หมายถึงอดอะไร ผมมันคนชอบคิดมากเสียด้วยสิ ฮาฮา..
อาจารย์....ไม่ต้องประท้วงก็ได้
อย่างอาจารย์ใครๆก็อยากตอบว่า หนูขอเป็นที่สองกันทั้งนั้นแหละ (พูดจริง ไม่ได้พูดเล่น)
แต่...สงสัยอาจารย์จะคิดเหมือนผมนั้นแหละ...อิอิ