จันทร์เหงาในคืนหนาว
ค่ำนี้คืนเหน็บหนาวนัก
คิดถึงห้วงรักผ่องสมัย
จันทร์กระจ่างจรจากลาไกล
จิตใจเปลี่ยนผ่านอัสดง
ผ่านมืดคืนสว่างคืนถิ่น
หวังให้เธอได้ยินเสียงจากฟ้า
สัมผัสผ่านหมุนข้ามกาลเวลา
สกุณาตัวนั้น คือ ฉันเอง
พรพล
๘ มิถุนา ๕๓
๙.๑๓
ความเห็น (12)
อ่านแล้วหนาวเหน็บถึงใจเลยทีเดียว
ขอบพระคุณ ท่านพิมล มองจันทร์ที่มาเยือนนะครับ...
สวัสดี คุณ หนุ่ม กร~natadee ครับ
ขอบพระคุณที่นำนกน้อยมาฝากนะครับ...
อ่านแล้วทำให้คิดถึงคนที่เขาไม่คิดถึงเรานะคะ(เศร้าจัง)
สวัสดีค่ะ
บทกลอนช่างหวานนัก.... อ่านแล้วก็ให้รู้สึกเหน็บหนาว..(หนาวที่หัวใจ)
แต่อากาศช่วงนี้กลับร้อน..ไม่เป็นใจกับบทกลอนซักเท่าไหร่นะคะ ฮา.....
* ภาพสวยมากๆ ค่ะ
* เมื่อคืนอุตรดิตถ์ฝนตกค่ะ ลีลาวดีเลยยิ้มแฉ่ง..นำมาฝากค่ะ
* สุขกายสบายใจนะนะ
ขอบพระคุณ คุณนิดหน่อย เองที่มาเยี่ยมที่มาเยี่ยมนะครับ...
สวัสดีท่าน ครูใจดีครับ
ขอบพระคุณสำหรับดอกลีลาวดีที่นำมาฝากนะครับ
อากาศร้อนปนฝนพรำนะครับช่วงนี้
อากาศอย่างไรก็อาจหนาวใจได้เสมอนะครับ ^_^
มาชม
เห็นคมในความคิดดีจังนะครับ
สวัสดีท่านอาจารย์ Umi ครับ
ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมเยือนนะครับ...
สวัสดีค่ะ
- ย่ำค่ำร่ำราตรี..แลแสงนทีระยับพราย
- จันทร์สวยส่อง..สาดแสงทาบฟ้าฉาย
- สายนทีแย้มพราย..รับแสงจันทร์
- จันทร์นทีมารับขวัญ..สกุณาเจ้าไม่เหงาเอย
สวัสดีคุณ จำเนียรวดี ครับ
ขอบพระคุณสำหรับบทกลอน และ นำจันทร์มารับขวัญนะครับ...