9. เส้นทางคนดีศรีอนามัย... คุณสมโภชน์ ศรีอัศดร
เพราะคนดีที่ศูนย์อนามัยที่ 10 เชียงใหม่มีมาก จึงต้องค่อยๆเชิญท่านเหล่านั้นมาเล่าเรื่องเพื่อถ่ายทอดให้น้องๆได้เรียนรู้ว่า ท่านเหล่านี้ทำอย่างไร มีเคล็ดลับอะไรจึงประสบความสำเร็จทั้งในหน้าที่การงาน และครอบครัว จนได้รับเลือกเป็น “คนดีศรีอนามัย”
ครั้งนี้ก็ได้รับเกียรติจากคุณสมโภชน์ ศรีอัศดร นักวิชาการสาธารณสุข เชี่ยวชาญ หรือ “พี่ปด” ที่น้องๆอยากทำงานด้วย เจ้าของประโยคที่ว่า “ ตั้งแต่ทำงานมา ผมยังนึกไม่ออกเลยว่า ขอให้ใครช่วย งานแล้วไม่ได้รับความร่วมมือ..” ผู้เขียนก็เห็นด้วยเพราะเท่าที่ผ่านมา พี่เขาจะเป็นคนที่น่ารัก ใจดี ยิ้มง่ายและเป็นกันเองกับทุกคน จึงไม่แปลกใจเลยที่ทุกๆคนจะเคารพ รักและให้ความร่วมมืออย่างดีเสมอมา
น้องๆตั้งใจฟังพี่เล่าเรื่อง
วันนี้เราตามอ่านเรื่องเล่าจากพี่ปดกันดีกว่า ว่าพี่เขามีเคล็ดลับอย่างไรใครๆจึงอยากทำงานด้วย
คุณสมโภชน์ ศรีอัศดร
เริ่มที่สไลด์แรก บ้านน้อก...บ้านนอก
พี่ปดเล่าเรื่องตัวเองจนพวกเราที่ล้อมวงฟัง เห็นภาพ เห็นครอบครัวที่อบอุ่น รักใคร่ เพราะมีคุณพ่อที่เป็นนักบริหารจัดการที่ดีเยี่ยม วางฐานชีวิตให้ทุกคนในครอบครัวด้วยความรัก ความสามัคคี พี่ต้องคอยดูแลน้อง ขณะที่น้องต้องเชื่อฟังและเคารพพี่
พี่ปดที่ยังเป็นเด็ก
คุณครูเชาวนีย์ เป็นคุณครูคนแรกที่มีอิทธิพลกับพี่ปดมาก คุณครูส่งเสริมให้อ่านออก เขียนได้ตั้งแต่ยังไม่ได้เรียนและมักสอนเสมอว่า เวลาจะทำอะไรให้ตั้งใจ ให้ทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราทำได้ (เพราะตัวเองตามพี่ไปโรงเรียนด้วยตั้งแต่ไม่ได้เข้าโรงเรียน)
ในรั้วพระเกี้ยวน้อย
เพราะมีวินัย ขยัน จึงสอบโรงเรียนเตรียมอุดมได้ (แต่ไม่อยากเรียนเพราะอยากตามเพื่อนๆเรียนที่โรงเรียนอื่นๆ) ที่โรงเรียนแห่งนี้จะให้แต่สิ่งที่ดีๆ เรียนไปเล่นไป ไม่มีปัญหา อนาคตสดใส มั่นใจเลือกได้ ตั้งใจจะเรียนแพทย์ แต่ยังไม่ตกลงใจว่าจะเลือกมหาลัยใด
ทีมฟุตบอล
พี่ปดชอบเล่นฟุตบอลมาก และสิ่งที่ได้มาจากการเล่นกีฬา คือ การทำงานเป็นทีม และการมีวินัย
เหรียญมี 2 ด้านเสมอ...มีได้... ก็มีเสีย...
สาธารณสุข มหิดล
เพราะไม่รู้จักคำว่าพอเพียง ใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นเกินพอดี เล่นกีฬามากเกินพอดี ทำให้ความฝันที่จะกลับไปเป็นคุณหมอให้พ่อแม่ชื่นใจ ต้องเปลี่ยนมาเป็น นักสาธารณสุขแทน และใช้เวลาในเรื่องเรียนมากกว่าคนอื่นๆ ทำให้พ่อแม่ ช้ำใจ เสียใจ ตัวเองก็เสียใจจึงเป็นที่มาของการตั้ง ปฎิฌานกับตัวเองว่า “ต่อไปจะละเว้นสิ่งที่ไม่ดีทุกอย่าง”
แต่ถ้าเรามองอีกด้านของเหรียญ คิดบวก ว่าเรามีรุ่นน้องที่มาเรียนกับเราผ่านไปหลายรุ่น ทำให้เรามีเพื่อนมากขึ้น ประกอบกับพี่เป็นคนใจดี เข้าได้กับทุกคน น้องๆจึงรัก ซึ่งก็ส่งผลให้ชีวิตการทำงานของพี่ปดรุ่งเรืองเร็ว เพราะรู้จักคนมาก จึงเป็นที่มาของคติที่พี่ปดยึดถือเสมอมา “ มีงานดี เพื่อนดี มีชัยไปกว่าครึ่ง”
เป็นทหารเกณฑ์
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการไปเป็นทหาร คือ
-
ความเหมือนที่แตกต่าง
-
คำว่า อาวุโส
พี่ปด บอกว่า เราสามารถแสดงความเคารพกันได้เสมอทั้งด้านคุณวุฒิ และวัยวุฒิ อยู่ที่ทำงานเราเคารพกันที่คุณวุฒิ แต่นอกเวลางาน เราเคารพกันที่วัยวุฒิ
ทำงาน
งาน...งาน....และ งาน.. มีสุขบ้าง ทุกข์บ้างคละเคล้ากันไป แต่ก็สามารถขับเคลื่อนไปได้เสมอ ทำให้ได้ฉุกคิดว่า...ชีวิตเราต้องหยุดพักบ้าง พักผ่อนบ้าง
ภาพที่มีอิทธิพลกับชีวิตมาก
พี่ปดบอกว่า เป็นภาพที่ติดตามาตลอด จนมีผลให้วิถีชีวิตการบริโภคของตัวเองและครอบครัวเปลี่ยนไป ตัวเองตั้งใจไว้ว่า ต่อไปนี้จะไม่กินทิ้ง กินขว้าง ไม่ไปกินงานเลี้ยงที่เฮฮาไม่ได้มีความหมายหรือความจำเป็น
นอกจากนั้นพี่ปดยังฝากเคล็ดลับในการครองตน
-
จะทำอะไรต้องตั้งใจทำให้ดีที่สุด
-
รู้คุณคน
-
ให้แบ่งปัน รู้จักคำว่า พอดี
-
เคารพผู้อาวุโส
-
คิดก่อนพูด คิดก่อนทำ
-
ฟังให้มาก พูดเท่าที่จำเป็น
-
พูดอย่างไรให้ผู้ฟังเข้าใจละรู้สึกดีๆ
-
รักครอบครัว ไม่มีวันไหนที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วไม่คิดถึงลูกก่อน และสิ่งที่ตามมา คืองาน ( ส่วนภรรยา พี่ปดบอกว่า เขาดูแลตัวเองได้ดี เลยไม่ห่วง)
ครอบครัวที่อบอุ่น
และเพราะครอบครัวอบอุ่น ในโอกาสหน้าน้องๆจึงอยากให้พี่ปดมาเล่าต่อว่า “ เลี้ยงลูกอย่างไรจึงได้ดี” รออ่านตอนต่อไปนะคะ ว่าพี่ปดเลี้ยงลูกอย่างไร จึงได้เป็นคุณหมอ (แทนความตั้งใจของคุณพ่อ) ทั้ง 2 คน
เขียนมาถึงตรงนี้ ผู้เขียนอยากจะบอกกับพี่ปดว่า “ โชคดีแล้วที่พี่ไม่ได้เป็นหมอ เพราะไม่อย่างนั้นศูนย์อนามัยที่ 10 คงจะทำงานด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมไม่ได้ดีเท่าทุกวันนี้ ถ้าไม่มีนักวิชาการฝีมือเยี่ยมอย่างพี่ค่ะ”
ขอบคุณพี่ปดมากๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (16)
สวัสดีค่ะ
คิดถึงจังแฟนเก่า แต่ครั้งมาเขียนบันทึกแรก ๆ ได้รับแรงกระตุ้นและกำลังใจเสมอมา
วันนี้ดีใจที่เขียนเรื่องเล่าของบุคคลที่ควรเป็นต้นแบบให้ได้อ่าน ขอขอบคุณคมากค่ะ
- สวัสดีค่ะ พี่เขี้ยว
- พี่ปด เหมาะสมกับ ตำแหน่งที่ได้รับจริงๆค่ะ
- ว่าพี่ปด คงไม่ปดนะคะ
- คิดถึงมากมายค่ะ
- ปลายเดือนนี้อาจจะไปเยือนเชียงใหม่ค่ะ แต่..ประมาณว่า รีบไปรีบกลับค่ะ
สวัสดีค่ะพี่เขี้ยวมาทีก็นำสิ่งที่ดีๆมาให้ได้ติดตามนะค่ะ..ขอนำหลักการทำงานครองตนของท่านไปปรับใช้ค่ะ..ฝนตกมาหน่อยก็เย็นลงนะคะ..อิอิ..
- ธุค่ะ..
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันในบันทึกนะคะ ^^ เหมือนไม่ได้เจอกันนานเลย งานพี่เขี้ยวน่าจะยุ่งๆ (เห็นจากในบันทึก)
วันนี้เข้ามาอ่านบันทึกนี้แล้วอมยิ้มค่ะ ไม่ใช่ง่ายเลยเนอะกว่าจะมาเป็น ณ วันนี้ ขอชื่นชม "พี่ปด" ในบันทึกค่ะ
และ..เห็นรูปนี้ทีไร ต้อมเศร้ามาก
เพราะเป็นประเด็นที่เคยได้ยินมาว่า นักข่าวไม่ได้ให้การช่วยเหลือเด็กน้อยคนนี้เลยรึ??????? ปล่อยให้เด็กคนนี้ตายไปเพื่อกลายเป็นซากของเจ้าตัวที่ยืนมองอยู่ข้างหลัง แต่นักข่าวเขาก็แก้ต่างให้ตัวเอง..ยังไง ต้อมก็จำไม่ได้
สวัสดีค่ะ..
- เป็นบันทึกที่มีประโยชน์..เตือนตนได้เป็นอย่างดี
- เป็นแบบอย่างที่ดี..น่ารักและน่าเคารพ..
- สมแล้วค่ะ..ที่คุณมนัญญานำมาแนะนำ และบอกเล่าให้พี่น้องเราได้รับทราบกัน..
- ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ยอดเยี่ยม..
- ขอให้มีความสุข และรักษาสุขภาพนะคะ..
สวัสดีค่ะ
แว๊ปเข้ามาเยี่ยม... ตอนพักทานข้าว
2 วันนี้ มีภาระกิจที่ต้องกลับมาประชุม ทำให้อยู่เชียงใหม่ต่ออีกไม่ได้
จึงไม่ได้ติดต่อ ขอขออภัยนะคะ...
โอกาสหน้าหวังว่าคงจะได้เจอกันนะคะ มีเวลาอีกตั้ง 4 ปีค่ะ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
คราวหน้าคงจะเพิ่มเป็น 4 นะคะ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ
ยินดีที่รู้จักค่ะ
ได้ข้อคิดดีๆจากพี่ปดมากนะค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีๆ จุดประกายให้คนทำงานมีความมุ่งมั่นที่จะทำงานเพื่อส่วนรวมค่ะ
น่าภูมิใจของครอบครัวและผู้ร่วมงาน มากนะคะ
ขอบคุณเรื่องเล่าและเคล็ดลับในการครองตน อย่างมากค่ะ
น้ำต้มหนวดข้าวโพดค่ะ
ไปช่วยแสดงความคิดเห็นมาแล้วค่ะ
ทำไง อยากได้มั่งจัง
อยากเจอ ตัวเป็นๆ อิอิ
คิดว่าตอนนี้น้องตูมคงยุ่ง
กับเด็กๆเปิดเทอมแน่ๆเลย
เป็นกำลังใจยกกำลัง 3 ให้ค่ะ
ขอบคุณน้องต้อม
รูปที่ว่านี้
สุดทัยถ้าพี่จำไม่ผิด
ช่างภาพ รู้สึกสับสน เสียใจที่ปล่อยให้เด้กตายไปต่อหน้า
เพียงเพื่ออยากได้ภาพที่ต้องการ
ด้วยการฆ่าตัวตายค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ที่บันทึกนี้มีประโยชน์กับผู้อ่าน
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
ระยะเวลา 4 ปี
พี่คงได้ชวนอาจารย์มากินพิซซ่าแน่ๆเลย
จะรอนะคะ
ขอบคุณค่ะ
และดีใจแทนเจ้าของเรื่องที่ได้เป็นแบบอย่างที่ดี
ให้กับอีกหลายๆคนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
กล้วยน้ำหว้าทำให้นอนหลับฝันดี
และถ่ายสบายในตอนเช้าด้วยค่ะ