เรื่องเล็กๆน้อย


ตั้งแต่..

ถอยออกมานอนนอกบ้าน

เกิดจินตนาการเหมือนว่าได้ไปตั้งแคมป์นอน ทุกคืน ทุกคืน

ถึงหลับๆตื่นๆแต่อิ่มสุข

นอนถอดรหัสป่าอย่างสนุก

เสียงเล็กๆน้อยปลุกเราท่ามกลางราตรีสงบ

ได้ยิน

นกตัวเล็กๆตื่นมาคุยกันกลางดึก

ไม่เห็นตัวได้ยินแต่เสียงเบาๆเจ๊าะแจ๊ะๆ

ทำไมเจ้าโต๊กมันร้องเสียงดังตอนกลางคืน

ทำไมไก่โอกลุกมาขันเซ็งแซ่

ทำไมนกเล็กๆตื่นมาคุยกันกลางดึก

ทำไมนกกระปูดจึงร้องขานรับกันเป็นทอดๆ

ในแต่ละวัน

มีความงามอยู่รอบๆตัวเรามากมาย

ถ้าเราสังเกตุความงามเล็กๆน้อยๆเสียบ้างก็จะดี

ดอกไม้ช่อเล็กๆสีขาวสะอาดย้อยสวยเหมือนนางฟ้ามาร้อยรวง

ยื่นกิ่งมาหามาส่งกลิ่นหอมละมุน

ชีวิตในธรรมชาติ

เป็นเพื่อนเราทุกราตรี

แท้ที่จริงความดีความงามมีอยู่ทุกอณู

ถ้าดูไม่เห็นก็อยากจะสัมผัสสิ่งที่ว่านี้

ในแต่ละวันถ้าเราอยู่กับความเรียบง่าย

รู้จักความง่าย ความพอดี ก็จะอยู่กับความพอเหมาะพอควร

ยากเหมือนกันนะที่จะวางความพอดีให้เหมาะเจาะ

ถ้าลดความร้อนรน ผ่อนปรนความร้อนแรง เราจะค่อยๆสงบ

ความสงบจะช่วยให้การวางใจได้กระชับ

การรู้จัก

ความสงบเป็นเรื่องที่วิเศษมาก

ความสุขเหนือความสงบไม่มีหรอก

รู้จักใช้เกียร์ถอยให้ชีวิต

การอยู่กับความรู้สึกดีๆ

เราจะมีพลังไปต่อยอดความดี

มีมุมคิดมุมมองที่จะถ่ายทอดไปสู่การกระทำดี

ไม่เบียดเบียนโลกไม่เบียดเบียนตัวเอง

เลิกจู้จี้กับตัวเองเสียบ้าง

ลองชวน

ตัวเองผ่อนคลายผ่อนวางถอยห่างความอยาก

อยู่กับความจริงให้มากขึ้นๆ

อยู่กับลมหายใจที่แผ่วเบาอ่อนโยนดูบ้างก็ดีนะน้อง

เรื่องนี้ไม่ต้องขออนุมัติใคร

ยิ้มให้ตัวเองก็เป็นจุดเริ่มแล้ว..

หมายเลขบันทึก: 360230เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2010 07:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

พ่อคะ.... เป็นบันทึกที่กระตุกต่อม ได้ดีเลยค่ะ

ขอบคุณพ่อคะ

พอลล่าจะใส่เกียร์ถอยซะบ้างค่ะ D มาตลอดเลยค่ะพ่อ อิอิ

อรุณศุกร์สุขสันต์ค่ะพ่อครูขา

รอ รอ รอ พ่อครูมานานๆ ได้อ่านแล้วชื่นใจจังค่ะ อ่านไปนึกไป อมยิ้ม แล้วจบ ๕ ๕

ไม่ต้องรอใครอนุมัติ ;) เมื่อเช้าฟ้างาม เมฆสีชมพูลอยละล่อง เต็มฟ้า งดงามมากๆ ค่ะพ่อ

 เชิญอร่อยเช้านี้ค่ะพ่อ

 

 

อยู่อยุธยาครับพ่อครู สบายดีนะครับ

สวัสดีค่ะพ่อครูบา

พ่อครูสบายดีนะคะ  เข้าเกียร์ถอยหลังพอได้แล้วค่ะ  ตอนนี้นับถอยหลัง  รอวันที่จะไปใช้ชีวิตเอกเขนกค่ะ 

..ยิ้มให้กับตัวเองวันละนิด..จิตแจ่มใส..เจ้าค่ะ...ตั้งแต่..ยายธี..ย้ายตัวเอง..ออกมานอนนอกบ้าน..ไม่มี..ฝา..ประตูหน้าต่าง..ตั้งแต่นั้นมาจึงได้มีโอกาศ..สัมผัส..สิ่งที่พ่อครูบาเขียนเจ้าค่ะ...และได้สัมผัสกับคำว่า... ปฏิบัติ.. บ้างหรือเปล่า(ท่านคเวสโกเป็นผู้ตั้งคำถามที่ทำให้ยายธีได้คิด..เจ้าค่ะ...

ถ้าให้ไปอยู่ป่าก็กลัวความเงียบกัน...

พอไปอยู่จริง ๆท่าจะกลัวหลาย ๆ เสียงที่ทำลายความเงียบที่พ่อครูบอก...เฮ้อ...

ตอบ -พอลลา ม็อบเขายังใส่เกียร์ถอย พอลลาจะอยู่ทำไมละ อิอิ -POO วันที่2 จะได้ไปบุกหาดใหญ่อีก คงจะไปเช้า-เย็นกลับ ถ้ามีไฟล์เย็นมาลงดอนเมืองท่าจะดี -อ.ขจิต สบายดีใช่ไหม กามนิตหนุ่ม -ครูคิม อิสระเมื่อไหร่โผบินมาเที่ยวสวนป่านะครู -ยายธี เราคอเดียวกันเลยนะยายธี -เกษตรอยู่จังหวัด ตอนนี้กรุงเทพเสียงดังมากไปหน่อย ตูมๆเปรี๊ยงๆหลายวัน หวาดเสียว หลบเข้าป่าจำศีลดีกว่า อิอิ

ชอบจังค่ะ "พ่อครูบา"

ลองทำดูบ้างบางประเด็น..รู้สึกดีขึ้นจริงๆ

เลิกจู้จี้กับตัวเองเสียบ้าง!!!! ดีค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท