๒๓๕.แง่คิดจากศิษย์รัก(นายกิจณพงศ์ พึ่งอาศัย)
" การให้ความสำคัญ
จากจุดที่เล็กที่สุด
จะเป็นภูมิคุ้มกันที่ล้ำค่า
ในการดำรงชีวิต
และความเจริญตลอดไป... "
บอกเล่าโดย : นายกิจณพงศ์ พึ่งอาศัย (เจมส์)
นิสิตคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ความเห็น (38)
" การให้ความสำคัญ
จากจุดที่เล็กที่สุด
จะเป็นภูมิคุ้มกันที่ล้ำค่า
ในการดำรงชีวิต
และความเจริญตลอดไป... "
สิ่งที่เล็กที่สุดคือสิ่งที่ใหญ่ที่สุด กล่าวคือการให้เวลา การให้โอกาส การให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆ
ได้หลอมรวมตัวกัน เป็นสิ่งที่มีค่ามหาศาล ดุจดังซากพืชซากสัตว์ขนาดเล็กๆรวมตัวกันผ่านกาลเวลา
กลายเป็นสิ่งมีค่า คือ แร่ธาตุ และน้ำมันปิโตรเลียม ที่มีค่าต่อมนุษย์อนันต์
สวัสดีค่ะ คุณสิทธิชัย
- สำหรับแนวคิดนี้
- คุณเข้าใจเปรียบเทียบนะคะ
- เริ่มจากฟอสซิลจนกลายมาเป็นปิโตรเลียม
- เยี่ยมมากค่ะ..
เจ้าของแนวคิด.. กับไอติมร่วมน้ำสาบาน...ฮ่าๆๆๆๆ...
สวัสดีค่ะ คุณพี่สุ ที่คิดถึง
- ขอบพระคุณนะคะที่แวะมา
- พร้อมทิ้งท้ายกับแง่คิดคำคม
- ที่ใช้เตือนใจให้ใครหลายๆคน
- คิดถึงพี่สูนะคะ..
เจมส์โคราช
สวัสดีครับ คุณครูแป๋มและครูสุด้วยครับ
ช่วงนี้เจมส์เรียนไม่ค่อยได้มีเวลาเข้าเลย ก็ขอขอบคุณสำหรับทุกท่านเลยครับ
ว่าแต่ว่าเป็นอย่างไรกันบ้างครับ
สบายดีไหม ?
ยังไงก็ฝากความคิดถึง ทุกๆ คนเลยนะครับ
-เจมส์-
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- แหม.. นานๆเข้ามา
- ระวังถูกลืมเน้อ.. ล้อเล่น
- สำหรับครูแป๋มสบายดีค่ะ
- ขอให้เจมส์ตั้งใจเรียน
- สร้างพลังจากจุดเล็กๆ
- ให้เป็นพลังที่แข็งแกร่ง
- อย่างยั่งยืนนะคะ.
เจมส์..
- เมนูเด็ดสัปดาห์นี้
- ล้วนเป็นความต้องการของเจมส์เลยนะ
- ทุกคนบอก..ยกให้จ้า
- ป่านนี้คงกลับมหา'ลัยแล้วสินะ
- ใกล้สอบแล้วขยันๆนะจ๊ะ
- อ้อ..ยินดีด้วยกับการได้ชื่อว่า..
- นิสิตที่มีผลการสอบคะแนนยอดเยี่ยม
- ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
- เยี่ยมมากจ้า..
อาหาร เครื่องดื่มพร้อม..ลุย!!!!!
โห....ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ ก็ขอทักทายก่อนเลยนะครับ เพราะว่านาน ๆ
จะได้เข้าที เพราะเจมส์ชอบเปิดคอมหลังเที่ยงคืน ที่ ม. เค้า จะล็อกอินเข้าเนตไม่ได้หลังเที่ยงคืนครับ อิอิ ตอนนี้เหลืออีก สองวันเจมส์ก็จะสอบแล้ว
(เนื้อหาก็ยังอ่านไม่ครบเลย) ขอบคุณครับที่ครูแป๋มให้กำลังใจ เจมส์จะทำให้ดีที่สุดครับ ถ้ากลับไปเราไปทานอะไรที่ไหนดี ? ไม่แน่อาจมีเซอร์ไพรซ์ (หรือเปล่า) อิอิ
สุรธรรมอีกมุม...ที่ยังมีความเบิกบานอยู่
สวัสดีค่ะ (คุณหนู)เจมส์
- สัปดาห์นี้ครูแป๋มเป็นที่พิพิธภัณฑ์กำลังเอกสองวัน
- มีสาวน้อยม.ต้นคนหนึ่งเดินตรงมาที่ครูแป๋มอย่างมุ่งมั่น
- แปลกใจ.. ใครหนอ.. ครูแป๋มไม่ค่อยคุ้นหน้า แถมยิ้มหวานให้ครูแป๋ม
- "ครูแป๋มสวัสดีค่ะ.. ทรงผมใหม่ หนูเกือบจำไม่ได้.."
- อ้าวพอได้ยินเสียง.. ฮ่วย นึกว่าใคร.. น้องสาวคนสวยของเจมส์นั่นเอง
- เผลอแป๊ปเดียวโตเป็นสาวขึ้นมาก สวยเสียด้วย ตัวโตเชียว (กระซิบ) อย่าบอกน้องเด้อว่าครูแป๋มสวมรอย..อิอิ
- ใกล้สอบแล้วก็ขอให้ตั้งใจอ่านหนังสือ ขอให้ได้คะแนนดีดี ให้สมกับเป็นเจมส์นะจ๊ะ (แบบไหนหว่า..)
- สำหรับสถานที่และเมนู ช่วยๆกันคิดก็แล้วกันจ๊ะ
- เอ้า..ลุ้นรอเซอร์ไพรท์กันดีกว่า.
ทานไอติมทำไมทำหน้าดุ๊..ดุ
Happy Birthday !
Kru-Pam + kAK
Be Happy Be love Be Friend with you Forever ......
How Happy is ..
สุขสันต์วันเกิด ครูแป๋ม และ ก็เพื่อนกั๊ก ครับ...
ขอให้ครูแป๋มมีความสุข คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปราถนา
ด้วยรักและห่วงใยจากลูกศิษย์
เจมส์ เหน่ง และ เพื่อน ๆ ทุก ๆ คน
............................................................................
ฮือ ๆ ๆ ครูแป๋มวันนี้เจมส์ทำข้อสอบ ไม่ทัน
เครียด !!!!! ฮือๆ ๆ ๆ
คิดถึงนะครับ....ง
กิจณพงษ์ พึ่งอาศัย (เจมส์ถูกต้อง)
สวัสดีครับคุณครูแป๋ม วันนี้เข้ามาทักทายครับ
วันนี้มีโอกาสได้เข้าอินเทอร์เนตอีกแล้ว
เป็นอย่างไรบ้างครับวันที่ ห้า
อิอิ
ใกล้ ๆ หรือ เร็ว ๆ นี้ เพื่อน ๆ บางคนน่าจะกลับมา
ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ
เจมส์ก็รอดูเหมือนกัน
วันนี้มีกลอนด้วยครับ
ฝันนั้นจะไม่ไกล
ถ้าหากใจเราตั้งมั่น
ต่อสู้อย่าหวาดหวั่น
จนถึงวันฝันเป็นจริง
(หนูผี)
ราตรีสวัสดิ์ครับ
สวัสดีค่ะ คุณกิจณพงษ์ พึ่งอาศัย (เจมส์ถูกต้อง)
- อ๋อ.. วันที่๕ เหรอ..
- สบายดีค่ะ เป็นวันที่ครูแป๋มมีความสุขมากๆอีกวันหนึ่ง
- เพื่อนๆมาวันไหนเดี๋ยวคงรู้ เราอยู่ที่นี่สแตนบายด์อยู่แล้ว
- ขอบใจที่นำกลอนมาฝากนะคะ
- ปล.เข้าพรรษาครูแป๋มกลับหนองคายนะ จะไปดูแข่งเรือจ๊ะ.. ไปไหม???
คิดถึงครูแป๋มจังเลยครับ
ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างครับที่โรงเรียน?
บางที เจมส์อาจจะได้ไปที่โรงเรียนเร็ว ๆ นี้ก็ได้ครับ
ขอบคุณสำหรับส่วนเกินวันนั้นด้วยครับ.
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- ครูแป๋มก็คิดถึงเจมส์จ๊ะ
- เสียดายจังไม่ได้ไปงานหลวงพ่อของเจมส์
- ส่วนที่โรงเรียนเหรอ.. อืม..
- ลมหายใจเข้าออกครูแป๋มและน้องๆม.๔
- ตอนนี้น่าจะเป็นการทำโครงการจ๊ะ
- น้องๆเก่งมากเลยนะ พลังเหลือเฟือ ความอดทนเป็นเลิศ
- ส่วนเกินวันนั้นไม่เป็นไรดอก ดีกว่าเป็นส่วนเต็มๆ.. อิอิ
- ครูแป๋มรู้แล้วว่าพบกันคราวหน้าจะ joy-eat ที่ใด แจ่มค่ะแจ่ม.
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์ กิจณพงศ์
- วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของเจมส์
- ก็ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย
- โปรดจงคุ้มครองให้เจมส์มีแต่ความสุข
- คิดหวังสิ่งใดขอให้สมปรารถนาทุกประการ
- การศึกษาเล่าเรียนก็ขอให้ได้เอบวกทุกวิชา
- วันนี้ก็กลับบ้านมาอยู่บ้านแล้วกราบขอบพระคุณบุพการี
- ที่ทำให้เราได้เกิดมาในโลกใบนี้..
- นี่ตูมตามก็คงเดินทางอยู่
- นับวันนี้เป็นกรรมการกรีฑาตากแดดหน้าแดงอยู่
- เอาเป็นว่า.. พรุ่งนี้บ่ายค่อยเจอกันนะ
- เผื่อมีบางคนตื่นสาย.. เป็นห่วงนิ.
มีความสุขมากๆนะคะ..
ขอบคุณครูแป๋มมากครับที่อวยพรเจมส์ในวันเกิด
ต้องขออภัยด้วยที่ไม่ได้ตอบกลับนะครับเพราะว่า วันศุกร์สอบครับ
แล้วก็กลับบ้านกระทันหันเลย แล้วก็ขอบคุณสำหรับวันนี้ด้วยครับ
ทั้ง ๆ ที่ครูแป๋มมีธุระ แต่ก็อุตส่าห์มารับประทานอาหารร่วมกัน
รู้สึกมีความสุขมากครับ
ส่วนเจมส์ก็ขอให้ครูแป๋มได้รับในสิ่งดีๆ มากกว่าเจมส์ เป็นล้านเท่าครับ
ป.ล. กอล์ฟ ที่อยู่ โนนสูงศรีธานี ชื่อจริง ชื่อ พีระณัฐ ฉัตรจอหอ ชื่อเล่นกอล์ฟ ครับ
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์ กิจณพงศ์
- อ๋อ.. ไม่เป็นไรจ้า
- แค่เจมส์รับรู้ก็โอเคแล้วล่ะ
- ครูแป๋มเข้าใจทุกอย่างแหละ.. จริงไหม??
- สำหรับวันนี้เป็นความตั้งใจ(อันแรงกล้า)ที่อยากเจอพวกเรา
- เพราะ.. พวกเรา.. เจมส์ ตาม นับ ก็ตั้งใจเช่นกันมิใช่รึ..??
- ธุระแค่นี้ครูแป๋มเคลียร์เรียบร้อยแล้ว ก็แบ่งภาคมาพบกับพวกเรา เดี๋ยวเสียดายแย่..
- ขอบใจที่อวยพรให้กับครูได้รับสิ่งดีๆตั้งล้านเท่า.. คงหนักน่าดู อิอิ
- โอ้.. นายกอล์ฟ พีระณัฐ ฉัตรจอหอ จากศรีธานี ครูแป๋มรู้จักดี
- และแน่นอน.. เพื่อนของเจมส์คนนี้ต้องรู้จักครูแป๋มเป็นอย่างดีเช่นกัน
- ดีใจจังที่ทั้งคู่ได้มาเป็นเพื่อนกันที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี คนดีทั้งคู่
- ครูแป๋มฝากความคิดถึงกอล์ฟและถ้าว่างบอกให้กอล์ฟแวะมาทักทายครูแป๋มที่โกทูโนว์นี้ก็ได้
- คืนนี้ฝันดีจ๊ะเจมส์.. **^_^**
เพิ่งถ่ายเมื่อกี้นี้เอง.. เจมส์อินเทรนเกาหลี ตามเชิงมีลูกเล่น นับดูๆไปเหมือนทหารพราน..
สวัสดีครับครูแป๋ม มาทักทายครับ
ไม่รู้เหมือนกันนะครับ แต่เจมส์รู้สึกว่านานมากเลยที่เราไม่ได้เจอกัน
นับก็ไม่อยู่ ตามก็ไม่อยู่ และ คนอื่น ๆ ก็ไม่อยู่เลยอะครับ
อยากเจอครูแป๋มจังเลย จะได้เอา ซีดีเวอร์ชันเต็ม (2.0)ไปให้ดูก่อน
อิอิ คิดถึงนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณหนูเจมส์
- จริงสิ..
- ครูแป๋มรู้สึกว่านานเหมือนกัน
- ที่เราไม่ได้เจอกัน
- ครูแป๋มรู้..
- ว่าช่วงที่นับไปรด.
- เจมส์ปิดเทอมสองสัปดาห์
- ยิ่งแคทกับเตยมาหาครูแป๋ม
- เพื่อนำน้องไปค่ายรักษ์สิ่งแวดล้อม
- ก็เลยเป็นที่ยืนยันว่าเจมส์อยู่ใกล้ๆ
- แค่รั้วโรงเรียนนี่เองหลายวันแล้ว
- อยากเจอครูแป๋มไม่ยากเลย เจมส์ก็รู้..
เจมส์ไปหาหลวงพ่อมา ตอนนี้ก็อยู่บ้างไม่อยู่บ้างครับ
จ่นมากมาย เลยครับ แป๊บเดียวเอง อีกไม่นานก็จะเปิดเทอมแล้วครับ
ดีจังแคททำงานชมรมด้วย .... ก็อีกสักสองสามวันนี่ก็อาจเข้าไปโรงเรียนครับ.
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- ดีแล้วที่มีโอกาสก็แวะไปหาหลวงพ่อ
- ได้ทำในสิ่งที่ควรทำ..
- สิ่งอื่นที่ควรทำก็ไม่ควรละเลย
- แคทกับหนามเตยได้ประสบการณ์ตรง
- ในเรื่องการเดินเอกสาร เป็นไงล่ะ.. อิอิ
- ทั้งสองคนเข้าใจสภาพอย่างถ่องแท้
- เข้าใจเพื่อนๆปีที่แล้ว เข้าใจน้องๆ เข้าใจครูแป๋ม
- วันที่เจมส์จะมาโรงเรียน ครูแป๋มอาจไม่ได้อยู่
- มีแววได้ไปราชการ.
ดีคับครูแป๋ม ทำอะไรอยู่ เข้ามาทักทายครับ
อืม...ตูมตามกลับมาศุกร์นี้แหละครับ แต่เจมส์ต้องกลับวันเสาร์
เพราะว่า ฟิสิกส์นัดประชุม 10 -12 น. ของพรุ่งนี้ครับ
แล้วเป็นไงบ้างคับ มีความสุขป่าว ? เจมส์ก็หายซีเรียสไปนิดนึงคับ
แต่ก็ยังมีหลาย ๆ เรื่องอยู่ ส่วนมากช่วงนี้นอนไม่หลับ บ้าง อื่น ๆ
แต่ก็โอเคครับ คิดถึงนะครับ
เจมส์
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- ครูแป๋มเพิ่งกลับจากงานเลี้ยงมุทิตาจิต
- อาจารย์สุรธรรมฯที่เออร์รีทั้ง๑๔ท่าน
- ดีจังตามจะได้กลับมาแล้วชดเชยสัปดาห์ก่อน
- เห็นนับบอกว่าพ่อกับแม่กลับบ้านต่างจังหวัดตั้งสามวัน
- ตามกลับมาคงได้อยู่เป็นเพื่อนวันอาทิตย์จะได้ชวนไปดูน้องๆ
- ม.๔/๘ทำโครงการต้นกล้ารักษ์ชุมชนแถวโรงงานเป๊บซี่โคราช
- ครูแป๋มเพิ่งฟื้นจากอาการป่วยด้วยโรคเก่ากำเริบแถมผื่นลมพิษเพียบ
- ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้ว..ลาโรงเรียนสองวันสามวันที่เหลือจัดการคะแนนเก็บ
- น่าเห็นใจกลุ่มรด.ที่กลับมาไม่กี่วันต้องสอบ final แล้วด้วยความจำเป็น
- ครูแป๋มมีเครียดกับเรื่องเรียนบ้างทำให้ป่วยและพะวงกับงานสอนปะปนกัน
- พรุ่งนี้หยุดหนึ่งวันก็ต้องหอบงานมาทำที่บ้านวันอาทิตย์ไปดูน้องทำกิจกรรม
- วันจันทร์คุมสอบทำคะแนนทั้งสัปดาห์แถมวิชาครูแป๋มสอบวันสุดท้ายวิชาสุดท้าย
- เหลือเวลาให้ทำปพ.ไม่มากก็ต้องส่งเป็นอะไรที่ร่างกายเริ่มอ่อนแอแม้ใจจะเกินร้อย
- อยากให้เจมส์ดูแลสุขภาพบางอย่างปล่อยวางเสียบ้างแบกไว้มันหนักนะ..เป็นห่วงค่ะ.
ครับเออร์ลี่เยอะมากจริง ๆ ครับ ครั้งก่อนที่มีโอกาสไปห้องหมวดวันนั้นก็เจออ.สุขจิตด้วย
และก็หลายท่าน ๆ ตอนนี้เจมส์ก็เป็นห่วงสุขภาพครูแป๋มเช่นกันนะครับ
อยากให้ครูแป๋มดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ส่วนนับเจมส์ก็ติดต่อผ่านทาง เฟสบุค บ้าง
ตอนนี้เจมส์ก็ยังอยู่ที่หออยู่ครับ ถ้ามีข่าวอะไร ก็เล่าให้เจมส์ฟังนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- ครูแป๋มไม่รู้เป็นอะไรยังเหนื่อยๆ
- กะว่าจะพักผ่อนให้เต็มที่กับวันหยุดสองวัน
- แต่ก็ทำไม่ได้เพราะมีเด็กม.๔ห้องหนึ่งไปตกลงกับผู้นำชุมชนก่อนแล้ว
- ที่จะไปร่วมพัฒนาหมู่บ้านแบบปัจจุบันทันด่วน
- แต่ก็เป็นความตั้งใจของเด็กๆที่อยากทำ
- แม้ครูแป๋มจะยังไม่แข็งแรงพอก็ต้องไปเดี๋ยวจะเสียการ
- เพราะทางหมู่บ้านเขาก็เตรียมการหลังจากเด็กๆไปสำรวจ
- กว่าจะมาบอกครูก็ตกลงกันแล้ว.. ข้ามขั้นไปนิดแต่ผอ.เห็นชอบก็โอเคแล้วล่ะ
- นี่ก็คงมีนับไปช่วยดูแลน้องๆด้วย เพราะครูแป๋มร่างกายยังไม่เต็มร้อยเลย
- คิดถึงนะคะ.. (ครูแป๋มนึกถึง.. การทำโครงการรุ่นพวกเรา.. มัน..คือ.. เข้าใจเนาะ)
สวัสดีวันที่ 4 ครับครูแป๋ม
เจมส์เริ่มเครียดกับการเรียนอย่าเต็มตัวแล้วล่ะ
เพราะว่า เรียนไม่รู้เรื่องไม่มีที่พึ่งด้วย
ครั้งก่อนเจมส์ก็ได้กลับไปที่บ้าน ไปทำอาหารให้ครอบครัวทานด้วยล่ะ
คิดถึงครูแป๋มจังเลย เจมส์คิดถึงเรื่องที่ครูแป๋มพูด ที่พ่อครูแป๋มทำอาหารให้ครูแป๋ม
เจมส์อยากให้ท่านมีความสุข และทุกคนในครอบครัว เจมส์เลยทำสปาเก็ตตี้กับเทมปุระให้ทานอ่าครับ
สักวันนึง จะได้ครูแป๋มมาลองทานฝีมือเจมส์บ้าง
คิดถึงครูแป๋มนะครับตอนนี้เจมส์คิดว่าเราผูกพันกันมากเลยละ เพราะเดี๋ยวนี้เจมส์คิดถึงครูแป๋มบ่อยเหลือเกินครับ
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- โธ่..ครูแป๋มไม่อยากเห็นเจมส์เครียดเลย เพราะรู้ดีว่าผลลัพธ์ที่ตามมาจะเป็นอย่างไร
- เพื่อนจะเป็นที่พึ่งให้เราได้เป็นอย่างดีเลยล่ะหาเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้สามารถคุยกับเราได้ทุกเรื่อง
- ไม่ก็เป็นเพื่อนเก่าสุรธรรมฯของเรามีตั้งหลายคน นึกก่อนนะ..อ้อ.."ปอร์เช่"ไงเจอกันบ้างไหมคะหากเป็นเรื่องการเรียนคาดเดาว่าเขาน่าจะช่วยได้
- กับเรื่องราวความสุขความอบอุ่นภายในครอบครัวครูแป๋มถือว่าตัวเองโชคดีที่สุดที่ได้เกิดมามีชีวิตแบบนี้
- เจมส์ไปบ้านครูแป๋มบ่อยๆได้พูดคุยกับทุกคนในครอบครัวครูแป๋มแล้วรู้สึกว่ามีความสุขมากขึ้นใช่ไหมหากว่างก็มาได้อีกนะคะยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
- แหม..ว่าไปก็อยากทานสปาเก็ตตี้กับเทมปุระฝีมือของเจมส์แล้วสิ คงอร่อยน่าดู
- ขอบใจนะคะเจมส์ที่คิดถึงครูแป๋มบ่อยๆ สงสัยมีแววจะได้มาเจอกันเร็วๆนี้ ฮ่า..ฮ่า..
- หากเป็นความจริงต้องถามสมาชิกก่อนว่าควรเป็นที่ไหนดี สัปดาห์ไหนตามกลับมาก็นะมาเม้าส์กันหน่อย ส่วนนับครูแป๋มไม่ห่วงขานี้เขาสแตนบายด์อยู่แล้ว
- คิดถึงนะคะ..ดูแลสุขภาพด้วยคิดไปครูแป๋มก็พอๆกันกับเจมส์นั่นแหละ เจอฝนโดนลม อากาศเย็นอาการเก่าๆก็จะมาเยือนโดยไม่ได้รับเชิญ
- คืนนี้คุยแค่นี้ก่อนนะคะ ง่วงแล้ว เพลียมากมายจากการดูแลน้องๆทั้งสามโครงการเขาทำกิจกรรมของแต่ละโครงการน่ะ..
- ทีนี้จะลาจริงๆแล้วนะคะ.. ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ขอให้เจมส์จงหลับฝันดีตลอดทั้งคืนเลยนะคะ.. **^_^**
สวัสดียามดึก(มากกว่าตาม)ค่ะ คุณหนูเจมส์
- ช่วงเกือบเย็นที่ได้รับโทรศัพท์ไม่นึกว่าจะเป็นเจมส์นะ
- เพราะเห็นว่าเป็นวันศุกร์ที่ยังไม่ค่ำ เห็นช่วงนี้เรียนหนักด้วยสิ
- ดีใจนะที่จะได้เห็นหน้ามาเม้าท์กระจายกันอีก หลังจากสัปดาห์ที่แล้วไม่ได้พบกัน
- ครั้งนี้ได้เปลี่ยนสถานที่ใหม่ๆกันบ้าง หลังจากช่วยกันคิดเมนูและสถานที่
- เมนูที่เจมส์เสนอมีทั้งพิซซ่า มีทั้ง KFC ซึ่งพอผินหน้ามองไปที่นับแล้ว เข้าใจค่ะ
- ครูแป๋มเลยขอเสนอบ้างว่าน่าจะเป็นที่ร้านปุณณภากันดีกว่า
- เพราะมีทั้งสเต้กและอาหารอื่นๆที่นับเองคงไม่ปฏิเสธเป็นแน่แท้
- จากนั้นก็เดินทางไปตามเส้นทางที่ไม่คดเคี้ยว ไม่ต้องจำซอยให้ซอกซอนยาก
- แต่อาจไกลไปนิดเพราะครูแป๋มพาอ้อมเพื่อที่ต่อไปเจมส์กับนับมาจะได้จำได้ง่าย
- อาหารจานแรกของทุกคนเป็นสเต้กค่ะ เจมส์ทานได้อย่างคล่องแคล่วชำนาญ
- ขณะที่นับยังเก้ๆกังๆ รักษาฟอร์มด้วยการโม้ไว้ก่อน ฮ่า.. ฮ่า.. ครูแป๋มรู้น๊า..
- ดูท่าจะติดใจ เจมส์สั่งสเต้กเป็นจานที่สอง ขณะที่ครูแป๋มยังดื่มด่ำรสชาตของยำถั่วพูกุ้งตัวโตๆ
- เราสั่งอาหารอีก ๒-๓ อย่างรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว มองไปรอบๆอ้าวเหลือโต๊ะเราเป็นโต๊ะสุดท้ายอีกแล้ว
- พวกเรารู้สึกว่าการคุยวันนี้ยังไม่สะใจพอ ก็เลยจะหาสถานที่ที่จะคุยได้นานรอรับตามด้วย
- ท้ายที่สุดลงตัวที่บ้านครูแป๋มดีกว่า นั่งคุยก็ได้ นอนคุยก็ได้ นานแค่ไหนก็บ่ยั่น
- ตอนแรกใช้สถานที่หน้าบ้าน ไม่นานป้าแต๊ะก็บอกให้ไปคุยในบ้านดีกว่า แถมจัดที่ทางให้นั่งหรือนอนได้ตามอัธยาศัย
- เจมส์เป็นแชมป์ในการหลับเป็นคนแรก และก่อนที่ครูแป๋มจะเป็นรายต่อไปดูนาฬิกาตีสองกว่าแล้ว ตามแจ้งว่าถึงปากช่องแล้ว
- นั่นแหละนับจะรู้ไหมว่าหลังจากนั้นครูแป๋มไม่ไหวแล้ว เสียงของนับลอยหายไป
- ทั้งที่จริงๆก็ยังเล่าอัตชีวประวัติตัวเองอยู่แท้ๆ.. ตีสามตามมาถึง ลุกโกรกกรากไปรับ
- นับบอกว่าอีกสามชั่วโมงเจอกัน ดูแล้วเจมส์กับตามท่าจะไม่ไหว แต่ก็รอเกือบหนึ่งโมง คงนอนสลบไสลกันทั้งวัน
- หากพรุ่งนี้ยังไม่เปลี่ยนความตั้งใจ ให้ไปอ่านอนุทินล่าสุดนะคะ วันนี้ฝันดีค่ะ.
สวัสดียามเช้าครับครูแป๋ม
วันนั้นเราก็มีโอกาสได้ไปรับประทานอาหารร่วมกัน
เมนูเด็ดมากครับ อิอิ ทานไม่ค่อยได้เลย 555+ เมื่อวาน
วันก่อนที่ได้ไปร้านปุณนภา หน้า หลังวัดป่าสาละวัน ก็อร่อยมากครับ แต่ว่าขี้เหนียวน้ำสลัดไปหน่อย
รู้สึกว่า วันนั้นที่เราได้ทานกันไปก็เป็น สเต็กหมู สเต็กปลา และสเต็กหมูอีก และยำถั่วพู ตามที่ครูแป๋มบอก
ถึงแม้ว่าเราไปทานกันสามคน แต่เราก็ยังอดลืมไม่ได้ที่จะนึกถึง กลุ่มสมาชิกเราทั้งเซตครับ
ก็ถือว่าเป็นอีกสถานที่หนึ่งที่น่าสนใจมากเลยทีเดียว เพราะด้านหน้ามีสระน้ำ กับแสงสปอตไลท์จากไฟถนน
ก็ฝังไว้ในความทรงจำและความรู้สึกได้เป็นอย่างดี จากนั้นเราก็มาเมาท์กัน แต่เจมส์คิดไรม่ะออก
ไม่รู้จะคุยอะไรดี เลยหลับเลยเสียดีกว่า พอถึงตีสามก็ได้ไปรับพี่ตูมตาม ที่บขส.จากนั้น ก็ไปที่บ้านนับนั่นเอง
วันนั้นเจมส์ต้องรีบกลับไปที่มอ ปรากฎว่าไม่มีเรียนเลย และวันจันทร์ก็ต้องหยุดรับปริญญา และวันอังคารเจมส์ก็ไม่มีเรียนอีก
เจมส์เลยใช้โอกาสช่วงนี้ ให้ได้ไปพบกับบ้านครูแป๋ม และ เืพื่อน ๆ ครับ
และเมื่อวานนี้ ณ ชัย ก็ชวนไปเดอะมอลล์เพื่อไปซื้อราเมน ให้กับน้อง ช่างเป็นคนที่ดีจริง ๆ เพราะว่าบ้าน ของ ณชัย อยุ่กันเพียงสองคนพี่น้อง ซึ่งพ่อและแม่ของ ณ ชัยก็ได้บวช ที่วัดเขาสมโภชน์ จ.ลพบุรี เจมส์เลยชวน ณชัยไปด้วย เพราะ ณชัย นาน ๆ จะได้กลับมาที ก็เลยมาพบกับป้าแต๊ะ คุณพ่อ ครูแป๋ม พี่ตาม น้องนับ ก็ถือว่าอบอุ่นมากเลยที่เดียว ที่มีการเฮาส์มิตติ้ง อิอิ
ก็ขอขอบคุณสำหรับมื้อนี้นะครับคุณครูแป๋ม ส่วนเรื่องกิจกรรมนั้นก็ช่วย ๆ กันครับเมื่อวานนี้ตูมตามกับน้องนับส่งไปให้ชมแล้วนะครับ
ยังไงก็คิดถึงครูแป๋มเสมอนะครับ
เจมส์
สวัสดีค่ะ เจมส์ หนุ่มมทส.
- เมนูวันนั้นมีเพิ่มช่วงท้ายคือราดหน้าทะเลกับน่องไก่งาทอด
- มอบหน้าที่อันทรงเกียรติให้กับนับเก็บ/ทำลายหลักฐานเรียบร้อย
- ออกมาหน้าร้านดื่มด่ำบรรยากาศนึกถึงสถานที่บางแห่งอาทิสวนรักหน้าย่าโม
- มาสิ้นสุดกันที่บ้านครูแป๋มดีกว่าด้เม้าท์นานดี เม้าท์จนหลับไปทีละคน ทีละคน
- ดีใจด้วยกับการได้หยุดยาว จะได้พักผ่อนสมอง เพราะก่อนหน้านั้นเห็นบอกว่าเครียดๆ
- สำหรับ ณชัย เพื่อนเราดูไปก็น่ารักและนิสัยดี เรียนม.ศิลปากร นครปฐม ปี๑ใช่ไหม
- ถามถึงดร.ขจิต ฝอยทอง มีสีหน้างงนิดๆ แต่คงเป็นเพราะยังเป็นนิสิตปี๑ อยู่อภัยให้ฮ่า..ฮ่า..
- น้องของ ณชัยเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง อยู่โรงเรียนไหน อยู่กับใคร หรืออยู่คนเดียวจริงๆ พ่อกับแม่บวชชั่วคราวหรือว่าถาวรคะ
- ทุกคนที่บ้านครูแป๋มรักพวกเราทุกคนเหมือนกับที่ครูแป๋มรักพวกเรานั่นแหละ บางครั้งอาจมากกว่าด้วยซ้ำ..อิอิ
- มาเที่ยวที่บ้าน มานอนพักนอนเล่น หรือพูดคุยกันหน้าบ้านหน้าจอทีวีแบบคราวก่อนก็ได้นะ
- ครูแป๋มไม่อยู่ก็คุยกับพ่อกับป้าแต๊ะก็ได้ ใจดีน่ารักทุกคนจ้า อยู่บ้านแล้วมีความสุขมากๆ สร้างสรรค์กำลังใจให้กันเสมอๆ
- อ๋อ..ที่ร้านสเต้กมื้อที่แล้วเป็นหน้าที่ครูแป๋ม แต่เมื่อคืนต้องขอบคุณพ่อครูแป๋มจ้า ท่านเอ็นดูและประทับใจในความผูกพันของพวกเรามากเลยรู้ไหมก็เลยอยากเลี้ยงอาหารสักมื้อ
- มีบางสิ่งที่ครูแป๋มสงสัย อยากให้ช่วยกันตอบ และมีข้อเสนอแนะบางเรื่อง ยังไงช่วงที่เจมส์ยังอยู่ก็ช่วยกันดูแลหน่อยนะคะ
- สุดท้าย..อยากบอกว่าวันแรกรู้สึกยังไง วันนี้ก็เป็นเช่นนั้นและจะยิ่งเพิ่มพูนทวีขึ้นไปอีก ดีใจด้วยกับการขับรถเข้าเมืองครั้งแรกในชีวิต เก่งมากค่ะ.
ป้าแต๊ะ,ตาม,นับ และโทนี่ไปออกกำลังกายที่ศูนย์สาธารณสุขมูลฐานชุมชน อยู่หลังซอยบ้านครูแป๋มนิดเดียวเองจ๊ะ.
คร๊าบ ..... อิอิ
- พ่อ และ แม่ของ ณ ชัย ก็เหมือนพ่อเจมส์น่านแหละคร๊าบ ถาวร!!!!
- คร๊าบผม
- 555+
- วันนี้ลืมเรียน ฟิสิกส์ กรี๊ด !!!!!!!!
จะแวะมาเม้นบ่อย ๆ นะคร๊าบบบ
สวัสดีค่ะ คุณเจมส์
- ทั้งพ่อกับแม่ ณชัย บวชถาวรเลยเหรอ
- อ้าวถามซ้ำ ช่วง ณชัยไปเรียนศิลปากร
- น้องของเขา (ชายหรือหญิงไม่บอก) อยู่กับใคร
- ก็ทีน้องเจมส์มีแม่อยู่เป็นเพื่อนนี่นา
- ที่พูดไว้น่ะทำตามด้วยไม่งั้น โกรธนะฮึ่ม..
เอารูปปีที่แล้วมาฝาก เจมส์อธิบายสัตว์ดองเป็นภาษาอังกฤษ ดูน้องสนใจมากเลยเนอะ..
สวัสดียามดึกนะเจมส์
- ครูแป๋มเอาหลักฐานมายืนยัน
- ว่าได้รับแผ่นชิ้นงานล่าสุดของเจมส์แล้ว
- น้องสาวเอามาให้เมื่อสัปดาห์ที่แล้วจ๊ะ
- ขอบใจมากที่ทำมาให้ครูแป๋มเอาไว้ดูนานๆ
- อืม..หลายวันมานี่มีห่วง..ห่วงกิจกรรมกบฯ
- งานที่มอบหมายต้องรีบปรับเพราะการมอบงาน
- ให้ผู้ประสานงานไม่เป็นตามเป้าหมายที่วางไว้
- สมาชิกหลักขาดข้อมูลที่สำคัญ(ที่สุด)อย่างน่าตกใจ
- แล้วเวลาเหลือแค่สัปดาห์เดียวทั้งที่ให้เตรียมการตั้งแต่ปิดเทอม
- ช่วงนี้บอกแล้วว่าครูแป๋มยุ่งมากแทบไม่มีเวลาได้เจอกัน
- ให้เผื่อเวลาก็แล้วนะ จะมาเร่งเหมือนคราวก่อนคงไม่เอาแล้ว
- สงสัย..งานนี้..มีสิทธิ์เฟล(fail) คุณภาพงานต้องสำคัญที่สุด
- เจมส์มองทางแล้วรู้สึกเหมือนครูแป๋มไหม..เสียดายนะ..
ถ้าเจมส์เป็นครูแป๋มก็คงจะปวดหัวแบบนี้นะตอนนี้น่ะ..
- ขอบใจนะเจมส์..
- ที่ยังอยู่เคียงข้างตลอดมา
- แม้ในวันที่ครูแป๋มอ่อนแอที่สุด..
- หึ..เป็นครูก็อ่อนแอได้นี่นา
- ฮ่า..ฮ่า.. ตลกดี
- เมื่อนึกย้อนหลังไป
- จากนี้..จะไม่มีแบบนี้อีก
- เข้าใจแล้ว.. เข้าใจทุกสิ่ง
- โอเค..ครูแป๋มจะรักตัวเองให้มาก
- และต้องปรับแนวคิดและความเชื่อมั่น
- ในสิ่งที่ตรงข้ามกับกระแสสังคมที่เคยเตือนไว้
- หากเชื่อสังคมบ้างก็คงจะดีกว่านี้เผื่อใจไว้บ้างก็คงดี
- เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกนะเจมส์..สัญญาได้ไหม??
เอาผีเสื้อมาฝาก..ส๊วย สวย..ชอบจังเลย.
ครับเจมส์ก็เข้าใจครูแป๋มนะครับ ไม่มีใครอยากให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหรอกครับ
ทั้งตัวเจมส์เองก็ด้วย แต่เจมส์ก็ภูมิใจนะครับที่ครูแป๋มรับหน้าที่ การถูกตำหนิ ถูกว่า หลังจากนี้แทนน้อง ๆ โดยที่ครูแป๋มไม่ได้โกรธหรือ เคืองน้อง ๆ เลย
งานทุกอย่างของน้อง ๆ อาจจะไม่สำเร็จตามที่ประสงค์ไว้ ตามที่น้อง ๆ เค้าหวัง หรือคุณครูเอง แต่ก็เป็นประสบการณ์แก่พวกเขา ว่านี่แหละ การทำงาน อาจจะล้มเหลวบ้าง หรือ สำเร็จบ้าง มันเป็นธรรมดาครับ ที่คนเราจะเจอ ถ้าเราไม่ได้เจอเลย เราก็อาจไม่แกร่งพอในการต่อสู้ครั้งต่อไปครับ ตอนนี้ เจมส์เป็นห่วงทุก ๆ คนเลย โดยเฉพาะครูแป๋ม เจมส์อยากให้ครูแป๋มสบายใจ เรื่องทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นต่อจากนี้ไป นั้น มันก็เป็นแค่เรื่อง ๆ นึงที่ผ่านไป ซึ่งมันก็ไม่ได้ติดไปกับเราทั้งชีวิต แต่สิ่งที่ติดกับชีวิตเรานั้น คือความทรงจำอันล้ำค่า และประสบการณ์ ความดี ชื่อเสียง เจมส์เชื่อว่า "ทำดีได้ีดี ทำชั่วได้ชั่ว"ครับ
บางทีบางครั้งเราอาจคาดหวังกับสิ่งที่เราต้องการมากไป เจมส์เคยหวังว่าหนังของเจมส์จะต้องติดเรทใน ชมรมหนังสั้นประเทศไทย แต่งานของเจมส์ก็ไม่สำเร็จครับ เพราะ ไม่มี คนที่เป็นเหมือนกันเรา หรือ "ทีมงาน" นั่นเอง
ตอนนั้นเองเจมส์ก็มีทีมงานของเจมส์อยู่ แต่ทีมของเจมส์นั้นแท้จริงแล้ว อาจจะไม่ได้สนใจเกี่ยวกับภาพยนตร์เลยด้วยซ้ำ
เจมส์ก็ทำ แต่หนังไม่จบสักที เพื่อน ๆ แต่คน ก็มักพูดว่า ไม่ว่าง ไม่มีเวลา ติดเรียน สาระพัดสาระเพ เยอะแยะมากมาย
ทำมาเรื่อย ๆ จนวันนี้ก็ยังไม่สำเร็จเลย หลาย ๆคน ที่เจมส์พูดให้ฟัง ว่า "เห้ย หนังของเราต้องได้แน่ ๆ เพราะมีกล้องที่มีคุณภาพ วีดีตัดต่อไวสกรีน ภาพสดคมชัด อุปกรณ์มีครบ คอยดูแล้วกัน" แต่สุดท้ายหลายคน ก็คงจะสมน้ำหน้าเจมส์ ที่เจมส์ทำไม่ได้
หลายคนที่เห็นว่าเจมส์อาจไม่มีศักยภาพพอ แต่เจมส์ก็มั่นใจว่าสักวันนึง เราจะต้องทำมันให้ได้ถึง จะไม่สำเร็จตามที่ประสงค์
ระหว่างนั้น เจมส์พัฒนา ภาพยนตร์ของเจมส์เรื่อย ๆ ในระหว่างที่ไม่มี "ทีม" เลย ถึงอาจจะไม่ดีเท่า แต่เจมส์ก็จะทำเรื่อย ๆ เพราะเจมส์มีความสุขกับมัน
หลายครั้งที่ยังเจ็บใจก็พวกเขาไม่หาย แต่เจมส์คิดดูอีกครั้ง พวกเค้าก็ยังดี ที่ยังมาร่วมมือบ้างก็ เยาะเย้ย บ้างก็ช่วยเหลือ บ้างก็ไม่อยากให้เราได้ดี บ้างก็อยากเป็นทีมเดียวกัน
อาจศักยภาพยังไม่ถึง และทำไม่สำเร็จ แต่พวกเค้าก็ยังอุตส่าห์มาช่วย อยากทำ เจมส์รู้สึกดีมากเลย ที่เค้ายังมา ถึงมันอาจจะไม่สำเร็จ แต่เจมส์ก็ไม่ว่าพวกเขาเลย เจมส์คิดว่า เราเป็นทีมเดียวกัน ถึงงานไม่สำเร็จไม่ได้หมายความว่าชีวิตจะหาไม่...เรายังมีสิ่งอื่นอีกมากมายให้เรียนรู้ปรับปรุง หรือเติมเต็ม สิ่งที่เราไม่เคยรู้ เราก็จะได้รู้กับมัน สิ่งใดที่ผิดพลาด มันก็เป็นประสบการณ์ทำให้แกร่งขึ้นต่อไป
เจมส์มั่นใจว่า ครั้งนี้ที่เกิดขึ้น มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราแกร่งขึ้นครับ ไม่ใช่ให้เราถอย สิ่งภายนอก ก็อย่าไป ฟังมัน พวกเสียงนกเสียงกา ไม่เห็นดีแก่ผู้อื่น พวกนี้ไ่ม่เจริญหรอกครับ อยู่ในเมืองทำดี ไม่มีคนเห็นดีด้วยก็อย่างนี้แหละครับ แต่ครูแป๋มต้องเชื่อในตัวเองครับว่าเราต้องทำได้ ถึงผลออกมาที่่ได้ จะไม่สมหวัง ถึงคนอื่นไม่เห็นดี แต่ คิดว่า พวกเราทำดีที่สุดแล้ว อะไรที่มันเป็นปัญหา นั่นแหละครับ ของดี! จะได้เก็บไว้เป็นประสบการณ์ครับ ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอกครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประสบการณ์ที่จะเพิ่มความแกร่งให้เราครับ
สู้ ๆ นะครับ อย่าท้อ แค่เรื่องเดียงเอง เจอแล้วก็ผ่านไป ไม่ได้่ำทำร้ายเราตลอดชีวิต ยังไง ๆ ครูและศิษย์ก็ยังคงความผูกพันกันไม่ขาดไม่หายไปวันยันค่ำครับ ถึงปาก กับ ปาก แล้ว ก็ ปาก มันก็ยังมีปาก ให้เราได้ยิน ทั้งดี ไม่ไดี ซีเรียส ไม่ซีเรียส มันเป็นแค่ช่วงเวลานึง แต่และแล้วมันก็หายไป "อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน" ครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ป.ล. ว่าง ๆ ก็เข้าไปฟังนะครับ http://www.youtube.com/watch?v=gq5QBoXE4xA
นี่แหละครับ ครูเพื่อศิษย์ตัวจริง
เจมส์ภูมิใจในตัวครูแป๋มมากครับ
เชื่อสังคมบ้างอะไรบ้าง แต่ เชื่อตัวเองดีมากกว่าดี่ที่สุด
โปรเจกใหม่ ๆ ไม่จำเป็นต้องบอกใครรู้ก่อนก็ได้นิ ครับ
สำเร็จแล้วบอกต่อก็ได้ เหมือนกับ ใช้ของดี กับ กิฟฟารีน แล้วบอกต่อ 555+
ขำ ๆ ครับ อย่าซีเรียส
สู้ ๆ ๆ นะครับ ครูเพื่อศิษย์
วันนี้ครูแป๋มต้องขอขอบใจเจมส์มากๆที่ได้มาแสดงความสำนึกรักบ้านเกิดถิ่นสุรธรรมฯอีกหนึ่งวิธีที่เจมส์ถนัด มีศักยภาพ. เจมส์เป็นคนจิตใจดีงาม ไม่อยากเห็นคนรอบข้างเป็นทุกข์ จึงอาสาขจัดปัดเป่า อาสาเป็นตัวกลางที่ครูแป๋มว่าเจมส์ทำดี(เกินไป)นะ.. อิอิ. บอกน้องชายด้วยว่าอย่าให้เป็นเช่นนี้บ่อยนัก พี่เจมส์เหนื่อย บอกเขาตรงๆ เพราะคนแบบนี้..(แบบไหน..)ใช้การพูดอ้อมค้อมคงไม่ได้ผล เจมส์ก็รู้นะครูแป๋มว่า..ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ..แต่ภายใต้ท้องฟ้าเดียวกันโอกาสที่ฝนฟ้าคะนองก็ย่อมมีโอกาสเกิดขึ้นอีก เราหาวิธีที่จะป้องกันจะไม่ให้เกิดก่อนดีไหม ดีกว่าจะมาแก้ไขตอนหลัง ซึ่งบางทีอาจสายเกินไป..วันนี้พูดยาวเพราะมีความสุข อยากให้บรรยากาศแบบนี้คงอยู่ตลอดไปหากเป็นไปได้.. อ้าวนึกได้ว่าจะโทรคุยใช่ไหม??..ครูแป๋มลืมสนิทเลย งั้นก็พอแค่นี้ก่อนเนอะ..
จำได้ไหมร้องเพลงไรอยู่..เฉลย..เพลง"โดราเอม่อน"เจ้าค่ะ..อิอิ
สวัสดีเจมส์..วันนี้น้องปุ้ยกับแม่มาที่ห้อง EP พูดคุยสอบถามครูแป๋มม.๔จะเรียนแผนไหนโครงการอะไร ซึ่งคำถามแรกของครูแป๋ม "พี่เจมส์ว่ายังไง".. อิอิ ในฐานะปฏิบัติหน้าที่(คล้ายกับ)เป็นหัวหน้าครอบครัว เมื่อได้คำตอบครูแป๋มก็บอกเล่าธรรมชาติแต่ละตัวเลือกให้แม่และน้องได้ฟัง..บอกตรงๆมีความสุขจังเลยได้พูดคุยกับแม่ โดยเฉพาะน้องสาวของเจมส์ อ้อนแม่อยากมาเค้าท์ดาวน์กับครูแป๋ม คริสต์มาศก็ยังดี แต่กลัวพี่เจมส์จะว่า.. ครูแป๋มก็เลยกล่าวว่าก็พี่เจมส์เขาห่วงเพราะเป็นผู้หญิงน่ะ ออกบ้านแม่ก็ต้องอยู่คนเดียว..ฯลฯ จนได้เวลาสมควรจึงกลับ..
ทุกคนน่ารักมากๆเลยค่ะ..รอยยิ้มช่างดูสดใส ชื่นใจหลายเด้อ..