ครูเพื่อศิษย์


อุทิศตัวสอนเด็ก

ดิฉันได้รู้จักกับคครูคนหนึ่งที่ทำงานด้วยกันเค้าเป็นคนที่สมถะ ดิฉันได้นั่งคุยกับเค้าเรื่องนักเรียนและเรื่องแผนการสอนว่าจะทำอย่างไรถ้าต้องไปสอนในโรงเรียนที่ไกลบ้าน นักเรียนจะดื้อหรือไม่แล้วควรปรับตัวกับที่โรงเรียนยังไง เค้าก็เล่าเรื่องเค้าให้ฟังว่า

"จะลำบากไม่ลำบากมันอยู่ที่ใจมากกว่าถ้าใจเราคิดว่าเราอยู่เพื่อเด็กๆ แค่นี้เราก็อยู่ที่ไหนก็ได้"

ครูเจ๋งเคยไปสอนอยู่ที่โรงเรียนห้วยเฮือในจังหวัดน่าน และการที่จะเข้าไปที่โรงเรียนนั้นยากลำบากมากเพราะจะต้องเดินทางตัวเมืองอีก 30 กิโลเมตรผ่านป่าเข้าไปอีก 10 กิโลเมตรในโรงเรียนแห่งนั้นมีครูทั้งหมด 7 คนรวมทั้ง ผอ.โรงเรียนด้วย ครูเจ๋งจะต้องเป็นคนดูแลโรงเรียน และต้องตื่นเช้าทำอาหารให้กับเด็กในโรงเรียนนั้นด้วย(นักการภารโรง) เป็นการทำอาหารครั้งแรกในชีวิตเพราะกลัวว่าเด็กจะกินไม่ได้ ฉันก็ถามครูเจ๋งว่า

"ทำไมต้องทำขนาดนั้นด้วย" ครูเจ๋งตอบว่า "เพราะอยากให้เด็กได้กินอาหารดีๆ และมีประโยชน์ต่อร่างกายเพราะว่าเด็กส่วนใหญ่แล้วจะยากจน" ครูเจ๋งพยายามช่วยเหลือเด็กๆ เท่าที่จะช่วยได้ถึงบางครั้งครูเจ๋งก็ไม่ได้กลับบ้านเป็นเดือนๆ

ครูเจ๋งเคยคิดที่จะเป็นครูที่โรงเรียนห้วยเฮือไปตลอดชีวิต แต่แล้วก็ทำให้ต้องเปลี่ยนความคิดเพราะว่าเพื่อนที่เป็นครูด้วยกันที่ชวนครูเจ๋งไปสอนที่โรงเรียนเฮือได้เสียชีวิตก่อนที่จะไปเยี่ยมบ้าน ครูเจ๋งและเพื่อนประสบอุบัติเหตุพร้อมกัน ตอนที่กลับจากโรงเรียนเพื่อนครูเจ๋งตายคาที่ ส่วนครูเจ๋งหมดสติอยู่ภายในรถซึ่งขณะนั้นรถผลิกคว่ำน้ำรถไหลออกมาจากตัวถัง ทีแรก อปพร. คิดว่าครูเจ๋งได้เสียชีวิตด้วยแล้วแต่ในตอนนั้นครูเจ๋งได้ชักกระตุกเป็นรอบๆ โดยมีเหลือดไหลท่วมใบหน้าจนดูไม่ได้ว่าเคยเป็นหน้าคนมาก่อน

หลังจากนั้นครูเจ๋งก็ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลครูเจ๋งนอนสลบไป 2 วัน เต็มๆ ครอบครัวครูเจ๋งคิดว่าครูเจ๋งคงจะตายไปแล้ว พอฟื้นขึ้นมาครูเจ๋งก็ถามหาเพื่อนสนิทที่ไปด้วยกันแต่ไม่มีใครบอกครูเจ๋งว่าเพื่อนเสียชีวิตแล้วหลังจากนั้นอีก 2 อาทิตย์ ครูเจ๋งออกจากโรงพยาบาลก็ไปเยี่ยมเพื่อนที่บ้าน ครูเจ๋งก็รู้ข่าวถึงการเสียชีวิตของเพื่อน พอครูเจ๋งจะกลับไปที่โรงเรียนห้วยเฮืออีกแต่ครอบครัวก็ไม่ยอมให้กลับและขอร้องไม่ให้ครูเจ๋งกลับไปอีกเพราะครูเจ๋งเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวและอุบัติเหตุครั้งนั้นก็ทำให้ครอบครัวของครูเจ๋งไม่สบายใจ

ครูเจ๋งรู้สึกเสียใจกับการที่ไม่ได้สอนหนังสือที่โรงเรียนห้วยเฮือและตั้งปณิธานกับตัวเองว่าจะขออุทิศตัวสอนเด็กแม่เมาะให้เป็นคนดีและทุ่มเทและพยายามเป็นครูที่ดีตลอดไป

พอดิฉันได้ฟังครูเจ๋งแล้วรู้สึกประทับใจกับความรักและความทุ่มเทที่มีให้กับหน้าที่ความเป็นครูของเค้าแต่ว่าครูเจ๋งก็กลับไปเยี่ยมโรงเรียนห้วยเฮือทุกปีเพื่อไปช่วยเหลือเด็กที่นั้นเท่าที่จะทำได้

หมายเลขบันทึก: 353763เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2010 20:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับ คุณครู teacheer :)

ขอให้เปิดเรื่องราวดี ๆ เรื่องแก่สาธารณชนเถอะครับ ปลด (R) (C) ออกได้เลยครับ

ครูที่ดีแบบนี้ เราควรให้การยกย่องและชื่นชมในจิตวิญญาณครับ

ครูจะแนะนำให้บันทึกนี้ดูดีขึ้นครับ

ตรงคำเน้นที่เป็นสีชมพู ขอให้ใช้ Heading 3 ได้เลยครับ มันจะทำให้คำเน้นดี เด่น และทรงคุณค่า

ลองปรับนะครับ

บันทึกนี้เขียนได้ดีมาก ๆ และปริมาณเป็นที่พอใจของครูครับ ;)

สวัสดีคะ คุณครู Ongkuleemarn

ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำแนะนำดีๆๆ

ตอนนี้ดิฉันได้แก้ไขเรียบร้อยแล้วคะ

เขียนได้ดีเหมือนอาจารย์พูด

จริงๆ ค่ะ

ขอบคุณมากๆ คะคุณ ไข่ตุ๋น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท