ประสบการณ์ทำงาน
กระผมทำงานมูลนิธิศุภนิมิตแห่งประเทศไทย ในด้านการพัฒนาชุมชนร่วมถึงการช่วยเหลือเด็กที่อยู่ห่างไกล กระผมดูแลงานด้านโครงการจัดการอุปการะเด็ก โดยมีหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ภาคสนาม ทุกวันของการทำงานของกระผมคือการลงปฎิบัติงานในพื้น ต.กื้ดช้าง กระผมจะดูแลเด็กที่ทางมูลนิธิฯมอบหมายให้ อยู่ประมาณหกร้อยกว่าคน 6 โรงเรียน 5หมู่บ้าน
หน้าที่ของเจ้าหน้าที่ภาคสนามอย่างตัวกระผมคือการออกเยี่ยมติดตามความเป็นอยู่ของเด็ก และบางทีก็นำของขวัญที่ทางผู้อุปการะของเด็กส่งมาให้มอบแก่เด็ก การทำงานของกระผมบางทีก็เป็นการพัฒนาในชุมชน เช่นการช่วยเหลืออาชีพของผู้ปกครองเด็ก และบางทีก็ส่งเสริมกิจกรรมในโรงเรียน โรงเรียนที่กระผมดูแลอยู่ที่ไกลที่สุดคงเป็นโรงเรียนตชด. ระยะทางประมาณ50กิโลเมตร แต่ใช้เวลาเดินทางประมาร2-3ชั่วโมง แต่พอไปถึงแล้วความลำบากมันหายไปเลย เพราะเห็นรอยยิ้มของเด็กและการต้อนรับของเด็กที่นั้น เป็นการต้อนรับจากจิตใจของเด็กที่บริสุทธิ์เป็นรอยยิ้มที่น่ารักมากๆชื่นใจ ขึ้นชื่อว่าการทำงานแล้วคงไม่มีที่ไหนว่าการทำงานสบาย หมู่บ้านที่นั้นเป็นชนเผ่ากะเหรี่ยง การอยู่การกินยังเป็นแบบเรียบง่ายเดิมๆๆ ชาวบ้านที่นั้นมีอาชีพทำไร่ ทำนา เป็นอาชีพหลัก หมู่บ้านชื่อบ้านป่าข้าวหลาม มีบ้านย่อมบ้านอีก3หมู่บ้าน ย่อมบ้านที่ไกลที่สุดประมาณ8 กิโลเมตร กระผมเดินโดยเท้ามาแล้ว เหนื่อยมากแต่พอไปถึงดีใจสุดๆชาวบ้านยังดำลงชีวิตอย่างของเขาอยู่กินกันแบบง่ายๆนอนง่ายๆ
วันนี้กระผมของเล่าเรื่องการทำงานของกระผมเท่านี้ก่อน มีอีกมากมายที่กระผมยังไม่ได้เล่าการทำงานของกระผมเป็นอะไรที่ต้องทำมากมายเหมือนกัน ท่านใดที่ทำงานด้านพัฒนาเช่นเดียวกับกระผมจะแบ่งปันประสบการณ์เชิญครับ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ...สู้ๆนะคะ
การทำงานทุกอย่างลำบากเหมือนกันหมด...แต่เราต้องอดทน
และทำให้ดีที่สุด
ว่างๆๆ
เขียนต่นะครับ
อยากอ่านอีกครับ
คุณชายอ้วน
สวัสดีค่ะ คุณชายอ้วน
เกดก็เคยทำงานpart-time ที่องค์กรนี้ค่ะ แต่ทำอยู่ในสำนักงานที่เชียงใหม่
รู้สึกชอบองค์กรนี้มากค่ะ ให้ความช่วยเหลือให้โอกาสเด็กได้เรียนหนังสือ
สู้ๆ นะคะ
สวัสดีครับ
การที่เราได้ทำการช่วยเหลือเด็กและทำการให้เด็กได้เรียนหนังสือ
ถือว่าเรามีจิตใจที่ดีงามนะและถ้าเด็กขาดอะไรก็บอกด้วยนะ
ขอบคุณครับๆๆๆๆ!!!!!!!!