คนแรงไม่มีสตรีเด็กและคนชรา เที่ยว-เกาะยอ และ ร้านกาแฟบุญ
เป็นการรวบรวมการได้ไปเที่ยวที่ เกาะยอ สงขลา จากหลายๆครั้ง...
มารวบรวมไว้เป็นหนึ่งเดียว..ตามคำเรียกร้อง...
ความเห็น (41)
ใช้เส้นทางถนนลพบุรีราเมศวร์...
เกาะยออยู่ห่างจากหาดใหญ่ราวๆ20กิโลเมตร....
ตามภาพเป็นถนนลพบุรีราเมศวร์...เวลา 6.30น.
ภายในสวนประวัติศาสร์ พลเอกเปรม...
ร่มรื่นมากๆครับ
เหมาะกับการออกกำลังกายและธรรมชาติศึกษา..
รถถังสมัยก่อน...โชว์หน้าหอเกียรติคุณฯ
สะพานเกาะยอ...ช่วงแรก...(มี2ช่วง)
สามารถขี่จักรยานชม...ป่าชายเลนได้โดยรอบครับ..
แต่ถ้าเป็นวันหยุด จะมีคนเข้าชมมาก...
จะไม่เหมาะที่จะขี่จักรยานเข้ามานะครับ...เดินอย่างเดียวครับผม.
ภายในห้องน้ำชาย..สะอาดและน่าใช้มากๆ..
กว้างใหญ่ครับ..ต้อนรับผู้มาเยือนได้อย่างดียิ่ง....
เรือนรับรองของสวนประวัติศาสน์ฯ
สวนป๋าเปรม...(ชื่อที่เรียกกันติดปากแล้ว)
เมื่อปี2550....ไปเยือนครั้งแรก...
กำลังจะขึ้นสะพานป๋าฯ...ช่วงที่ 1
เพื่อนร่วมเดินทาง..
เมื่อหิว..ขณะอยู่ที่เกาะยอ...ต้องไม่พลาด...ข้าวยำ..ที่อุดมไปด้วย"ผักๆๆๆๆ"
หลังจากอิ่มท้อง...ก็ปั่นชมเกาะ..โดยมัคคุเทศก์ กิตติมศักดิ์ (ป๋า ของน้าวุฒ) ซึ่งอาศัยที่เกาะยอนี้เองครับ..
สถาบันทักษิณคดีศึกษา สงขลา
สถาบันทักษิณคดีศึกษา สงขลา
สะพานเกาะยอ...ช่วงที่ 2 มองจากสถาบันทักษิณคดีศึกษา สงขลา
ออกจากหาดใหญ่มาถึงปั่นเที่ยวที่เกาะยอสักรอบ..แล้วกลับหาดใหญ่..ระยะทางประมาณ60ก.ม.
เป็นระยะที่ ไม่ใกล้ไม่ไกลครับ...
พอเหมาะกับการปั่นเพื่อผ่อนคลายและท่องเที่ยวครับ.
-ขึ้นบ้านใหม่อีกบ้านครับ...คราวนี้...เพื่อสุขภาพ...จริงๆ...ไม่ทรมาน..และไม่แข่งฯ
THE BOXER(นักสู้)
Simon And Garfunkel
I am just a poor boy and my story’s seldom told
I’ve squandered my resistance for a pocketful
of mumbles, such are promises
All lies and jest, still the man hears
what he wants to hear
And disregards the rest, hmmmm
ฉันก็เพียงเด็กชายไม่ได้มีความสำคัญเลย เรื่องของฉันไม่ได้เอ่ยถึงบ่อย
ยืนหยัดอดทนหาเลี้ยงตัวเอง
ได้แต่บ่นพร่ำไปเรื่อย หยั่งกับคำสัญญา
คำพูดตลบตแลงและเรื่องเฮฮา ที่ผู้คนอยากได้ยินได้ฟัง
แล้วเขาต้องการจะฟังสิ่งใดเล่า
และไม่ใส่ใจอะไรกับการเฉยเมย...ฮึม
When I left my home and my family,
I was no more than a boy
In the company of strangers
In the quiet of the railway station,
runnin’ scared
Laying low, seeking out the poorer quarters,
where the ragged people go
Looking for the places only they would know
เมื่อได้หนีจากบ้านและครอบครัวมา
ฉันมันเป็นอะไรไปไม่ได้ มากกว่าแค่เด็กชายคนหนึ่งเท่านั้น
ท่ามกลางหมู่คนแปลกหน้า
ในสถานีรถไฟอันเงียบเหงา
วิ่งหนี อย่างขวัญหนีดีฝ่อ
คลานหาเศษเหรียญเศษเงิน
คนทั้งหลายต่างรีบร้อนไปไหนกัน
ก็เพียงเพื่อหาจุดหมายของตนเท่านั้น
...Lie-la-lie,lie-la-lie-la-lie-la-lieLie-la-lie,
lie-la-lie-la-lie-la-lie la-la-la-la-lie-......(เหลวไหลสิ้นดี)
Asking only workman’s wages,
I come lookin’ for a job,
but I get no offers
Just a come-on from the whores on 7th avenue
I do declare, there were times
when I was so lonesome I took some comfort there
เรียกร้องค่าจ้างทำงาน
ฉันมาเพียงเพื่อหางานทำ
แต่ไม่มีใครให้โอกาสฉันเลย
มีแต่เพียงเสียงเย้ายวนว่า "มานี่" จากอีตัวบนถนนหมายเลขเจ็ด
ผมก็ร้องก้องไปว่า มีเวลามีถมเถไป
เมื่อผมเหงาก็คงหาความสุขจากที่นี่แหละ
Now the years are rolling by me,
they are rockin’ even me
I am older than I once was,
and younger than I’ll be, that’s not unusual
No it isn’t strange, after changes upon changes,
we are more or less the same
After changes we are more or less the same
บัดนี้เวลาที่ผันเปลี่ยนเวียนไป
มันเปลี่ยนแปลง แม้แต่ตัวฉันเอง
ฉันก็อายุมากขึ้น... มากขึ้นกว่าเดิม
แต่ยังอ่อนกว่า ที่จะต้องโตอีกต่อไป แต่นั่นมิใช่เรื่องแปลก
ไม่หรอก... มันไม่แปลกเลย หลังจากการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ
ซึ่งเราก็แค่เป็นไปได้ดีกว่า หรือแย่กว่าเดิม
หลังการเปลี่ยนแปลง เราก็คงเป็นไปได้ดีกว่า หรือแย่กว่าเดิม
...Lie-la-lie,lie-la-lie-la-lie-la-lieLie-la-lie,
lie-la-lie-la-lie-la-lie la-la-la-la-lie-......
And I’m laying out my winter clothes,
wishing I was gone, goin’ home
Where the new york city winters aren’t bleedin’ me,
leadin’ me to go home
ตอนที่ผมเตรียมเสื้อกันหนาว
หวังไว้ว่าฉันเองจะได้กลับบ้าน
ที่ที่ลมหนาวที่นิวยอร์ค ไม่มาบาดผิวผมได้อีก
พาฉันกลับสู่บ้านด้วยเถิด
In the clearing stands a boxer,
and a fighter by his trade
And he carries the reminders of every glove
that laid him down or cut him
’til he cried out in his anger and his shame
I am leaving, I am leaving,
but the fighter still remains
บนเวทีของนักสู้
และเป็นนักสู้มืออาชีพ
และก็จดจำในทุกๆ กำปั้นที่กระแทกมา
กระทั่งเขาต้องร่ำร้อง กับการร่วงผลอย หรือโดนถลุง ด้วยแรงโกรธ และความอดทนสูง
ฉันไม่เอาแล้ว ฉันยอมแล้ว
แต่วิญญาณของนักสู้ ก็จะยังคงอยู่
...Lie-la-lie,lie-la-lie-la-lie-la-lieLie-la-lie,
lie-la-lie-la-lie-la-lie la-la-la-la-lie-......
มาร่วมเป็นเครือข่ายเฝ้าติดตามดูกิจกรรมครับ ขอส่งกำลังใจให้ท่านเจ้าของกระทู้ ที่ใช้ความเพียร ใช้ความพยายามเล่าเรื่องด้วยภาพ โดยละทิ้งเรื่องกาลเวลา กระผมเข้าใจได้ในดวงจิตดวงใจเดียวกัน ว่า ที่มีความเสียสละเวลาในเรื่องการเพียร ถูกก่อรูปมาจากความรักอย่างชัดเจนขอรับ ...
ให้กำลังใจอย่างยิ่งครับ
ป๋าเนย์ชอบเพลงนี้ ไว้มีเวลาว่างๆจะไปแจมด้วยคนครับ พี่น้องงงงงงงงงงงงง
นายพิศาล แสงประทีป
สวัสดีครับ พี่อาคเนย์ สบายดีกันไหม ฝากความคิดถึงและขอขอบคุณไปถึงสมาชิกในกลุ่มทุกคนด้วย ไม่ได้เจอกันเลยนะพี่ ออกทริป เมื่อไหร่ โทรบอกบ้างนะ จะแจ้งพี่ว่า ผมได้จัดตั้ง ชมรมจักรยานเสือภูเขาแสงทองแล้วนะ เมื่อ 9 มิย นี้เองสมาชิก 30 คน มีโอกาสค่อยพาแจมกับพี่
สวัสดีครับ อาจารย์พิศาล ทุกคนสบายดีครับ วันก่อนยังคุยกันอยู่เลยว่าปีนี้โรงเรียนแสงทองไม่รู้ว่าจะตั้งชมรมจักรยานอีกหรือเปล่า?
พออาจารย์บอกว่าได้ตั้งไปแล้วเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาผมดีใจมาก และเพื่อนๆที่ชอบจักรยานต้องดีใจและยินดีด้วยแน่ๆครับ...
ตอนนี้พวกเราก็ไปรวบรวมนักศึกษาที่ ม.อ.ครับ ให้ตั้งชมรมจักรยาน....โดยเริ่มต้นที่คณะวิทยาการจัดการ ซึ่งมีจักรยานอยู่แล้ว 32คัน แต่ชำรุดหมดทุกคัน ทางเครือข่ายจักรยานหาดใหญ่ก็เลยอาสาฯที่จะเข้าไปซ่อมให้ใช้งานได้..โดยทางคณะฯจะออกค่าอะหลั่ยครับ พวกเราเข้าไปซ่อมแบบไม่คิดค่าแรงครับ..
อยากให้อาจารย์พิศาลติดตามความคืบหน้าได้ที่ www.hatyaicycling.net ผมได้ลงรูปตัวอย่างนักเรียนโรงเรียนแสงทองปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยครับ น้องเค้าน่ารักมากครับ
สวัสดีครับ..
รัตน์กร กุลบุญ : Ratkorn Kulbul
สถานที่ท่องเที่ยวเมืองสงขลาน่าท่องเที่ยวมากครับ สวยงามมากจากภาพ ครับ วันหนึ่งคงได้ไปปั่นบ้างนะครับ สวัสดีครับ
- ยินดีที่ไดรู้จักนะครับ คุณรัตน์กร ถ้าอยากปั่นจักรยานเที่ยวๆหาดใหญ่โทรฯหาผมนะครับ 08-9876-6697
