ปั่นเกลียวความรู้ด้วย "ความทุกข์..."
เศษเหล็กที่ไร้ค่ากว่าจะมาเป็นมีด เป็นดาบที่มีคุณค่า มีราคาก็ต้องผ่านการเผา ต้องถูกทุบ ถูกตีกว่าที่จะมาเป็นของดี ๆ ที่คนต่าง ๆ นั้นเลือกใช้
ความรู้ที่ผ่านเข้าในชีวิตนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเศษเหล็ก ถ้าหากชีวิตใดไม่ประสบความทุกข์ ชีวิตนั้นก็จะไม่พบกับ "ความรู้ที่แท้จริง"
การปั่นเกลียวความรู้ หรือการหมุนเกลียวความรู้ (Knowledge spiral) ในชีวิตนั้นจะต้องใช้ความทุกข์เป็นตัว "ต๊าบเกลียว"
ชีวิตใดมีอุปสรรคมาก ทุกข์มาก ชีวิตนั้นย่อมมีเกลียวที่คมและลึก
ครั้นเมื่อหัวน๊อต ซึ่งเปรียบเสมือนงานต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตามหัวโขนต่าง ๆ ที่เราได้รับนั้นได้ผ่านเข้ามาในชีวิต เข้ามาสวมลงในเกลียวที่ควั้นไว้ ถ้าหากเกลียดเราคมและลึก หัวน๊อตซึ่งก็คืองานนั้นก็จะหมุนวน ผสานผสมได้อย่างง่ายดาย
แต่หากชีวิตใครติดสุข ติดสบาย หัวน๊อตนั้นย่อมไม่มีเกลียดที่จะหมุนวนผ่านลงไปได้จนเข้ากัน
จงแปรเปลี่ยนความทุกข์ในชีวิตให้เป็นรอยเกลียดแห่งความรู้ ขอจงมีชีวิตที่เดินควบคู่ความรู้แห่งทุกข์นั้น ขอจงใช้ความทุกข์ทั้งหลายให้เป็นพลัง ช่วยกันปลุกปั่นเกลียดความรู้นี้ให้แหลมคม...
ความเห็น (5)
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์
- ขอบพระคุณมากนะครับสำหรับความรู้ดีๆ
- แวะมาเรียนรู้ทั้งสองบทความ พออ่านเรื่องละตัวละตน เลยทำให้นึกถึงท่านพระอาจารย์สุญญกตาครับ
- ทั้งสองบทความเป็นคำสอนที่ดีครับ ขอบพระคุณมากครับ
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด ชื่อใด บทบาทใด ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หน้าที่ของเราจักต้อง "ทำความดี"
ขอบคุณที่ให้โอกาสให้เราได้ทำความดี ขอบคุณมิตรที่มีไมตรีให้เสมอ
ขอบคุณครูบาอาจารย์ที่นำน้อมให้พบเจอ ทางเลิศลอ ทางสว่าง "ทางความดี..."
ทุกข์มาก รู้มาก ทุกข์มาก แน่นมาก
สุขมาก สบายมาก สุขมาก หลวมมาก
ความสุขนำทางสู่ความประมาท ความทุกข์นั้นจะไม่ทำให้ชีวิตพลั้งพลาดเป็นครั้งที่สอง...
แวะมาอ่านอีกครั้งนะครับ...
ขอบพระคุณในคำสอนของท่านอาจารย์ด้วยนะครับที่ช่วยชี้นำทางให้
- อ่านแล้วทวีปัญญา
- "ความทุกข์สร้างคน ความจนสร้างบัณฑิต"
- ขอบพระคุณค่ะ