เรียนรู้จากประสบการณ์ CEO คนเก่ง วิกรม กรมดิษฐ์ (ตอนที่ 1-2)

คนเก่ง จะเรียนรู้จากประสบการณ์ของตนเอง แต่คนฉลาด จะรู้จักเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่น

"ก่อร่างสร้างธุรกิจ วิกรม กรมดิษฐ์ (ตอน1)

 “There is a will, there is a way”…คติพจน์ฝรั่งที่มีความหมายในเชิงว่า “ตราบใดที่ยังมีความหวัง  ย่อมมีหนทางเสมอ” วลีนี้คงจะเหมาะที่จะใช้ในการบ่งบอกความเป็นตัวตนของวิกรม  กรมดิษฐ์ได้เป็นอย่างดี  นักบริหารผู้ประสพความสำเร็จในการทำงาน  เจ้าของธุรกิจนิคมอุตสาหกรรมอมตะ  ทั้ง “นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร”  “นิคมอุตสาหกรรมอมตะ  ซิตี้”  และ “นิคมอุตสาหกรรมอมตะ  เวียดนาม”  ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักของสังคมทั่วไป

 

เขาก้าวขึ้นมา สู่การเป็นผู้บริหารชั้นแนวหน้าของประเทศอย่างทุกวันนี้ได้ ด้วยความทะเยอทะยาน  ความพากเพียรอุตสาหะ  ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค  และความฝันในวัยเยาว์ที่จะมีอนาคตที่ก้าวไกลอย่างแรงกล้า

 

ทุกวันนี้วิกรม  กรมดิษฐ์เป็นบุคคลหนึ่งซึ่งเป็นตัวอย่างรูปแบบผู้ที่ประสบความสำเร็จ  มีฐานะร่ำรวยแต่ใช้ชีวิตอย่างสมถะ  ที่ถูกจับตามองทั้งในแวดวงธุรกิจ  ศิลปวัฒนธรรม  การศึกษา  เรียกได้ว่าเป็นคนที่อยู่ในความสนใจไม่ใช่เพียงแค่ในวงการนักธุรกิจนัก บริหารเท่านั้น ทั้งเยาวชน  นิสิตนักศึกษา  ศิลปิน  บุคคลทั่วไป  และสื่อทุกแขนง  ต่างมีความใคร่รู้ถึง  ความเป็นวิกรม  กรมดิษฐ์

 

เหตุใดผู้ที่ร่ำรวยทั้งทรัพย์สินและชื่อเสียงถึงพอใจที่จะดำรงตน อยู่ในความพอเพียง  พื้นเพอย่างไรที่หล่อมหลอมให้มีวิกรมในวันนี้  ความฝันสูงสุดของเขาคืออะไร  เขามีปรัชญาหรือแนวคิดอะไรในการกำหนดเส้นทางสู่ความฝันอันยิ่งใหญ่นั้น  และสิ่งใดคือความปรารถนาในบั้นปลายชีวิตของเขา

 

วิกรม  กรมดิษฐ์มีชาติกำเนิดเติบโตขึ้นในครอบครัวใหญ่ที่ประกอบด้วยคุณพ่อ คุณแม่  คุณปู่  คุณย่า  และน้องๆอีก 9 คน  ที่อำเภอท่าเรือ  ตำบลท่ามะกา  จังหวัดกาญจนบุรี  เข้าเรียนมัธยมศึกษาที่โรงเรียนซินจู๋  และจบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติไต้หวัน  ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของไต้หวัน  หลังจากที่จบการศึกษาแล้วเขาได้พกความมุ่งมั่นตามประสาเด็กหนุ่มไฟแรงกลับมา ประเทศไทยเพื่อที่จะริเริ่มการงานในโลกของธุรกิจอย่างเต็มตัวเสียที

 

บนเส้นทางแห่งโลกธุรกิจนั้นไม่ได้เรียบง่ายสำหรับเด็กหนุ่มที่เพิ่งก้าวพ้นรั้วมหาวิทยาลัยมาใหม่ๆอย่างเขาเลย  ความฝันเดียวของเขาคือการเป็นเถ้าแก่เจ้าของกิจการด้วยตนเอง  ในโลกใบใหม่ที่เขากำลังจะก้าวเดินนั้นมีทั้งปาฏิหาริย์ที่ก่อให้เกิดความ สำเร็จในการติดต่อธุรกิจ  และขวากหนามที่จะพิสูจน์คนอย่างวิกรม  กรมดิษฐ์ในเส้นทางธุรกิจ

 

ชีวิตที่เป็นดั่งการเดินทางที่ไม่รู้จบ  เขาต้องก้าวให้ผ่านความตลบแตลงในวงการค้า  ความไม่แน่นอนและความเสี่ยงที่สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา  และต้องทำใจยอมรับกับความผิดพลาดผิดหวังที่เกิดขึ้นด้วยใจที่กล้าแกร่งพร้อมจะลุกขึ้นมาตั้งต้นใหม่  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนแล้วแต่เพิ่มพูนประสบการณ์ในวงการธุรกิจของเขาให้สั่งสมมากขึ้น  ดั่งบททดสอบที่ท้าทายให้เขาได้ก้าวสู่ความสำเร็จเช่นทุกวัน

 

บริษัท  วี  แอนด์  เคเอนเตอร์ไพร์ซ  จำกัด  ตัวแทนนำเข้าและส่งออกสินค้าและแร่ธาตุจึงถือก่อตั้งขึ้น  โดยชื่อบริษัทได้นำมาจากอักษรย่อของชื่อเขาและแฟนสาวชาวไต้หวัน  คือวิกรม  และเคลลี่  ภายใต้ทุนจดทะเบียนมูลค่า2.5แสนบาท  และเปิดบัญชีเงินฝากกับธนาคารแบงค์ ออฟ อเมริกา  ทว่าหลังจากที่เขาทุ่มแรงกายแรงใจกับธุรกิจนี้ได้ 3-4 เดือน  ธุรกิจนั้นก็ไม่ได้แสดงออกถึงความคืบหน้าแต่อย่างไร  ทฤษฎีความรู้ต่างๆที่เคยเล่าเรียนมากลับไม่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ประโยชน์ ให้สอดคล้องกับงานที่ทำได้แต่อย่างไร  ซ้ำร้ายเงินทุนก็ร่อยหรอลงทุกที  เคยกระทั่งว่าในกระเป๋าของนักธุรกิจอย่างวิกรม  กรมดิษฐ์นั้นมีเงินติดตัวเพียงหนึ่งสลึงเท่านั้นเอง  และแล้ววิกฤตนี้ก็ผ่านไปเมื่อเขาได้รับจดหมายสั่งซื้อสินค้าเครื่องหวายจาก ญี่ปุ่น  แม้ว่าจะไม่ใช่การสั่งซื้อที่มากมาย  แต่สำหรับเขาแล้วในตอนนั้นคงเหมือนแสงเทียนในเงามืดเลยทีเดียว

 

หลังจากนั้นเขาได้มีโอกาสศึกษาธุรกิจแป้งมันสำปะหลัง  โดยลงพื้นที่ไปสำรวจหาวัตถุดิบในจังหวัดชลบุรีและระยองด้วยตัวเอง  ไม่นานเกินรอเขาก็ได้เริ่มธุรกิจแป้งมันสำปะหลังกับคู่ค้าชาวไต้หวันชื่อคุณ โจว  วี่  พิง  ชายสูงวัยอัธยาศัยดี  โดยคุณโจวให้ความสนใจในแป้งมันสำปะหลังที่มีคุณภาพดีถูกใจ  หลังจากที่ได้เห็นตัวอย่างสินค้าที่เขานำเสนอเทียบกับแป้งมันชนิดอื่น  และพอใจที่จะสั่งซื้อแป้งมันจำนวน 50 ตันจากเขา  นั่นสร้างความยินดีและดีใจให้กับเขามาก  เพราะงานนี้เป็นเหมือนสิ่งที่ช่วยชีวิตเขาให้ได้ทำธุรกิจอย่างจริงจัง  และมีเงินหมุนเวียนเสียที

 

บางครั้งความสำเร็จในชีวิตคนเรา ก็มิได้แลกมาจากหยาดเหงื่อแรงกายเพียง เพราะการทำงานชนิดเลือดตาแทบกระเด็นอย่างเดียว  หากแต่ถนนสู่ความสำเร็จนั้นต้องอาศัยปัจจัยเกื้อหนุนอื่นด้วยเช่นการทำ งานอย่างรู้ทิศรู้ทางมีการวางแผนล่วงหน้า  หรือแม้กระทั่งการมีมิตรแท้ที่จริงใจในวงการที่ฉาบฉวยควบคู่กันไปด้วย  ในการประกอบธุรกิจของวิกรม  กรมดิษฐ์  หนึ่งความคิดที่เขาเชื่อและถือปฏิบัติคือธุรกิจจะเติบโตก้าวหน้าอย่าง สัมฤทธิ์ผลจะต้องมีเครือข่ายพันธมิตรที่กระจายกว้าง  เขาจึงไม่ลังเลเลยที่จะทำความรู้จักมักคุ้นด้วยรอยยิ้มและไมตรีจิตรกับผู้คน มากหน้าหลายตา  ทั้งคนไทยด้วยกันเองและชาวต่างชาติที่จะมาทำมาค้าขายลงทุนกับประเทศไทย  เขาคิดว่าการผูกมิตรกับคนในหลายวงการนั้นเป็นสิ่งที่มีความสำคัญและจำเป็นใน ระดับหนึ่งของการกระจายกิจกรรมทางธุรกิจ  และถึงแม้อาจจะไม่ได้เป็นคู่ค้ากันแต่อย่างน้อยเขาก็จะได้เพื่อนเพิ่มขึ้น ซึ่งนั่นถือเป็นกำไรแห่งชีวิตที่มากพอแล้ว

 

 ‘คุณเฉา’ผู้จัดการใหญ่บริษัทราชาชูรสเป็นบุคคลแรกที่สนับสนุนแนวคิดใน การมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีนั้นมีคุณค่าอย่างยิ่ง  เขาได้รับคำเสนอแนะและแนะนำให้รู้จักกับคุณจอร์จ  ลิน  ลูกชายเจ้าของบริษัทราชาชูรสในไต้หวัน  และคุณเกียรติ  ชัยสถาวรวงศ์  เจ้าของบริษัทเกียรติฟ้า  ผู้ผลิตถ่านไฟฉายตรากบ  เพื่อริเริ่มกิจการโรงงานปลาทูน่ากระป๋องพร้อมกับธุรกิจแป้งมันที่ทำอยู่ เดิม  ซึ่งขณะนั้นถือเป็นยุคบุกเบิกของ การส่งออกทูน่ากระป๋องของไทย

 

ครั้งหนึ่งวิกรมได้ร่วมธุรกิจการส่งออกแป้งมันกับคุณหลิน  น้าน  ชุ้น  เจ้าของโรงงานแบะแซชาวไต้หวัน  การติดต่อกับคุณหลินเป็นไปได้ด้วยดีและต่อเนื่อง  ยอดการสั่งซื้อจากคุณหลินเคยสูงถึงขนาดทำให้เถ้าแก่ช้วน  เจ้าของโรงงานแป้งมันที่เขาติดต่อด้วยเกิดความไม่แน่ใจในความเสี่ยงที่อาจจะ เกิดขึ้น  ถึงขั้นที่เขาต้องพาเถ้าแก่ช้วนไปพบคุณพ่อที่ไม่ค่อยจะลงรอยกันนัก  เพื่อเป็นหลักประกันสร้างความมั่นใจให้กับคนเป็นผู้ผลิต  จากปริมาณยอดสั่งซื้อสินค้าที่สูงอย่างต่อเนื่องส่งให้เกิดผลดีกับเขาอีก อย่างคือเขาสามารถขออนุมัติเปิดวงเงินแพ็คกิ้งเครดิตจำนวน1.5 ล้านบาทกับทางธนาคารกรุงเทพสาขาสยามสแควร์ได้  หลังจากที่เขาได้ติดต่อพูดคุยถึงนโยบายส่งเสริมการส่งออกของทางธนาคารกับคุณ สุวรรณ  แทนสถิต  ผู้จัดการควบคุมดูแลสาขาในขณะนั้น

 

ด้วยความมานะอดทนอย่างต่อเนื่อง  ทำให้เขาไม่ท้อแท้และเลิกล้มความตั้งใจในการดำเนินธุรกิจเสียกลางคัน  และนั่นทำให้เค้าลางของความก้าวหน้าในธุรกิจเริ่มส่อแววให้เด่นชัดขึ้น  เพื่อเตรียมความพร้อมที่จะรองรับธุรกิจที่ขยายตัวมากขึ้น  เขาได้ลงมือปรับปรุงบ้านพักของเขาให้เป็นสำนักงานในคราวเดียวกัน  ก้าวแรกของการดิ้นรนต่อสู้และเรียนรู้โลกของการบริหารธุรกิจอย่างจริงจังของ วิกรม  กรมดิษฐ์ได้เริ่มขึ้นจากนี้แล้ว

 

(ตอน2 เปิดม่านเวทีธุรกิจ)

ม่าน เวทีธุรกิจของวิกรม  กรมดิษฐ์ได้เปิดขึ้นแล้ว  หลังจากที่เขาได้ลงมือเปิดบริษัทส่วนตัว “บริษัท  วี  แอนด์  เคเอนเตอร์ไพร์ซ”ขึ้น  เพื่อเริ่มต้นทำธุรกิจส่งออกแป้งมันไปพร้อมๆกันกับบุกตลาดปลาทูน่ากระป๋องในระดับนานาชาติ  รายการยอดสั่งซื้อสินค้าที่เข้ามาในบริษัทวี  แอนด์  เคเอนเตอร์ไพร์ซมียอดเป็นที่น่าพอใจและแลดูจะดีขึ้นเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง  ส่งผลให้สภาพคล่องของเงินทุนของบริษัทเติบโตขึ้นอย่างไม่ติดขัด  ซึ่งนั่นก็เป็นนิมิตหมายที่ดีทีเดียวสำหรับการเริ่มต้น

 

 
กาลเวลาได้ฟูมฟักและแปรเปลี่ยนออฟฟิชเล็กๆของวิกรมที่มีพนักงานไม่กี่คนในตอนแรก ให้เติบโตขึ้น ในเวลาเพียง 5 ปีโฮมออฟฟิชของเขาก็ดูหนาแน่นไปถนัดตา  มีสมาชิกมดงานอยู่เต็มอัตรา  ด้วยภาพลักษณ์บริษัทที่ดูดีและน่าเชื่อถือทำให้ลูกค้าที่มาติดต่อสั่งซื้อสินค้ามีจำนวนมากขึ้นสร้างความไว้วางใจแก่ผู้มาใช้บริการ  นอกเหนือไปจากนั้นด้วยบุคคลิกลักษณะนิสัยของวิกรม  กรมดิษฐ์ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่สังคมจับตามอง  ความประณีตมีดีไซน์แต่ติดดินของวัตถุดิบปรุงแต่งที่เสริมสร้างภาพลักษณ์ของเขา  แสดงได้ถึงรสนิยมอันมีระดับที่เรียบง่ายและสมถะจากอดีตจนจวบมาถึงปัจจุบัน  ส่งผลให้เขาได้เป็นต้นแบบนักธุรกิจผู้มัธยัสถ์อีกหนึ่งตำแหน่งพ่วงไปครอง

 

สังคม ชนชั้นผู้บริหารของประเทศเปิดประตูออกให้เขาก้าวเข้าไปศึกษา ยุทธวิธีการค้า  ประหนึ่งคล้ายจะหลอมเขาให้เป็นส่วนหนึ่งของมันในสักวันหนึ่ง  ภาพความยิ่งใหญ่ของผู้มีความสำเร็จในองค์กรระดับชาติตรึงตราตรึงใจให้เขามิอาจลืมได้  มันสร้างความตื่นตาตื่นใจแก่เด็กหนุ่ม  เป็นดั่งแรงบันดาลใจให้เขาฝันถึงองค์กรขนาดยักษ์ที่มีโครงสร้างแข็งแกร่ง มั่นคงพรั่งพร้อมด้วยศักยภาพโดยมีเขาเป็นผู้ก่อสร้างเครือข่ายนั้นขึ้นมา  เขารู้สึกสนุกและท้าทายในการวางแผนเพื่อลงมือทำงาน  เพื่อรอที่จะได้พบกับชัยชนะที่รออยู่เบื้องหลังของกำแพงแห่งปัญหาที่ตั้งตระหง่านท้าทายความสามารถของเขา


ในท้องทะเลที่สงบนิ่ง  ใช่เลยจะปลอดภัยอย่างที่ตาเห็น  คลื่นลูกใหญ่ได้ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆภายใต้ผิวน้ำที่ราบเรียบนั้น  เช่นเดียวกันกับปัญหาอันหนักหน่วงก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆและปรากฎออกมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว  ในช่วงที่กราฟธุรกิจส่งออกของเขากำลังพุ่งสูงขึ้นตลอดระยะเวลาเกือบ 8 ปี  ข่าวร้ายมาเยือน  ความมั่นคงที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างได้เกิดรอยร้าวขึ้นเสียแล้ว  เขาได้รับรายงานว่าสินค้าปลาทูน่าในน้ำเกลือบรรจุกระป๋องที่ถูกสั่งซื้อจากแคนาดามูลค่านับแสนดอลลาสหรัฐถูกตีกลับ  เพราะลูกค้าเกิดข้อสงสัยในคุณภาพของปลาทูน่าซึ่งมีกลิ่นแปลกและไม่เป็นที่คุ้นเคยของผู้บริโภค  ซ้ำร้ายกว่านั้นการสูญเสียรายได้ในครั้งนั้น  เขาไม่สามารถหาผู้ชดใช้ค่าเสียหายได้  ทำให้ภาระรายจ่ายที่เกิดขึ้นทั้งจากเงินทุนที่ลงไป  และเงินได้ที่สูญหายจากการปฎิเสธรับสินค้าทะยานสูงขึ้นกว่าที่จะคิด

แต่ด้วยความคิดที่ไวและมีสติทำให้เขาสามารถพลิกหาโอกาสอันริบหรี่ในวิกฤตนี้ได้อยู่บ้าง  เขานำสินค้าที่ถูกตีกลับมาแต่งเติมด้วยน้ำมันพืชและบรรจุผลิตภัณฑ์ใหม่อีกครั้งเพื่อส่งไปขายในตะวันออกกลาง  ทำให้สามารถถอนทุนกลับมาได้เล็กน้อย  แต่เขายังคงขาดทุนไปกว่า 8 ล้านบาททีเดียว  นอกจากเหตุการณ์ครั้งนั้นแล้ว  ยังมีกรณีที่สินค้าที่มีการสั่งซื้อไปแล้วพอราคาสินค้าเกิดเปลี่ยนแปลงตกต่ำลง  ก็ส่งผลให้ลูกค้ามีอาการเกี่ยงที่จะรับซื้อสินค้านั้นๆในราคาเดิมที่เคยทำสัญญาตกลงกันไว้  ถึงแม้ว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้จะไม่ได้ส่งผลกระทบที่รุนแรงให้กับเขาเสียที เดียว  แต่การทำธุรกิจปลาทูน่ากระป๋องนั้นกลายมาเป็นกรณีศึกษาที่วิกรม  กรมดิษฐ์ต้องจดจำไปนานทีเดียว


 “เวรซ้ำ..กรรม ซัด..วิบัติเป็น..”  หลายคนคงเคยได้ยินและเข้าใจความหมายของมันดี  แต่ใครบ้างที่จะเคยเผชิญกับโชคชะตาที่เล่นตลกอย่างร้ายกาจชนิดที่ขำไม่ออกอย่างนี้บ้าง  วิกรมถือได้ว่าเป็นบุคคลคนหนึ่งที่คงจะเข้าใจและอธิบายความหมายและสาธยาย ความรู้สึกจากวลีนี้ได้อย่างลึกซึ้งทีเดียว  เพราะเขาเป็นคนหนึ่งที่เคยประสพกับเคราะห์นี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน  ชะตากรรมที่ต้องใช้การคาดเดาที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า  ชะตากรรมที่มีประสบการณ์อันร้ายกาจเป็นของแถม  ชะตากรรมที่ไม่อาจลบเลือนไปจากใจได้ตลอดกาล


เมื่อภาวะวิกฤตปลาทูน่ากระป๋องที่ทำพิษให้กับภาวะการณ์การเงินของเขาเข้าขั้นสาหัสยังไม่ทันจะฟื้นตัวหรือสร่างซาไป  ปัญหาใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมจากเรื่องราวใกล้ตัวที่เคยวุ่นวายครุกรุ่นอยู่ก็ถาโถมเข้ามาอีก  นั่นคือเกิดเรื่องราวทะเลาะเบาะแว้งอย่างใหญ่โตถึงขั้นเลือดตกยางออกภายในครอบครัว  ระหว่างคุณพ่อและวิทิตน้องชายของเขา  และเหตุการณ์นั้นก็บานปลายเมื่อคนในครอบครัวทั้งสองต่างคนต่างก็ใช้โมหะเป็นเชื้อในการห้ำหั่นกัน  จนผู้เป็นพ่อเกือบจะพรากเอาลมหายใจของลูกชายให้หลุดลอยไปในสุดท้ายของพิพาทการณ์  นายวิกรมเกือบที่จะต้องสูญเสียน้องชายคนที่ 4 ของเขาไปอย่างไม่มีวันกลับ
 

ปัญหาคาราคาซังต่างๆ นานาประดังประเดเข้ามาทั้งปัญหาภายในธุรกิจติดต่อค้าขาย  ทั้งภายในครอบครัว  ล้วนแล้วแต่เป็นเช่นดังสนิมที่เกาะกินความมั่นคงของเขา  จากที่เคยมีกลายเป็นไม่มีอะไรเลย  จนแล้วเมื่อชีวิตของเขาถึงคราวติดลบอย่างหนัก  เขายังคงจมอยู่ในห้วงแห่งความคิดนึกทบทวนเหตุและผลของปัญหาที่เกิดขึ้น  พยายามหาทางออกของวิกฤตปัญหาเหล่านั้น  ทั้งตามคำแนะนำของคนรู้จักรอบตัวและจากมโนธรรมของตนเอง


กระทั่ง เมื่อได้ทบทวนอย่างละเอียดรอบคอบแล้ว  สิ่งที่ตกผลึกเหลืออยู่ทำให้เขามองโลกด้วยทรรศนะที่กว้างไกลขึ้น  หลุดออกจากหลุมดำแห่งปัญหาที่มืดมิดนั้น  เขาตระหนักได้ถึงภาระหน้าที่ที่ยังมีอยู่  ทั้งในฐานะเจ้าของธุรกิจ  และเหนือสิ่งอื่นใดในฐานะพี่ชายคนโตของครอบครัวที่ได้รับหน้าที่เป็นเสมือน หัวหน้าครอบครัวคนใหม่เมื่อคำว่าบ้านคำว่าครอบครัวถึงความแตกแยก  เขาจึงไม่สามารถจะทำใจที่จะยอมล้มลงอยู่กับที่ยอมรับความพ่ายแพ้โดยไม่ลงมือสู้กับปัญหาที่เกิดขึ้นได้  เขาเงยหน้าพร้อมที่จะเผชิญกับสิ่งที่จะเป็น  มองค้นหาแสงสว่างในความมืดโดยใช้แสงสว่างในใจเป็นตัวนำทาง
 

คนเราเมื่อล้มแล้วต้องลุก  ท้อได้แต่อย่าถอย  หากเหนื่อยนักก็พักบ้างเพื่อที่จะมีพลังที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า  เช่นเดียวกับชีวิตของวิกรม  กรมดิษฐ์ที่ยังคงต้องสู้ต่อไป  แม้ว่าต้องล้มทั้งยืนเสียหลายครา  เสียเวลากลับไปเริ่มต้นใหม่เสียหลายหน  แต่ความทรหดอดทนและเพียรพยายามกลับไม่ลดน้อยลงเลย  เขายังคงฝ่าฟันสู้กับอุปสรรคหลากรูปแบบเพื่อคนอีกหลายคนที่ยังศรัทธาในตัวเขา  ปัญหาทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีทางออกเสมอ  หากแต่ทางออกที่ดีจะมีสำหรับผู้ที่มีสติและปฏิภาณ  พร้อมที่จะยืนหยัดรับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้นเท่านั้น

 

 

ที่มา http://www.doohoon.com/smf/index.php?topic=23186.0

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ
• วันสงกรานต์นี้เที่ยวให้สนุกเดินทางด้วยความปลอดภัยนะค่ะ 
• สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ

                        

[dr-ammy]

ขอบคุณ คุณบุษรา มากค่ะ

สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันค่ะ ^^