วันหยุดสุดสัปดาห์ ณ ชาร์เลอรัว (Charleroi)

ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ เราก็มาเดินเล่น

สวัสดีปีใหม่ไทยครับ

หลังจากบันทึกก่อนๆ ที่ผมได้บอกเล่าว่า ตามปกติในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นั้น จะเป็นเวลาที่ภาควิชาปิดทำการ ไม่สามารถเข้าห้องแล็บได้(นอกจากกรณีพิเศษอื่นๆ) ดังนั้นในวันหยุดสุดสัปดาห์ จึงเป็นเวลาที่เหมาะสมที่พวกเราจะเดินทางไปท่องเที่ยว ตามแต่ใจจะปรารถนา และอีกอย่าง ในวันสุดสัปดาห์ ค่าตั๋วรถไฟในเบลเยี่ยมจะถูกลงครึ่งนึงของราคาปกติ เพราะเป็นโปรโมชั่นให้คนทำงานออกเดินทางไปเที่ยวกัน

หลังจากที่คิดๆ ว่าจะไปเที่ยวไหนดี Charlotte หนึ่งในสมาชิกในกลุ่มวิจัย ก็ได้เชิญชวนให้เพื่อนๆ ที่เที่ยวที่เมืองอันเป็นบ้านเกิดของเธอ คือ เมือง Charleroi โดยเธอรับหน้าที่เป็นไกด์ และเป็นเจ้าภาพมื้อเที่ยงที่บ้านของเธอเอง

ด้านหน้าสถานีรถไฟชาร์เลอรัว

ในทริปนี้มีสมาชิกเดินทางทั้งหมด 5 คน คือ ชาร์ล็อต ชาวเบลเยี่ม(เจ้าภาพ) เซดเดอริก ชาวฝรั่งเศส อากินะ ชาวญี่ปุ่น พี่ลูกหมี และ ผม ชาวไทย โดยจุดมุ่งหมายที่นัดกันคือ สถานีรถไฟชาร์เลอรัว ผม พี่ลูกหมี และเซดเดอริก เดินทางด้วยรถไฟไปด้วยกันจากเมือง ลูแวง-ลา-เนิฟ อันเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัย เนื่องจาก๙าร์เลอรัวอยู่ทางทิศใต้ของกรุงบรัสเซลส์ เช่นกันกับลูแวง พวกผมจึงไม่ต้องเดินทางเข้าบรัสเซลส์ก่อน ค่ารถไฟ ไปกลับ 7 ยูโร พอถึงสถานีชาร์เลอรัว พ่อและพี่ชายของชาร์ล็อตก็เอารถมารับเราไปเที่ยวกัน

สมาชิกร่วมทริป จากซ้ายไปขวา ผม อากินะ ชาร์ล็อต เซดเดอริก หน้าสุด พี่ลูกหมี

เราเดินทางไปที่สวนสาธารณะเพื่อไปเก็บภาพ สวนสวยๆ และสถาปัตยกรรมงามๆ ของสิ่งก่อสร้าง

เดินเล่นในสวนยามเช้า มีหมอกด้วย (เวลาประมาณ 10.00 แล้ว)

จากนั้นก็เดินทางไปที่เนินเขาแห่งหนึ่ง ซึ่งเกิดจากการทำเหมืองแร่ แล้วนำเอาเศษดิน หิน มากงไว้ นานเข้าก็สูงเป็นภูเขา มีต้นหญ้าเกิด และมีทุ่งดอกเดฟโฟดิลขึ้นกลางหุบเขาบนเนิน แต่เสียดาย ดอกไม้เหี่ยวไปแล้ว เดินรอบๆเนินเขาชมวิวตัวเมือง ชาร์เลอรัวค่อนข้างจะเป็นเมืองอุตสาหกรรมมากกว่าเมืองท่องเที่ยว จึงไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวมาที่นี่มากนัก

บนเนินเขา ด้านหลังเหี่ยวๆแห้งๆ คือทุ่งดอกเดฟโฟดิลเหี่ยว

จากเนินเขาเราก็เดินทางไปยังพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ โดยรถของพ่อ และพี่ชายของชาร์ล็อต พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นที่จัดแสดงเกี่ยวกับความเป็นมาของเหมืองแร่ ที่เป็นอุตสาหกรรมของเมือง และอนุสรณ์สถานรำลึกถึงเหตุการณ์โศกนาฏกรรมไฟไหม้เหมือง ซึ่งทำให้มีคนงานนานาชาติตายหลายร้อยคน

ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์

จากนั้นเราก็นั่งรถต่อไปกินอาหารเที่ยงที่บ้านชาร์ล็อต ระหว่างทางเราแวะชมโบสถ์ที่สวยงามแห่งหนึ่ง

ที่บ้านของชาร์ล็อต แม่ของเธอเตรียมอาหารไว้ให้พวกเรา อร่อยมากๆ กินกันจนอิ่มเลยทีเดียว พ่อแม่ของชาร์ล็อตใจดีมากๆ

พอช่วงบ่ายเราก็เดินทางเพื่อไปเดินชมตัวเมืองกัน แต่ช่วงบ่าย อากินะ ขอตัวกลับก่อเนื่องจากเธอต้องกลับไปที่บรัสเซลส์

ดอกไม้งามๆระหว่างเส้นทางชมเมือง

เดินชมเมืองไปเรื่อยๆ ถ่ายรูปกับรูปปั้นตัวการ์ตูน ชมโบสถ์ ศาลาว่าการเมือง ย่านถนนโบราณ และสิ่งที่ชอบคือ มีการแจกชาลิปตันรสใหม่ฟรี คนละ 1 กระป๋อง ถึงจะเป็นการโฆษณา แต่เรามีรึจะไม่ชอบ ของฟรีในยุโรปไม่ได้หาง่ายๆนะ ^^

เดินเล่นจนทั่วเมืองแล้วก็เดินทางกลับลูแวงกัน ขอบคุณชาร์ล็อตและครอบครัวมากๆ ที่ชวนเราไปเที่ยวชมเมือง และขอบคุณยิ่งๆ สำหรับอาหาร (ฟรี) ^^

ส่วนงานของผมช่วงนี้กำลังทำปฏิกิริยาซ้ำเพื่อเก็บเกี่ยวผลิตภัณฑ์ไว้ใช้ในขั้นตอนต่อไป รู้สึกว่าเมื่อทำในปริมาณมากๆแล้ว งานไม่ค่อยเวิร์คแฮะ ยังไงต้องหาทางสกัดเอาสารออกมาให้ได้ สู้ต่อไป!!!!!!

เขียนใน GotoKnow โดย จารุพงษ์ แสงบุญมี
ใน บันทึกริมทาง

คำสำคัญ (Tags): #belgium#charleroi

หมายเลขบันทึก: 351324เขียนเมื่อ 12 เมษายน 2010 20:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน