น้องไลน์ร้องไห้ไม่ยอมขึ้นจากทะเล

น้องไลน์ร้องไห้ไม่ยอมขึ้นจากทะเล

       การเดินทางไปทะเลครั้งนี้  มีเด็กเล็กหลายคนที่เป็นเด็กเขมร ที่แม่อยากให้ลูกไปเห็นทะเล  ในครั้งนี้ก็มีน้องไลน  ซึ่งเป็นประมาณ 2 ชวบ 4 เดือน และมีน้องเล็กๆที่ไปด้วยแต่มีพี่หรืนเคอยเลี้ยงอยู่  ตอนแรกเจ้าไลนไม่ยอมให้ครูจิ๋วอุ้มเพราะไม่สนิท และที่สำคัญคือครูจิ๋วไม่ค่อยได้เข้าที่ศุนย์เด็ก ด้วยภาระกิจอื่นมีมาก

        น้องไลน์ตื่นเต้าตั้งแต่ขึ้นรถ  พอรถออกเด็กคนอื่นเมารถ แต่น้องไลนืกลับส่งเสียงร้องเพลงตลอดทาง เห็นรถก็ตระโกนเรียกครูด้วยภาษาเขมร  พอไม่ถึงน้องไลน์นั่งมองทะเลด้วยสายตาที่ละห้อยมาก เพราะครูยังจัดการอาหารไม่เสร็จ ต้องรอครูจัดอาหาร จัดน้ำดื่ม ผลไม้ และขนมให้เรียบร้อยก่อน  เพราะตอนเที่ยงเด็กขึ้นมาก้ได้กินทันที

         เมื่อครูจิ๋วจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ก้พาเด็ก 5 คน ลงทะเล  น้องไลน์สนุกสนานมากกับการโต้คลื่นที่ซัดมา  เล่นจนตาแดงมาก ครูจิ๋วก็กลัวจะไม่สบาย แต่กลับร้องไหไม่ยอมขึ้นทะเล  จนต้องบอกให้ทุกคนไปกินข้าวเที่ยงก่อนแล้วค่อยลงมาใหม่

          น้องไลน์เป็นเด็กที่ติดแม่มาก ฟังจากครูไพโรจน์เล่าให้ฟัง ไม่เห็นหน้าแม่อย่าหวังเลยที่จะกินแล้ว  แต่ครั้งนี้คนละเรื่องเดียวกันเลย  น้องไลน์กินข้าวเหนียวกับหมูทอดหมดไป 1 จานเต็มๆๆ กินเสร็จเดินลงทะเลเฉยเลย  จนต้องให้พี่จับไว้ก่อน บอกว่าต้องรอครูจิ๋วก่อน ให้ครูได้กินข้าวบ้าง กินเสร็จเดี่ยวครูพาลงไป  ซึ่งพวกเขา 5 คนนั่งมองครูจิ๋วตลอดเวลา ว่าเมื่อไรจะกินเสร็จ  พอครูจิ๋วกินน้ำเท่านั้นแหล่ะ ทั้ง 5 คน ลุกตามครูจิ๋วหมด ดึงแขนลงทะเลทันที

          เมื่อถึงเวลา 15.30 น. ครูจิ๋วก็นัดเด็กๆๆทุกคนไปอาบน้ำ ให้สะอาดเตรียมตัวกลับศูนย์เด็กกัน  ยกเว้นน้องไลน์ไม่ยอมขึ้น ร้องไห้เสียงดังมาก  จนครูต้องบอกว่าเอาไว้ครั้งหน้าพวกเรามากันใหม่  แต่วันนี้มันมืดแล้วเพราะฝนใกล้จะตกเดียวกับถึงบ้านพักจะมืด พ่อแม่จะคอย  แต่น้องไลนืก็ยังร้องไห้อยู่ ครูจิ๋วอุ้มไปอาบน้ำทันที

          คณะเด็กๆๆข้างกลับนอนหลับกันอย่างสนิทจนถึงศูนย์เด็ก เป็นเวลา 18.30 น. กลับมาด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขของเด็กๆๆ

 

[นางสาว ทองพูล บัวศรี]

ได้พบน้องไลน์ล่าสุดตอนที่พวกเราไปเที่ยวดรีมเวิลด์ น้องไลนไปกับแม่และน้อง ซึ่งมีความสุขมาก