ความกังวลใจของแม่
เมื่อวานได้รับโทรศัพท์จากคุณแม่ท่านหนึ่ง ลูกเพิ่งออกจากโรงพยาบาลหลังมารักษาโรคซึมเศร้า 2 สัปดาห์ หลังกลับบ้าน ครอบครัวก็เฝ้าดูแลใกล้ชิด พบปัญหาว่าอาการไม่สงบนัก เดี๋ยวก็มีอาการเหมือนผีเข้า ท่าทาง คำพูดคล้ายๆ กับคุณยายที่เสียชีวิตไปแล้ว กิจวัตรต้องได้ช่วยเหลือ ได้มาพบแพทย์ก่อนนัด แพทย์ปรับลดยาบางตัวให้ แนะนำพฤติกรรมบำบัด และนัดมาตรวจคลื่นสมอง ปัญหาที่ประเมินได้ แม่ไม่เข้าใจ แม่เรียกการตรวจคลื่นสมองว่าการกระตุ้นไฟฟ้า แล้วก็ไม่อยากมาทำกลัวจะเป็นอันตรายต่อลูก แม่ไม่มั่นใจเรื่องการปรับยา ประสบการณ์คือ ปรับลดยาทีไรลูกอาการแย่ลงทุกที คำถามของแม่ก็คือจะทำอย่างไรดี?
โรคซึมเศร้าเป็นปัญหาที่สำคัญของวงการสาธารณสุข เป็นโรคเรื้อรัง ผู้ป่วยจะมีอาการเหล่านี้คือไม่มีความสุข เบื่อหน่ายท้อแท้ ไม่อยากได้อยากดีไม่อยากทำอะไร หมดเรียวหมดแรงแม้จะลุกมาทำกิจวัตรก็แสนยากเย็น หมดสนุกกับกิจกรรมที่เคยทำ เคยดูทีวีสนุกก็ไม่สนุกแล้ว แยกตัวมากขึ้น ไม่อยากพบปะใคร มองตนเองด้านลบ ตำหนิตนเอง มองว่าตนเองไม่มีคุณค่า มองคนอื่น มองโลกด้านลบ หงุดหงิด กระวนกระวายใจ บางคนก็ซึมเฉย อยู่ท่าเดียวนานๆ สมาธิไม่ดี ประสิทธิภาพการเรียนหรือทำงานลดลง เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ วิตกกังวล อาการวิตกกังวลจะพบบ่อย ความรู้สึกทางเพศลดลง บางคนมีอาการทางจิตร่วมด้วย ผู้ป่วยส่วนหนึ่งมีความคิดเรื่องการตายหรือมีความคิดอยากตาย ซึ่งแพทย์จะมีเกณฑ์การวินิจฉัยที่ชัดเจน และระดับความรุนแรงก็มากน้อยต่างกันไป
การรักษานอกจากยาต้านเศร้าถ้ามีอาการทางจิตอย่างรายนี้ ก็ให้ยาต้านอาการทางจิตร่วมด้วย รวมถึงยากลุ่มอื่นๆ ตามความจำเป็นในแต่ละราย ผู้ป่วยหลายคนหลังออกจากโรงพยาบาล กลับไปฟื้นฟูที่บ้าน อาการอาจเปลี่ยนแปลงได้ในแต่ละคน หลายครอบครัวยังคงมีข้อคำถามที่ต้องการความช่วยเหลือ ในรายนี้ได้ให้ความมั่นใจแก่คุณแม่ถึงการรักษาของแพทย์ ยาที่ปรับลดลงเป็นอีกกลุ่มซึ่งไม่ใช่ยาต้านเศร้าที่เคยปรับลดคราวนั้น และอธิบายเกี่ยวกับการตรวจคลื่นสมองซึ่งไม่น่ากลัวอย่างที่คิด บางคนแพทย์อาจสงสัยเรื่องโรคลมชัก ก็ต้องหาสาเหตุให้ครอบคลุม เธอเข้าใจ บอกว่าสบายใจขึ้น เย็นนี้จะพาลูกไปออกกำลังกาย ตามที่แพทย์และพยาบาลแนะนำ และจะมาตามนัด
จะเห็นว่าสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เกิดจากความไม่เข้าใจ ญาติได้ปรึกษา ได้รับข้อมูลก็คลายกังวลลงได้ นำมาสู่การรักษาที่ต่อเนื่อง
ความเห็น (3)
ขอบคุณมากค่ะ ที่มีเรื่องราวดีดีมาให้อ่าน จะติดตามอ่านต่อไปนะคะ หากครูอ้อยลืม ก็ไปเรียกมาอ่านนะคะ
ครูอ้อย
ขอบคุณคุณครูอ้อยค่ะที่ติดตามเรื่องเล่ามาตลอด ครูอ้อยเองก็มีเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันเช่นกัน ชื่นชมค่ะ
ครูอ้อยค่ะ
ภาพหลานน้อยน่ารักมากค่ะ เป็นคุณยายยังสาวนะค่ะ