ชื่อเรื่อง ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 จังหวัดฉะเชิงเทรา
ผู้วิจัย กฤษณชัย นัดพบสุข
ปีที่วิจัย พฤษภาคม 2550
วัตถุประสงค์ของการวิจัย
1.เพื่อศึกษาปัญหาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 จังหวัดฉะเชิงเทรา
2. เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 จังหวัดฉะเชิงเทรา
วิธีวิจัย เชิงสำรวจ
ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง(Purposesive Sampling)เป็นกลุ่มผู้ปฏิบัติงานด้านเทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียน 8 คน ฝ่ายบริหารและฝ่ายสนับสนุนการสอน 2 คนและจากกลุ่มสาระการเรียนรู้ 8 กลุ่ม กลุ่มสาระละ 2 คน รวมเป็น 26 คน
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย
เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถามที่สร้างขึ้นตามกรอบขององค์ประกอบของเทคโนโลยีสารสนเทศ มีลักษณะเป็นแบบสำรวจ แบบเติมคำ และแบบมาตราส่วนประมาณค่า ซึ่งผู้วิจัยได้สร้างแบบสอบถามขึ้นจำนวน 2 ฉบับ
ฉบับที่ 1 แบ่งออกเป็น 3 ตอน คือ
ตอนที่ 1 เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับภูมิหลังของผู้ตอบแบบสอบถาม มีลักษณะเป็นแบบสอบรายการ
ตอนที่ 2 เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับปัญหาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 ซึ่งเป็นแบบสอบถามแบบประมาณค่า (Rating Scale) สร้างตามแบบของลิเคิร์ท ซึ่งมี 5 ระดับ คือ มากที่สุด มาก ปานกลาง น้อย และน้อยที่สุด จำนวน 58 ข้อ
ตอนที่ 3 เป็นแบบสอบถามแบบตรวจสำรวจรายการ (Checklist)ปลายเปิดให้เลือกตอบเกี่ยวกับข้อเสนอแนะในการแก้ไขการปัญหาใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 จังหวัดฉะเชิงเทรา จำแนกเป็น 4 ด้านคือ ด้านฮาร์ดแวร์ ด้านซอฟต์แวร์ ด้านฐานข้อมูล และด้านบุคลากร
ฉบับที่ 2 เป็นรายการปัญหาการใช้เทคโนโลยีสรสนเทศของโรงเรียนที่ได้วิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถามฉบับที่ 1 นำข้อที่มีค่ามัธยฐาน 3.5ขึ้นไป และค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ที่มีค่าตั้งแต่ 1.50 ลงมา ใช้ในการประชุมระดมสมองคณะทำงานเฉพาะกิจเพื่อหาแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2
วิธีเก็บรวมรวมข้อมูล
สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล
การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้การวิเคราะห์ด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป SPSS for Windows เพื่อหาค่าสถิติดังนี้
การแปลความหมายของค่ามัธยฐานเป็นดังนี้ (จุมพล พูนภัทรชีวิน,2529หน้า 14)
ค่ามัธยฐานตั้งแต่ 4.50 ขึ้นไป หมายถึง ปัญหาอยู่ในระดับมากที่สุด
ค่ามัธยฐานตั้งแต่ 3.50-4.49 หมายถึง มีปัญหาอยู่ในระดับมาก
ค่ามัธยฐานตั้งแต่ 2.50-3.49 หมายถึง มีปัญหาอยู่ในระดับปานกลาง
ค่ามัธยฐานตั้งแต่ 1.50-2.49 หมายถึง มีปัญหาอยู่ในระดับน้อย
ค่ามัธยฐานตั้งแต่ 1.49 ลงไป หมายถึง มีปัญหาอยู่ในระดับน้อยที่สุด
ผลการวิจัยพบว่า
ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเบญเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 ด้านฮาร์ดแวร์ พบว่า ปัญหาการจัดหาเครื่องคอมพิวเตอร์ให้เพียงพอในการเรียนการสอนและจัดหาอุปกรณ์ต่างๆ อยู่ในระดับมาก ด้านซอฟต์แวร์ปัญหาการติดตั้งโปรแกรมหรือระบบป้องกันไวรัสสำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ การจัดทำเว็บไซตืของโรงเรียนเพื่อประชาสัมพันธ์ข้อมูล ข่าวสารอยู่ในระดับมาก ด้านฐานข้อมูลปัญหาการรวบรวมจัดเก็บและทำทะเบียนสื่อการเรียนการสอนในลักษณะศูนย์รวมสื่อ การจัดทำฐานข้อมูลนักเรียน บุคลากร อาคาร สถานที่ อยู่ในระดับมาก ด้านบุคลากรปัญกาการมีบุคลากรที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญรับผิดชอบงานเทคโนโลยีสารสนเทศโดดยตรงอยู่ในระดับมาก
แนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีสรสนเทศ โรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฏิ์ 2 ด้านฮาร์ดแวร์พบว่า ควรจัดคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศให้เพียงพอกับการใช้งาน ควรจัดหาซื่อโปรแกรมสำเร็จรูปให้เพียงพอ ควรส่งเสริมสนับสนุนจัดทำฐานข้อมูลเพื่อใช้ร่วมกัน ควรฝึกอบรมการใช้คอมพิวเตอร์เบื้องต้นแก่บุคลากรทุกคนอย่างต่อเนื่อง
มาเยี่ยมชมผลงานชิ้นที่ ๑ ครับ ok ครับ