บางครั้งเหตุการณ์รอบๆ ตัวเรา สามารถกระตุกให้เราคิดได้เหมือนกันค่ะ...
พี่สาว แม่ค้าข้าวแกงชาวใต้ ผู้ที่พอลล่าเอาท้องไปฝากเป็นประจำสำหรับมื้อเช้าก่อนทำงาน เพราะติดใจรสชาติอันเข้มข้น จี๊ดจ๊าด จัดจ้านของอาหารใต้ ที่มีทั้ง เผ็ด เค็ม หวาน และรสอร่อย อิอิ ...
พอลล่าไม่ชอบทานเผ็ด แต่ชอบทานอาหารใต้ที่เข้มข้น แบบว่า...ทานกับข้าวน้อยๆ ก็อร่อยแล้วค่ะ ทีติดใจนอกจากจะเป็นรสชาติอาหารแล้ว ยังติดใจความมีอัธยาศัยอันดีของพี่เขาด้วยค่ะ ประมาณว่ามีน้ำใจให้ข้าวพอลล่าเยอะกว่าปกติ ..แหม..ก็คนเค้าทานจุ นี่นา หุหุ ..แบบว่าบอกกันครั้งเดียว ครั้งต่อไป จัดให้เลยค่ะ พี่เขาชอบมาปรึกษาหารือพอลล่าหลายๆ เรื่องด้วย เราก็ชอบพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์อยู่แล้ว อิอิ...พี่เขาจะซื้อรถ สอบใบขับขี่ แม่ป่วย แม้กระทั่งเติมเงินโทรศัพท์มือถือ พอลล่าก็ช่วยเติมให้พี่เขาค่ะ บางครั้งพอลล่าไม่ได้เอากระเป๋าสตางค์มาหรือพี่เขาไม่มีเงินทอน พอลล่าก็ติดไว้ก่อนได้ด้วยค่ะ แป่วววแต่จริง..อิอิ
เช้าวันนี้พอลล่า ไปทานข้าวร้านพี่สาว ตามปกติค่ะ เลือกกับข้าวสองอย่างผัดปลาดุกและผัดวุ้นเส้น เป็นเมนูที่ทานประจำค่ะ
เมื่อได้ข้าวราดแกงสมใจ...และแล้ว...สายตาสั้นๆ ของพอลล่าก็เหลือบไปเห็น น้ำซุปร้อนๆที่พี่สาวบอกว่า... เอาไว้สำหรับคนที่สั่งข้าวผัด พี่จะมีน้ำซุปแถมด้วย...ทันใดนั้น ความคิดบางอย่างแวบๆ ขึ้นมาทันที.....โหย...เราซื้อข้าวไม่ผัด กับกับข้าวสองอย่าง แต่อยากทานน้ำซุปนี่นา น่าจะแถมให้เราบ้างนี่นา(พอลล่านึกในใจ) แล้วถามไปบัดนาว ว่า... พี่สาวคะ หนูขอแถมถ้วยนึงค่ะ!! ....พี่สาว หยุดนิดนึง..แล้วบอกว่า ห้าบาทค่ะ !!!!! พี่จะตักให้ถ้วยใหญ่ๆเลย...เอาไหม.... พอลล่าชะงัก...เอ....แล้วมาเก็บตังค์เราทำไมอ่ะ แค่น้ำซุปถ้วยเดียวให้เราไม่ได้...ตอบกลับไปเร้ยพอลล่า.....หนูไม่เอาก็ได้...แค่อยากชิมเฉยๆ คิดว่า แถมสำหรับซื้อข้าวอย่างอื่นด้วย แล้วก็หันขวับ!!ไป นั่งทานที่โต๊ะ ...อย่างอารมณ์ งงๆ แต่อร่อย อิอิ
ไม่นานนัก พอลล่าทานข้าวได้สักสองสามคำ พี่สาวเดินมาที่โต๊ะ พร้อมถ้วยน้ำซุปใบย่อมๆ หอมๆ มาวางให้ที่โต๊ะ ...แล้วยิ้มก่อนจะบอกว่า...เมื่อกี้มีคนอยู่เยอะ เขามาซื้อกับข้าวอย่างอื่น พี่กลัวว่าเขาจะขอเหมือนกัน แล้วอาจจะไม่พอสำหรับคนที่ซื้อข้าวผัด ..อ่ะ พี่เอามาให้ชิม ลองชิมดูนะ อร่อยไหม...
พอลล่ารู้สึกจุกๆ บอกไม่ถูก อยากจะอิ่ม อยากจิบน้ำเพื่อให้คล่องคอขึ้นมาทันที...แล้วที่เราคิดเมื่อสักครู่นี้ล่ะ...เราคิดว่า พี่เขาไม่ยอมตักให้เรา แค่เราขอน้ำซุปถ้วยเดียว จะมาเก็บตังค์เราอีก.... หันไปมองหน้าพี่เขา...พี่หนูไม่เอาหรอกค่ะ ....พี่สาวยิ้ม เอาไปเถอะ พี่ให้ชิมดูนะ แล้วก็เดินกลับไปที่ร้าน พอลล่ายังอึ้งๆอยู่แต่ก็ขอบคุณพี่เขาไปเบาๆในคอ...ขอบคุณค่ะพี่
ระหว่างทานข้าวพอลล่า นึกทบทวนเหตุการณ์ การตัดสินคนอื่น ของตัวเอง..เราคิดว่าพี่เขาหวงน้ำซุป ทำไมเราถึงไม่คิดอย่างอื่นบ้าง ไม่เข้าใจเขาบ้าง ถ้าทุกคน ขอพี่เขาเหมือนเราแล้วจะทำยังไง...พี่เขาคงลำบากใจมากๆเลยอ่ะ..เฮ่อ....เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวจะจัดการ แต่ขอทานก่อน
เมื่อทานข้าวและน้ำซุปที่แสนอร่อย จนหมดเกลี้ยง... พอลล่าเดินกลับไปที่ร้าน ยิ้มอย่างหวานที่สุดแล้วบอกพี่สาวว่า ขอบคุณค่ะพี่ พอลล่าจ่ายตังค์พี่นะคะ พี่สาวยกมือปัด โบกไปมาพร้อมพูดว่า ไม่ต้อง ไม่ต้อง... พอลล่ารู้ดีว่าให้กับมือพี่เขาไม่เอาแน่ๆ เลยหยอดใส่กระป๋องเงินของพี่เขา แล้วรีบเดินออกมาโดยเร็ว
ขอบคุณพี่สาวผู้ใจดี ขอบคุณบทเรียนของการตัดสินคนในวันนี้ ....ที่พอลล่าคงจดจำไปนานเท่านานค่ะ
ต่อไปหยุด ความคิดก่อนตัดสินคนอื่นนะพอลล่า....
แล้วคุณล่ะคะ เคยตัดสิน ใครไหมคะ..???....
หรือเคยทบทวนคำพูด หรือคำถามของใครบางคนไหม ว่าเขาพูดมาเพราะเขารู้สึกอย่างไร???
เช่น คุณรักผมไหม คุณรักผมแค่ไหน??? ดูหวาน นะคะ ...แต่..
ผมอยากไปหาคุณ ... จริงไหม.?? แต่ละคำ ตีความได้มากมาย แต่ขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะทนรอ ห้อยแขวน ได้มากเพียงใด ที่รู้ๆต้องกลับไปทบทวน U Theory (การครุ่นคิด ใคร่ครวญ อย่างแยบคาย)ใหม่ซะแล้ว
พอลล่า...
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ นะคะ ทุกท่าน
จองงง นะครับ
มีแต่เชื่อใจจ้าพอลล่า..ไม่รู้ตัดสินคนด้วยการเชื่อใจ...นี่มันจะเป็นยังไงต่อไปน้อ...
ฝันดีเช่นกันจ้าพอลล่าจ๋า...
ผมก็ต้องขอโทษเหมือนกัน
ขอบคุณครับ
อิอิ..จองเกือบทัน ^^
แวะมาทักทายพี่พอลล่าคะ
รูปน่าทานมากๆคะ
คำพิพากษา...
ไอ้ฟัก...
นวนิยายเรื่องเยี่ยมของชาติ กอบจิตติ
นี่ก็เป็นเรื่องที่ดีที่เกี่ยวกับการตัดสิน...หรือตัดสินคนอื่น-
...
สบายดี..นะครับ
คิดถึง เช่นกัน
เอาดอกไม้มาฝากค่ะ.
แวะมาทักทายค่ะ น้องพอลล่า
แสดงว่ายังมีบุญอยู่นะคะ ได้กินน้ำซุปฟรี...555
สวัสดีค่ะพี่พอลล่า
พออ่านแล้วก็เปลี่ยนความคิดเลยนะค่ะ
จากการที่มองแม่ค้าในทางที่ไม่ดี
แต่แท้จริงแล้วการที่เค้าแสดงออกแบบนั้น
เป็นเพราะเค้าอาจจะมีเหตุผลอื่นที่เราไม่รู้ก็ได้
การตัดสินคนนี่ก็เป็นเรื่องยากมากเลยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีค่ะ ^_^
สวัสดีครับพอลล่า
ดีจังครับเรื่องราววันนี้ เดย์อ่านแล้วก็เข้าใจเลยว่าเราก็เคยอยู่ในสถานะการณ์ต่างๆที่คล้ายๆแบบนี้แล้วคงเผลอตัดสินไปแล้ว ^6^
เหมือนเดย์แหละครับ ผู้โดยสารมารอเช็คอินขึ้นเครื่องเยอะๆ แล้วบางคนน้ำหนักสัมภาระเกินเยอะ ใจจริงจะแถมให้ และไม่คิดตังค์ แต่ต้องเก็บตามกฏเพื่อให้ผู้โดยสารท่านอื่นๆที่อยู่รอบๆนั้นจะได้ไม่เอาอย่าง และวินัยเสียกัน อิอิ
ฝันดีครับผม ;)
ไหงมาลงท้ายบันทึกด้วยเรื่องรักๆน๊อ???? พอลล่า 555
สวัสดีค่ะ
เรื่องเล่าสร้างสรรค์เช่นนี้ ... ชอบมาก ๆ ค่ะ
หากเป็นตัวเอง ตอนแรกก็คงคิดคล้าย ๆ กันค่ะ แต่การคิดใคร่ครวญอีกครั้งด้วยใจที่เปิดกว้าง ก็ทำให้เราเข้าใจไม่ยากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
ชอบมากกกกกกกกก.....อีกแล้ว
จะเก็บไว้เตือนใจตน......เผื่อเผลอ...คิดไว...ให้ค่า.....ตัดสินคนอื่น
ชื่นชอบ....ชื่นชมยิ่ง
ธิรัมภา
จะไปหาเนี่ย...
อยู่หรือเปล่า