มันก็แค่สีเสื้อ..
ใครว่าเราเป็นเส้นขนาน ไม่จิ๊ง ไม่จริง..
ใครว่าเราไม่มีทางสมานฉันท์ ไม่จิ๊ง ไม่จริง..
ใครว่าเราทะเลาะกันจะเอาเป็นเอาตาย ไม่ีจิ๊ง ไม่จริง..
มันก็แค่สีเสื้อ.. แต่เนื้อๆแล้ว อิอิ..
ความเห็น (22)
แวะมาเยี่ยมครับพี่...
จ๊าบ มากๆ เลยค่ะพี่ท่าน เหลืองแดงที่ดงหลวง พ่วงด้วยมิตรภาพ ก็แค่สีเสื้อ เชื่อๆ ค่ะ หากแต่เนื้อๆ แล้ว อ้ะๆ ต้องไปแอบเปิดเสื้อ ดูเนื้อในกันเอง ;) ...
ว่าไปสีเสื้อ ก็แค่สัญลักษณ์ หาใช่ประเด็นสำคัญไม่ หากแต่สิ่งแตกต่าง ชวนให้หวั่นไหว แสดงนัยยะหลากหลายกันไป จุดประกายเผยไต๋ได้เห็นกัน นั่นคือมุมความคิด หุ หุ ...
ส่วนลึกอยู่ที่ใจครับ รักกันดีกว่าสีไหนๆก็ไทยด้วยกัน บรรพบุรุษรักษาไว้ ด้วยเลือดเนื้อแล้วเราจะมารบกันทำใม เลือดไทยแท้ต้องรักกันครับ
ไม่ใส่ทั้ง 2 สี
มีแต่สีจ๊าบๆ เขียว เหลือง แดง
ไทยเดียวกัน
สามัคคี เพื่อ พ่อ ค่ะ
- มันแค่สีเสื้อจริง ๆ
- สีอะไรก็ตามล้วนไทยด้วยกันนะคะ
- รักกันไว้เถิด
คิดถึงน้องหนานเกียรติ์ครับ
น้องปูครับ สองคนนี้ขึ้นเวทีอภิปรายเรื่องการเพิ่มผลผลิตมันสำปะหลังด้วยวิธีอินทรีย์ครับ เขาประสบผลสำเร็จในงานที่ทำ ไม่ได้คิดเรื่องสีเสื้อแต่อย่างใดครับ
#3#4#5#6#7 ขอบคุณครับ คุยกัน มีสติ ไม่ตั้งกำแพง เพราะเราก็เป็นคนไทย อย่างที่ทุกท่านกล่าวครับ แต่สำหรับสองคนในภาพนี้ เป็นเพื่อนรักกันด้วยครับ
สวัสดีครับพี่บางทราย
สีสดใสได้อารมณ์ครับ แดงกับเหลืองเป็นแม่สีด้วยกันทั้งคู่ แรงทั้งคู่ครับ หะหะ
อ๊ายยยยย น้องสุมิตรชัย เราไม่ได้เจอะกันนานมากเลยนะ คิดถึงครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะท่านพี่บางทราย มาทายทักสบายๆ ก่อนไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ค่ะ ;)
แว่วๆ ว่าศิษย์พี่จะไปเรียนหนังสือมื้ออื่นรึคะ จะรอเก็บตกติดตามเรียนรู้อยู่ทางไกลค่ะ
เดินทางปลอดภัย เจ้าค่ะ
จุ๊ จุ๊ ไปเอาข่าวมาจากไหนล่ะน้องสาว อือออ ไม่ได้ไปเรียนครับ บอกยกเลิกไปแล้วเพราะ Team Leader ยื่นเงื่อนไขที่เราปรับไม่ได้ เลยต้องขอยกเลิกไป เอาไว้โอกาสใหม่ (หากมี) ครับ
พี่บางทราย สวัสดีครับ
คนใส่เสื้อสีแดง ใส่หมวกดาวแดงด้วยครับ ฟ้องๆๆๆ (เลียนแบบ Big จิ๋ว อ้ะเปล่า..ฮา)
เรื่องสีเสื้อนี่ผมคิดว่าเป็นแค่อาการที่ผุดออกมาจากรากที่ลึกๆ ลงไป...
ผมยังคิดเล่นๆ ว่า จริงๆ แล้ว ไม่ว่าเหลือง แดง ชมพู หรือสีอะไรก็ตาม มีจุดมุ่งหมายหลักสุดท้ายเดียวกัน คือ สังคมที่เป็นธรรม & ประชาธิปไตยที่แท้จริง - เพียงแต่ว่าแต่ละกลุ่ม เลือกที่จะเชิดชู หรือต่อต้าน ใคร (หรืออะไรบางอย่าง) ตามที่ตัวเองยกขึ้นมาเท่านั้น
นำดอกไม้มีสีมาฝากด้วยครับ สังเกตสีดีๆ มีทั้งแดง เหลือง และชมพู ด้วย..อิอิ
ก้าวหน้าจริงๆ ดอกกุหลาบ มองเผินๆยังคิดว่าดอกจริงด้วยซ้ำไปครับ
ทุกสีเป็นคนไทย หากปลดเอาความแตกต่างออกไป ก็เป็นญาตพี่น้องกันหมด นะครับ สงสารคนกรุงเทพฯ
บังเอิญ อ่านเจอ ในบล๊อคครับ "บ้าน หนองหมูมีวัดป่าภูเพ็ก เป็นที่ตั้งของสำนักสงฆ์ ที่พระอาจารย์ภมรศักดิ์ชาวกรุงเทพฯ
มาเป็นเจ้าอาวาส เป็นพระปฏิบัตืที่อนุรักษ์ป่าไม้ และร่วมมือกับชาวบ้านดูแลป่าไม้จนป่าชุมชนบ้านหนองหมูได้รับรางวัลธงพระราชทานจากองค์สมเด็จมาหลายปีแล้ว ป่าภูเพ็กจึงเป็นแหล่งศึกษา เรียนรู้ เรื่องการจัดการป่าชุมชนของท้องถิ่น "
เคยรู้จักกับ พระอาจารย์ภมรศักดิ์ ในสมัยที่ท่าน เป็นฆราวาส วันที่ท่านบวช ได้ไปร่วมงานบวช ของท่านด้วย หลังจากที่ท่านบวฃแล้วก็มีโอกาสได้ไปกราบท่านอยู่ไม่กี่ครั้ง จากนั้นก็ได้ข่าว่า ท่านได้ธุดงค์ไปตามป่าเขา หลังจากนั้นก็ไม่ได้ข่าวอีกเลย
อยากทราบว่า พอจะมีวิธี ติดต่อท่านได้อย่างไรว่า ท่านยังอยู่ที่วัดป่าภูเพ็กอยู่อีกหรือไม่ เพราะว่า บทความที่อ่านเจอนั้น ปี2007
ขอความกรุณาด้วยครับ
ทอมครับ เสียใจด้วยครับพระอาจารย์ท่านได้ออกจากบ้านหนองหมูไปแล้ว ท่านไปอเมริกาครับ ท่านไปท่ามกลางน้ำตาของชาวบ้านที่รักและศรัทธาท่านมากๆครับ ท่านไม่บอกใครจนวันสุดท้านที่ท่านจะไป จึงบอก ท่านไม่ต้องการให้ญาติโยมมาร้องขอท่านไม่ให้ไป แต่ก็อนุโมทนาท่านเพราะท่านมีเจตนาไปเผยแพร่ธรรมที่นั่นครับ
กราบขอบพระคุณมากครับ คุณ บางทราย เมื่อคราวอ่านบทความของคุณ บางทรายเอ่ยถึงท่าน รู้สึกดีใจมาก คิดไ้้้ว้ว่า ช่วงหมดฝนแล้ว จะลองไปกราบนมัสการท่านที่วัดป่าภูเพ็ก
แต่มาฉุดคิดอีกที บทความที่เขียนนั้น ราวๆ3ปี ผ่านมาแล้ว ก็ไม่แน่ใจว่า ท่านยังคงอยู่ที่วัดป่าภูเพ็กอยู่หรือเปล่าก็ไม่ทราบ เลยเขียนมาสอบถามคุณ บางทรายดูก่อน
กราบขอบพระคุณมากครับ ที่กรุณาตอบ
ทอม
ด้วยความยินดีครับ เพราะผมก็ศรัทธาท่าน และท่านเองก็มีส่วนสำคัญในการช่วยเหลือชาวบ้านทำการพัฒนาชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ท่านเป็นพระสายป่า ท่านสนับสนุนชาวบ้านทำการอนุรักษ์ป่าไม้ ที่เป็นงานสำคัญของผมส่วนหนึ่ง ผมพาชาวบ้านขึ้นไปปลูกป่าเสริมที่ภูเพ็ก ซึ่งได้รับความร่วมมือดีมากจาก อบต. คุณครูที่โรงเรียน โดยเฉพาะชาวบ้าน ทั้งนี้เพราะบารมีท่านพระอาจารย์ครับ
สวัสดีค่ะ
ท่านบางทรายสบายดีนะคะ ชอบอ่านบันทึกเก่า ๆ เกี่ยวกับบันทึกดงหลวงค่ะ แอบเข้าไปอ่านซ้ำ ตั้งหลายครั้งค่ะ
ตอนนี้ยายคิมลาออกจากราชการ อยู่บ้านเฉลย ๆ ไม่มีอาชีพแล้วค่ะ ...พบว่ายังไม่สายเกินไปค่ะ
จ๊ากสสสส์ ผมตกข่าวครูคิมที่คิดถึง คงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกันบ้างนะครับ