บ่อยครั้งในการพูดคุยทบทวนหลังการเรียนรู้ มีหลายคนที่มักจะขอให้มีตัวอย่างความสำเร็จจากองค์กร ชุมชน หรือธุรกิจที่ใกล้เคียงกับบริบทของผู้เรียน บางคนถึงกับบอกว่าตัวอย่างที่มีนั้นมันช่างห่างไกลกับงานที่ตัวเองทำเหลือเกิน
ที่ผ่านมาผมค่อนข้างเห็นด้วยกับประเด็นนี้ แต่พอมานึกทบทวนอีกทีก็เกิดคำถามกับตัวเองว่า....
ในชีวิตนี้หากเราต้องทำสิ่งใหม่ที่ยังไม่เคยมีใครทำมาก่อน แล้วเราจะไปเรียนรู้จากใคร?
หากรอเรียนรู้จากงานที่ใกล้เคียงกัน แล้วเมื่อไรเราจะได้เรียน?
หากเรียนจากธุรกิจเดียวกัน เขาเป็นคู่แข่งของเรา เขาทำไปก่อนเรา แล้วเราจะไม่ต้องเดินตามหลังเขาหนึ่งก้าวตลอดไปเลยหรือ?
ผมย้อนนึกถึงองค์กรที่ริเริ่มอะไรใหม่ๆ แล้วพยายามหาคำตอบให้กับตัวเองแบบง่ายๆว่าเขาเรียนรู้จากอะไร? จากใคร? จากที่ไหน?
สิ่งที่เห็นและพบ องค์กรเหล่านั้น เขาเรียนรู้ได้จากสารพัดแหล่งไม่ติดกับคำว่า "ต้องบริบทเดียวกัน" และสามารถหยิบจับเพียงบางเสี้ยว บางสิ่งมาโยงเข้ามาปรับใช้กับตนเองได้
มันต่างกันตรงนี้ นี่เอง "Learning Senses"
พฤติกรรมนี้ก็น่าจะเป็นหนึ่งอย่างที่วัดได้ว่า ประสิทธิภาพการเรียนรู้ ดีแค่ไหน?
ไม่มีความเห็น