รักนี้...แค่มายา
ก็เพราะคิดว่ารักจักหอมหวาน
สร้างสำราญให้ชีวิตไร้พิษสง
ก็เพราะคิดว่ารักจักมั่นคง
และซื่อตรงกับใจไม่ผันแปร
จึงปล่อยใจให้รักจนปักจิต
ไม่เคยคิดเผื่อไว้ให้รอยแผล
ยื่นทั้งหมดของใจให้ดูแล
เพราะรู้แน่นอนนัก..ว่ารักเธอ
ใครจะรู้ว่าทุกข์จะซุกซ่อน
ฤทธิ์รักร้อนรุมเร้าเข้าทีเผลอ
เมื่อความรักกลับร้ายให้เจอะเจอ
เพียงเพราะเธอขยี้ใจไม่เหลียวแล
ทุกข์กระหน่ำซ้ำเติมเพิ่มความเศร้า
ถึงถูกเขาเหยียบย่ำซ้ำรอยแผล
กลับลืมเขาไม่ได้ใจอ่อนแอ
รักที่ว่างามแท้...แค่มายา
กิ่งไผ่...ใบหลิว
ความเห็น (13)
อือ...รักคืออะไรกันแน่...สัมผัสไม่ได้เลย อาจมีมายา แกล้งทำ แกล้งรัก ในภาพที่เราเห็น
รักไปเถอะนะ อย่าย้อท้อ แม้ไม่สมดังหวัง...
ซึ้งจังค่ะ
วางใจ....ให้ถูกต้อง...ช่วยกันประคองหัวใจของ...สองเรา....
รักนี้...แค่มายา
แต่ก็ทำมา.....ด้วยความจริงใจนะครับ
ชื่นชม ชื่นชม ในรสบทกวีครับ
สวัสดีค่ะ
เจ้าหญิงแห่งท้องทะเลบัวแดง
เขาว่ากันว่า...อย่าพยายามหาคำตอบของความรัก..เพราะจะไม่มีคำตอบที่แท้จริง..
ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
..ป้าเหมียวขา..บางครั้งเราอยากลืมรักไป..แต่ทำไม่ได้
ก็จำเป็น+จำใจต้องจำมันเรื่อยไป..^_^
สวัสดีค่ะ..คุณชาดา
เราอาจไม่มีวันรู้ว่า ใจที่เราวางไปนั้นจะถูกที่หรือไม่ จนกว่าจะถึงวันที่เราเสียใจ
ยินดีนักที่คุณชาดาแวะมาเยือน
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ..ที่มาเยี่ยมเยียนกันและให้กำลังใจกันตลอดมา
มาสวัสดี เยี่ยมยามครับ
สวัสดีค่ะ
บทกลอนไพเราะมากค่ะ
บทกลอนความรัก ที่มีทั้งซึ้งและเศร้า...
ถ้าจะไม่รัก เป็นแค่มายา ต้องรักอย่างเมตตา
รักแบบไม่คาดหวัง ความรักงดงามเสมอค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณท่านอาจารย์JJมากค่ะที่มาเยี่ยม
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี...กุหลาบสวยมากค่ะ
แม้จะรู้ว่ารักของคน ไม่ว่าหญิงหรือชาย มายา แต่ก็อดหลงไหลได้ปลื้มไม่ได้คะ