อยู่เมืองเลยมา ๕ วันแล้วครับ วันนี้ว่างๆ กลับ กทม.คืนนี้ รถเที่ยวสามทุ่มครึ่ง ภาระกิจหลายอย่างเสร็จไป นั่งมองฟ้ามองลม เขียนนั่นเขียนนี้ ถ่ายภาพบ้าง สนทนากับเพื่อนบ้าง
...
....
บุญนำทั้งกรรมแต่ง ชีวา
ผู้คนจึ่งนำพา บุญช่วย
แสนล้านผลาญแต่ทาน ใช่ฤา ผู้คน
ใช้หากประกอบศีล ภาวะ-นา บุญ
(จริงๆ ทั้งหมดเป็นสมมุตินะครับ)
...
....
งามใดไหนงามสุด ปฐพี
ดีสุดใช่สุดดี โลกหล้า
ชีวิตหากสุดแล้ว คงเสมอ นาแม่
ดีแล้วพัฒดีกว่า ดีแล้ว ดีเลย
(จริงๆ ความดีไม่มีนะครับ มีแต่ความคิด)
....
(แม่น้ำโขงช่วงนี้แห้ง ฤดูแล้งบ้าง เขื่อนเมืองจีนบ้าง)
....
รูปใหญ่ไปหน่อย
เจริญทั้ง โลก และ ธรรม นะครับ ... ทุกท่าน
...
ไม่เคยเข้ามาทักทาย คุณนานมากแล้ว นะครับ
วันนี้มาด้วยความระลึกถึง
งดงามทั้งภาษาและภาพ
สวัสดีครับท่าน บีเวอร์
ภาพถ่ายสวย มุมมองดี แสงลงตัวได้อารมณ์ครับ สงกะสัยกล้องดี...ฮา.....
กลอนมีนัย ภาษางาม สงกะสัย ฝันเอา อิ.อิ.
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
ขอบคุณทุกท่านครับ ยินดีที่ได้ทักทายกัน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
ภาพงามมากๆ ค่ะน้องปืน ... ร่ายโคลงสี่ ได้นิ ใช่ย่อยเลยนะคะ
ขอให้การงานราบรื่นดั่งตั้งใจ เดินทางปลอดภัย สุขสันต์ ฝันดีค่ะ
น้องบีเวอร์ แวะเข้ามาอ่านกลอนเพราะ พร้อมภาพประกอบสวยๆค่ะ
ขอบคุณคับพี่ปู กลอนผมแต่งทิ้งไว้ตั้งแต่ไปทำงานที่เชียงใหม่ มีโอกาสเลยเอามาลง
...
คุณปิ่นธิดา ภาพของพี่ก็สวยเช่นกันครับ
กลอนแบบนี้เรียกว่ากลอนอะไรค่ะ
เหมือนกลอนสุนทรภู่มั้ย
น่าจะแปลด้วยค่ะ ไม่ค่อยจะเข้าใจ
ข้อเขียนนี้สะท้อนความงามของจิตใจค่ะ..
นาแม่ แปลว่าอะไรครับ?
สวัสดีค่ะ
สุดสายป่าน : กลอนสี่สุภาพครับ ผมกล่าวถึงการทำบุญ กับ การพัฒนา ลองค่อยๆ อ่าน ไม่ยากครับ
...
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ : ขอบคุณครับ
...
ttechno : นา คือ นะ, แม่ คือ สรรพนามบุรุษที่สองครับ
...
กิ่งไผ่ใบหลิว : ขอบคุณครับ
...