ความงามไม่คงที่...ความดีสิคงทน!

ถึงแม้จะเนิ่นนานเท่าใด...คุณงามความดีก็ยังอยู่ในความทรงจำ

     หลังจากเปิดเทอมมาได้เดือนหนึ่ง กิจกรรมการเรียนของลูกสาวทั้งสอง (น้องยิ้ม น้องจิ้น)ก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง ลูกใช้เวลาช่วงเย็นถึงค่ำวุ่นวายกับการทำการบ้าน อ่านหนังสือ......

     วันหนึ่ง...เด็กทั้งสองก็โอดครวญขอ "โต๊ะเขียนหนังสือ" เพิ่มอีกคนละหนึ่งตัว เพื่อตั้งไว้ในห้องนอน ลูกบอกว่าจะได้อ่านหนังสือก่อนนอนสักครึ่งชั่วโมง.... คุณพ่อบ้านใจดี รับปากจะจัดการให้

DIY (Do It Yourself) เป็นนโยบายของครอบครัวเราค่ะ  ดังนั้น คุณพ่อบ้านจึงวางแผนที่จะทำ "โต๊ะ" ให้ลูกสาวทั้งสอง....ด้วยการปรับปรุงของเก่าก่อน....

เรามีโต๊ะเก่าอยู่ตัวหนึ่ง สภาพโต๊ะก็เก่าคร่ำคร่า  สวยก็ไม่สวย ดูสภาพบ่งบอกว่าผ่านการใช้งานมายาวนาน...แต่....โต๊ะนี้มีความทรงจำดีๆแฝงอยู่ค่ะ

     เมื่อปี 2528 (ตอนนั้นยังเป็นสาวน้อยๆอยู่เลย) มาทำงานที่ ม.อ. ได้ปีกว่าๆ ก็เตรียมตัวท่องตำราเพื่อเตรียมสอบเรียนต่อ ระดับ ป.โท จึงคิดหาโต๊ะสำหรับอ่านหนังสือสักตัวหนึ่ง ปรึกษาคุณพ่อบ้าน (ขณะนั้นเป็นหนุ่มน้อยหน้าขาวปี๋ตามจีบพี่เม่ยอยู่) ก็รับปากจะ สร้างโต๊ะให้ เราไปเลือกเก็บไม้จากการที่ก่อสร้างแฟลตดาราคาม 1-2  หยิบยืมเลื่อยของช่างก่อสร้างนั่นแหละ ซิ้อค้อน ตะปู มาตอกๆ จำได้ว่าพี่เม่ยขัดกระดาษทรายจนเมื่อยมือไปหมด ในที่สุดก็ได้โต๊ะตัวนี้มาใช้สำหรับนั่งอ่านหนังสือสอบ จนจบกลับมาก็ยังคงใช้โต๊ะนี้อยู่  เมื่อไม่ต้องท่องหนังสือแล้ว ก็ยังใช้ดัดแปลงเป็นโต๊ะเครื่องแป้ง ใช้งานเรื่อยมา.....

     จนเมื่อสองปีที่แล้ว  น้องยิ้มเรียนชั้น ป.6 ก็ต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือเพื่อสอบเข้าเรียนระดับมัธยม  โต๊ะนี้จึงถูกนำมาใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่อีกครั้งหนึ่ง ให้ลูกใช้นั่งอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ จนสอบเรียนต่อได้ตามที่ตั้งความหวังไว้

     ในร่องรอยการถูกใช้งานมายาวนาน มีความทรงจำที่ดีๆแฝงอยู่มากมาย อย่างน้อยก็พี่เม่ยคนหนึ่งล่ะค่ะ ที่เห็นคุณงามความดีของโต๊ะตัวนี้ อย่างไม่มีวันลืม

แผนการทำโต๊ะตัวแรกให้ลูกสาว ก็คือคุณพ่อบ้านจะปรับปรุงโต๊ะตัวนี้เพื่อดัดแปลงให้ไฉไลกว่าเดิม  พี่เม่ยจึงให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ เพื่อโต๊ะที่เราเห็นว่ามีคุณงามความดีอยู่มากมาย จะได้สวยงามสมกับคุณค่าที่แฝงอยู่เสียที

พี่เม่ยเรียกเด็กๆมาดูโต๊ะนี้ เล่าความหลังของโต๊ะให้ฟัง แล้วสอนลูกว่า...

• เพียงเป็นโต๊ะตัวหนึ่ง ที่ได้สร้างคุณงามความดีไว้ ก็ยังอยู่ในความทรงจำของเราได้ถึงเพียงนี้
• ลูกๆโชคดีได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินนี้  ต้องพยายามสร้างคุณงามความดีไว้ให้มากๆ  อย่างน้อยความดีนั้นก็จะอยู่ในความทรงจำของตัวเราเองไปนานแสนนาน........

..... มาทำความดีกันเถอะค่ะ!