จากกาบตาลเมืองปรางค์กู่ สู่งานหัตถกรรมไม้กวาดอย่างเป็นล่ำเป็นสันที่อุบลราชธานี

โดยที่เจ้าตัวผู้ปลูกเอง

ก็ไม่เคยคาดคิดว่าตาลที่ตัวเองปลูกเมื่อกว่า ๑๐ ปีก่อน

จะมีประโยชน์เป็นล่ำเป็นสันต่อพี่น้องชาวบ้านร้านถิ่นขนาดนี้

แต่วันนี้ เห็นเป็นจริงโดยประจักษ์

พี่น้องชาวบ้านห่องซัน อ.วารินชำราบ อุบลราชธานี

ได้ใช้กาบตาลของท่านดาบฯวิชัย สุริยุทธ ที่ปลูกไว้แบบให้ธรรมชาติดูแล

มาประกอบอาชีพเสริม(ที่จริงน่าจะเป็นอาชีพหลักมากกว่า)หลังการทำนาปี

ด้วยการนำมาทำเป็นไม้กวาดกวาดหยักไย่ ส่งขายทั่วประเทศ

ซึ่งนั่นอาจหมายความว่า

ไม้กวาดหยักไย่ที่พี่น้องชาว G2K ใช้อยู่ที่บ้าน

อาจเป็นผลงานของท่านดาบฯวิชัยโดยตรง เป็นบางส่วนก็ได้

 ดังนั้น

เมื่อมีโอกาส ท่านจึงแวะเยี่ยมชมให้กำลังใจกับพี่น้องถึงบ้าน

เมื่อคราวไปร่วมกิจกรรม"งานศิลปหัตถกรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ" ที่อุบลฯ

ซึ่ง ณ ที่นั้น

นอกจากจะทำหน้าที่ในการสร้างแรงบันดาลใจในด้านจิตอาสาและสิ่งแวดล้อมให้กับผู้คนที่สนใจทั่วไปแล้ว

ท่านยังได้ให้กำลังใจเป็นพิเศษ

กับโรงเรียนเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ไปออกงานร่วมกันในหลายๆโรงเรียนด้วย

ตัวอย่างในภาพ เป็นงานศิลปหัตถกรรมของโรงเรียนบ้านบุทม ศีขรภูมิ สุรินทร์

ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ส่งเสริมงานศิลปหัตถกรรมของชาวบ้านทางด้านการสานตระกร้าหวาย

จนกลายเป็น OTOP ระบแถวหน้าของจังหวัดสุรินทร์ไปแล้ว

**************

[จันทิมา แสนมนตรี]

เป็นรูปแบบการจัดการศึกษาที่ดี ได้ลงพื้นที่จริงในท้องถิ่นของตน ขอชื่นชมผลงานของอาจารย์ทุกท่านที่และคณาจารย์ปริญญา

หนูกำลังทำโครงงานเกี่ยวกับไม้กวาดหยักไย่ค่ะ เปิดหาข้อมูลเจอหนูขออ้างอิงข้อมูลจากรูปภาพของท่านในการทำรายงานน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ